Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Արդեն ե­րա­նի են տա­լիս

Արդեն ե­րա­նի են տա­լիս
11.09.2020 | 00:50

Մե­զա­նում վատ սո­վո­րու­թյուն կա՝ մինչև իշ­խա­նու­թյան քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ու­ղիղ մեր գր­պա­նին չի հար­վա­ծում, կա­ռա­վա­րու­թյան աշ­խա­տան­քի ո­րա­կը մեզ չի հե­տաք­րք­րում։ Ա­մեն մեկն իր մաշ­կի վրա պի­տի զգա բա­ցա­սա­կան երևույթ­նե­րը, որ հաս­կա­նա նաև, թե ինչ է կա­տար­վում իր շուր­ջը։ Երբ եր­կու տա­րուց ա­վե­լի ի­րա­վի­ճա­կը սթափ գնա­հա­տող­նե­րը բարձ­րա­ձայ­նում էին տա­րա­տե­սակ խն­դիր­նե­րի մա­սին, ներ­կա­յաց­նում, թե ի­րա­կա­նում երկ­րում ինչ կոր­ծա­նա­րար զար­գա­ցում­ներ կան, տն­տե­սու­թյունն ինչ­պես է ան­կում ապ­րում, ազ­գա­յին ար­ժե­հա­մա­կարգն ինչ հո­գե­վար­քի մեջ է, նրանց հա­մա­րում էին կամ նախ­կին­նե­րի մնա­ցորդ­ներ, կամ ազ­գի թշ­նա­մի­ներ, կամ էլ ռևան­շիստ­ներ։


Այ­սօր ա­մե­նա­մեծ խն­դի­րը երկ­րի տն­տե­սու­թյան ծանր վի­ճակն է, որն օր օ­րի ա­վե­լի է վա­տա­նում, ու այս ա­մե­նում ա­ռանց­քա­յին դե­րա­կա­տա­րում ու­նի եր­կա­մյա իշ­խա­նու­թյան խոս­տում­նե­րի ու այ­սօր­վա պատ­կե­րի դի­սո­նան­սը։ Մար­դիկ մտա­ծում էին, թե հե­ղա­փո­խու­թյուն ե­ղավ, Փա­շի­նյանն էլ տված խոս­տում­նե­րի հա­մա­ձայն ի­րենց կյան­քը դրախտ է դարձ­նե­լու։ Սա­կայն շատ պետք չէր սպա­սել, ա­ռա­ջին հիաս­թա­փու­թյու­նը չու­շա­ցավ։ «Աղ­քա­տու­թյու­նը ձեր գլ­խում է, դուք պետք է հաղ­թա­հա­րեք»,- ա­սաց եր­ջա­նիկ կյանք խոս­տա­ցած Փա­շի­նյա­նը՝ ու­ղիղ նա­յե­լով այն քա­ղա­քա­ցու աչ­քե­րին, ո­րն իշ­խա­նու­թյու­նը սկու­տե­ղի վրա մա­տու­ցեց նրան։ Հե­տո ար­դեն նման հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը սո­վո­րա­կան դար­ձան. հա­րուստ հարևա­նը կո­մու­նալ­նե­րը թող վճա­րի, վա­րա­կի տա­րած­ման մե­ղա­վո­րը դի­մակ չդ­նող ան­կար­գա­պահ քա­ղա­քա­ցի­ներն են, այս շր­ջա­նում պար­տա­վոր եք գույ­քա­հարկ վճա­րել, Փա­շի­նյա­նը դա իր «հոր տուն» չի տա­նե­լու, մոշ ա­ճեց­նե­լու հա­մար անգ­լե­րեն պի­տի սո­վո­րեք, քիչ ծխեք, խմեք, որ փող մու­ծեք պե­տու­թյա­նը…
Մար­դիկ սո­վո­րե­ցին պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րից լսել անտ­րա­մա­բա­նա­կան ու սե­փա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը չգի­տակ­ցող գնա­հա­տա­կան­ներ։ Ընդ­դի­մա­դիր Փա­շի­նյա­նը, որ հար­թակ­նե­րից գո­ռում ու հա­թա­թա­ներ էր տա­լիս նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, քա­րը քա­րին չէր թող­նում նրանց տն­տե­սա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը քն­նա­դա­տե­լիս, այ­սօր ոչ միայն մո­ռա­ցել է իր բո­ցա­շունչ ե­լույթ­նե­րը, այլև որ­պես վար­չա­պետ, բո­լոր հնա­րա­վոր ձևե­րով փոր­ձում է քա­ղա­քա­ցու կյանքն է՛լ ա­վե­լի բար­դաց­նել։


Իսկ մար­դու գր­պա­նին ու­ղիղ հար­վա­ծը սր­տում ե­ղա­ծը դուրս է հա­նում։ Այս ա­ռու­մով վեր­ջին բո­ղո­քի ակ­ցիա­նե­րի մեջ մի ու­շագ­րավ ե­րանգ կա ար­դեն։ Ման­րա­ծախ առևտրով զբաղ­վող մար­դիկ, ո­րոնք ապ­րանք­նե­րի մաք­սա­զերծ­ման փո­փո­խու­թյուն­նե­րի դեմ են պայ­քա­րում, ի­րենց խոս­քում մի քա­նի ան­գամ հի­շե­ցին նախ­կին­նե­րին, թե նրանց ժա­մա­նակ ման­րա­ծախ առևտրով զբաղվող­նե­րին թող­նում էին հան­գիստ աշ­խա­տել, չէին նե­ղում։ Փաս­տո­րեն, ըն­դա­մե­նը 2 տա­րի էր պետք, որ մար­դիկ ե­րա­նի տան այն նախ­կին­նե­րին, ո­րոնց հետ մինչ այ­սօր կռիվ են տա­լիս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը և բո­լոր ձա­խո­ղում­ներն ար­դա­րաց­նում նրանց թո­ղած ժա­ռան­գու­թյամբ։
Ժո­ղո­վուրդն իզուր չի ա­սում. «Մինչև չգա վեր­ջի­նը, չի հիշ­վի ա­ռա­ջի­նը»։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 14694

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ