Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Եվ մի քանի կին` մազերը լաքած

Եվ մի քանի կին` մազերը լաքած
05.06.2012 | 02:06

Պառլամենտի «անդրանիկ» նիստի օրը խորհրդարանում բրոունյան շարժում էր` նորագիրներն ամեն ինչ անում էին, որ չկորչեն պառլամենտի միջանցքներում:
ԽՍՀՄ բարի ավանդույթներով կառուցված «ՑեԿա»-ի այդ շենքում կարող է ամենահմուտ, բազմափորձ «մեզ պեսը» շշկռվել-կորել, էլ ուր մնաց` նորագիրները:
Ամենադժվարը նորընծա կին պատգամավորներից մեկի վիճակն էր. երկու-երեք անգամ նա մտավ ԲՀԿ ֆրակցիա, շշկռված դուրս եկավ, հետո էլի գնաց-կորավ, հետո մի կերպ վերադարձավ ու էլի մտավ ԲՀԿ ֆրակցիա. իրեն թվացել էր, թե գնացել-պտտվել, հիմա միջանցքի հակառակ կողմում է, բայց` չէ, էլի ԲՀԿ ֆրակցիան էր: Որ կինը ԲՀԿ-ից չէր, հասկանալի էր` ԲՀԿ-ից ընդամենը երկու գենդեր կա. մազերն էլ լաքած չէին (հիշենք, որ Շուշան Պետրոսյանն ասել էր. չէ, ես չեմ կարող լինել էն պատգամավորների նման, որ մազերը լաքած, ստանդարտ հագնված գալիս են պառլամենտ):
Ով էր շշկռված կինը, չգիտենք (դեռ կհասցնենք ճանաչել), այնուհանդերձ, դահլիճում նա նստած էր ՀՀԿ ֆրակցիայի շարքերում:
Իսկ Շուշանն իսկապես չէր լաքել մազերը, բայց, ի տարբերություն ՀՀԿ-ում կուստոմս ստանալու նոմինացիայի, այս անգամ գրեթե «շտատսկի» էր հագնված, ու նստել էր ոչ անհայտ Հրանտ Գրիգորյանի կողքին, վերջինս ուրախությունից էն ո՜նց էր հալվում, էն ո՜նց էր երջանիկ` իրեն բաժին հասած բախտից. ի՞նչ են խոսելու նա ու Շուշանը հինգ տարի շարունակ` ձանձրալի նիստերին, կիմանա լոկ Աստված:
Իսկ որ ՀՀԿ-ում «էս գարնանը» ոչ միայն Շուշան, այլև շատ «ծաղիկներ», այն է` գենդերներ են «բացվել», էդ մեկը հաստատ է:
Այսպիսով, վերջին շրջանում ազգային-ազատագրական «գետնին» վրա կրկին մեծ ճակատամարտեր տված հայ անխոնջ «դաշնակչութունը» (չէ, նկատի չունենք Ծոմակի «կլուբի» ռմբահարությունը, այլ «վաբշե») նույնքան «ազգային-ազատագրական» է գտնվել այս դեպքում և ոչ մի գենդեր, ոչ մի լաքած մազով տիկին չունի ֆրակցիայում. ՀոՀիԴա-ն «տղամարդկանցով» կլուծի իր հարյուր-եսիմ-քանիամյա կուսակցության (համ էլ էդ տարիքում` ի՞նչ կին) և հայոց հայրենյաց բոլոր հարցերը:
ՕԵԿ-ը, «Ժառանգությունը», ՀԱԿ-ն ունեն մեկական կին պատգամավոր:
ԲՀԿ-ն ՀՅԴ-ի նման ատամնաթափ ու հարյուր-եսիմ-քանիամյա չէ, բայց երեսունյոթ հոգուց ընդամենը երկու գենդեր (չէ, չէ` չենք ասում` դիսկրիմինացիա է, պարզապես, հնարավոր է, չեկածների բախտն ավելի է բերել) ունի. երևի վրեժ է լուծում ԵԺԿ-ից, որ իրենց չներառավ իր շարքերը, որպես ժողովրդավար կուսակցություն:
Իսկ ա՛յ, ՀՀԿ-ի պարագան ընդհանրապես հետաքրքիր է: Նախ` որպես պատգամավոր, անդրանիկ նիստի օրը կարդացվեց Ռուբեն Հայրապետյանի անուն-ազգանունը. բոլոր լրագրող-գենդերներս վերևի յարուսից ձգվեցինք ապակու միջից դիտելու մեր գործընկերուհուն հաղթած, բայց նրանից վախը (դե, որ կարող է Գայանեն «ճանկռտել» իրեն) չհաղթահարած պարոն Ռուբենին, մեկ էլ տեսանք ՀՀԿ-ում` էս անգամ էս ինչքա՜ն կին պատգամավորներ կան (ընկեր Ռուբենի հալը ո՞նց է լինելու, չգիտենք):
Այսպիսով, արձանագրում ենք գլխավորը` ՀՀԿ-ն գոնե մեկ` գենդերային հարցում «հավատացել ու փոխվել» է. նրա թիմում կա ինը (մեղա-մեղա) կին պատգամավոր, որոնցից չորսի մազերը լաքած էին, հինգինը` ոչ: Երկուսը շատ ջահել էին` շա՜տ, մեկն էլ երգիչ էր. տեսնենք հինգ տարի հետո ինչ կմնա մեր Շուշանից… եթե դիմանա Հրանտին, խորհրդարանի աուրային, նիստերի տաղտուկին:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4318

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ