Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Վեր­նա­տու­նը» նոր լից­քեր, ա­ռա­ջին հեր­թին, իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րին է հա­ղոր­դում

«Վեր­նա­տու­նը» նոր լից­քեր, ա­ռա­ջին հեր­թին, իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րին է հա­ղոր­դում
22.11.2019 | 00:40

Փոխ­վար­չա­պետ Տիգ­րան Ա­վի­նյա­նը կար­ծում է, որ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ Վազ­գեն Մա­նու­կյա­նի հիմ­նադ­րած «Վեր­նա­տուն» ա­կու­մբը «նոր թար­մու­թյուն կհա­ղոր­դի ներ­քա­ղա­քա­կան կյան­քին»: Փոխ­վար­չա­պե­տի՝ կես­կա­տակ-կես­լուրջ ա­սա­ծը, ցա­վոք, հե­ռու չէ ի­րա­կա­նու­թյու­նից: Վե­րոն­շյալ ա­կում­բը նոր լից­քեր ու թար­մու­թյուն, ա­ռա­ջին հեր­թին, իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին է հա­ղոր­դում ու հա­ղոր­դե­լու: Կա­ռա­վար­ման ղե­կը ստանձ­նած­նե­րը մե­ծա­գույն սի­րով պար­սա­վում, նա­խա­տում ու ա­նար­գան­քի սյանն են գա­մում այն­տեղ հա­վաք­ված­նե­րի մե­ծա­մաս­նու­թյա­նը: Քա­ղա­քա­կան տեխ­նո­լո­գիա­յի կի­րառ­ված ու աշ­խա­տող մե­թոդ է ա­նընդ­հատ նախ­կին­նե­րին մե­ղադ­րե­լը: Քն­նա­դա­տու­թյու­նը լսե­լու ու դրա հետ հաշ­վի նս­տե­լու փո­խա­րեն ա­սել՝ ե­թե նախ­կին ես, ու­րեմն վար­կա­բեկ­ված ես և ի­րա­վունք չու­նես քն­նա­դա­տե­լու: Մե­րօ­րյա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հրա­շա­լիո­րեն են տի­րա­պե­տում այդ գոր­ծի­քին և ժար­գո­նա­յին բա­ռա­պա­շա­րով ու հա­թա­թա տա­լու ո­ճով հայ­տա­րա­րում «ասֆ­լա­տին պառ­կըց­նե­լու» կամ «ծնոտ­նե­րին խփե­լու» մա­սին: Ի՞նչ կա­րող են ա­նել «Վեր­նա­տա­նը» հա­վաք­ված հա­սա­րա­կա­կան ու քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­նե­րը, ինչ­պի­սի՞ տրա­մադ­րու­թյուն կս­տեղ­ծեն ու ի՞նչ ճա­կա­տա­գիր կու­նե­նա այդ ա­կում­բը, դժ­վար է ա­սել: Ա­ռա­ջին հեր­թին այն հրա­շա­լի հար­թակ է իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հա­մար, ինչն օգ­տա­գոր­ծե­լով՝ Փա­շի­նյանն ու թի­մա­կից­նե­րը հա­սա­րա­կու­թյան ա­կան­ջին հա­ճո հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ կա­րող են ա­նել «հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի» ու «լա­փա­մա­նի» մա­սին:


Ցա­վա­լին այն է, որ 2018-ի քա­ղա­քա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րում­նե­րից հե­տո ձևա­վոր­ված նոր ու­ժե­րի՝ ոչ պա­կաս տրա­մա­բան­ված ու փաս­տարկ­ված քն­նա­դա­տու­թյու­նը ո՛չ օ­րենս­դի­րի, ո՛չ գոր­ծա­դի­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րին չի հու­զում: Նրանց ա­վե­լի ձեռն­տու է անդ­րա­դառ­նալ «Վեր­նա­տան» ու նման կա­ռույց­նե­րի ան­դամ­նե­րի ե­լույթ­նե­րին ու գոր­ծու­նեու­թյա­նը, քան թե հա­մե­մա­տա­բար մա­քուր կեն­սագ­րու­թյուն ու­նե­ցող ու­ժե­րի դի­տո­ղու­թյուն­նե­րին:


Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4960

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ