Օսմանյան կայսրության տարածքում հայերի հանդեպ գործված ցեղասպանության պատմության վերաբերյալ «Իրատեսի» հարցերին պատասխանում է տարածաշրջանային հարցերով փորձագետ-վերլուծաբան ՍԱՐԳԻՍ ՀԱՑՊԱՆՅԱՆԸ:

Մինչ բուն ասելիքս, այսինքն՝ մինչ ՀՀ գերագույն պատիժ ՀԷՑ-ի «բերման ենթարկումը», ճշտենք ՀՀ աշխարհաքաղաքական ներկա ծառուղին։ Սա է մեր երկրի գլխին թափվող ձախորդությունների հիմնական պատճառը, մենք կորցրել ենք մեր հյուսիսն ու հարավը։

«Վիլնյուսն աշխարհի վերջին քաղաքը չէ»՝ մխիթարեցին իրենց նրանք, ովքեր կողմ էին Հայաստանի եվրաասոցացմանը, համարում էին Հայաստանը Եվրոպայի մաս ու երկրի ապագան տեսնում էին նոր տեխնոլոգիաների, նոր որակի իշխանության ու քաղաքականության մեջ:

Իմացության տեսակետից ցնցող օր էր երեկ՝ ինչ ասես չիմացանք: Վարչապետի որդին հոր հետ խոսում է Դուք-ով, վարչապետը որդու հետ՝ խառը: Որդու դասարանով հավաքվել ու որոշել են, որ իրենց համադասարանցին քաղաքապետ դառնա:

Անցած կիրակի երեք մարզերում անցկացվեցին հանրաքվեներ: Եթե Հայաստանը Շվեյցարիան լիներ, որտեղ հասարակական ամենաչնչին կարևորության հարցերը լուծվում են հանրաքվեներով, կհամարվեր սովորական և անհրաժեշտ քայլ՝ պետական արդյունավետ կառավարման շրջագծում:

Համաշխարհային էներգետիկայի ասպարեզում լինում են նորություններ, որոնք դառնում են լայնընդգրկուն գործընթացների խթանիչներ և անգամ շղթայական ռեակցիա են առաջացնում շատ երկրների համանման կառուցվածքներում ու կառավարություններում։

Ագորան հին հունական քաղաքներում հրապարակն էր, որտեղ քաղաքացիները հավաքվում էին քաղաքին վերաբերող հարցերը քննարկելու:

Էլեկտրաէներգիայի թանկացումը կդառնա՞ պայքարի լակմուս, որ կրկին քով քովի կբերի «հովվին» կորցրած ընդդիմադիր «հոտը»: Թե՞ կուզենան լավ, կստացվի` ինչպես միշտ:

Միջազգային շատ լրատվամիջոցներ առանձնակի ջանադրությամբ հաղորդեցին Աշգաբադում կայացած քառակողմ հանդիպման մասին, որին մասնակցում էին Ադրբեջանի, Թուրքմենստանի, Թուրքիայի նավթի-գազի գերատեսչությունների ղեկավարները և էներգետիկայի գծով Եվրահանձնաժողովի փոխնախագահ, եվրահանձնակատար Մարոշ Շեֆչովիչը, ինչպես նաև ապրիլի 30-ի ուշ երեկոյան Թուրքմենստանի նախագահ Ղուրբանգուլի Բերդիմուհամեդովի հետ Մ. Շեֆչովիչի բանակցությունների մասին։

Քաղաքական հարցերը մի կողմ եմ թողնում, ցանկացած երկրի քաղաքական անկախության հիմքը տնտեսությունն է: Հայաստանը քաղաքականապես անկախացավ համեմատաբար արագ, իսկ տնտեսապես շատ ավելի արագ հայտնվեց կախման մեջ: