Հայաստանն Ադրբեջանին տարածքներ է հանձնում:
Դրան զուգահեռ, արտարժույթի (դոլար, եվրո) փոխարժեքները դրամի նկատմամբ սրընթաց նվազում են:

Այսօր աշխարհի բոլոր ծեգերում հայերը և հայ ժողովրդի իրական բարեկամները հիշատակում են մարդկության պատմության ամենաամոթալի էջերից մեկի՝ 1915 թվականին Օսմանյան կայսրության կողմից հայերի ցեղասպանության տարելիցը...

Վերջերս մի թուրք Հայոց ցեղասպանության զոհերի․․․ցուցակ էր ուզում։ Այդ ցուցակի առաջին՝ մի չնչին մասը տեղադրում եմ ստորև։ Թեպետ համոզված եմ, որ այդ թուրքը հայոց այբուբենը չգիտի, բայց սա հայերեն գիտցողների համար է։

Ոմանց թվում ա, թե «Հիշատակելը» «հիշել» բառի գրական տարբերակն ա, ու ապրիլի 24-ին մեր նահատակներին հիշատակել՝ նշանակում ա հիշել նրանց։ Չէ՛, դրանք տարբեր բառեր են։ Հիշատակում են մի օր, իսկ հիշում են ամեն օր, այսինքն՝ չեն մոռանում։ Հիշել՝ նշանակում ա չմոռանալ։

Ալիևը Ռուսաստանին շատ պարզ առաջարկում է ՌԴ-Իրան ճանապարհը՝ Ադրբեջանով, ինչը բոլոր առումներով ձեռք է տալիս ռուսներին, քանի որ և՛ կարճ է, և՛ ավելի հարթ ու որակով, և՛ կտրում է ընդամենը մի երկրի` Ադրբեջանի սահման, ոչ թե երկու` Վրաստան ու Հայաստան։ Չկա Լարսի պրոբլեմը, ու ընդհանրապես Վրաստանի ձեռքին չի նայելու։

Եթե ամփոփելու լինենք մեր 34 տարվա պատմությունը, ապա բոլոր 4 առաջնորդները այս կամ այն կերպ «բարեհաջող» քանդեցին Երրորդ Հանրապետությունը։

Ռուսական որոշ լրատվամիջոցներ երեկ որոշ տեղեկություններ հրապարակեցին Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի նույն օրը կայացած հանդիպման մասին: ՈՒ թեև հանրությանը մատուցված տեղեկատվության վերնագրերին, ինչպես, օրինակ, «Коммерсантъ» – ինը՝ «Путин и Алиев обсудили обеспечение безопасности на Кавказе», հրապարակումներում գրեթե ոչինչ չկա այն մասին, թե ինչ են քննարկել Ռուսաստանի և Ադրբեջանի նախագահները Կովկասում անվտանգության ապահովման վերաբերյալ:

Երկրապահների շարքերում ի սկզբանե խրամատի ու վառոդի, հողի ու արյան հոտը առած մարդիկ են եղել։

Քրիստոնյա հայ ժողովուրդը նույնպես, Քրիստոսի նմանությամբ, երկրային կյանքում հրաշքներ գործում, հալածվում, մատնությամբ դատապարտվում, չարչարվում, խաչվում, գերեզման դրվում, այնուհետև Երկնային Հոր կամոք հարություն առնում և շարունակում է հավիտենական կյանքի աստվածընծա երթը։ Ասածիս պատմական վառ վկան 1915-ին Արևմտյան Հայաստանում տեղի ունեցած ցեղասպանությունն է։ Նեռի նպատակն էր թողնել միայն մեկ հայ, այն էլ որպես թանգարանային նմուշ։ Սակայն, դահճային կոտորածներից մազապուրծ եղածները վերընձյուղվեցին և այդպիսով աշխարհում ծնունդ առավ ու կյանքի կոչվեց հայ Սփյուռքը։

Հնարավոր չէ, որ դուք կորչեք, Իմ որդիներ, որովհետև ձեր մեջ կա կյանքի Կյանքը. այն Կյանքը, որ բազում դարերի ընթացքում ոտքի վրա է պահել Իմ հետևորդներին` վտանգի, թշնամանքի, հակառակության ու տրտմության ժամանակ: