Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Փա­շի­ն­յա­նի շտա­պո­ղա­կա­նու­թ­յու­նը պայ­մա­նա­վոր­ված է ձեռ­նարկ­վող գոր­ծո­ղու­թ­յուն­նե­րի ա­նօ­րի­նա­կան բնույ­թի գի­տակց­մամբ»

«Փա­շի­ն­յա­նի շտա­պո­ղա­կա­նու­թ­յու­նը պայ­մա­նա­վոր­ված է ձեռ­նարկ­վող գոր­ծո­ղու­թ­յուն­նե­րի ա­նօ­րի­նա­կան բնույ­թի գի­տակց­մամբ»
30.06.2020 | 00:26

Ներ­քա­ղա­քա­կան վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րի շուրջ զրու­ցում ենք «Ա­ռա­ջի­նը՝ Հա­յաս­տան» նա­խա­ձեռ­նու­թյան հա­մա­հիմ­նա­դիր, Հա­յաս­տա­նի հան­րա­պե­տա­կան կու­սակ­ցու­թյան ան­դամ ԱՆ­ՆԱ ՄԿՐՏ­ՉՅԱ­ՆԻ հետ։

-Վեր­ջին օ­րե­րին շատ ա­րագ են զար­գա­նում ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը։ Ինչ­պե՞ս կգ­նա­հա­տեք իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ար­կա­ծախ­նդ­րու­թյու­նը` կապ­ված Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի հետ։
-ՀՀ-ում հաս­տատ­ված ա­նօ­րի­նա­կա­նու­թյան չա­վարտ­վող շր­ջա­փու­լը, ա­ռանց բա­ցա­ռու­թյան տա­րած­վում է իշ­խա­նու­թյան բո­լոր ճյու­ղե­րի, պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի բո­լոր ո­լորտ­նե­րի վրա: Էա­կան է ըն­դգ­ծել, որ 2018 թ. իշ­խա­նա­զավթ­ման փաս­տը Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի կող­մից բա­վա­րար չդիտ­վեց‚ և բռ­նա­պե­տա­կան կար­գի կա­յուն հաս­տատ­ման հա­մար անհ­րա­ժեշտ է կոտ­րել հա­կակ­շիռ­նե­րի և զս­պում­նե­րի ողջ կա­ռու­ցա­կար­գը: Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նը ևս բա­ցա­ռու­թյուն չե­ղավ: Ար­դյուն­քում ու­նենք իշ­խա­նու­թյան‚ մաս­նա­վո­րա­պես, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի` հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան ճա­նա­պար­հով և հա­կա­սա­հա­մա­նադ­րա­կան նոր­մե­րին օ­րեն­քի ուժ տա­լու ան­թա­քույց ցան­կու­թյուն: Ազ­գա­յին ժո­ղո­վում հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րաք­վեի հա­կա­սա­հա­մա­նադ­րա­կան չե­ղարկ­ման լիա­զո­րու­թյան նա­խա­տե­սու­մը, հե­տա­գա­յում հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան նա­խագ­ծի ըն­դու­նու­մը միան­շա­նակ որ­պես ա­պա­ցույց են ծա­ռա­յում այն բա­նի, որ ՀՀ-ում իշ­խա­նու­թյան յու­րա­ցումն ի­րո­ղու­թյուն է: Հատ­կան­շա­կան է նաև, որ Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վի վեր­ջերս տրա­մադ­րած խոր­հր­դատ­վա­կան կար­ծի­քում սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի տա­պալ­ման հնա­րա­վոր ձևե­րի պար­զա­բան­ման շր­ջա­նակ­նե­րում նաև նկա­րագր­ված էին նույ­նա­տիպ ա­րարք­ներ, ո­րոնք, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հանձ­նա­րա­րու­թյամբ, թույլ են տվել խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը: Օ­րի­նակ, իշ­խա­նու­թյան որևէ ճյու­ղի կող­մից մեկ այլ ճյու­ղի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լը։ Այս դեպ­քում այն դրսևոր­վել է Սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի նա­խա­գի­ծը Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րան ու­ղար­կե­լու Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ նա­խա­տես­ված հրա­մա­յա­կան նոր­մը չկա­տա­րե­լով։
-Ին­չու՞ է Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այս­քան շտա­պում ի­րա­կա­նաց­նել իր ծրագ­րե­րը։
-Շտա­պո­ղա­կա­նու­թյուն ի­րա­կա­նում կա: Կար­ծում եմ՝ այն ա­ռա­վե­լա­պես պայ­մա­նա­վոր­ված է ձեռ­նարկ­վող գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ա­նօ­րի­նա­կան բնույ­թի գի­տակց­մամբ: Պայ­մա­նա­վոր­ված է նաև գոր­ծըն­թա­ցը շու­տա­փույթ ա­վար­տին հասց­նե­լու կարևո­րու­թյամբ և, ինչ­պես ներ­պե­տա­կան, այն­պես էլ մի­ջազ­գա­յին դա­տա­կան ա­տյան­նե­րում ի­րա­վա­կան երևույթ­նե­րի հետ կապ չու­նե­ցող ի­րա­վի­ճա­կը քն­նար­կե­լուն ուղղ­ված գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը կան­խե­լուն: Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հս­տակ գի­տակ­ցում է, որ թույլ տր­ված‚ մեղմ ա­սած‚ խախ­տում­նե­րը, ո­րոնք ա­ռերևույթ քրեաի­րա­վա­կան ո­րակ­ման ար­ժա­նի ա­րարք­ներ են, պի­տի քո­ղարկ­վեն որ­պես «ժո­ղովր­դի» կամ նույն ԱԺ մե­ծա­մաս­նու­թյան ցան­կու­թյուն:
-Տե­ղի ու­նե­ցող գոր­ծըն­թաց­նե­րի դեմ տես­նու՞մ եք ընդ­դի­մու­թյան հա­մախմ­բում։ Որ­քա­նո՞վ է ընդ­դի­մու­թյու­նը հա­մար­ժեք գոր­ծում ստեղծ­ված մար­տահ­րա­վեր­նե­րին։
-Կար­ծում եմ՝ գոր­ծըն­թացն ա­ռա­վել կապ­ված է երկ­րում սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի գո­յու­թյան, ի­րա­վա­կան պե­տու­թյան և պե­տա­կա­նու­թյան վե­րա­կան­գն­ման հետ: Գոր­ծըն­թաց­նե­րը չեն ա­ռանձ­նա­նում ի­րենց քա­ղա­քա­կան բնույ­թով, դրանք ա­վե­լի շատ հի­շեց­նում են խմ­բա­կա­յին, նեղ անձ­նա­կան շա­հի ա­ռաջ­մղ­մանն ուղղ­ված քայ­լեր: Հետևա­բար, ա­նե­լի­քը ոչ միայն և ոչ այն­քան իշ­խա­նու­թյուն-ընդ­դի­մու­թյուն դաշ­տում է, որ­քան հա­սա­րա­կու­թյան և գի­տա­կից քա­ղա­քա­ցի­նե­րի: Ցա­վոք, այ­սօր­վա ի­րո­ղու­թյուն­նե­րը ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան նա­հան­ջի, օ­րեն­քի գե­րա­կա­յու­թյան սկզ­բուն­քի ան­գոր­ծու­թյան մա­սին են վկա­յում: Պետք է լի­նի միաս­նա­կան գի­տակ­ցում, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ե­ղել և մնում է ան­հա­մա­տե­ղե­լի հայ­կա­կան եր­կու պե­տու­թյուն­նե­րի, դրանց նպա­տակ­նե­րի և իղ­ձե­րի հետ:
-Հա­յաս­տա­նյան ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը‚ բնա­կա­նա­բար‚ պետք է դի­տար­կել տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին զար­գա­ցում­նե­րի հա­մա­տեքս­տում։ Չե՞ք կար­ծում‚ որ Փա­շի­նյա­նի բո­լոր քայ­լե­րի հիմ­քում Ար­ցա­խյան հարցն է։
-Միայն օ­բյեկ­տիվ փաս­տե­րի շա­րադ­րան­քը‚ կար­ծում եմ‚ բա­վա­րար է տրա­մա­բա­նա­կան եզ­րա­հան­գում­ներ ա­նե­լու հա­մար: Առն­վազն վտան­գա­վոր եմ հա­մա­րում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ձևա­կեր­պում­նե­րը Ա­լիևի «կիրթ» լի­նե­լու մա­սին, հա­կա­սա­կան մտ­քե­րը բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյան կամ գո­յու­թյան վե­րա­բե­րյալ: Ար­ցա­խի կար­գա­վի­ճա­կի մա­սով մինչ օրս Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խու­սա­փում է հս­տակ ձևա­կեր­պում­ներ տա­լուց: Բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի իշ­խա­նու­թյան օ­րոք ար­ձա­նագ­րած հե­տըն­թացն ու ձա­խո­ղում­ներն ակն­հայտ են: Դրանք ար­տա­հայտ­ված են Միս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հող եր­կր­նե­րի արտ­գործ­նա­խա­րար­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րում, ինչ­պես նաև վեր­ջերս Եվ­րա­խոր­հր­դա­րա­նի մի քա­նի պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ե­լույթ­նե­րում տեղ գտած ոչ հա­յան­պաստ ձևա­կեր­պում­նե­րում: Ցա­վա­լի է, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ու մեր երկ­րի արտ­գործ­նա­խա­րա­րու­թյու­նը հա­ճախ խու­սա­փում են գնա­հա­տա­կան­ներ տա­լուց, իսկ տր­ված­ներն էլ պա­հին և ի­րա­կա­նու­թյա­նը ոչ հա­մար­ժեք են, ու­նակ չեն ի­րա­վի­ճա­կը շր­ջե­լու հօ­գուտ Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի: Գու­ցե Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մտա­ծում էր, որ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի թո­ղած բա­նակ­ցա­յին հիմ­քե­րը կա­յուն պա­հե­լու հա­մար ո­չինչ ա­նել պետք չէ, բայց նա սխալ­վեց, քա­նի որ ան­գամ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի թո­ղած հա­յան­պաստ բա­նաձևերն ու պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը պահ­պա­նե­լու հա­մար ա­մե­նօ­րյա քա­ղա­քա­կան, դի­վա­նա­գի­տա­կան ծանր աշ­խա­տանք է պետք:
-Իշ­խա­նա­փո­խու­թյան ի՞նչ մե­խա­նիզմ­ներ եք տես­նում։
-Ցան­կու­թյու­նը մեկն է` եր­կի­րը զերծ պա­հել ցն­ցում­նե­րից, ներ­քին խժդ­ժու­թյուն­նե­րից: Ի­հար­կե, կա նաև գի­տակ­ցում, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը չի խոր­շի իշ­խա­նու­թյու­նը պա­հե­լուց բռ­նի ու­ժով՝ չխու­սա­փե­լով հնա­րա­վոր առ­ճա­կատ­ման ցան­կա­ցած սցե­նա­րից: Կար­ծում եմ՝ պետք է պատ­րաստ լի­նել զար­գա­ցում­նե­րի բո­լոր ուղ­ղու­թյուն­նե­րով:


Զրու­ցեց
Լի­լիթ ԳԱԲ­ՐԻԵ­ԼՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 5634

Մեկնաբանություններ