Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ներ­վեց... թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը, բայց նա հրեա էր

Ներ­վեց... թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը, բայց նա հրեա էր
04.02.2020 | 00:31
Եվ այս­պես Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նը նե­րում շնոր­հեց Իս­րա­յե­լի և ԱՄՆ-ի 26-ա­մյա քա­ղա­քա­ցի Նաա­մա Ի­սաս­խա­րին, ո­րը Մոսկ­վա­յի մար­զի Խիմ­կիի քա­ղա­քա­յին դա­տա­րա­նի կող­մից 2019 թվա­կա­նի հոկ­տեմ­բե­րի 11-ին 7,5 տա­րով ա­զա­տազ­րկ­ման էր դա­տա­պարտ­վել թմ­րա­նյու­թե­րի ա­պօ­րի­նի պահ­պան­ման, փո­խադր­ման, պատ­րաստ­ման, զգա­լի չա­փով թմ­րա­նյու­թե­րի մաք­սա­նեն­գու­թյան մա­սին հոդ­ված­նե­րի տար­բեր մա­սե­րով: Ար­տա­ռոցն այս­տեղ այն է, թե ով ում է ա­զատ ար­ձա­կում կա­լա­նա­վայ­րից: Սա­կայն ար­տա­ռո­ցը դառ­նում է սո­վո­րա­կան, երբ խն­դի­րը վե­րա­բե­րում է հրեա­յին («Ի­րա­տե­սը» գրել է այդ մա­սին):
Նաա­ման մոս­կո­վյան Շե­րե­մետևո օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում կա­լա­նա­վոր­վել էր ան­ցյալ տար­վա սեպ­տեմ­բե­րի 9-ին, երբ Դե­լիից տա­րան­ցիկ թռիչ­քով՝ Մոսկ­վա­յով, մեկ­նում էր Թել Ա­վիվ: Աղջ­կա ու­ղե­բե­ռում, սա­կայն, ծա­ռա­յո­ղա­կան շու­նը թմ­րա­նյու­թի հոտ էր ա­ռել, և Նաա­ման խոս­տո­վա­նել էր, որ հայտ­նա­բեր­ված մոտ 10 գրամ հա­շի­շի քա­նա­կու­թյունն ի­րեն է պատ­կա­նում:
Հրեա աղջ­կա դա­տա­պար­տու­մը ան­նա­խա­դեպ կր­քեր ա­ռա­ջաց­րեց Իս­րա­յե­լում, Ռու­սաս­տա­նի հրեա­կան հա­մայն­քի շր­ջա­նում: Իս­րա­յե­լի նա­խա­գա­հը, վար­չա­պե­տը, նա­խա­րար­նե­րը, հրեա­կան ողջ «ա­ռա­ջա­դեմ» հա­սա­րա­կայ­նու­թյու­նը հան­գե­ցին այն հետևու­թյա­նը, որ 7,5 տա­րին դա­ժան պա­տիժ է, դե, ջա­հել աղ­ջիկ է, գու­ցե սխալ է գոր­ծել, կյանքն առջևում է, պետք է նե­րո­ղա­միտ լի­նել նրա նկատ­մամբ, նե­րում շնոր­հել և այլն: Հետևե­ցին Պու­տի­նին ուղղ­ված հա­մառ դի­մում­նե­րը:
Ռուս­նե­րը փոխ­զիջ­ման ա­ռա­ջարկ ա­րե­ցին՝ խոս­տա­ցան Ի­սաս­խա­րին ա­զատ ար­ձա­կել, ե­թե իս­րա­յել­ցի­նե­րը ի­րենց հանձ­նեն Իս­րա­յե­լում ձեր­բա­կալ­ված ռուս հա­քեր Ա­լեք­սեյ Բուր­կո­վին, ո­րի վե­րա­հանձ­նու­մը պա­հան­ջում էր ԱՄՆ-ը: Իս­րա­յել­ցի­նե­րը ոչ միայն ան­տե­սե­ցին Կրեմ­լի տար­բե­րա­կը, այլև Բուր­կո­վին ճամ­փու դրե­ցին Ա­մե­րի­կա, որ­տեղ նրան սպառ­նում է 80 տար­վա ա­զա­տազր­կում:
Բայց դա բնավ էլ չխան­գա­րեց, որ Իս­րա­յե­լի ղե­կա­վար­նե­րը նոր ու­ժով ձեռ­նա­մուխ լի­նեն Պու­տի­նի «մշակ­մա­նը»: Հո­լո­քոս­տի 75-ա­մյա­կի նշ­ման օ­րե­րին նրանք Ե­րու­սա­ղե­մում պա­տին դեմ տվին ռու­սաց ա­ռաջ­նոր­դին, ա­ռա­ջին պլան մղե­լով Նաա­մա­յի վշ­տա­բեկ մո­րը: Եվ Պու­տի­նի սիր­տը նվա­ղեց, խոս­տա­ցավ, որ ա­մեն ինչ լավ կլի­նի: ՈՒ այդ­պես էլ ե­ղավ:
Սա­կայն ռուս նա­ցիո­նա­լիս­տա­կան մա­մուլն ազ­գայ­նա­մո­լա­կան չէր լի­նի, ե­թե չփոր­ձեր պե­ղել ու ա­պա­ցու­ցել, որ Նաա­ման այդ­քան էլ մո­լոր­ված հրեշ­տակ չէ: Դե­լի-Թել Ա­վիվ ու­ղիղ չվեր­թը մոտ 4000 կլիո­մետր է, Դե­լի-Մոսկ­վա-Թել Ա­վիվ չվեր­թը՝ մոտ 7000: Տա­րան­ցիկ չվեր­թը մոտ եր­կու ան­գամ շատ ժա­մա­նակ է պա­հան­ջում, ա­վիա­տոմ­սերն էլ, բնա­կա­նա­բար, ա­վե­լի թանկ են: Հնդ­կաս­տա­նը հայտ­նի է որ­պես թմ­րա­նյու­թե­րի ար­տադ­րու­թյան հա­մաշ­խար­հա­յին կենտ­րոն և Իս­րա­յելն էլ հա­մար­վում է նրա բաղ­ձա­լի կլիենտ­նե­րից մե­կը: Այդ իսկ պատ­ճա­ռով Դե­լի-Թել Ա­վիվ ու­ղիղ չվեր­թե­րը խիստ զն­նու­թյան են են­թարկ­վում մաք­սա­տա­նը: Ա­հա և, եզ­րա­կաց­նում է ռու­սա­կան թեր­թե­րից մե­կը, Նաա­մա Ի­սաս­խա­րը փոր­ձել է նոր ա­վիաու­ղիով՝ Մոսկ­վա­յով մուտք գոր­ծել Իս­րա­յել և ստու­գել, թե ինչ­քա­նով է սա հա­մե­մա­տա­բար անվ­տանգ իր հա­մար:
Պետք էր միայն տես­նել վար­չա­պետ Բի­նիա­մին Նե­թա­նյա­հուի եր­ջա­նիկ դեմ­քը, երբ նա Մոսկ­վա­յում հան­դի­պեց ու ող­ջա­գուր­վեց «ա­զա­տագր­ված» Նաա­մա­յի հետ: Ա­վե­լին, թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը Բեն-Գու­րիո­նի ան­վան օ­դա­նա­վա­կա­յան հա­սավ վար­չա­պե­տի կա­ռա­վա­րա­կան ինք­նա­թի­ռով:
Իս­րա­յե­լա­կան՝ հրեա հա­սա­րա­կու­թյան՝ մեկ հրեա­յի բա­րօ­րու­թյան հա­մար պայ­քա­րը պսակ­վեց հա­ջո­ղու­թյամբ:
Իսկ հի­մա՝ թախ­ծա­լիի մա­սին: Մոտ չորս տա­րի ա­ռաջ իմ հա­մերկ­րա­ցի՝ նախ­կին շամ­շա­դին­ցի մի քա­նի ջա­հել­ներ Մոսկ­վա­յում բան­կո­մատ­ներ էին ջար­դել ու սպա­ռել դրանց պա­րու­նա­կու­թյու­նը: Բռն­վե­ցին, դա­տա­պարտ­վե­ցին: Ան­նա­խա­դեպ, ան­հա­վա­տա­լի դեպք էր. որ­տեղ սա­րե­րի մեջ պար­փակ­ված կյան­քով ապ­րող շամ­շա­դին­ցին, որ­տեղ` բան­կա­յին կո­ղո­պու­տը ռու­սաց հս­կա մայ­րա­քա­ղա­քում: Այ­դու­հան­դերձ, թմ­րա­մաք­սա­նեն­գու­թյուն չէր: Ցա­վոք, Հա­յաս­տա­նի այն տա­րի­նե­րի բարձ­րա­գույն ղե­կա­վար­նե­րը ի­րենց ա­ջակ­ցու­թյան ձեռ­քը չմեկ­նե­ցին մո­լո­րյալ­նե­րին. չծե­ծե­ցին Կրեմ­լի դռ­նե­րը, քնից չհա­նե­ցին Պու­տի­նին: Երևի դրա հա­մար հրեա պի­տի ծն­վեին: Կա­րող էին, չէ՞, նրանց պես հոր­դո­րել, որ, ախր, ջա­հել են, խակ են, ղա­լաթ են ա­րել, ըն­կել են մեծ քա­ղաք ու կուլ են գնա­ցել ա­րագ հարս­տա­նա­լու տեն­չին և այլն: ՈՒ ա­վե­լաց­նեին՝ այ ե­թե նրանք տար­րա­կան խելք ու­նե­նա­յին, գլ­խի կընկ­նեին, որ ի­րենց հայ­րե­նի­քում, և ոչ թե Մոսկ­վա­յում, հարս­տա­նա­լու ա­մե­նաար­դյու­նա­վետ ձևը պե­տա­կան պաշ­տոն զբա­ղեց­նելն է, կո­ռուպ­ցիա­յի մեջ խո­րա­մուխ լի­նե­լը, սե­փա­կան գր­պա­նի գե­րա­կա­յու­թյու­նը ճա­նա­չե­լը և այլն: Որ կա­րե­լի էր օ­րի­նակ վերց­նել հենց պե­տու­թյան բար­գա­վաճ ղե­կա­վար­նե­րից:
Ինձ թվում է, որ մեզ հա­մար ան­չափ օգ­տա­կար կլի­նի, ե­թե ոչ թե ընդ­հան­րու­թյուն­ներ փնտ­րենք մեր և հրեա­նե­րի միջև, այլ ի հայտ բե­րենք տար­բե­րու­թյուն­նե­րը՝ հրեա­նե­րից գո­նե ո­րոշ գերպ­րագ­մա­տիկ ու­նա­կու­թյուն­ներ փոխ առ­նե­լու նկա­տա­ռու­մով:
Ռու­բեն ՀԱՅ­ՐԱ­ՊԵ­ՏՅԱՆ
Մոսկ­վա
Դիտվել է՝ 55340

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ