«Կա՞ անհանգստություն` մատ բարձրացրեք»

Երեկ մեկնարկեց հինգերորդ գումարման ԱԺ առաջին նիստը: Մեկ բառով եթե ձևակերպենք ընդհանուր մթնոլորտը, ապա «չկար աղջիկ վախտվա էնտուզիազմը»: Սենյակ չունեցող պատգամավորները ձկան վտառների պես այս ու այն կողմ էին շարժվում պառլամենտի միջանցքներով. ջավախքցիները` մի խումբ, անկախ նրանից` ԲՀԿ-ից, թե ՀՀԿ-ից են, ապարանցիները` մի խումբ, չգիտես ինչու, նրանց էր միացել պարոն Նուշիկյանը, չնայած ինքն էդ կողմերում քավոր է կարծես. նա իրեն շատ օտար էր զգում, հարցին էլ` չե՞ն ընդունում ՀՀԿ հնաբնակները նորերիդ, թե` դեռ ոչ. ինչո՞ւ` նորից հարցրինք, ասաց` պետք է արժանանանք դրան:
Ամենատեսարժանը Սեյրան Սարոյան-Մանվել Գրիգորյան գեներալական զույգն էր. Սարոյանը որպես էդ կողմերում, իմա` պառլամենտում, կռված «տղա», տանում-բերում էր իր «մեծ ախպորը», հսկում` հանկարծ լրագրողները «նապադենյա» չանեն, իսկ ԲՀԿ-ի դռանը հերթ էր. էդ հերթի միջով Բժեզինսկու իմաստնությամբ, պուտինյան ինքնավստահությամբ ներս ու դուրս էր անում նորընծա Տիգրան ՈՒրիխանյանը, իսկ Օսկանյանն այնպես սահուն անցավ կողքներովս, որ լավ չհասկացանք` ինքը եկե՞լ է, թե՞ չի եկել: Բոլորն սպասում էին Ծառուկյանին. ԲՀԿ-ին «особо приближенные» լրագրողները պնդում էին` գալու է, սպասեք: Մենք հաշվել էինք` չի գա:
Չեկավ: ՈՒ ողջ օրը ԲՀԿ-ի պատգամավորները նման էին չուն կորցրած թռչունների. նրանցից ոչ մեկը չգիտեր, թե ինչու չի եկել «վոժդը»: Լրագրողների հարցերին չպատասխանելու համար` պնդում էին շատերը: Ավելի «խորագետներն» էլ թե` էսօր էս պառլամենտում նախագահն էր ելույթ ունենալու, ինքն էլ դեռ չի հայտարարել, որ ընդդիմություն է, ինչու չի եկել։ Ի՞նչ է սա նշանակում` բոյկո՞տ, ո՞ւմ դեմ:
Ծառուկյանն էլ չէր եկել, ՀԱԿ-ն էլ: Հա, «Ժառանգությունն» էլ: Նիստն սկսվեց առանց Ծառուկյանի, ստուգեցին քվեարկության-գրանցման կոճակները` մի հարյուր անգամ. նիստը վարող ամենատարեց պատգամավոր Մկրտիչ Մինասյանի նյարդերը տեղի էին տալիս, նա արդեն հարյուր անգամ կրկնում էր` «քվեարկության հետ կապված ով անհանգստություն ունի, թող մատ բարձրացնի»: Բարով-խերով գրանցվեցին: Հետո երդվեցին, երդման պահին Թոխմախի Մհերը գրպաններն էր ստուգում, իսկ «Հայր մեր» ու «Պահպանիչ» աղոթքներից հետո սկսեց ակտիվ ծափ տալ Հովիկ Աբրահամյանը, ու բոլորը հետևեցին նրա օրինակին: Հետո բոլորն աշխուժացան, երբ ընթերցվում էին պատգամավորների անունները, առավել աշխուժացան հայրանունները լսելիս` Գարմեն, Լիմինդր, Մանաֆաս…
Ամեն ինչ պառլամենտում խիստ կանխատեսելի հունով էր ընթանում, առանց այլընտրանքի թեկնածու` ԱԺ պաշտոնի համար, որն ընտրվելուց հետո մեր թերթից մեջբերում արեց. «Հովհաննեսը հիվանդանում, բայց չի մեռնում», պարզապես բառն էր փոխել:
Միակ անկանխատեսելին ԱԺ նախագահի թեկնածուի «անջիգյար» պաշտպանությունն էր, նույնիսկ ՀՀԿ ֆրակցիայի ներկայացուցիչների կողմից. ԲՀԿ-ի ու ՀՅԴ-ի ներկայացուցիչներն էլ «մատ բարձրացրին ու ներկայացրին իրենց անհանգստությունը». այն է` ԱԺ նոր նախագահը պիտի էնպես անի, որ այլևս մեկը «մույսի» փոխարեն չքվեարկի:
Այլ անհանգստություններ երեկ ԱԺ-ում չհնչեցին, որ «մատ», էլ ո՜ւր մնաց` ձեռք «բարձրացվեր»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ