«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում՝ պայմանավորված Հայաստանի ղեկավարության դիրքորոշմամբ, որը միտումնավոր փլուզում է հարաբերությունները Ռուսաստանի Դաշնության հետ։ Այժմ Հայաստան են ուղարկվում զինվորականներ Նորվեգիայից, Կանադայից և ԱՄՆ-ից՝ ԵՄ առաքելությունը վերածելով ՆԱՏՕ-ի առաքելության»,- «Известия»-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։                
 

Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք

Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
16.01.2021 | 17:32

Այսօր շատերն են դառնացած հարց տալիս՝ ինչու՞ 21-րդ դարում կատարվեց մեզ հետ այն, ինչ հարյուր տարի առաջ արդեն կատարվել էր: Իսկ ի՞նչ է, երկու հարյուր տարի առաջ նույնը չէ՞ր կատարվել, 18-րդ դարում, 17-րդ դարում, 16-րդ դարում նույնը չէ՞ր... Էսպես դարերի միջով հետ գնանք ու հասնենք էն թվերին, երբ Հայաստանն առաջին անգամ բաժանվում էր Պարսկաստանի և Բյուզանդիայի միջև...


Պատմական ակնարկ չեմ պատրաստվում գրել, ընդամենը շատ կարճ, նույնիսկ կոպիտ շեշտադրմամբ կփորձեմ շարադրել վերոհիշյալ ԻՆՉՈՒ-ի իմ պատկերացրած պատասխանը:
Արարիչը ստեղծեց բանական էակի ԱՐՈՒ և ԷԳ տեսակները, որպեսզի սրանք բազմանան, ու երկրագունդը լցվի արու և էգ ազգերով: Բազմացան: Երկրագունդը բնակեցվեց: Մեզ բաժին հասած տարածքում էլ ծնվեցինք մենք ու ծնվեցինք որպես էգ էթնոս, որի ջահելության վառվռուն տարիներին մեկ-մեկ էլ, արտաքին ու ներքին ինչ-ինչ ներարկումների արդյունքում, արական սկիզբն էր դառնում գերիշխող, ասենք, Տիգրան Մեծի ժամանակներում: Իսկ ընդհանուր առմամբ, լինելով էգ ազգ, մենք միշտ կարիք ենք ունեցել արու, եթե չասեմ, որձ ազգի հովանավորության, որի թևի տակ, ճիշտ է, ճնշված ու ենթակա, բայց ավելի ստեղծագործ, աշխատասեր ու հավաք ենք եղել: Ժամանակ առ ժամանակ, երբ մեր էս տեր-որձը շատ է ձեռքերին ազատություն տվել, հաճախ էլ բանը հասցնելով ֆիզիկական հաշվեհարդարի կամ բացահայտ սկսել է ոտնձգությունը մեր հոգևոր էության նկատմամբ, աչքներս հառել ենք ուրիշ արուների՝ հուսալով ձեռք բերել ավելի կարեկից, բարի ու ոչ թե ծեծող, այլ սիրող կյանքի ուղեկից: Դա էլ է եղել: Միայն թե այդ բարին ու սիրողը, թարսի պես, բազմակնություն է սիրել ու մեզ էլ, մյուսների պես, ձեռի հետ յոլլա է տարել, վերջում էլ բրախել, թե՝ գնա, քո գլուխը պահիր, դժվար ժամանակներ են, ես իմ գլուխը հազիվ եմ պահում: ՈՒ սա էլ է եղել, դարձել ենք մարդաթող կնիկ, համակեցության տարիների ապրուստը քամուն տվել, աչքներս գցել ուրիշ որձերի՝ հավատալով սրանց խոստումներին, թե համ ըստ պահանջի կպահեն մեզ, համ չեն կաշկանդի «զագսի պեչատով»:


Էս է: Էս խելքով ու «բագաժով» էլ եկել-հասել ենք 21-րդ դար, ու հիմա նորից հարց ենք տալիս ինքներս մեզ՝ բա խի՞ սենց եղավ... Որովհետև ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունենք, որպես ազգ, թեև էդ նույն խելքն ու հոգեկերտվածքն ունեցող շատ ազգեր լավ էլ ապրում են հարյուրամյակներ շարունակ և օֆ չեն անում:


Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Դիտվել է՝ 63157

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

որ իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am