Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Բա­ցա­ռա­պես ազ­գա­կան­նե­րին գոր­ծի տե­ղա­վո­րող պաշ­տո­նյա­նե­րի ձեռ­քը պետք է բռ­նել

Բա­ցա­ռա­պես ազ­գա­կան­նե­րին գոր­ծի տե­ղա­վո­րող պաշ­տո­նյա­նե­րի ձեռ­քը պետք է բռ­նել
05.12.2019 | 21:03
Ա­րա­րա­տի մարզ­պետ Գա­րիկ Սարգ­սյա­նը հրա­ժար­վում է խո­սե­լուց իր սի­րե­լի թե­մա­յից՝ կո­կոր­դի­լո­սա­բու­ծա­րա­նից: Օ­րերս լրագ­րող­նե­րի հետ ու­նե­ցած ճե­պազ­րույ­ցի ժա­մա­նակ պա­րոն մարզ­պե­տը հա­զիվ ու խիստ դժ­կամ տո­նայ­նու­թյամբ էր շփ­վում լրագ­րող­նե­րի հետ: Հար­ցե­րը, ըստ երևույ­թին, նրա սր­տով չէին, այդ իսկ պատ­ճա­ռով հար­ցու­պա­տաս­խա­նի կե­սից Սարգ­սյա­նը նե­ղաց­կոտ հա­յաց­քով լքեց լրագ­րող­նե­րին: Մինչև հե­ռա­նա­լը, սա­կայն, խոս­տո­վա­նեց՝ կուր­սըն­կերն ու զար­մի­կը մարզ­պե­տա­րա­նում աշ­խա­տան­քի են ան­ցել: Պատ­ճա­ռա­բա­նեց՝ ոչ թե իր մտե­րիմ­ներն են այդ պատ­ճա­ռով, այլ ար­ժա­նի թեկ­նա­ծու­ներ են ե­ղել: Ա­րա­րա­տի մարզ­պե­տի ոչ տե­ղին մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րի մա­սին մեկ ան­գամ չէ, որ գրել է մա­մու­լը: Մշ­տա­պես ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում հայ­տն­վող պաշ­տո­նյան, կր­կին ըստ մա­մու­լի հրա­պա­րակ­ման, մոտ տասն օր ա­ռաջ նո­րից սկան­դա­լի կի­զա­կե­տում էր, երբ օգ­նա­կա­նին հրա­հան­գել էր «վրեժ­խն­դիր» լի­նել ի­րեն ար­տա­հերթ սպա­սար­կե­լուց հրա­ժար­ված վար­սա­վի­րից: Հար­ցով այժմ ի­րա­վա­պահ­ներն են զբաղ­վում:
«Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը կա­ռա­վա­րու­թյան այս կամ այն ներ­կա­յա­ցուց­չին հա­ճախ են խոր­հր­դա­րան հրա­վի­րում՝ կա­ռա­վար­չա­կան բնույ­թի տար­բեր հար­ցեր քն­նար­կե­լու հա­մար,-«Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սաց «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր, տա­րած­քա­յին կա­ռա­վար­ման, տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման, գյու­ղատն­տե­սու­թյան և բնա­պահ­պա­նու­թյան հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ ՎԱ­ՐԱԶ­ԴԱՏ ԿԱ­ՐԱ­ՊԵ­ՏՅԱ­ՆԸ։- Նրանց գոր­ծու­նեու­թյան է­թի­կա­յին վե­րա­բե­րող հար­ցե­րը, սա­կայն, քա­ղա­քա­կան ու­ժի քն­նարկ­ման ա­ռար­կա են: Այ­սինքն, ե­թե ա­պա­ցուց­վի, որ վար­սա­վի­րի հետ մի­ջա­դեպ է ե­ղել, ա­պա պա­տաս­խա­նա­տուն «Քա­ղա­քա­ցիա­կան պայ­մա­նա­գիր» կու­սակ­ցու­թյան վար­չու­թյունն է կամ հա­մա­պա­տաս­խան հանձ­նա­ժո­ղո­վը, բայց ոչ եր­բեք խոր­հր­դա­րա­նի հանձ­նա­ժո­ղով­նե­րից որևէ մե­կը: Ինչ վե­րա­բե­րում է պե­տա­կան պաշ­տոն­նե­րում ազ­գա­կան­նե­րին, ըն­կեր­նե­րին ու ծա­նոթ­նե­րին նշա­նա­կե­լուն, ա­պա հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո նշա­նա­կում­ներ ա­նե­լիս եր­կու սկզ­բուն­քով պետք է ա­ռաջ­նորդ­վել՝ պրո­ֆե­սիո­նա­լիզ­մի և վս­տա­հու­թյան: Պրո­ֆե­սիո­նա­լիզն ինք­նին հաս­կա­նա­լի է, իսկ ե­թե ու­զում ենք հա­մա­կարգ փո­խել, ա­պա վս­տա­հե­լի մար­դիկ են պետք, որ կա­րո­ղա­նան հի­նը փո­խել, նոր լու­ծում­ներ ա­ռա­ջար­կել ու կի­րա­ռել»:
«Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը, ա­սում է մեր զրու­ցա­կի­ցը, վեր­լու­ծում է տար­բեր պաշ­տո­նյա­նե­րի շուրջ ա­ռա­ջա­ցող աղ­մու­կը, խն­դիր­նե­րը: Ա­վե­լին՝ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյունն այժմ ներ­քին ըն­թա­ցա­կարգ է պատ­րաս­տում, թե ինչ­պես են հա­րա­բեր­վե­լու կա­ռա­վա­րու­թյան հետ, ե­թե այս կամ այն պաշ­տո­նյա­յի նկատ­մամբ ան­վս­տա­հու­թյուն ու­նե­նան: Պատ­գա­մա­վորն ըն­դգ­ծում է՝ այն­պի­սի մե­խա­նիզմ են ու­զում ստա­նալ, որ կա­ռա­վա­րու­թյա­նը կամ վար­չա­պե­տին կա­րո­ղա­նան ա­սել՝ կոնկ­րետ պաշ­տո­նյա­յի մա­սով խն­դիր են տես­նում, ու ա­ռա­ջար­կեն ի­րենց մշա­կած լու­ծու­մը: Իսկ այդ­պի­սի պաշ­տո­նյա­ներ, նշում է, այս պա­հին էլ կան:
Մե­ծա­մաս­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը շեշ­տում է՝ հե­ղա­փո­խու­թյուն ի­րա­կա­նաց­րած քա­ղա­քա­կան թի­մում, ազ­գակ­ցա­կան կա­պե­րով մար­դիկ կան, ու նրանք տաս­նյակ տա­րի­նե­րով մի­մյանց հետ հա­մա­տեղ պայ­քա­րել են հե­ղա­փո­խու­թյան հա­մար: Իսկ ե­թե ազ­գա­կան են, հարց է բարձ­րաց­նում իմ­քայ­լա­կա­նը, ա­պա ի՞նչ սկզ­բուն­քից ել­նե­լով պետք է պաշ­տո­նի չն­շա­նակ­վի կամ հե­ռա­նա թի­մից: Միևնույն ժա­մա­նակ ըն­դգ­ծում է՝ ե­թե մարդ աշ­խա­տան­քի է ըն­դու­նում միայն իր բա­րե­կամ­նե­րին, այդ ժա­մա­նակ, ի­հար­կե, պետք է մի­ջամ­տել ու բռ­նել այդ մար­դու ձեռ­քը, բայց պետք չէ ա­մեն բան ծայ­րա­հե­ղաց­նել ու ա­սել՝ ե­թե բա­րե­կամ ես կամ ըն­կեր, ու­րեմն՝ վերջ, աշ­խա­տան­քի չես կա­րող ըն­դուն­վել:
Հի­շե­լով վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի «բա­ջա­նա­ղա­պե­տու­թյան» մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյու­նը՝ հս­տա­կեց­նում է՝ ե­թե հա­մա­կար­գի հիմքն ամ­բող­ջու­թյամբ բա­ջա­նա­ղա­պե­տու­թյունն է, ու բո­լոր հար­ցերն այդ մա­կար­դա­կում են լուծ­վում, շատ վատ է, բայց ե­թե տրա­մա­բան­ված բա­ցա­ռու­թյուն­ներ կան, պետք է ըն­դու­նել դրանք:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4463

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ