Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » «Ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թ­յան» հա­կաազ­գա­յին քայ­լե­րը

«Ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թ­յան» հա­կաազ­գա­յին քայ­լե­րը

«Ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թ­յան» հա­կաազ­գա­յին քայ­լե­րը
10.12.2019 | 01:52
Հայ ժո­ղո­վուր­դը Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի, այս­պես կոչ­ված, «ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թյան» ադր­բե­ջա­նա­մե­տու­թյան հա­մո­զիչ ու բա­ցա­հայտ ա­պա­ցույց ստա­ցավ։ Ընդ ո­րում, Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյունն իր հա­կաազ­գա­յին գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մեջ ներգ­րա­վեց նաև Ար­ցա­խի ղե­կա­վա­րու­թյա­նը։ Մեր­կա­պա­րա­նոց չլի­նե­լու հա­մար ներ­կա­յաց­նենք Ար­ցա­խի ԱԳՆ-ի վեր­ջին պաշ­տո­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյու­նը։
«Նո­յեմ­բե­րի 17-21-ին ԵԱՀԿ գոր­ծող նա­խա­գա­հի անձ­նա­կան ներ­կա­յա­ցուց­չի գրա­սե­նյա­կի միջ­նոր­դու­թյամբ կա­յա­ցան Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան, Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան և Ադր­բե­ջա­նի լրագ­րող­նե­րի փո­խա­դարձ այ­ցե­լու­թյուն­ներ։ Նո­յեմ­բե­րի 20-21-ին Ար­ցախ այ­ցի շր­ջա­նա­կում ադր­բե­ջան­ցի լրագ­րող­ներն ա­յ­ցե­լե­ցին Գան­ձա­սա­րի վա­նա­կան հա­մա­լիր, Շու­շի քա­ղաք, ե­ղան «Եզ­նիկ Մո­զյան» ար­հես­տա­գոր­ծա­կան ու­սում­նա­րա­նում, երկ­րա­բա­նու­թյան և կեր­պար­վես­տի պե­տա­կան թան­գա­րան­նե­րում, ծա­նո­թա­ցան քա­ղա­քի տե­սար­ժան վայ­րե­րին։ Հան­րա­պե­տու­թյան մայ­րա­քա­ղաք Ստե­փա­նա­կեր­տում լրագ­րող­ներն այ­ցե­լե­ցին «Ղա­րա­բաղ­կար­պետ» գոր­գա­գոր­ծա­կան ֆաբ­րի­կա, Ար­ցա­խի տե­ղե­կատ­վա­կան տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի կենտ­րոն, պա­հա­ծո­նե­րի ար­տադ­րու­թյան «Ար­ցախ­բիո» ձեռ­նար­կու­թյուն, ինչ­պես նաև հան­դի­պե­ցին Ար­ցա­խի քա­ղա­քա­ցիա­կան հան­րու­թյան և ԶԼՄ-նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի հետ։ Կող­մե­րի միջև հա­մա­ձայ­նեց­ված տվյալ նա­խա­ձեռ­նու­թյունն անհ­րա­ժեշտ է դի­տար­կել որ­պես փորձ­նա­կան քայլ վս­տա­հու­թյունն ամ­րապն­դե­լու մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի ի­րա­կա­նաց­ման շր­ջա­նա­կում խա­ղաղ գոր­ծըն­թացն ա­ռաջ մղե­լու հա­մար բա­րեն­պաստ պայ­ման­ներ ստեղ­ծե­լու նպա­տա­կով։ Վեր­ջին 20 տա­րում ար­ցա­խյան կող­մը բազ­միցս հան­դես է ե­կել վս­տա­հու­թյունն ամ­րապն­դե­լու մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի, այդ թվում՝ լրագ­րող­նե­րի փո­խայ­ցե­րի ի­րա­կա­նաց­ման ա­ռա­ջարկ­նե­րով»,- աս­վում է Ար­ցա­խի ԱԳՆ-ի հա­ղոր­դագ­րու­թյու­նում։
Հաս­կա­նա­լի է, որ պաշ­տո­նա­կան Երևանն ստի­պել է ԼՂՀ-ի ղե­կա­վա­րու­թյա­նը, ո­լո­րել է Ստե­փա­նա­կեր­տի ձեռ­քե­րը. և ա­հա մենք վկա ենք դար­ձել բո­լոր նրանց հի­շա­տա­կը բա­ցա­հայ­տո­րեն ծաղ­րի են­թար­կե­լուն, ով­քեր զոհ­վել են ցե­ղաս­պան Ադր­բե­ջա­նից Ար­ցա­խի հա­յե­րին պաշտ­պա­նե­լիս։ Ա­հա դա­վա­ճան­նե­րի խում­բը, վե­րա­դառ­նա­լով հարևան երկ­րից, հա­տու­ցում է ազ­գին դա­վա­ճա­նե­լու «հո­նո­րա­րը». վայ, մենք այն­տեղ հա­յե­րի նկատ­մամբ թշ­նա­մու­թյուն չտե­սանք։ Եվ դա՝ այն տա­րած­քի մա­սին, որ­տեղ հենց այն­պես կա­րող են ձեր­բա­կա­լել Ռու­սաս­տա­նի, Ի­րա­նի կամ էլ որևէ այլ երկ­րի հայ քա­ղա­քա­ցուն։ Միայն 2016-ին բանտ նետ­ված Մարատ Գալս­տյան-ՈՒել­դա­նո­վի պատ­մու­թյու­նը պեր­ճա­խոս կեր­պով վկա­յում է դա։ Մի՞­թե այդ մեր­ժյալ­նե­րի կար­ծի­քով, ո­րոնք հա­մա­ձայ­նել են մաս­նակ­ցե­լու Փա­շի­նյա­նի կազ­մա­կեր­պած քա­ղա­քա­կան ներ­կա­յաց­մա­նը, Ադր­բե­ջա­նում «հա­յե­րի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մուն­քը» միայն այն է, որ ան­ձամբ ի­րենց հենց ինք­նա­թի­ռից տա­նում են ու­ղիղ բանտ կամ էլ հենց կա­ռափ­նա­րան։
Իսկ ա­հա Իլ­համ Ա­լիևը, կորց­նե­լով լկ­տիու­թյան ա­մեն սահ­ման, հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն հայ­տա­րա­րում է, թե իբր Սում­գա­յի­թում «հա­յերն են ի­րենք ի­րենց սպա­նել», իսկ Երևա­նի կող­մից հետևում է ԱԳՆ-ի ա­նի­մաստ «մեկ­նա­բա­նու­թյու­նը»։ Եվ փո­խա­նակ կոշտ պա­տաս­խան­ներ տան թուր­քե­րին, փո­խա­նակ հրա­ժար­վեն «լրագ­րող­ներ փո­խա­նա­կե­լու» ֆար­սին մաս­նակ­ցե­լուց ¥գո­նե այն­քան ժա­մա­նակ, մինչև Բաք­վի ԶԼՄ-նե­րը դա­դա­րեց­նեն պատ­մու­թյու­նը կեղ­ծե­լու ար­շա­վը և հա­կա­հայ­կա­կան հիս­տե­րիան¤, ու­շադ­րու­թյու­նը սևե­ռում են ՌԴ ԱԳՆ-ի պաշ­տո­նա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Մա­րիա Զա­խա­րո­վա­յի վեր­ջին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից մե­կին, ըստ ո­րի, բո­լոր ժա­մա­նա­կա­վո­րա­պես տե­ղա­փոխ­ված ան­ձինք պետք է ի­րա­վունք ու­նե­նան վե­րա­դառ­նա­լու Ար­ցախ։ Մեր երկ­րի արևմտա­մետ քա­ղա­քա­ցի­ներն այդ­պես էլ չեն բուժ­վել ռու­սա­տյա­ցու­թյու­նից։ Նրանք այդ­պես էլ չեն լսել, որ Զա­խա­րո­վա­յի հայ­տա­րա­րու­թյան մեջ աս­ված է բո­լոր ժա­մա­նա­կա­վո­րա­պես տե­ղա­փոխ­ված ան­ձանց վե­րա­դար­ձի մա­սին, ոչ թե միայն թուր­քե­րի։ Պարզ­վում է, որ Մոսկ­վան Հա­յաս­տա­նի «ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թյու­նից» ա­վե­լի լավ գի­տի, որ պա­տե­րազ­մի պատ­ճա­ռով տաս­նյակ հա­զա­րա­վոր ար­ցախ­ցի հա­յեր տե­ղա­հան­վել են կամ փա­խել ի­րենց մշ­տա­կան ապ­րե­լա­վայ­րե­րից։ Իսկ Երևա­նը թուր­քե­րի հետ գո­րո­վա­լից այն խաղն է խա­ղում, ո­րը կոչ­վում է «խա­ղաղ գոր­ծըն­թացն ա­ռաջ մղե­լու հա­մար բա­րեն­պաստ պայ­ման­ներ ստեղ­ծե­լու նպա­տա­կով վս­տա­հու­թյունն ամ­րապն­դե­լու մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի ի­րա­կա­նա­ցում»։
ՈՒս­տի նրանց, ով­քեր չեն նկա­տել կամ ու­նե­ցել են Փա­շի­նյա­նի հրա­մա­նը, որ «չն­կա­տեն» «Ադր­բե­ջա­նում հա­յե­րի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մուն­քը», հի­շեց­նեմ ՌԴ ԱԳՆ-ի պաշ­տո­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյունն այն մա­սին, որ Ադր­բե­ջա­նը հա­յե­րի նկատ­մամբ խտ­րա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է վա­րում։ Մոսկ­վան հույս ու­նի, որ Բա­քուն կհ­րա­ժար­վի Ռու­սաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի, մաս­նա­վո­րա­պես՝ հա­յազ­գի, նկատ­մամբ ազ­գա­յին հատ­կա­նի­շով խտ­րա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից, 2017 թ. հայ­տա­րա­րել է նույն Զա­խա­րո­վան։ Նա ու­շադ­րու­թյուն է դարձ­րել ադր­բե­ջա­նա­կան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի կող­մից «ՌԴ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի նկատ­մամբ ազ­գա­յին հատ­կա­նի­շով խտ­րա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան» բազ­մա­թիվ դրսևո­րում­նե­րի մա­սին մե­ծա­քա­նակ հրա­պա­րա­կում­նե­րին, այդ թվում՝ սոց­ցան­ցում։ «Ե­թե նա­յենք վի­ճա­կագ­րու­թյա­նը, ա­պա ան­ցյալ տա­րի մեզ հայտ­նի է դար­ձել ազ­գա­յին հատ­կա­նի­շով Ռու­սաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի մուտքն Ադր­բե­ջան մեր­ժե­լու առն­վազն 16 դեպք,- ա­սել է նա։- Ընդ ո­րում, Ռու­սաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րը ժա­մե­րով պահ­վել են օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում, այ­նու­հետև բռ­նու­թյամբ ար­տաքս­վել են երկ­րից ա­ռանց պաշ­տո­նա­կան պատ­ճառ­ներ նշե­լու»։ Այս­պի­սով, «Ադր­բե­ջա­նում հա­յե­րի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մուն­քի» 16 դեպք հայտ­նի է միայն 2016-ին, բայց դա «չգի­տեն», «չեն հի­շում», «չեն տես­նում» Հա­յաս­տա­նի «ժո­ղովր­դա­կան վար­չա­պե­տի» կող­մից Բա­քու ու­ղարկ­ված մեր­ժյալ­նե­րը։ Կու՞յր են, թե՞ հի­շո­ղու­թյունն են կորց­րել։
Զա­խա­րո­վան շա­րու­նա­կում է. «Ցա­վոք, նման դեպ­քերն ար­դեն սո­վո­րու­թյուն են դառ­նում, վատ և սխալ սո­վո­րու­թյուն։ Նշ­ված փաս­տե­րը, մեր կար­ծի­քով, ՌԴ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի կո­պիտ խախ­տում են, հա­կա­սում են բա­րե­կա­մու­թյան, հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան և փո­խա­դարձ անվ­տան­գու­թյան մա­սին ռուս-ադր­բե­ջա­նա­կան պայ­մա­նագ­րի, քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ան­վի­զա այ­ցե­րի մա­սին միջ­կա­ռա­վա­րա­կան հա­մա­ձայ­նագ­րի և Ռու­սաս­տա­նի ու Ադր­բե­ջա­նի միջև բա­րե­կա­մու­թյան ու ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կե­րու­թյան մա­սին հռ­չա­կագ­րի ո­գուն և տա­ռին»։ Ըստ նրա, ռու­սա­կան կող­մը «բազ­միցս ադր­բե­ջա­նա­կան կող­մի ու­շադ­րու­թյունն է հրա­վի­րել ստեղծ­ված դրու­թյան ա­նըն­դու­նե­լիու­թյան վրա, պա­հան­ջել է դա­դա­րեց­նել ձեր­բա­կալ­ման ու ար­տաքս­ման գոր­ծե­լաո­ճը, ո­րով­հետև այն ան­հա­մա­տե­ղե­լի է եր­կու եր­կր­նե­րի բա­րե­կա­մա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հետ... Մենք ադր­բե­ջա­նա­կան ղե­կա­վա­րու­թյան հետ շփում­նե­րի ըն­թաց­քում հա­վաս­տիա­ցում­ներ ենք ստա­ցել, որ ի­րա­վի­ճա­կը կկար­գա­վոր­վի»։ Նույն 2017 թ. հու­լի­սին ՌԴ ԱԳՆ-ն կր­կին ստիպ­ված է ե­ղել հա­մաշ­խար­հա­յին հան­րու­թյան ու­շադ­րու­թյու­նը հրա­վի­րե­լու Ադր­բե­ջա­նում հա­յե­րի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մուն­քին. «Ադր­բե­ջան ժա­մա­նող ՌԴ քա­ղա­քա­ցի­նե­րին սպառ­նում է կա­մա­յա­կա­նու­թյան զոհ դառ­նա­լու վտան­գը, նրանք իս­կա­պես խտ­րա­կա­նու­թյան են են­թարկ­վում ազ­գա­յին հատ­կա­նի­շով»։ Ըստ ԱԳՆ-ի տվյալ­նե­րի, այս տար­վա սկզ­բից ար­գել­վել է ՌԴ 25 քա­ղա­քա­ցու մուտքն Ադր­բե­ջան։ «Որ­պես կա­նոն, նրանք ժա­մե­րով պահ­վել են Բաք­վի օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում ¥մի շարք դեպ­քե­րում՝ ա­ռանց ու­տե­լի­քի, ջրի և բժշ­կա­կան օգ­նու­թյան, ընդ ո­րում, մի քա­նի դեպ­քում խոս­քը 4 տա­րե­կան ե­րե­խա­յով կնոջ մա­սին է¤, այ­նու­հետև բռ­նու­թյամբ ար­տաքս­վել են ի­րենց հաշ­վին։ Նման ծաղ­րու­ծա­նա­կի «հիմք» են հան­դի­սա­ցել մեր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հայ­կա­կան ազ­գա­նուն­նե­րը, ա­նուն­նե­րը կամ հայ­րա­նուն­նե­րը։ Սա­կայն դեպ­քեր են ե­ղել նաև, երբ ռու­սա­կան ազ­գա­նուն­նե­րով, ա­նուն­նե­րով և հայ­րա­նուն­նե­րով ան­ձանց հար­ցաքն­նել են «հայ­կա­կան նախ­նի­ներ» հայտ­նա­բե­րե­լու նպա­տա­կով»,- աս­վում է հա­ղոր­դագ­րու­թյան մեջ։ ՌԴ ԱԳՆ-ն նշում է, որ դա վայ­րա­գու­թյուն է, էլ չա­սած, որ ուղ­ղա­կիո­րեն խախտ­վում են Ռու­սաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րը։
Թր­քա­սեր Փա­շի­նյա­նի հրա­մա­նով Ադր­բե­ջան գնա­ցած Ար­ցա­խի և Հա­յաս­տա­նի լրագ­րող­ներ, դուք չգի­տեի՞ք, որ ՌԴ ԱԳՆ-ն Ադր­բե­ջա­նին մե­ղադ­րել է հա­յե­րի հան­դեպ վայ­րա­գու­թյան հա­մար։ Վե­րա­դառ­նանք ՌԴ ԱԳՆ-ի 2017-ի հու­լի­սի պաշ­տո­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյա­նը։ Ռու­սա­կան կող­մը բազ­միցս, այդ թվում` Բաք­վում ՌԴ դես­պա­նու­թյան և ՌԴ ԱԳՆ-ի պաշ­տո­նա­կան հայ­տագ­րե­րով, պա­հան­ջել է դա­դա­րեց­նել այդ զայ­րա­ցու­ցիչ գոր­ծե­լաո­ճը, կա­տա­րել հե­տաքն­նու­թյուն և պատ­շաճ գնա­հա­տա­կան տալ Բաք­վի մի­ջազ­գա­յին օ­դա­նա­վա­կա­յա­նի պաշ­տո­նա­տար ան­ձանց վար­քին։ «Մենք նկա­տի ենք ու­նե­ցել նաև այն, որ Ադր­բե­ջա­նը ներ­կա­յա­նում է որ­պես ազ­գա­յին ու կրո­նա­կան հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան, բազ­մամ­շա­կու­թայ­նու­թյան նմուշ, իսկ վեր­ջին շր­ջա­նում հռ­չա­կում է նաև ադր­բե­ջա­նա-հայ­կա­կան հա­սա­րա­կա­կան երկ­խո­սու­թյուն ստեղ­ծե­լու մտադ­րու­թյուն։ Բայց մեր սպա­սում­նե­րը չար­դա­րա­ցան։ Մի­ջա­դե­պե­րի քն­նու­թյուն չկա­տար­վեց։ Ադր­բե­ջա­նի ԱԳՆ-ի պա­տաս­խան հայ­տագ­րում աս­վում է, որ «ան­ցան­կա­լի ան­կար­գու­թյուն­նե­րը կան­խե­լու հա­մար Ադր­բե­ջանն ստիպ­ված մի շարք ան­ձանց նկատ­մամբ կի­րա­ռում է հա­մա­պա­տաս­խան կար­գա­վո­րում»։ Այդ պա­տա­սա­նը հա­մա­րում ենք ա­նո­րոշ և ան­բա­վա­րար։ Այն, ցա­վոք, ցույց է տա­լիս, որ Ադր­բե­ջան ժա­մա­նող ՌԴ քա­ղա­քա­ցի­ներն ա­ռաջ­վա պես են­թա­կա են կա­մա­յա­կա­նու­թյան զոհ դառ­նա­լու սպառ­նա­լի­քին։ Հաս­կա­նա­լի է, որ մենք եզ­րա­կա­ցու­թյուն­ներ կա­նենք ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կից»,- հայ­տա­րա­րել է ՌԴ ԱԳՆ-ն։
Հա­յե­րի նկատ­մամբ խտ­րա­կա­նու­թյան վե­րա­բե­րյալ ՌԴ ԱԳՆ-ի ե­լույթ­նե­րի մա­սին իմ հի­շե­ցու­մից հե­տո զգու՞մ են նրանք, ով­քեր Բաք­վում «հա­յե­րի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մունք չեն նկա­տել», որ Ադր­բե­ջա­նը պաշ­տո­նա­պես զգու­շաց­րել է, որ ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի բնա­կիչ­նե­րի, այլև ցան­կա­ցած հա­յի նկատ­մամբ այդ երկ­րում լիո­վին հնա­րա­վոր են «ան­ցան­կա­լի ան­կար­գու­թյուն­ներ», ո­րոնք, իբր, Բաք­վի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ձգ­տում են կան­խել։ Է­լի՞ չեն զգում։ Ի վեր­ջո, հա՞յ են նրանք, ո­րոնց Փա­շի­նյանն ու­ղար­կել է Բա­քու։ Ա­մոթ ձեզ, դուք գոր­ծել եք խղ­ճին հա­կա­ռակ։ Ա­մոթ նրանց, ով­քեր ու­րի­շի խաղ են խա­ղում` վտան­գի են­թար­կե­լով Ար­ցա­խի և Հա­յաս­տա­նի հա­յե­րի կյան­քը։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, իբր «խա­ղա­ղու­թյան ու սի­րո հա­մար» պայ­քա­րող, սո­ված գայ­լե­րին է պար­զում մատ­նե­րը։ Բայց ոչ թե իր, իր կնոջ կամ ե­րե­խա­նե­րի մատ­նե­րը, այլ մեր, մեր ե­րե­խա­նե­րի ու թոռ­նե­րի մատ­նե­րը։ Փա­շի­նյա­նը չգի­տի՞, որ երբ գայ­լին ես մեկ­նում մատդ, նա ջա­նում է ամ­բողջ ձեռ­քը կծե­լով պո­կել։ Ի՞նչ է, Փա­շի­նյան, ու­զում ես փախ­չե՞լ, ինչ­պես փա­խար այն պար­զա­միտ­նե­րից, ո­րոնց լքե­ցիր 2008-ի մար­տի 1-ին։ Ափ­սոս, որ ժո­ղովր­դի մեջ դեռ շատ են այն միա­միտ­նե­րը, ո­րոնք գե­րա­դա­սում են ո­չինչ չհի­շել քո հա­կում­նե­րի մա­սին։
Բայց քեզ չեն թող­նի, որ կր­կին զո­հա­բե­րես շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րին։ Թող Բաք­վում ու նախ­կին ՀՀՇ-ի վեր­նա­խա­վում ան­գամ չե­րա­զեն այդ մա­սին։
Մենք ընդ­հան­րա­պես` Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­ներս, ին­չի՞ հա­մար ենք հան­դուր­ժում կեղծ հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի «ժո­ղովր­դա­կան կա­ռա­վա­րու­թյան» խար­դա­խա­միտ ա­րարք­նե­րը։ Ի՞նչ է, ոչ ոք չի՞ տես­նում, թե ինչ­պես ոս­տի­կա­նու­թյանն ուղ­ղե­ցին ու­սա­նող­նե­րի դեմ, ո­րոնք պա­հան­ջում էին կրթու­թյան նա­խա­րա­րի հրա­ժա­րա­կա­նը։ Նա ի­րեն թույլ էր տվել հայ­տա­րա­րել. «Հա­յաս­տա­նում այլևս չեն ար­գե­լե­լու հա­մերգ­նե­րը սա­տա­նիզ­մի մե­ղադ­րան­քով, ո­չինչ չի ար­գել­վե­լու մտա­ցա­ծին հիմ­քե­րով։ Ար­վես­տը լի­նե­լու է ա­զատ, քա­նի որ ան­կախ պե­տու­թյան գրա­վա­կան­նե­րից մեկն ա­զատ ար­վեստն է»։ Այդ պաշ­տո­նյան, ո­րին ան­ձամբ Փա­շի­նյանն է պահ­պա­նում, այ­նու­հետև ամ­փո­փել է, որ այդ թե­մա­նե­րով սպե­կու­լյա­ցիա ա­նող մար­դիկ ու­զում են քա­ղա­քա­կան միա­վոր­ներ վաս­տա­կել և «հե­տա­դի­մու­թյան ջա­տա­գով­ներ են»։ Ա­հա այդ­պես, ա­ռա­ջա­դի­մու­թյունն ու­րեմն այն է, որ «թույ­լատր­վեն» սա­տա­նիզ­մի դրսևո­րում­նե­րը։ ՈՒ քա­նի որ Փա­շի­նյանն այդ­պի­սի նա­խա­րա­րին պաշտ­պա­նում է ու­սա­նող­նե­րից, այն նույն ու­սա­նող­նե­րից, ո­րոնք նրան հասց­րել են իշ­խա­նա­կան բուր­գի գա­գա­թը, ա­պա ի՞նչ ա­սես հենց վար­չա­պե­տի մա­սին։ Նմա­նը միշտ նմա­նին է պաշտ­պա­նում։
(շա­րու­նա­կե­լի)
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 6982

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.