Այդ հոգ­նու­թ­յու­նը կյան­քի մա­սին

Հու­նի­սի 21-ը բու­ժաշ­խա­տո­ղի օրն էր։ Կա­րող ենք ա­սել, որ բու­ժաշ­խա­տող­նե­րի կարևո­րու­թյու­նը զգում ենք ա­մեն օր, գնա­հա­տում ենք կամ դժ­գո­հում, լավ ու վատ ենք ա­սում, խու­սա­փում ենք կամ ա­մեն ա­ռի­թով թա­կում նրանց դու­ռը։ Կա­րող ենք նաև փաս­տել, որ մա­մու­լում հայ­տն­ված նյու­թե­րը բժիշկ­նե­րի մա­սին հիմ­նա­կա­նում աղմ­կա­հա­րույց դեպ­քե­րին էին վե­րա­բե­րում։ Լա­վը կամ քիչ է, կամ անն­կատ է մնում։

Հա­մա­վա­րա­կի օ­րե­րին մեկ այլ ա­ռեղծ­վա­ծա­յին շղարշ ստա­ցան ի­րենց կյան­քը վտան­գող, հան­գիս­տը կորց­րած սպի­տակ խա­լա­թով մար­դիկ։ Ցու­ցա­պաս­տառ­նե­րին նրանց նկար­ներն են, հա­մա­ցան­ցում նրանց լու­սան­կար­նե­րը։ Նրանք քնում են հի­վան­դա­նոց­նե­րի մի­ջանց­նե­րում՝ ոտ­քի վրա, կանգ­նած, հա­տա­կին նս­տած, նրանք չեն քնում․․․, և այդ հոգ­նու­թյու­նը կյան­քի մա­սին է։
Ռի­գա­յում կանգ­նեց­նում են բժշ­կի ար­ձա­նը։ Մեզ մոտ նոր եր­գեր են ստեղծ­վում։ Տե­սա­հա­լո­վակ­ներ նկա­րա­հան­վում, եր­գեր են ձոն­վում։ ՈՒ­շագ­րավ էր կա­մե­րա­յին ե­րաժշ­տու­թյան ազ­գա­յին կենտ­րո­նի կազ­մա­կեր­պած առ­ցանց հա­մեր­գը։ Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան կա­մե­րա­յին նվա­գա­խում­բը, Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան կա­մե­րա­յին երգ­չա­խում­բը, հնա­գույն ե­րաժշ­տու­թյան «Տա­ղա­րան» հա­մույ­թը, «Հո­վեր» պե­տա­կան կա­մե­րա­յին երգ­չա­խում­բը և Երևա­նի պե­տա­կան կա­մե­րա­յին երգ­չա­խում­բը հա­մեր­գով շնոր­հա­կա­լու­թյուն հայտ­նե­ցին բո­լոր բժիշկ­նե­րին, բուժ­քույ­րե­րին, շտա­պօգ­նու­թյան բու­ժանձ­նա­կազ­մե­րին, տեխ­նիկ­նե­րին, դե­ղատ­նե­րի աշ­խա­տա­կից­նե­րին և բո­լոր նրանց, ով­քեր հոգ են տա­նում մեր ա­ռող­ջու­թյան հա­մար:
Հա­մա­վա­րա­կը կանց­նի։ Կմ­նա պատ­մու­թյու­նը, ո­րի մութ ու լույս մի­ջան­ցք­նե­րում կշր­ջեն սպի­տակ խա­լա­թա­վոր­նե­րը։

Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ