«Բոզաբարո մարդը չի դադարի իր մարմնի անդամների հետ անառակություն անելուց, մինչև որ կրակը վառի նրան»
09.06.2020 | 00:02
Տողերը սուրբգրային են, պատկանում են մի իմաստուն մարդու` Սիրաքի գրչին: Եվ քանի որ «հանճարեղությունն սկսվում է այնտեղ, որտեղ ավարտվում է կարծեցյալ կարելիությունը», չենք համարձակվի դույզն-ինչ ձևափոխել հանճարեղ մտքի խոսքի կաղապարը:
Փորձենք միայն վերլուծել միտքը և վեր հանել ասելիքը: Մասնագիտական գիտելիքների կարիք չկա հասկանալու համար, թե հատկապես որ երևութի մասին է խոսքը, և կոնկրետ այդ երևույթի մասին ավելի մասնավոր ձևակերկում, քան այս է, Սուրբ Գրքում այլևս չկա: Ինչու՞ է մեր վզին փաթաթած նոր օրենքի տողատակերում և լուսանցքներում շեշտվում հենց այս երևույթը: Դարիս պահանջն ու ընձեռած հնարավորությունն է մարդուն, որ նա լինի ինքնաբավ և արարող: Զի՜լ է: Պրիմատների սիրելի զբաղմունքը խորթ չէ մեղավոր մարդուն, որոշակի տարածում ունի թե՛ մեծերի, թե՛ փոքրերի մեջ, բայց նորմալ հասարակություններում այն գնահատվում է որպես արատավոր և մերժելի երևույթ, որը չի կարելի արդարացնել կամ խրախուսել, առավել ևս համարել երեխայի դաստիարակության կամ պաշտպանված լինելու իրավունքի նորմ: Խնդիրն այն է, որ երեխաներին բռնությունից պաշտպանելը չի ենթադրում հենց պաշտպանելը անպարկեշտ հպումներից, այլ` այդ հպումների բռնի, ենթակայի կամքին հակառակ դրսևորումներից: Իսկ այսօրվա տեխնոլոգիաների շնորհիվ հեշտ է «համոզելը» թե՛ «դասավանդողներին», թե՛ «աշակերտներին», որ բռնությունը դառնա «հաճելի» (ինքնանպատակ հաճույքը իսկապես բռնություն է մարմնի հանդեպ, որի մասին առաքյալն ասում է, թե տաճար է Աստծո):
Մեր նամուսախեղդ հայ ծնողներն իհարկե ուրախացել են, որ իրենց փոխարեն իրենց սեփական երեխաների հետ «ամոթալի ու աննամուս» թեմաներով պետք է խոսեն օտար մարդիկ, իրենց երեխաներին պետք է դաստիարակեն օտար մարդիկ, իրենց երեխաներին պետք է պաշտպանեն օտար մարդիկ:
Վերջապե՜ս,- ցնծում են նրանք ու չեն էլ կասկածում, որ իրենց երեխաներին հենց իրենցի՛ց են պաշտպանելու: Նրանց հետ խոսելու են ամենաանպարկեշտ ձևով, և նրանց դաստիարակելու են մարդակերպեր, ովքեր հաճույքից հրճվում են, երբ 5-ամյա երեխան արձակում է իրենց տաբատի գոտին: Նրանց օտարելու են նրանք, ովքեր, բառիս ամենաբուն իմաստով, պիտի լափեն ձեր երեխաների մարմինը և լակեն նրանց արյունը: Ես չեմ չափազանցում. «Ինչպես չեն գիտակցում բոլոր նրանք, ովքեր անօրինություն են գործում, ովքեր խժռում են իմ ժողովրդին իբրև կերակուր ու հաց և Տիրոջը չեն դիմում» (Սաղմ. 13 և 52): Մարդանման արարածներ, որ գլխի փոխարեն լրիվ այլ տեղով են մտածում: Արարածներ, որ իրենք իրենցով չեն կարող բազմանալ և ուզում են բազմանալ ձեր երեխաների հաշվին, իրենց այլասերված, սեռասևեռ, մոլագար մոլեգնությունը թափել ձեր անմեղ երեխաների գլխին:
Սա ընտանիքի հաստատության քայքայման սկիզբը չէ, այլ վերջը, հետևանքը այդ հաստատության հանդեպ մեր սեփակա՛ն մանկամիտ ու անպատասխանատու վերաբերմունքի: Եթե մենք չենք ընկալել, որ ընտանիքը միայն հաստատություն չէ, այլև խորհուրդ է, ինչպե՞ս ենք ուրիշներից ակնկալում, որ հասկանան: Եթե մենք մեր ընտանիքներն ընդունում ենք իբրև կայացած փաստ կամ ձեռքբերում և ոչ իբրև աստվածային պարգև` դյուրաբեկ ու խորհրդավոր, ինչպե՞ս ենք օտարներից պահանջում, որ այն անձեռնմխելի համարեն ու, ներս խուժելով, ջարդուխուրդ չանեն ամեն թանկն ու սուրբը: Եթե մենք ինքներս շատ հաճախ ընտանիքը համարում ենք միայն մեր կրքերին ու ցանկություններին օրինական կերպով (չորս պատի մեջ, օտար աչքից հեռու) հագուրդ տալու միջոց ու պատրվակ, ինչպե՞ս ենք ուրիշներից պահանջում, որ մեր ընտանիքները իբրև սրբություն դիտարկեն: Աշխարհի աղբն ու կեղտը բերում ենք մեր տուն և աշխարհից սրբություն ենք պահանջում:
Իրենց ոչ ձեռնտու ազգերին պղծում են, որովհետև գիտեն, որ պղծությունը կործանման ուղին է: Հասկացանք: Մե՞նք ինչու ենք ինքնակամ գնում ինքնակործանման, եթե անգամ մեզ համոզելով հրում են դեպի անդունդը:
Զրկվել ենք հոգևոր-բարոյական բարձր գիտակցությունից, զրկվել ենք անգամ ինքնապահպանության տարրական բնազդի՞ց: Եթե ունենայինք անհրաժեշտ հոգևոր գիտելիքներ, ապա կիմանայինք, որ մեր մարմինը մեզ Աստծուց իբրև ավանդ է տրված, և այդկերպ էլ կդաստիարակեինք մեր երեխաներին: Իսկ այդ մարմնի հետ առնչվելու կանոնները Աստված Ինքն է մեզ հաղորդել: Եվ նրանք, ովքեր անզգամորեն հայտարարում են, թե` բա իմ մարմինը, ես ... շատ են մոլորված և մոլորեցնում են ուրիշներին: Աստված մարդու մարմնի համար սահմանել է, որ զերծ մնա ծայրահեղություններից և մոլություններից, որովհետև մարմինը հոգու բնակարանն է, և հարկ է այն պահել պատշաճ պարկեշտության, մաքրության ու կարգուկանոնի մեջ: Կան մարդանման էակներ, որոնք ուզում են նվաստացնել մարդուն, և միգուցե կան մարդիկ, ովքեր ընդունում են, երբ իրենց նվաստացնում են: Բայց ապրիորի հաստատ կան նաև մարդիկ, ովքեր հնազանդվում են խրատին, թե. «Մի՛ եղեք ձիերի և ջորիների պես, որոնք գիտակցություն չունեն. սանձով ու պախուրցով պետք է նրանց կզակը ճմլել, որ քեզ չմոտենան» (Սաղմ.31;9), որովհետև չեն ուզում, որ իրենց վերագրվի սաղմոսի խոսքը, թե. «Մարդը պատիվ ուներ` և չհասկացավ, հավասարվեց անբան անասուններին ու նմանվեց նրանց» (Սաղմ. 48;13,21):
Պատի՛վ ունեմ:
Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
