Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Սթիվեն Հոքինգի վերջին «Փափկամազիկ սև անցքը»

Սթիվեն Հոքինգի վերջին «Փափկամազիկ սև անցքը»
14.10.2018 | 06:22

Սթիվեն Հոքինգի գործընկերները հրապարակել են նրա գիտական հոդվածը, որ գրում էր կյանքի վերջին օրերին: Հոքինգը հոդվածն ավարտել էր մահից մի քանի օր առաջ` այս տարվա մարտին, հոդվածը լրացրեց նրա համահեղինակ, Քեմբրիջի համալսարանի պրոֆեսոր Մալկոլմ Փերին: Հոդվածը նվիրված է տեղեկատվական պարադոքսին` գիտնականը մի քանի տասնամյակ փորձում էր հասկանալ` ի՞նչ է կատարվում տեղեկատվության հետ սև անցքում: Հանրությանը Հոքինգին հայտնի է առաջին հերթին իբրև գիտությունը հանրաճանաչ դարձնող գիտնական: Նրա 1988-ին հրապարակված «Ժամանակի համառոտ պատմություն» գիրքը համաշխարհային բեստսելլեր դարձավ: Ծանր հիվանդությունը, որ նրան ամբողջովին կաթվածահար էր արել, չխանգարեց դառնալ ամենահայտնի ու հարգարժան գիտնականներից մեկը:


Հոքինգի ու Փերիի հոդվածը կոչվում է Black Hole Entropy and Soft Hair («Սև անցքի էնտրոպիան և փափուկ մազիկները») ու շարունակում է բրիտանացի ֆիզիկոսի` սև անցքի բնույթին նվիրված ուսումնասիրությունները: Հոդվածի` առաջին հայացքից տարօրինակ վերնագիրը հղում է սև անցքի ֆիզիկական «մազեր չունենալու թեորեմին», որտեղ «մազերը» տեղեկություն են մատերիայի մասին, որը սև անցքը կուլ է տալիս ու չի վերադարձնում: Հոքինգի հաշվարկներով` սև անցքերը պետք է տարրական մասնիկներ ճառագայթեն ու ժամանակի հետ գոլորշիանան, սակայն դա հակասում է քվանտային մեխանիկայի ընդհանուր սկզբունքներին: Այդ հակասությունը ստացել է «տեղեկատվական պարադոքս» անվանումը, որի բացահայտման վրա գիտնականն աշխատում էր վերջին 40 տարիներին:
Վերջին աշխատանքը չի բացահայտում պարադոքսն ամբողջությամբ, բայց մատնանշում է բացատրության հնարավոր ճանապարհը` ի հաշիվ ֆոտոնների, որ շրջապատում են «անմազ» սև անցքի իրադարձությունների հորիզոնը: Հոքինգն ու Փերին այդ ֆոտոնային թաղանթն անվանել են «փափկամազիկ», որ հնարավորություն է տալիս դատողություններ անել սև անցքի էնտրոպիայի մասին, իսկ դա կարևոր քայլ է քվանտային գրավիտացիայի տեսության կառուցման համար:


Մալքոլմ Փերին Guardian-ին հարցազրույցում պատմել է, որ մարտին զանգահարել է Հոքինգին Հարվարդից, որտեղ աշխատում էր վերջին ձեռքբերումների մասին պատմող հոդվածի վրա: «Սթիվենի համար շատ դժվար էր շփվել ու միացրին բարձրաձայն կապը, որ ես կարողանամ նրան բացատրել` ինչքան առաջ ենք գնացել մեր հաշվարկներում: Երբ ես ավարտեցի, նա ժպտում էր: Ես նրան ասացի, որ մենք առաջընթաց ունենք, իսկ նա արդեն գիտեր վերջնարդյունքը»` վստահ է պրոֆեսորը: Մի քանի օրից Ստիվեն Հոքինգը վախճանվեց:
BBС


Հ.Գ. Տեղեկատվությունը երբեք ու ոչ մի տեղ չի անհետանում` սա ելակետ է, մատերիան անվերջ է, ոչ մի սև անցք չի կարող մատերիան կուլ տալ անվերադարձ` սա տեսություն է, իսկ գիտնականները պետք է ապացուցեն տեսության համապատասխանությունը իրականությանը: Եթե նույնիսկ չկարողանան, չի նշանակում, որ տեսությունը սխալ է, ընդամենը վկայում է, որ բավարար ապացույցներ դեռ չունեն և ամեն ինչ շարունակվում է` Սթիվեն Հոքինգի ժպտացել է հենց այդ պատճառով: Ու գուցե հիմա նա սև անցքի մասին գիտի ավելին, քան որևէ մեկը Երկրի վրա:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4072

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ