Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Հա­յաս­տա­նի ու հա­յութ­յան թշ­նա­մի­նե­րը շա­րու­նա­կում են ստո­րու­թ­յուն­ներ պատ­րաս­տել

Հա­յաս­տա­նի ու հա­յութ­յան թշ­նա­մի­նե­րը շա­րու­նա­կում են ստո­րու­թ­յուն­ներ պատ­րաս­տել
15.09.2020 | 01:00

(Նախորդ մասը)

Օ­գոս­տո­սի 19-ին եր­կու մի­ջա­դեպ ե­ղավ, և ե­թե եր­կուսն էլ դի­տար­կենք նույն տե­սան­կյու­նից, ա­պա կս­տաց­վի այս­պի­սի պատ­կեր։ Աշ­խար­հագ­րո­րեն այդ ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը կար­ծես թե կապ­ված չեն, թեև եր­կու դեպ­քում էլ կամ դի­տորդ­ներ, կամ գոր­ծող ան­ձինք են ե­ղել թուրք զին­վո­րա­կան­նե­րը։ Եվ քա­նի որ Սև ու Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վե­րի միջև հե­ռա­վո­րու­թյունն այն­քան էլ մեծ չէ, ըն­թեր­ցող­նե­րին ա­ռա­ջար­կում ենք վե­րը նշ­ված մի­ջա­դե­պե­րը դի­տար­կել որ­պես մեկ ամ­բող­ջու­թյուն՝ իր մի­լիո­նա­վոր փոխ­կա­պակ­ցող թե­լե­րով։


Սկզ­բում՝ Սև ծո­վի եր­կն­քում տե­ղի ու­նե­ցած մի­ջա­դե­պի մա­սին։ Օ­գոս­տո­սի 19-ին ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան ղե­կա­վար­ման ազ­գա­յին կենտ­րո­նը հայ­տա­րա­րեց, որ օ­դա­յին տա­րա­ծու­թյան վե­րահ­սկ­ման ռու­սա­կան մի­ջոց­նե­րը Սև ծո­վի վերևում նկա­տել են եր­կու օ­դա­յին թի­րախ, ո­րոնք մո­տե­նում են ռու­սա­կան սահ­մա­նին. «Օ­դա­յին թի­րախ­նե­րը պար­զե­լու և ՌԴ պե­տա­կան սահ­մա­նի խախ­տում թույլ չտա­լու հա­մար օդ է բարձ­րա­ցել Հա­րա­վա­յին ռազ­մա­կան օկ­րու­գի հա­կաօ­դա­յին պաշտ­պա­նու­թյան ու­ժե­րի հեր­թա­պահ կազ­մի մեկ Սու-27 կոր­ծա­նիչ։ Ռու­սա­կան կոր­ծա­նի­չի անձ­նա­կազ­մը մինչև անվ­տանգ հե­ռա­վո­րու­թյուն մո­տե­ցել է օ­դա­յին օ­բյեկտ­նե­րին և պար­զել, որ դրանք ԱՄՆ ՌՕՈՒ-ի RC-135 ռազ­մա­վա­րա­կան հե­տա­խույզ և ԱՄՆ ՌԾՈՒ-ի բա­զա­յին պա­րե­կա­յին ա­վիա­ցիա­յի P-SA Poseidon ինք­նա­թիռ­ներ են»։ Ռուս օ­դա­չուն «քա­ղա­քա­վա­րո­րեն» ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին հար­կադ­րել է շրջ­վե­լու և հե­ռա­նա­լու դե­պի... Ի­հար­կե, Թուր­քիա։


Այս­տեղ հա­վե­լենք, որ օ­գոս­տո­սի 2-ին ԱՄՆ ՌԾՈՒ-ն և ՌՕՈՒ-ն զո­րա­վար­ժանք­ներ են անց­կաց­րել Սև ծո­վում, ո­րոնց մաս­նակ­ցել են USS Porter էս­կադ­րա­յին ա­կա­նա­կի­րը, P-SA Poseidon հե­տա­խույզ ինք­նա­թի­ռը, 4 F-16 կոր­ծա­նիչ, KC-135 Stratotanker լից­քա­վո­րիչ ինք­նա­թի­ռը և MQ-9 Reaper ա­նօ­դա­չու ինք­նա­թի­ռը։ Հու­լի­սի 20-27-ին Սև ծո­վում ըն­թա­ցել են ուկ­րաի­նա-ա­մե­րի­կյան «Sea Breeze-2020» զո­րա­վար­ժանք­ներ, ո­րոնց մաս­նակ­ցել են նաև Վրաս­տա­նի, Բուլ­ղա­րիա­յի, Նոր­վե­գիա­յի, Ֆրան­սիա­յի, Ռու­մի­նիա­յի, Իս­պա­նիա­յի և Թուր­քիա­յի զին­ծա­ռա­յող­ներ։ Ըն­դա­մե­նը ներգ­րավ­ված են ե­ղել մոտ 2000 մարդ, ա­վե­լի քան 20 նավ, ինք­նա­թիռ­ներ, ուղ­ղա­թիռ­ներ։ Սա­կայն ի­րենց հա­կա­ռու­սա­կան ուղղ­վա­ծու­թյու­նը չթաքց­նող այդ ցու­ցադ­րա­կան վար­ժանք­նե­րը վա­ղուց էին ա­վարտ­վել։ Իսկ օ­գոս­տո­սի 19-ին ա­մե­րի­կյան ինք­նա­թիռ­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյունն ա­պա­հո­վում էին միայն թուրք զին­վո­րա­կան­նե­րը։ Հե­տաքր­քիր է՝ Թուր­քիա­յի նա­խա­գահ Էր­դո­ղանն ին­չո՞վ է փաս­տար­կե­լու թուրք զին­վո­րա­կան­նե­րի այդ­պի­սի սր­տա­ռուչ վե­րա­բեր­մուն­քը ա­մե­րի­կյան ա­վիա­ցիա­յի նկատ­մամբ, երբ նո­րից ստիպ­ված կլի­նի շտապ զան­գա­հա­րե­լու «մեծ ըն­կե­րո­ջը»՝ ռուս գոր­ծըն­կեր Պու­տի­նին։ Կապ­րենք, կտես­նենք։


Իսկ այժմ՝ օ­գոս­տո­սի 19-ին տե­ղի ու­նե­ցած երկ­րորդ մի­ջա­դե­պի մա­սին։ Սի­րիա­յի Իդ­լիբ նա­հան­գի վերևում, բայց ա­վե­լի մոտ Մի­ջերկ­րա­կա­նի ծո­վա­փին, խփ­վել է ԱՄՆ-ի եր­կու ա­նօ­դա­չու թռ­չող սարք (ԱԹՍ)։ Դրան­ցից առն­վազն մե­կը ա­մե­րի­կյան MQ-9 Reaper հե­տա­խու­զա-հար­վա­ծա­յին ԱԹՍ էր։ Ի սկզ­բա­նե թր­քա­մետ զի­նյալ­նե­րը հայտ­նել էին, որ Իդ­լի­բի եր­կն­քում շար­ժա­կան զե­նի­թահր­թի­ռա­յին հա­մա­լի­րով (ՇԶՀՀ) ոչն­չաց­րել են ռու­սա­կան մի ԱԹՍ, սա­կայն խփ­ված ԱԹՍ-ի բե­կոր­նե­րից ճա­նա­չել են ա­մե­րի­կյան այն MQ-9-ե­րից մե­կը, ո­րոնք վեր­ջին օ­րե­րին շատ հա­ճախ էին թռ­չում այդ շր­ջա­նում։ Ա­վե­լի ուշ Պեն­տա­գո­նը խոս­տո­վա­նել էր, որ ԱՄՆ-ի ՌՕՈՒ-ն «Սի­րիա­յի վերևում եր­կու ԱԹՍ է կորց­րել օ­դում բա­խու­մից հե­տո»։ Ընդ ո­րում, երկ­րորդ ԱԹՍ-ի տի­պը չի նշ­վում։ Չնա­յած այն հայ­տա­րա­րու­թյա­նը, թե խոր­տակ­ման պատ­ճա­ռը ե­ղել է բա­խու­մը, ցան­ցում հրա­պա­րակ­վել են MQ-9-ը հր­թի­ռով խո­ցե­լու լու­սա­տե­սան­կար­ներ։ Ընկ­նե­լիս այն ար­դեն վառ­վում էր։ Այդ մա­սին վկա­յում էր օ­դում պայ­թյու­նը։ Իսկ ա­հա տե­ղի սի­րիա­կան աղ­բյուր­նե­րը տվել են ա­վե­լի ճշ­մար­տան­ման տե­ղե­կու­թյուն, որ ա­մե­րի­կյան ԱԹՍ-ն սխալ­մամբ կա­րող էին խո­ցել Իդ­լի­բի ա­պա­ռազ­մա­կա­նաց­ված գո­տում գտն­վող թուրք զին­վո­րա­կան­նե­րը։ Ա­մե­րի­կյան եր­կու ԱԹՍ-ի ոչն­չա­ցու­մից ոչ շատ ա­ռաջ ռու­սա­կան ՌՏՈՒ-ն հար­ված է հասց­րել Իդ­լիբ նա­հան­գի արևմտյան մա­սում գտն­վող «Խա­յաթ Թա­հիր աշ-Շամ» (նախ­կին «Ջեբ­հաթ ան-Նուս­րա») իս­լա­միս­տա­կան դա­շին­քի և նրանց դաշ­նա­կից­նե­րի դիր­քե­րին։ Իդ­լի­բյան ճա­կա­տի հա­րա­վա­յին հատ­վա­ծում շա­րու­նա­կում են գոր­ծել մի քա­նի ա­հա­բեկ­չա­կան խմ­բա­վո­րում­ներ, նե­րա­ռյալ «Խու­րաս ադ-Դի­նը» և «Թուր­քես­տա­նի իս­լա­մա­կան կու­սակ­ցու­թյու­նը», ինչն ըն­թա­ցիկ տար­վա մար­տի 5-ի ռուս-թուր­քա­կան պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րի խախ­տում է։


Հի­մա թուր­քե­րը սխալ­մա՞մբ են խփել ա­մե­րի­կյան ԱԹՍ-նե­րը, թե՞ վա­խից։ Ռու­սաս­տա­նի ՌՏՈՒ-ն կր­կին մար­տա­կան ակ­տիվ թռիչք­ներ է կա­տա­րում և հար­ված­ներ հասց­նում թր­քա­մետ ա­հա­բե­կիչ­նե­րին։ Բա­ցառ­ված չէ, որ թուր­քերն իս­կա­պես ու­զում էին «ինչ-որ» հենց ռու­սա­կան բան խփել, բայց մտա­փոխ­վել են։ Դժ­վար է պատ­կե­րաց­նել, որ ՆԱ­ՏՕ-ի գծով ԱՄՆ-ի դաշ­նա­կից Թուր­քիան տվյալ­ներ չի ու­նե­ցել, թե ինչ ԱԹՍ-ներ ու­նի Ռու­սաս­տա­նը, և ինչ՝ ԱՄՆ-ը։ Մեզ կհարց­նեն՝ ի՞նչ գործ ու­նի այս­տեղ վա­խը։ Բա­ցատ­րու­թյու­նը հա­սա­րակ է. տես­նե­լով, թե մեկ Սու-27-ն ինչ­պես է ա­մե­րի­կյան եր­կու ինք­նա­թիռ քշում հա­մա­րյա մինչև Թուր­քիա (Սև ծո­վի վերևում), թուրք զին­վո­րա­կան­նե­րի նյար­դե­րը տե­ղի տվե­ցին, և այդ նյար­դա­յին վի­ճա­կում նրանք սխալ­վե­ցին ու... խփե­ցին ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին. բա որ հան­կարծ ՌԴ ՌՏՈՒ-ն «սխալ­մամբ» հար­վա­ծեր թուր­քե­րի՞ն։


Վեր­ջին շր­ջա­նում Ռու­սաս­տա­նում հատ­կա­պես լար­ված ու­շադ­րու­թյամբ են հետևում Վրաս­տա­նում կա­տար­վող գոր­ծըն­թաց­նե­րին։ Բա­ցի նրա­նից, որ այդ եր­կի­րը թշ­նա­մա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է վա­րում Ռու­սաս­տա­նի նկատ­մամբ, դիտ­ման ու հսկ­ման լրա­ցու­ցիչ պատ­ճառ է Թուր­քիա­յի և «Ապ­շե­րո­նյան խա­նու­թյան» կող­մից Վրաս­տա­նի փու­լա­յին կլան­ման գոր­ծըն­թա­ցը։ Մենք դեռ հու­նի­սին էինք գրել, թե ան­գամ վրա­ցի զին­վո­րա­կան­ներն են վա­խե­նում, որ ի­րենց եր­կի­րը կա­րող է օ­կու­պաց­վել Թուր­քիա­յի կող­մից։ Բայց հի­մա Ռու­սաս­տա­նում մի շարք հրա­պա­րա­կում­ներ են ե­ղել, ո­րոնք հաս­կաց­նում են, որ Վրաս­տա­նում թուր­քե­րի ու կով­կա­սյան թա­թար­նե­րի ու­ժե­ղա­ցու­մը դուր չի գա­լիս ռու­սա­կան ղե­կա­վա­րու­թյա­նը։


Ներ­կա­յիս ի­րադ­րու­թյու­նը դա­տարկ տե­ղում չի ծա­գել։ Թուր­քե­րը միշտ Վրաս­տանն օգ­տա­գոր­ծել են որ­պես մի­ջան­ցիկ բակ։ Ան­կա­րա­յի հա­մար Վրաս­տա­նի կարևո­րու­թյու­նը վկա­յում է այն փաս­տը, որ ար­դեն 1992 թ. վեր­ջին Թուր­քիա­յի վար­չա­պետ Սու­լեյ­ման Դե­մի­րե­լի պաշ­տո­նա­կան այ­ցի ըն­թաց­քում ստո­րագր­վել են բա­րե­կա­մու­թյան, հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ու փո­խա­դարձ անվ­տան­գու­թյան ամ­րապ­նդ­ման մա­սին պայ­մա­նա­գիր և Կով­կա­սյան տա­րա­ծաշր­ջա­նում խա­ղա­ղու­թյան, անվ­տան­գու­թյան ու հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան մա­սին հռ­չա­կա­գիր։ Ա­վե­լին, Ան­կա­րան ան­մի­ջա­պես էլ մի­ջամ­տեց Վրաս­տա­նի ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյա­նը, ո­րով­հետև 1992 թ. հոկ­տեմ­բե­րի 13-ին Թուր­քիա­յի Ազ­գա­յին մեծ ժո­ղո­վը հայ­տա­րա­րեց Վրաս­տա­նի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյու­նը պաշտ­պա­նե­լու մա­սին։ Երկ­կողմ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում հա­ջորդ ու­ղե­նի­շը ե­ղավ 1999 թ. նո­յեմ­բե­րի 18-ին Վրաս­տա­նի, «Ապ­շե­րո­նյան խա­նու­թյան» նա­խա­գահ­նե­րի և Թուր­քիա­յի վար­չա­պե­տի՝ Բա­քու-Թբի­լի­սի-Ջեյ­հան նավ­թա­մու­ղի նա­խագ­ծի մա­սին միջ­կա­ռա­վա­րա­կան հա­մա­ձայ­նագ­րի ստո­րագ­րու­մը։ Նավ­թա­մու­ղը գոր­ծում է Բաք­վի նավ­թա­բեր շր­ջան-Գյան­ջա-Թբի­լի­սի-Բա­թում եր­թու­ղով, գլ­խա­վոր եր­կա­թու­ղա­յին և ավ­տո­մո­բի­լա­յին ճա­նա­պարհ­նե­րին զու­գա­հեռ։ Այդ ու­ղի­ներն անց­նում են Հա­յաս­տա­նի (մոտ 25 կմ) և Հա­րա­վա­յին Օ­սիա­յի (մոտ 10 կմ) ան­մի­ջա­կան մեր­ձա­կայ­քով, այ­սինքն, լիո­վին վե­րահ­սկ­վում են ռու­սա­կան զի­նու­ժի կող­մից։ Առն­վազն՝ ա­ռայժմ։


Թուր­քա­կան ազ­դե­ցու­թյան զգա­լի ա­ռա­ջըն­թաց ե­ղավ Սաա­կաշ­վի­լու նա­խա­գա­հու­թյան ժա­մա­նակ։ 2004 թ. թուր­քերն ա­վար­տե­ցին Մառ­նեու­լի ռազ­մա­կան օ­դա­նա­վա­կա­յա­նի վե­րա­կա­ռու­ցու­մը, ո­րի վրա ծախս­վեց 3 մլն դո­լար։ Հե­տա­գա զար­գա­ցում ստա­ցավ ֆի­նան­սա­կան օգ­նու­թյու­նը վրա­ցա­կան բա­նա­կին։ 1998-2008 թթ. Ան­կա­րա­յի ան­հա­տույց ռազ­մա­կան օգ­նու­թյու­նը կազ­մեց 40-50 մլն դո­լար։ Հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը չէր սահ­մա­նա­փակ­վում միայն ֆի­նան­սա­վոր­մամբ։ Թուրք մաս­նա­գետ­նե­րի օգ­նու­թյամբ Սե­նա­կիում կա­ռուց­վեց ռազ­մա­բա­զա, ո­րը հա­մա­պա­տաս­խա­նում էր ՆԱ­ՏՕ-ի չա­փա­նիշ­նե­րին։ Այն գտն­վում է Աբ­խա­զիա­յի սահ­մա­նից ոչ հե­ռու։ Մինչև 2008 թ. «Սո­վո­րեց­րու և հան­դեր­ձիր» ծրագ­րի շր­ջա­նա­կում Թուր­քիա­յում պատ­րաս­տու­թյուն է ան­ցել վրա­ցի 600 հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին։ Այդ նույն ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նում կա­ռուց­վել ու շա­հա­գործ­ման է հան­ձն­վել Բա­քու-Թբի­լի­սի-Կարս եր­կաթ­գի­ծը, սկ­սել է գոր­ծել Բա­քու-Թբի­լի­սի-Էրզ­րում գա­զա­մու­ղը։ Ի դեպ, երբ 2008 թ. զար­գա­նում էր Սաա­կաշ­վի­լուն վար­չա­կար­գին խա­ղա­ղու­թյուն պար­տադ­րե­լու ռու­սա­կան ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյու­նը Հա­րա­վա­յին Օ­սիա­յում, ողջ աշ­խար­հը տես­նում էր, թե թուրք զին­վո­րա­կան­ներն ու ճար­տա­րա­գետ­նե­րը, բա­ռա­ցիո­րեն ա­մեն ինչ նե­տե­լով, ինչ­պես էին փախ­չում Վրաս­տա­նից։ Բա­ցի այդ ա­մե­նից, Թուր­քիան կա­րո­ղա­ցել է դառ­նալ Վրաս­տա­նի գլ­խա­վոր առևտրա­կան գոր­ծըն­կե­րը։ 2009 թ. առևտրի ծա­վա­լը 1,85 մլրդ դո­լար էր։ Մինչ այդ թուր­քա­կան ըն­կե­րու­թյուն­ներն ի­րա­կա­նաց­րել էին 258 նա­խա­գիծ 4,8 մլրդ դո­լա­րի գու­մա­րով, դրա­նից 1,5 մի­լիար­դը՝ Ա­ջա­րիա­յում, որ­տեղ հյու­րա­նոց­նե­րի ու խա­նութ­նե­րի մեծ մա­սը պատ­կա­նում է Թուր­քիա­յի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին։ Կարևոր է նշել, որ թուր­քա­կան գոր­ծա­րա­րու­թյու­նը Վրաս­տա­նում օգ­տա­գոր­ծում է թուր­քա­կան բան­վո­րա­կան ու­ժը։ Վրաս­տա­նում զգա­լի է թուր­քա­կան ֆի­նան­սա­կան հիմ­նար­կու­թյուն­նե­րի ներ­կա­յու­թյու­նը. դրան­ցից ա­մե­նան­կա­տե­լին «Իշ­բանկն» է, ո­րը բա­ժան­մունք­ներ ու­նի Թբի­լի­սիում և Բա­թու­մում։ Եվ ի­զուր չէ, որ ա­ռողջ մտա­ծող վրա­ցի­ներն ա­ռա­վել հա­ճախ են տագ­նա­պով ա­սում, թե Թուր­քիան ար­դեն օ­կու­պաց­նում է Ա­ջա­րիան։


Թուր­քա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մի այլ գոր­ծիք է Յու­նուս Էմ­րեի ինս­տի­տու­տի գոր­ծու­նեու­թյու­նը, ո­րի տնօ­րի­նու­թյան տակ է թուր­քա­կան լեզ­վի ու մշա­կույ­թի տա­րա­ծու­մը։ Այդ գոր­ծու­նեու­թյու­նը վտան­գա­վոր է Վրաս­տա­նի հա­մար այն­տեղ հա­վաք ապ­րող բազ­մա­քա­նակ թր­քա­լե­զու բնակ­չու­թյան առ­կա­յու­թյան պատ­ճա­ռով։ Դրանք ոչ միայն կով­կա­սյան թա­թար­ներն են, այլև մես­խեթ­ցի թուր­քե­րը։ Դրան պետք է ա­վե­լաց­նել նաև Ադր­բե­ջա­նի հետ չկար­գա­վոր­ված տա­րած­քա­յին վե­ճը Դա­վիթ Գա­րե­ջո վա­նա­կան հա­մա­լի­րի պատ­ճա­ռով։ Բա­թու­մի և Թբի­լի­սիի օ­դա­նա­վա­կա­յան­նե­րը թուր­քա­կան TAV Airports holding ըն­կե­րու­թյան (որն էլ կա­ռու­ցել է դրանք) ղե­կա­վա­րու­թյան տակ են։ Նկա­տե­լի է թուր­քե­րի ներ­կա­յու­թյու­նը նաև է­ներ­գե­տի­կա­յում. օ­րի­նակ, Կիռ­նա­թի հէ­կը կա­ռու­ցել է Achar Energy ըն­կե­րու­թյու­նը 2007 թ.։


Եվս մեկ կարևոր ուղ­ղու­թյուն է Վրաս­տա­նի իս­լա­մա­ցու­մը։ Իս­լա­մի պաշտ­պա­նու­թյամբ զբաղ­վում են Թուր­քիա­յի կրո­նի գոր­ծե­րի վար­չու­թյու­նը և թուր­քա­կան ըն­կե­րու­թյուն­նե­րը։ Վար­չու­թյան գոր­ծու­նեու­թյան կարևո­րա­գույն ուղ­ղու­թյուն­նե­րից մե­կը պայ­քարն է վրա­ցա­կան ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղե­ցու դեմ, նախ և ա­ռաջ՝ ա­ջար­նե­րի շր­ջա­նում նրա ար­դյու­նա­վետ քա­րոզ­չա­կան գոր­ծու­նեու­թյան։ Հայտ­նի է, որ Ա­ջա­րիա­յի բնակ­չու­թյան մոտ կեսն ի­րեն չի նույ­նաց­նում ա­վան­դա­կան իս­լա­մի և իս­լա­մա­կան մշա­կույ­թի հետ։ ՄԱԿ-ի տվյալ­նե­րով, 2015 թ. Ա­ջա­րիա­յում վրա­ցի մու­սուլ­ման­նե­րը բնակ­չու­թյան մոտ 40 %-ն էին։ Հնա­րա­վոր է, որ վեր­ջին տա­րի­նե­րին մզ­կիթ­նե­րի ու մեդ­րե­սե­նե­րի (մահ­մե­դա­կան միջ­նա­կարգ և բարձ­րա­գույն դպ­րոց) քա­նա­կի ա­վե­լա­ցու­մը ո­րոշ չա­փով փո­խել է հա­րա­բե­րակ­ցու­թյու­նը ուղ­ղա­փառ­նե­րի և սուն­նի մահ­մե­դա­կան­նե­րի միջև։ Բա­ցի դրա­նից, Թուր­քիա­յի քա­ղա­քա­ցի­նե­րը, Սաա­կաշ­վի­լու կա­ռա­վա­րու­թյան թույ­լտ­վու­թյամբ, 2004 թվա­կա­նից սկ­սած զգա­լի ան­շարժ գույք են գնել Բա­թու­մում, ինչն Աս­լան Ա­բա­շի­ձեի կա­ռա­վա­րու­թյան օ­րոք չէր խրա­խուս­վում։ Այս­պի­սով, տե­ղի է ու­նե­նում սո­ղա­ցող թուր­քա­ցում հենց Ա­ջա­րիա­յում, որ­տեղ գտն­վում են ռազ­մա­վա­րա­կան նշա­նա­կու­թյուն ու­նե­ցող Բա­թու­մի նա­վա­հան­գիս­տը, են­թա­կա­ռուց­ված­քա­յին կարևո­րա­գույն օ­բյեկտ­ներ, երևան է ե­կել թր­քա­մետ բնակ­չու­թյան խավ։ Դրա վեր­ջը կա­րող է լի­նել Թուր­քիա­յին Ա­ջա­րիա­յի միա­ցու­մը միու­թյան կամ ինք­նա­վա­րու­թյան ի­րա­վուն­քով կամ էլ Կո­սո­վո­յի սցե­նա­րի մաս­նա­կի ի­րա­կա­նա­ցում՝ լիո­վին հա­մա­ձայ­նեց­րած Վրաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հետ, ո­րոնք չեն նկատ­վել ի­րենց երկ­րի շա­հե­րը պաշտ­պա­նե­լիս։


Կարևո­րա­գույն դեր ու­նի այն, որ վրա­ցա­կան ուղ­ղու­թյու­նը Թուր­քիա­յի հա­մար միակն է, որ­տեղ ռազ­մա­վա­րա­կան խն­դիր­ներն ու նեոօս­մա­նիզ­մի գա­ղա­փար­նե­րը, «Ազ­գա­յին ուխ­տի» զու­գակց­մամբ, կա­րող են ի­րա­կա­նաց­վել խա­ղաղ ճա­նա­պար­հով։ Ներ­կա­յումս Էր­դո­ղա­նի քա­ղա­քա­կա­նու­թյան պատ­ճա­ռով Թուր­քիան հայ­տն­վել է թշ­նա­մա­կան եր­կր­նե­րի կամ լար­ված ու­շադ­րու­թյամբ նրան հետևող ու ցան­կա­ցած պա­հի մի­ջամ­տու­թյան պատ­րաստ պե­տու­թյուն­նե­րի օ­ղա­կում։ Թուր­քա­կան տն­տե­սու­թյու­նը վատ է հար­մար­ված արտ­քա­ղա­քա­կան հա­վակ­նու­թյուն­ներ ի­րա­կա­նաց­նե­լու հա­մար, Թուր­քիան ա­ռայժմ չու­նի նավ­թի ու գա­զի սե­փա­կան հան­քա­վայ­րեր։ Այդ պայ­ման­նե­րում «Ապ­շե­րո­նյան խա­նու­թյու­նից» է­ներ­գա­կիր­նե­րի ներ­մու­ծու­մը կեն­սա­կա­նո­րեն կարևոր նշա­նա­կու­թյուն է ստա­նում, իսկ դրա ա­պա­հով­ման կամ վե­րահ­սկ­ման հա­մար Վրաս­տա­նի տա­րած­քը դառ­նում է ա­ռանց­քա­յին։ Կով­կա­սյան թա­թար­նե­րի հան­րա­պե­տու­թյու­նը Ան­կա­րա­յի ռազ­մա­վա­րա­կան դաշ­նա­կիցն է, մի­ջազ­գա­յին մա­կար­դա­կով այն պաշտ­պա­նում է Թուր­քիա­յին, այդ թվում՝ վրա­ցա­կան ուղ­ղու­թյամբ։ Այս­պի­սով, Վրաս­տա­նի թու­լու­թյու­նը Թուր­քիա­յի և կով­կա­սյան թա­թար­նե­րի ակ­տիվ ծա­վալ­ման պատ­ճառ է դար­ձել։ Այս ա­մե­նը նոր բան չէ, Հա­յաս­տա­նում մենք եր­կար տա­րի­ներ ի­մա­ցել ենք և գի­տենք։ Բայց հի­մա, երբ Երևա­նում իշ­խում են հա­կա­հայ­րե­նա­սեր ու­ժե­րը, ո­րոնք պատ­րաստ են համ­բու­րե­լու թուր­քե­րի ոտ­քե­րը, թուր­քա­կան վտանգն ու­ժե­ղա­նում է։


Մենք հե­տա­գա­յում էլ կհետևենք, թե ինչ­պես են թուր­քե­րը, նրանց դաշ­նա­կից­ներն ու տե­րե­րը (ԱՄՆ և Իս­րա­յել) փոր­ձում եր­կա­րաձ­գել ի­րենց քա­ղա­քա­կան գո­յու­թյու­նը Այ­սր­կով­կա­սի, Մեր­ձա­վոր Արևել­քի և Սև ու Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վե­րի մի­ջա­տա­րած­քում։ Այս նյու­թում մենք ընդ­գր­կե­ցինք ոչ ա­մեն ինչ, բայց քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը տե­ղում չի կանգ­նում։ Հա­մոզ­ված ենք, որ սեպ­տեմ­բե­րին և ընդ­հան­րա­պես այս աշ­նա­նը բազ­միցս ենք անդ­րա­դառ­նա­լու այն թե­մա­յին, թե ի­րենց հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի դեմ ինչ են ու­զում պատ­րաս­տել ԱՄՆ-ը, Իս­րա­յե­լը և Թուր­քիան։ Հա­յաս­տա­նում ոչ ոք ի­րա­վունք չու­նի հու­սա­լու, որ մեզ չեն ներ­քա­շի հե­տա­գա դի­մա­կա­յու­թյուն­նե­րի մեջ, ա­սենք՝ Այ­սր­կով­կա­սի և Մեր­ձա­վոր Արևել­քի հար­ցե­րով առ­ճա­կատ­ման։ Իսկն ա­սած, մեզ ար­դեն ներ­քա­շել են՝ Հա­յաս­տա­նին «նվի­րե­լով» կի­սագ­րա­գետ­նե­րի վար­չա­կարգ՝ Փա­շի­նյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ։

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 9519

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո