Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ռո­բերտ Քո­չա­ր­յա­նը հաղ­թեց ինքն ի­րեն

Ռո­բերտ Քո­չա­ր­յա­նը հաղ­թեց ինքն ի­րեն
31.07.2020 | 00:24

Հա­մա­ձայ­նեք, որ այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի վրա ա­մե­նա­շատ զայ­րա­ցած ու չա­րա­ցած պի­տի լի­նի երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նը։ Սա­կայն ա­րի ու տես, որ նա, գո­նե ար­տա­քուստ, այդ ա­մե­նից վեր է կանգ­նած։ Նրան տևա­կան ժա­մա­նակ կա­լա­նա­վո­րած պա­հե­ցին, դա­տա­կան գոր­ծըն­թաց­ներն ա­նընդ­հատ ձգձ­գե­ցին, սա­կայն մինչ այ­սօր այդ­պես էլ հաս­կա­նա­լի չե­ղավ, թե ինչ են քն­նում ու ինչ են փոր­ձում ա­պա­ցու­ցել (ո­րով­հետև օ­դում կախ­ված է ու քն­նարկ­ման հարց չի էլ դար­ձել ա­մե­նա­կարևոր խն­դի­րը, թե Մար­տի 1-ին ով է սպա­նել 10 մար­դու)։ Հատ­կան­շա­կան է, որ նա­խօ­րեին ե­րեք հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թյուն­նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի հետ զրույ­ցում Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի խոս­քում չկա­յին վի­րա­վո­րանք, նե­ղաց­վա­ծու­թյան, զայ­րույ­թի ոչ մի ար­տա­հայ­տու­թյուն։ Նա հա­վա­սա­րակ­շիռ էր, հան­գիստ, իսկ խոսքն ա­ռանց պի­տա­կա­վո­րում­նե­րի էր։ Ա­վե­լին, շուրջ մեկ ժամ տևած հար­ցազ­րույ­ցի ըն­թաց­քում նա ոչ մի ան­գամ չհի­շա­տա­կեց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ա­նու­նը, ոչ մի դր­վա­գում (ու թերևս, սա ա­մե­նա­մեծ վի­րա­վո­րանքն է)։ Նա խո­սեց այ­սօր­վա ար­դիա­կան խն­դիր­նե­րից, սահ­մա­նա­յին լար­վա­ծու­թյու­նից՝ ա­ռանց թի­րա­խա­վո­րե­լու ան­ձե­րին, վատ կա­ռա­վար­ման հաս­ցեա­տեր հա­մա­րե­լով ողջ կա­ռա­վա­րու­թյա­նը։


Ինչ­պես ակն­կալ­վում էր, իշ­խա­նա­մերձ շր­ջա­նակ­ներն ան­մի­ջա­պես սկ­սե­ցին քն­նա­դա­տել, հի­շեց­նել նրա կա­ռա­վար­ման տա­րի­նե­րը՝ այդ ա­մե­նը շա­ղա­խե­լով վար­կա­բե­կող ո­րա­կում­նե­րով, սա­կայն նրա գնա­հա­տա­կան­նե­րի բո­վան­դա­կու­թյա­նը քչերն անդ­րա­դար­ձան։ Չփոր­ձե­ցին վեր­լու­ծել նրա խոս­քը, ո­րով­հետև այն­տեղ շատ դի­պուկ գնա­հա­տա­կան­ներ կա­յին, ո­րով­հետև ա­վե­լի հեշտ է ա­սել. «Իսկ քո ժա­մա­նակ այս­պես էր, այն­պես...», քան խոս­տո­վա­նել, որ այ­սօր բա­զում խն­դիր­ներ ան­հա­մե­մատ ա­վե­լի վատ վի­ճա­կում են, քան Քո­չա­րյա­նի տա­րի­նե­րին։ Բայց ան­շուշտ, լա­վա­գույն պաշտ­պա­նու­թյու­նը հար­ձա­կումն է։


Գու­ցե ներ­քա­ղա­քա­կան հար­ցե­րում Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի ընդ­դի­մա­խոս­նե­րը խո­սե­լու տեղ ու­նեն, բայց նրա՝ ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի շուրջ գնա­հա­տա­կան­նե­րին, երբ այ­սօր­վա «դեղ­նակ­տուց­նե­րը» փոր­ձում են հա­կադր­վել, պար­զա­պես ծի­ծա­ղե­լի վի­ճա­կում են հայ­տն­վում։ Այս հար­ցում ողջ իշ­խա­նու­թյու­նը՝ վե­րից վար, ճիշտ կա­նի ընդ­հան­րա­պես ոչ մի բա­նա­վե­ճի չբռն­վի Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի, Սերժ Սարգ­սյա­նի և պա­տե­րազ­մով ան­ցած ղե­կա­վար­նե­րի, հրա­մա­նա­տար­նե­րի հետ։ Նրանց փորձն ու ան­ցած ճա­նա­պար­հը, ի տար­բե­րու­թյուն բա­նա­կում չծա­ռա­յած­նե­րով ո­ղող­ված իշ­խա­նու­թյան, լիու­լի ի­րա­վունք են տա­լիս ա­վե­լի սթափ գնա­հա­տե­լու ի­րա­վի­ճա­կը։
Ի դեպ, ու­շագ­րավ էր նաև, որ ընդ­դի­մու­թյան վե­րա­բե­րյալ Քո­չա­րյա­նի դի­տար­կում­նե­րը ևս ի­րա­տե­սա­կան էին։ Նա իշ­խա­նա­փո­խու­թյան ոչ մի սցե­նար չբա­ցա­ռեց, բայց և չա­սաց, թե թեժ ա­շուն­ներ ու գա­րուն­ներ են լի­նե­լու՝ հս­տակ հաս­կաց­նե­լով, որ այս դաշ­տում էլ դեռ բա­զում ա­նե­լիք­ներ կան։


ՈՒ ե­թե այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը ցան­կա­նում է, որ եր­կի­րը զար­գա­նա, հա­կակ­շիռ­նե­րի մե­խա­նիզմ­նե­րը աշ­խա­տեն, քան­դե­լու փո­խա­րեն կա­ռուց­վեն, նո­րոգ­վեն հա­մա­կար­գեր, պետք է ոչ թե կա­ռա­վար­ման մե­խը դարձ­նի ընդ­դի­մա­խոս­նե­րի դեմ քրեա­կան գոր­ծեր բա­ցե­լը, բո­լոր խն­դիր­նե­րի մե­ղա­վո­րու­թյու­նը այս կամ այն նախ­կին իշ­խա­նա­վո­րի վրա բար­դե­լը, այլ նաև այդ «նախ­կին­նե­րի» փոր­ձը, քն­նա­դա­տու­թյու­նը, սխալ­նե­րը հաշ­վի առ­նե­լով, ա­ռաջ շարժ­վել։ Մինչ­դեռ այ­սօր եր­կիրն ապ­րում է ան­ցյա­լով, չու­նի ներ­կա, իսկ ա­պա­գան էլ խիստ մշու­շոտ է։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 23670

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ