Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Բաց եր­կին­քը ճաք տվեց

Բաց եր­կին­քը ճաք տվեց
31.03.2020 | 01:39
Թեև Հա­յաս­տանն օ­դա­յին տա­րածքն իր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հա­մար չի փա­կել, այ­նու­հան­դերձ, այն փակ է։ Օ­րերս ԱԳՆ-ն պաշ­տո­նա­կան հա­ղոր­դագ­րու­թյուն տա­րա­ծեց, թե «տար­բեր եր­կր­ներ սա­հա­մա­նա­փա­կել են և շա­րու­նա­կում են սահ­մա­նա­փա­կել ի­րենց օ­դա­յին տա­րած­քի մուտ­քը և օ­դա­յին հա­ղոր­դակ­ցու­թյու­նը, ին­չի ար­դյուն­քում էա­պես բար­դա­ցել է մեր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի Հա­յաս­տան վե­րա­դար­ձի կազ­մա­կեր­պու­մը։ Այդ առն­չու­թյամբ կոչ ենք ա­նում մեր քա­ղա­քա­ցի­նե­րին նա­խա­պես ստու­գել տա­րան­ցիկ թռիչք­նե­րի ա­ռա­կա­յու­թյու­նը»։
Ե­թե կարճ ձևա­կեր­պենք այս հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, կս­տաց­վի այս­պես. ար­տերկ­րյա ա­վիաըն­կե­րու­թյուն­նե­րը հա­տուկ չվեր­թեր չեն կազ­մա­կեր­պի ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հա­մար։ Եվ դա շատ տրա­մա­բա­նա­կան է, «ինք­նա­զո­հա­բե­րու­թյան» օ­տար ա­վիա­տոր­նե­րը չեն գնա, իսկ ե­թե գնան էլ այդ քայ­լին, ա­պա դա տասն ան­գամ թանկ կնս­տի ՀՀ պետ­բյու­ջեի վրա` կո­մեր­ցիան իր կա­նոն­ներն ու­նի։ Ի դեպ, ԱԳՆ-ի այս հայ­տա­րա­րու­թյան և օ­դա­յին ճա­նա­պարհ­նե­րի «ինք­նա­մե­կու­սաց­ման» ֆո­նին տե­ղին է հի­շեց­նել, որ տա­րի­ներ ա­ռաջ Սի­րիա­յի ռմ­բա­կո­ծու­թյան ժա­մա­նակ մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րին պա­տե­րազ­մա­կան թեժ կե­տե­րից Հա­յաս­տան տե­ղա­փո­խե­ցին հայ ա­վիա­տոր­նե­րը` «Ար­մա­վիա» ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղը։ Այդ ժա­մա­նակ ևս Հա­յաս­տա­նում գոր­ծող մի­ջազ­գա­յին մեկ տաս­նա­կից ա­վե­լի գոր­ծող ա­վիաըն­կե­րու­թյուն­ներ հրա­ժար­վել էին նշ­ված ուղ­ղու­թյամբ թռիչք­ներ կա­տա­րե­լուց։ Ա­յո, հայ ա­վիա­տոր­նե­րի հե­րո­սա­կան աշ­խա­տան­քի ար­դյուն­քում էր, որ բազ­մա­թիվ ըն­տա­նիք­ներ հա­սան ի­րենց պատ­մա­կան հայ­րե­նիք։
Եվ այս­պես, աշ­խար­հով մեկ «ճան­կե­րը սրած» նոր կո­րո­նա­վի­րու­սի պայ­ման­նե­րում բա­ցա­հայտ­վեց, որ Հա­յաս­տա­նը չի կա­րող զուրկ լի­նել ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղից։ Մենք բազ­միցս անդ­րա­դար­ձել ենք այս խնդ­րին, նշե­լով ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղի կարևոր դե­րը տն­տե­սու­թյան ակ­տի­վաց­ման և, ա­մե­նագլ­խա­վո­րը, ռազ­մա­վա­րա­կան նշա­նա­կու­թյան ա­ռու­մով։ Գաղտ­նիք չէ, որ դեռևս 90-ա­կան­նե­րին Ար­ցա­խի ա­զա­տագ­րա­կան պայ­քա­րում հենց «Հայ­կա­կան ա­վիաու­ղի­ներ» ըն­կե­րու­թյան օ­դա­չու­ներն էին, որ քա­ղա­վիա­տո­րից դար­ձան ռազ­մա­կան ա­վիա­տոր­ներ։
Ար­դեն մի քա­նի տա­րի Հա­յաս­տա­նի ա­վիա­ցիոն դաշ­տում հաս­տատ­ված է բաց եր­կն­քի քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը, որն ա­վե­լի շուտ նման է մի տան, ո­րի դռ­նե­րը բաց են, ու տան­տեր չու­նի, որ խն­դիր­նե­րի դեպ­քում այն կա­րո­ղա­նա ան­մի­ջա­պես լու­ծել։ Իսկ քա­ղա­վիա­ցիա­յի կո­մի­տեի նա­խա­գահ Տաթևիկ Ռևա­զյանն այս տար­վա ԱԺ ձմե­ռա­յին նս­տաշր­ջա­նին բարձր ամ­բիո­նից «խո­րի­մաստ» դա­տո­ղու­թյուն­ներ էր ա­նում ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րող ձևա­վո­րե­լու մա­սին։ Մաս­նա­վո­րա­պես նա մտա­հոգ­ված էր` ե­թե ստեղծ­վի ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րող, կա­րո՞ղ է դի­մա­կա­յել շու­կա­յի մր­ցակ­ցու­թյա­նը, ուղևոր­ներ կու­նե­նա՞, թե ոչ և այլն։ Գու­ցե ճիշտ կլի­ներ, որ այս հար­ցում քաղա­վիա­ցիա­յի կոմիտեի նախագահն ա­ռաջ­նորդ­վեր ոչ թե սե­փա­կան են­թադ­րու­թյուն­նե­րով, այլ խն­դի­րը քն­նար­կեր հմուտ ա­վիա­տոր­նե­րի հետ, և փոր­ձեին ստեղ­ծել այն­պի­սի պայ­ման­ներ, ո­րոնք դեռ խոր­հր­դա­յին ժա­մա­նակ­նե­րից հայ­կա­կան ա­վիա­ցիա­յի պա­տի­վը բարձր պա­հող հայ ա­վիա­տոր­նե­րին կբե­րեն դաշտ` պահ­պա­նե­լով հայ­կա­կան ա­վիա­ցիա­յի մաս­նա­գի­տա­կան բարձր հատ­կա­նիշ­նե­րը։ Եվ հե­տո, ին­չու՞ ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղը չի կա­րող մր­ցու­նակ լի­նել։ Այ­սօր մեր պե­տու­թյու­նը մի շարք ա­ռա­վե­լու­թյուն­ներ է սահ­մա­նել օ­տա­րերկ­րյա ա­վիա­փո­խադ­րող­նե­րի հա­մար` ան­գամ ո­րոշ դեպ­քե­րում հան­վեց 10000 դրամ օ­դի տուր­քը։ ՈՒ­րեմն ի՞նչն է խան­գա­րում, որ ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղի հա­մար ևս ար­տո­նու­թյուն­ներ սահ­ման­վեն, ինչ­պես ըն­դուն­ված է Մեծ Բրի­տա­նիա­յում, Ֆրան­սիա­յում, ՌԴ-ում և այլ եր­կր­նե­րում։
Հա­յաս­տա­նը, ո­րի միակ բաց ճա­նա­պար­հը օ­դա­յին է, պար­տա­վոր է ու­նե­նալ ազ­գա­յին խո­շոր ա­վիա­փո­խադ­րող, դա կյա­ն­քի հրա­մա­յա­կանն է, իսկ թե ինչ մաս­նա­բաժ­նով այն կձևա­վոր­վի` պե­տա­կան, թե մաս­նա­վոր, քն­նար­կում­նե­րի հարց է։ Թեև վատ չէր լի­նի, որ պե­տու­թյու­նը բաժ­նե­մաս ու­նե­նար նոր ձևա­վոր­վող ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րող ըն­կե­րու­թյու­նում։ Կարևորն այն է, որ օր­հա­սա­կան պա­հե­րին Հա­յաս­տա­նը կախ­վա­ծու­թյուն չի ու­նե­նա օ­տա­րերկ­րյա ա­վիա­փո­խադ­րող­նե­րից։ Հա­ջորդ ոչ պա­կաս կարևոր խն­դի­րը, որ կա­րող է լու­ծել ազ­գա­յին ա­վիա­փո­խադ­րո­ղը, տն­տե­սա­կանն է։
Ժաս­մեն ՎԻ­ԼՅԱՆ
Դիտվել է՝ 12899

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ