Այն մասին, որ ամեն բան, ինչ տեսնում ենք ու չենք տեսնում, ստեղծվել է Աստծո խոսքով, գիտենք Աստվածաշնչի հենց առաջին տողերից։ Երկար մաքառումից հետո ժամանակակից գիտնականները նույնպես հայտնաբերել են, որ ամբողջ արարչությունը կազմված է ատոմներից, որոնք իրենց հերթին կազմված են լույսի ֆոտոններից և ձայնային թրթռումներից (որ խոսքի հիմնանյութն է)։ ՈՒ գիտնականները եկան այն վերջնահանգման, որ լույսն ու ձայնը բազային հիմնանյութերն են համայն տեսանելի արարչության։

Զարդարեա զիս, Տէր, մեծաւ երկիւղիւ քո, և դարձո յանառակութենէ յարդարութիւն, յաղտեղութենէ ի սրբութիւն, ի ծուլութենէ ի զգաստութիւն, ժուժկալութեամբ և համբերութեամբ գնալ ի ճանապարհս քո ուղիղս։

Որդինե՛ր, պահպանեցե՛ք խաղաղության խրատը, ծածուկ իմաստություն լինի, թե թաքցված գանձ, ի՞նչ օգուտ երկուսից։ Ավելի լավ է այն մարդը, որ թաքցնում է իր հիմարությունը, քան այն մարդը, որ թաքցնում է իր իմաստությունը։

Փետրվարի 22-ին Բելառուսիայի Գրոդնո քաղաքի դրամատիկական թատրոնում ավարտվեց «Коложский Благовест» միջազգային փառատոնը, որի ընթացքում Երևանի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ Մայր Եկեղեցու «Հավատամք» երգչախումբը «Եկեղեցական երգչախմբեր» անվանակարգում արժանացավ առաջին մրցանակին, իսկ երգչախմբի խմբավար Րաֆֆի Միքայելյանին շնորհվեց հաղթանակ «Լավագույն խմբավար» անվանակարգում:

Time-ը հաղորդել է, որ Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը իր տանը հանդիպել է իտալական բանտերի 19 բանտարկյալների հետ: Նա աղոթել է բանտարկյալների հետ, օրհնել նրանց և առանձին խոսել յուրաքանչյուրի հետ: Հանդիպումը ծրագրված չի եղել:

Մարդկության պատմության բովանդակ վշտերը, ողջ դառնությունը, բոլոր բռնությունները, ողբերգությունները ամփոփվում են մի փոքրիկ բառում, որն է մեղքը: Մեղքի ճիշտ ըմբռնման պակասն է շատ քրիստոնյաների խանգարում անեղծ ու արդար կյանք վարել: Եթե մարդիկ գիտակցեին, թե իրականում դա ինչ կործանարար իրողություն է, ապա այլևս մեղք չէին գործի։

Լուսաբացին մի գյուղացի` կանգնած իր տան կտուրի ամենաբարձր ու վտանգավոր հատվածի վրա, բարձրաձայն օգնություն է կանչում: Բայց անպատասխան է մնում: Նեղսրտած ասում է.

Մի՛ մերժեր զիս, Տէր, ի հայրական գթոյ քոյ, համարձակիմ ի խնամս սիրոյ քոյ, ի ծնողէդ վերջացայ և զորդիութիւն իմ ուրացայ։ Հա՜յր, մեղայ յերկինս և առաջի քո, չեմ արժանի կոչիլ որդի քո, արա զիս իբրեւ զմի ի վարձկանաց քոց։

Մեծ աշխատանք է սահմանված ամեն մարդու համար, և ծանր լուծ է դրված մարդու որդիների վրա իրենց մորից ելնելու օրից մինչև բոլորի մոր ծոցում թաղվելու օրը։ Ակնկալիքի և վախճանի օրվա մասին մտածումը նրանց խորհրդածության նյութն ու սրտի ահն է. սկսած նրանից, ով նստած է ինքնագոհ փառքի աթոռին, մինչև նա, ով թշվառացել և հող ու մոխրի մեջ է, սկսած նրանից, ով կրում է հակինթ ու պսակ, մինչև նա, ով ցնցոտի է հագնում, ամեն ոք ունի ցասում և նախանձ, խռովք և անհանգստություն, մահվան երկյուղ, ոխ և հակառակություն։