Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ադր­բե­ջա­նա­կան զոր­քին ո՞վ էր «կա­նաչ լույս» տվել, որ մի գի­շե­րում Հադ­րու­թից Շու­շի հա­սան»

«Ադր­բե­ջա­նա­կան զոր­քին ո՞վ էր «կա­նաչ լույս» տվել, որ մի գի­շե­րում Հադ­րու­թից Շու­շի հա­սան»
17.11.2020 | 00:31

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է Հա­յաս­տա­նի Մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի ա­ռա­ջին պաշտ­պան ԼԱ­ՐԻ­ՍԱ ԱԼԱ­ՎԵՐ­ԴՅԱ­ՆԸ։

-Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այս օ­րե­րին տար­բեր հար­թակ­նե­րից փոր­ձում է բա­ցատ­րել, թե ինչ­պես ե­ղավ, որ ստո­րագ­րեց կա­պի­տու­լյա­ցիա­յի մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյու­նը: Փաս­տարկ­նե­րը հա­մո­զի՞չ են, այլ ելք չկա՞ր:
-Դեռ վեր­ջերս էի նշել, որ այն ա­նո­րո­շու­թյու­նը, ո­րով հան­դես է գա­լիս վար­չա­պետն Ար­ցա­խի հար­ցում, ա­մե­նավ­տան­գա­վորն է,- ա­սում է տի­կին Ա­լա­վեր­դյա­նը։- Ա­ռա­ջին նա­խա­գահ Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նը, երբ հաս­կա­ցավ, որ ժո­ղովր­դի կար­ծիքն ազ­նիվ է, հա­կա­ռակ իր տե­սա­կե­տին` ար­ժա­նա­պատ­վու­թյուն ու­նե­ցավ ու հրա­ժա­րա­կան տվեց։ Ի տար­բե­րու­թյուն նրա` այ­սօր այն­պի­սի ղե­կա­վար ու­նենք, որն իր քա­ղա­քա­կան ողջ կա­րիե­րան կա­ռու­ցել է ստի վրա: Մինչև պա­տե­րազ­մը մեկ այլ ա­ռի­թով ար­տա­հայտ­վել ու ան­վս­տա­հու­թյուն եմ հայտ­նել թե՛ վար­չա­պե­տի, թե՛ կա­ռա­վա­րու­թյան նկատ­մամբ։ Հա­մե­մա­տե­լով եր­կու­սու­կես տար­վա ըն­թաց­քում նրա ար­տա­բե­րած բո­լոր մտ­քե­րը՝ ա­ռանձ­նաց­րել եմ՝ դրանք ան­ձի պաշտ­պա­նու­թյան, իշ­խա­նու­թյու­նը պահ­պա­նե­լու հա­մար աս­ված խոս­քեր են։ Ցան­կա­ցած պե­տու­թյան ղե­կա­վար, պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար և ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյան պետ նման պար­տու­թյու­նից հե­տո ոչն­չի չեն սպա­սում, միան­գա­մից հրա­ժա­րա­կան են տա­լիս։ Ար­ժա­նա­պատ­վու­թյուն ու­նե­ցող պաշ­տո­նա­տար ան­ձանց է բնո­րոշ ըն­դու­նե­լով ան­հա­ջո­ղու­թյու­նը՝ հրա­ժա­րա­կան տալ:
-Բայց վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից հաս­կա­նում ենք, որ իշ­խա­նու­թյու­նը չի պատ­րաստ­վում զի­ջե­լու:
-Վար­չա­պե­տը շա­րու­նա­կում է իր հա­յա­տյաց քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը: Հա­մոզ­ված եմ, որ 2018-ի ապ­րի­լի ամ­բողջ քա­ղա­քա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րում­նե­րի հիմ­քում Ար­ցախն է ե­ղել, ա­վե­լի կոնկ­րետ` հանձ­նել այն և դրա­նով պատ­մու­թյան մեջ որ­պես «հե­րոստ­րատ» մնալ: Բայց, վս­տա­հեց­նում եմ, որևէ մե­կը չի մո­ռա­նա­լու այս աս­տի­ճա­նի ծանր հան­ցա­գոր­ծու­թյու­նը։ Ե­ռա­կողմ այդ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը կամ փաս­տա­թուղ­թը նաև սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի և պե­տու­թյան անվ­տան­գու­թյան դեմ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն է: Այժմ կաս­կած չու­նեմ, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հա­տուկ ե­կել է Ար­ցա­խի «խն­դի­րը լու­ծե­լու» հա­մար, և նա, ցա­վոք, կանգ չի առ­նե­լու. Փա­շի­նյա­նը դա իր ա­ռա­քե­լու­թյունն է հա­մա­րում։
-Կար­ծում եք, որ նա պատ­րաստ է ա­նե­լու վատ­թա­րա­գույ­նը, միայն թե պատ­մու­թյան մե՞ջ մնա:
-Ա­յո, և իր քայ­լե­րի «ար­դա­րա­ցիու­թյան» մեջ ոչ միայն ինքն է հա­մոզ­ված, այլև ու­զում է հա­մո­զել ու­րիշ­նե­րին նույն­պես, որ սա է փր­կու­թյան ճա­նա­պար­հը: Քիչ թե շատ խե­լա­ցի մար­դիկ հաս­կա­նում են՝ ինչ է ա­նում Փա­շի­նյա­նը, բայց ան­գամ ռուս քա­ղա­քա­գետ­ներն են գրում՝ ե­թե Հա­յաս­տա­նը կորց­նում է Ար­ցա­խը, կաս­կա­ծի տակ է դր­վում Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գու­թյունն ամ­բող­ջու­թյամբ:
-Ա­սա­ցիք, որ Ար­ցա­խը հանձ­նե­լու քայ­լին հա­ջոր­դե­լու է մեկ այլ քայլ։ Ի՞նչ նկա­տի ու­նեք:
-Այդ տի­պի մար­դիկ պատ­րաստ են ա­մեն ին­չի։ Այ­սօր ան­գոր­ծու­թյան է մատն­ված ոչ միայն կա­ռա­վա­րու­թյու­նը, այլև ամ­բողջ պե­տա­կան հա­մա­կար­գը բա­ցի ի­րա­վա­պահ­նե­րից։ Ներ­կա իշ­խա­նու­թյունն ա­նում է այն­պի­սի գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ, ո­րոնք հա­տուկ են քայ­քա­յիչ ա­ղանդ­նե­րին։ Ա­ռա­վել քան վտան­գա­վոր եմ հա­մա­րում այն «ֆեյք» օգ­տա­տե­րե­րին, որ այս օ­րե­րին «ա­ջակ­ցում» ու «սա­տա­րում» են վար­չա­պե­տին: Վարձ­կան-ա­հա­բե­կիչ­ներ են դրանք, ով­քեր այ­սօր պն­դում են, թե Փա­շի­նյա­նի այս քայ­լը ճիշտ էր, և մի բան էլ ու­զում են մե­ծա­րել իս­կա­կան հա­յա­տյաց քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն վա­րող և պե­տու­թյան անվ­տան­գու­թյան դեմ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի հե­ղի­նակ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին։ Գի­տեք՝ այն տե­սա­կե­տին չեմ, թե դրանք ի­րա­կան մար­դիկ չեն, ի վեր­ջո, այդ «ֆեյ­քե­րի» հետևում մար­դիկ են, ու, ցա­վոք, հիմ­նա­կա­նում ե­րի­տա­սարդ աղ­ջիկ­ներ ու տղա­ներ: Նրանք ազ­գա­դավ գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ են ա­նում, ա­նի­ծում են ի­րենք ի­րենց:
-Տաս­նութ քա­ղա­քա­կան ու­ժեր դուրս են ե­կել փո­ղոց և հան­րա­հա­վաք­ներ են ա­նում, ա­ռաջ­նոր­դում են հա­վաք­ված բազ­մու­թյա­նը և պա­հան­ջում վար­չա­պե­տի հրա­ժա­րա­կա­նը։ Ո՞րն է Ձեր վե­րա­բեր­մուն­քը այս հար­ցին։
-Այդ ու­ժե­րի պա­հանջն ամ­բող­ջո­վին ար­դա­րաց­ված է։ Կրկ­նում եմ՝ հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հանջն ուղ­ղա­կի ար­ժա­նա­պատ­վու­թյան խն­դիր է, բայց և չեմ կար­ծում, որ այդ պա­հան­ջի ներ­քո Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պատ­րաստ է հրա­ժա­րա­կան տա­լու։ Հա­մա­ձայ­նենք, ա­յո, որ զի­նա­դա­դարն անհ­րա­ժեշտ էր` առն­վազն հու­մա­նի­տար նպա­տակ­նե­րով, բայց Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քին վե­րա­բե­րող այն կե­տե­րը, ո­րոնք վար­չա­պե­տը հա­մար­ձա­կու­թյուն է ու­նե­ցել ստո­րագ­րե­լու, ամ­բող­ջո­վին դա­վա­ճա­նու­թյուն է։ Խախ­տել մի քա­նի սահ­մա­նադ­րա­կան նորմ և այն­պի­սի կեց­ված­քով հան­դես գալ, թե ես ճշ­մա­րիտ ճա­նա­պար­հի վրա եմ, ուղ­ղա­կի քա­ղա­քա­կան խու­լի­գա­նու­թյուն է։ Ինձ խիստ հե­տաք­րք­րում է՝ այդ ինչ­պե՞ս ե­ղավ, որ մի գի­շեր­վա մեջ Ադր­բե­ջա­նի զոր­քը, ծանր տեխ­նի­կա­յով, Հադ­րու­թից հայ­տն­վեց Շու­շիում, ո՞վ էր նրանց տվել այդ «կա­նաչ լույ­սը»։ Ոչ թե պարտ­վել է զին­վո­րը կամ սահ­մա­նին կռ­վո­ղը, այլ պարտ­վել և ա­վե­լին` հան­ձն­վել է քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը։ Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետն ու Ար­ցա­խի նա­խա­գա­հը հա­մա­ձայ­նեց­ված գոր­ծել են` հօ­գուտ այ­սօր­վա ար­դյուն­քի, հի­մա էլ ու­զում են ար­դա­րա­նալ և մեղ­քը գցել զին­վոր­նե­րի և ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մեջ ներգ­րավ­ված ան­ձանց վրա։ Չի՛ ստաց­վի։


Զրույ­ցը՝
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 5467

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ