Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » «Դր­սում Փա­շի­ն­յա­նի սխալ­նե­րը եր­բեք չեն ներ­վել, չեն էլ ներ­վե­լու»

«Դր­սում Փա­շի­ն­յա­նի սխալ­նե­րը եր­բեք չեն ներ­վել, չեն էլ ներ­վե­լու»

«Դր­սում Փա­շի­ն­յա­նի սխալ­նե­րը եր­բեք չեն ներ­վել, չեն էլ ներ­վե­լու»
04.02.2020 | 00:19

Իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­մեն ինչ ա­նում են, որ «տի­րա­նան» Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նին։ Բո­լոր հնա­րա­վոր ու անհ­նար ձևե­րով գրոհ է կազ­մա­կերպ­ված այդ կա­ռույ­ցի, ա­վե­լի ստույգ, այ­սօր­վա ՍԴ կազ­մի դեմ։ Հեր­թա­կա­նը ԱԺ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան նա­խա­ձեռ­նու­թյունն է, այն է՝ «Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի կա­նո­նա­կարգ», «Հան­րաք­վեի մա­սին» և «ՍԴ մա­սին» սահ­մա­նադ­րա­կան օ­րենք­նե­րում փո­փո­խու­թյուն­ներ և լրա­ցում­ներ կա­տա­րե­լու մա­սին օ­րի­նա­գի­ծը։ Այս փո­փո­խու­թյան նպա­տակն այն է, որ ա­ռանց ՍԴ-ի կար­ծի­քը հաշ­վի առ­նե­լու սահ­մա­նադ­րա­կան ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նեն ու կյան­քի կո­չեն։ Սահ­մա­նադ­րա­գետ­նե­րը սա հա­մա­րում են հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան քայլ և խոր­հր­դա­րա­նին կոչ են ա­նում չըն­դու­նել այս օ­րեն­քը։ Քա­ղա­քա­կան այ­սօր­վա ի­րա­վի­ճա­կի շուրջ ենք զրու­ցել քա­ղա­քա­գետ ԳԱ­ԳԻԿ ՀԱՄ­ԲԱ­ՐՅԱ­ՆԻ հետ։

-Պա­րոն Համ­բա­րյան, ո՞րն է այս­պի­սի օ­րենք ըն­դու­նե­լու ի­րա­կան նպա­տա­կը, ին­չի՞ է ձգ­տում իշ­խա­նու­թյու­նը։
-Տես­նե­լով, որ ոչ մի կերպ չի կա­րող ծն­կի բե­րել ՍԴ նա­խա­գա­հին և դա­տա­վոր­նե­րին, Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է այն­պես ա­նել, որ ՍԴ-ն հայ­տն­վի լու­սանց­քում։ Սա օ­րեն­քի կոպ­տա­գույն խախ­տում է, որն ա­նար­գում է ՍԴ-ի կար­գա­վի­ճա­կը։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը միշտ գոր­ծում է պար­զու­նակ, ա­րագ բա­ցա­հայտ­վում են նրա բո­լոր քայ­լե­րը։ Փոր­ձեց շան­տա­ժի մի­ջո­ցով ՍԴ նա­խա­գա­հից հրա­ժա­րա­կան պա­հան­ջել, հե­տո ու­ժա­յին մե­թոդ­ներ կի­րա­ռեց՝ ձեր­բա­կա­լե­լով նրա սա­նիկ­նե­րին, ԱԱԾ-ն ու­ղար­կեց Հրայր Թով­մա­սյա­նի տուն, տան ան­դամ­նե­րին բե­րե­ցին ԱԱԾ, խայ­տա­ռակ ռե­պոր­տաժ­ներ Հ1-ով հե­ռար­ձակ­վե­ցին, «կա­շառք՝ ՍԴ դա­տա­վո­րի պաշ­տո­նի դի­մաց» օ­րենք ըն­դու­նե­ցին։ Հի­մա էլ փոր­ձում են ա­մեն ինչ ա­նել, որ ՍԴ-ն լու­սանց­քում թող­նեն, որ­պես­զի ո­րո­շում­ներն ու­ժի մեջ մտ­նեն ա­ռանց ՍԴ-ի եզ­րա­կա­ցու­թյան։ Եվ­րո­պա­յում մի եր­կիր է ե­ղել, որ այս ուղ­ղու­թյամբ է ըն­թա­ցել։ Լե­հաս­տանն էր, որ ան­պա­տաս­խան չմ­նաց։ ԵԽԽՎ-ն մի քա­նի օր ա­ռաջ ուղ­ղա­կի ապ­տակ հասց­րեց այդ երկ­րին, հնա­րա­վոր է եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րը պատ­ժա­մի­ջոց կի­րա­ռեն Լե­հաս­տա­նի հան­դեպ։ Հի­մա մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը պատ­րա՞ստ են դրան։
-ԵԽԽՎ դի­տորդ­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը մե­զա­նում եր­կու ծայ­րա­հեղ տար­բեր գնա­հա­տա­կա­նի ար­ժա­նա­ցավ։ Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, չգի­տես ին­չու, դրա­նում տե­սել են հօ­գուտ ի­րենց գնա­հա­տա­կան­ներ, մինչ­դեռ բա­վա­կա­նին սուր ակ­նարկ­ներ կա­յին։ Ին­չու՞ մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը չեն տես­նում այդ խն­դիր­նե­րը կամ ին­չու՞ են այդ քն­նա­դա­տու­թյու­նը ար­հա­մար­հում։
-Նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ ակ­տիվ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րը, որ այ­սօր ար­դեն իշ­խա­նու­թյուն են, եր­բեք չպի­տի մո­ռա­նան ի­րենց ան­ցյա­լը, երբ մի­ջազ­գա­յին տար­բեր ա­տյան­նե­րում բարձ­րա­ձայ­նում էին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի վա­րած սխալ քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը։ ՈՒ ՀՀԿ-ն շատ նեղ­վում էր, երբ ա­սում էին, թե մեր ներ­քին խն­դիր­նե­րը դուրս մի տա­րեք։ Հի­մա նույնն ի­րենց հետ է տե­ղի ու­նե­նում։ Ինչ վե­րա­բե­րում է ԵԽԽՎ-ի հայ­տա­րա­րու­թյան խե­ղաթյուրմա­նը, շատ զար­մա­ցա, որ կա­րո­ղա­ցան այդ­պես ճար­պիկ գտն­վել ու բա­ցա­հայտ իշ­խա­նու­թյան դեմ ըն­դուն­ված ո­րո­շու­մը հօ­գուտ ի­րենց ներ­կա­յաց­նել։ Այն դեպ­քում, որ վեր­ջին պար­բե­րու­թյու­նում շատ պարզ ընդ­գծ­ված է, թե ում նկա­տի ու­նի ԵԽԽՎ դի­տոր­դա­կան պատ­վի­րա­կու­թյու­նը։ Այս ա­մե­նը բա­նի տեղ չեն դնում, ո­րով­հետև ա­ռաջ­նորդ­վում են այն սկզ­բուն­քով, թե օ­րի­նա­կան են ըն­տր­ված և ինչ ու­զե­նան, կա­րող են ա­նել։ Այս մո­տե­ցու­մը գու­ցե դեռ «մարս­վում» է Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում, բայց դր­սում դրա­նից կօգտ­վեն և մեր բա­րե­կամ եր­կր­նե­րը, և հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը, ին­չի հետևանք­նե­րը իշ­խա­նու­թյան հա­մար շատ ծանր կա­րող են լի­նել։ Հաշ­վի առ­նե­լով նա­խորդ իշ­խա­նու­թյան սխալ­նե­րը, Փա­շի­նյանն ի­րա­վունք չու­նի այս­պի­սի կեց­վածք ըն­դու­նե­լու և ար­հա­մար­հե­լու ԵԽԽՎ ո­րո­շու­մը։ Նա հա­վա­նա­բար հույս ու­նի, որ իր թի­մի ո­րոշ ՀԿ-նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ո­րոնք սն­վում են եվ­րո­պա­կան պե­տու­թյուն­նե­րից ու հա­մա­պա­տաս­խան կենտ­րոն­նե­րից, կկա­րո­ղա­նան ի­րենց լոբ­բին­գը կազ­մա­կեր­պել մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րում և թույլ չեն տա իշ­խա­նու­թյա­նը քն­նա­դա­տող ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նել։ Սա­կայն պի­տի հիաս­թա­փեց­նեմ նրան։ Այդ ՀԿ-նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը և դր­սի կենտ­րոն­նե­րի հետ աշ­խա­տող­նե­րը չեն կա­րո­ղա­նա լոբ­բինգ ա­նել, ո­րով­հետև եվ­րո­պա­կան ո­րոշ պե­տու­թյուն­նե­րի շա­հերն ա­վե­լի բարձր են, քան այդ ՀԿ-նե­րի շա­հե­րը։ Նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին ընդ­դի­մա­դիր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, որ ա­նընդ­հատ բարձ­րա­ձայ­նում էր նրանց ան­հա­մա­չափ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը, ու­ժա­յին կա­ռույց­նե­րի սխալ­նե­րը, ի­րա­վունք­նե­րի ոտ­նա­հար­ման խն­դիր­նե­րը, չա­րա­շա­հում­նե­րը, հի­մա էլ ա­վե­լի մեծ չա­րա­շա­հում­ներ, օ­րի­նա­խախ­տում­ներ է կա­տա­րում՝ մտա­ծե­լով, թե դա ի­րեն վե­րա­պա­հել է իբր ժո­ղո­վուր­դը։ Օ­րերս նրա ըն­տա­նե­կան կայ­քում հրա­պա­րակ­ված հոդ­վա­ծը՝ «Կոն­սեն­սուս մի­նուս 95 տո­կոս», ուղ­ղա­կի ծի­ծա­ղե­լի է։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է հա­մո­զել ու ա­պա­ցու­ցել ժո­ղովր­դին, որ ու­նի 95 տո­կոս վս­տա­հու­թյուն։ Պատ­մու­թյուն ի­մա­ցող դպ­րո­ցա­կան ա­շա­կերտն էլ շատ լավ գի­տի, որ բո­լոր եր­կր­նե­րում իշ­խա­նու­թյան ե­կած քա­ղա­քա­կան ու­ժի վար­կա­նի­շը նվա­զում է։ Թե որ­քան ա­րագ վար­կա­նի­շի ան­կում կլի­նի, պայ­մա­նա­վոր­ված է այդ ու­ժի քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից։ Երբևի­ցե ոչ մի ուժ չի կա­րող շատ եր­կար այդ­պի­սի բարձր վար­կա­նիշ ու­նե­նալ։ Իսկ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի պա­րա­գա­յում ընդ­հան­րա­պես հնա­րա­վոր չէ ոչ միայն պահ­պա­նել, այլև ա­վե­լաց­նել վար­կա­նի­շը, քա­նի որ իր խոս­տում­նե­րի մեծ մասն ի­րա­կա­նաց­ված չէ։
-Ին­չու՞ եր­բեմ­նի խիստ ընդ­դի­մա­դիր Փա­շի­նյա­նը, ինչ­պես նշե­ցիք, ա­վե­լի մեծ օ­րի­նա­խախ­տում­ներ, չա­րա­շա­հում­ներ է թույլ տա­լիս, քան նախ­կին­նե­րը։ Իշ­խա­նու­թյու՞նն է այդ­պի­սին, թե՞ ոչ ճիշտ մար­դիկ են հայ­տն­վում իշ­խա­նու­թյան ղե­կին։
-Ան­շուշտ, Ձեր նշած պատ­ճառ­ներն էա­կան են։ Մի կող­մից Փա­շի­նյանն այն ան­ձը չէր, որ պետք է եր­կիր ղե­կա­վա­րեր, սա ա­նընդ­հատ ա­պա­ցու­ցում է իր բո­ցա­շունչ ե­լույթ­նե­րով՝ մո­ռա­նա­լով, որ ոչ թե ընդ­դի­մա­դիր գոր­ծիչ, այլ երկ­րի վար­չա­պետ է։ Փա­շի­նյա­նը նաև ա­րագ կտր­վեց ի­րա­կա­նու­թյու­նից, շատ ա­րագ այ­լա­կերպ­վեց, հա­գավ Սերժ Սարգ­սյա­նի «կոս­տյու­մը»։
-Ի դեպ, ին­չու՞ չի ցան­կա­նում «կոս­տյու­մից» հրա­ժար­վել, հայ­տա­րար­վեց, որ այս սահ­մա­նադ­րա­կան բա­րե­փոխ­մամբ կա­ռա­վար­ման մո­դե­լը չի փոխ­վե­լու։
-Իսկ ին­չու պի­տի այդ «կոս­տյու­մը» հա­նի, ե­թե դրա­նով ի­րեն շատ լավ է զգում, ու­րա­խու­թյամբ կրում է սու­պեր­վար­չա­պե­տի կար­գա­վի­ճա­կը։ Բանն այն­տեղ է հա­սել, որ Լի­լիթ Մա­կուն­ցը, որ աչ­քի է ընկ­նում տա­րա­տե­սակ անտ­րա­մա­բա­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով, փոր­ձե­լով Փա­շի­նյա­նին ար­դա­րաց­նել, ա­սաց, թե Փա­շի­նյա­նը սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կան կա­ռա­վա­րում ա­սե­լով, նկա­տի է ու­նե­ցել ՏԻՄ կեղծ­ված ընտ­րու­թյուն­նե­րը։ Տի­կին Մա­կուն­ցի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը մեկ­նա­բա­նե­լու հա­մար հա­վա­նա­բար հո­գե­բան, ա­վե­լի ճիշտ, հո­գե­բույժ է պետք, ո­րով­հետև ան­գամ ինքն իր հայ­տա­րա­րու­թյու­նը չի կա­րող բա­ցատ­րել։ Նրան կա­րող են մեկ­նա­բա­նել իր նման մի քա­նի ե­րես­փո­խան­ներ, ո­րոնց փո­ղո­ցից ԱԺ են բե­րել։ Փա­շի­նյա­նը և նրա թի­մա­կից­նե­րի մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը պե­տա­կան մտա­ծե­լա­կեր­պի բա­ցա­կա­յու­թյան խն­դիր ու­նեն։ Նրանք ա­ռաջ­նորդ­վում են նեղ անձ­նա­կան, լա­վա­գույն դեպ­քում թի­մա­յին շա­հե­րով։ Վար­չա­պետ ըն­տր­վե­լով, Փա­շի­նյա­նը շատ ա­րագ մո­ռա­ցավ, թե ում էր մար­դաս­պան, հան­ցա­գործ ան­վա­նում, նրանք դար­ձան օ­րի­նա­կե­լի գոր­ծա­րար­ներ, քա­ղա­քա­ցի­ներ։ Իսկ այն ան­ձինք, ով­քեր չհամ­բու­րե­ցին Փա­շի­նյա­նի ա­ջը, չան­ցան նրա թրի տա­կով, դար­ձան թշ­նա­մի­ներ, դա­վա­ճան­ներ, հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան­ներ։
-Օ­րերս պարզ­վեց, որ մեր ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյա­նը սպառ­նա­լիք են նաև ռու­սա­կան հե­ռուս­տաա­լիք­նե­րը, Դուք ի՞նչ վտանգ­ներ եք տես­նում այդ հե­ռուս­տաա­լիք­նե­րի հե­ռար­ձա­կու­մից։
-ՀՌՀ տնօ­րեն Տիգ­րան Հա­կո­բյա­նի այդ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը շատ զար­մա­նա­լի էր։ Ան­կեղծ ա­սած, նրա մա­սին դրա­կան կար­ծիք ու­նեի, բայց երևում է պաշ­տոն ստա­նա­լուց հե­տո, կա­ռա­վա­րու­թյու­նից նրան հե­տաքր­քիր հրա­հանգ­ներ են տա­լիս, ո­րոնք կյան­քի կո­չե­լու հա­մար այդ­պի­սի հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ է ա­նում՝ խայ­տա­ռա­կե­լով ի­րեն։ Հա­կո­բյա­նը դժ­գո­հում է, թե մեր կոն­տեն­տի 70 տո­կո­սը օ­տա­րա­լե­զու ա­լիք­ներ են։ Սկ­սենք փաս­տից` Հա­յաս­տա­նի շու­կան այդ­քան հն­րա­վո­րու­թյուն ու­նի՞, որ նոր հե­ռուս­տաա­լիք­ներ բա­ցի և լրաց­նի դրա գո­նե կե­սը։ Ի­հար­կե չու­նի։ Ա­ռա­վել զար­մա­նա­լի էր, որ Հա­կո­բյա­նը չի դի­տում Հ1-ը։ Այդ այ­լան­դակ ռե­պոր­տաժ­նե­րը, որ մար­դուն ա­ռանց դատ ու դա­տաս­տա­նի մե­ղա­վոր են դարձ­նում, պարզ­վում է, չի դի­տում։ Հա­վա­նա­բար Հա­կո­բյա­նը քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից շատ հե­ռու է ու չի հաս­կա­նում իր անտ­րա­մա­բա­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի բուն վտան­գը։ Ըստ նրա, մեր դյու­րա­հա­վատ հե­ռուս­տա­դի­տող­նե­րը, դի­տե­լով ռու­սա­կան ա­ռա­ջին ա­լի­քը, կա­րող են հա­կավ­րա­ցա­կան և հա­կաուկ­րաի­նա­կան ախ­տով վա­րակ­վել։ Որ­պես­զի իր հա­կա­ռու­սա­կա­նու­թյունն էլ թաքց­նի, կող­քից էլ խո­սում է «CNN»-ի մա­սին՝ իբրև հա­կաի­րա­նա­կան տրա­մադ­րու­թյուն­ներ ստեղ­ծող։ Բո­լո­րին էլ հաս­կա­նա­լի էր, որ թի­րա­խում ռու­սա­կան հե­ռուս­տաա­լիք­ներն են, ո­րոնց դի­տե­լիու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նում շատ բարձր է։ Այդ ա­լիք­նե­րը հա­մա­րե­լով մեր ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյա­նը խն­դիր­ներ ստեղ­ծող, Հա­կո­բյա­նը լավ կլի­նի հի­շի, որ Ռու­սաս­տա­նի 102-րդ ռազ­մա­բա­զան իր 5000-ա­նոց «կո­լեկ­տի­վով» Հա­յաս­տա­նի երկ­րորդ քա­ղա­քում է տե­ղա­կայ­ված, ո­րը շատ մեծ դե­րա­կա­տա­րում ու­նի Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գու­թյան ա­պա­հով­ման գոր­ծում։ Այդ ռազ­մա­բա­զա­յի առ­կա­յու­թյունն այն­քան կարևոր է, որ մենք ռազ­մա­բա­զա­յի ծախ­սե­րի 50 տո­կո­սը վերց­րել ենք մեզ վրա։ Տիգ­րան Հա­կո­բյա­նին նաև հի­շեց­նեմ, որ հայ-թուր­քա­կան և հայ-ի­րա­նա­կան սահ­ման­նե­րի ան­քակ­տե­լիու­թյունն ա­պա­հով­վում է Ռու­սաս­տա­նի կող­մից։ Այդ սահ­մա­նը ողջ եր­կայն­քով պա­հում են ռուս սահ­մա­նա­պահ­նե­րը։ Ե­թե ՀՌՀ տնօ­րենն այդ­քան շատ մտա­հոգ­ված է Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գու­թյամբ, թող իր վե­րա­դա­սին՝ Փա­շի­նյա­նին, հի­շեց­նի նաև, որ ա­մեն տա­րի 200-250 հա­զար ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­ներ մեկ­նում են ՌԴ ար­տագ­նա աշ­խա­տան­քի, ե­թե Ռու­սաս­տանն այդ­քան մեծ վտանգ է ներ­կա­յաց­նում մեր ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյա­նը, ին­չու՞ վեր­ջին 2 տա­րում շուրջ 50 հա­զար ՀՀ քա­ղա­քա­ցի ՌԴ քա­ղա­քա­ցիու­թյուն է ձեռք բե­րել։ Չմո­ռա­նա նաև ա­սել, որ Ռու­սաս­տա­նում այ­սօր ա­վե­լի շատ հայ է ապ­րում, քան ան­գամ Հա­յաս­տա­նում։ Ա­վե­լին, այլ եր­կր­նե­րում ապ­րող մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րի տա­րե­կան տրանս­ֆերտ­նե­րը 10 տո­կո­սից ցածր են, իսկ 90 տո­կո­սը, էլ չեմ խո­սում առ­ձեռն գու­մար­նե­րը, որ մեր քա­ղա­քա­ցի­ներն ի­րենց հետ բե­րում են, գա­լիս է Ռու­սաս­տա­նից։ Այս ա­մե­նից հե­տո Տիգ­րան Հա­կո­բյա­նը կա­րող է ա­սել, որ Հա­յաս­տա­նի դյու­րա­հա­վատ հե­ռուս­տա­դի­տո­ղը կա­րող է ռու­սա­կան հե­ռուս­տաա­լիք­նե­րից հա­կավ­րա­ցա­կան և հա­կաուկ­րաի­նա­կան տեն­դո՞վ վա­րակ­վել։ Հա­կո­բյա­նը հայ­տա­րա­րում է, թե մենք Վրաս­տա­նի հետ գոր­ծըն­կեր­ներ ենք, մենք եր­բեք գոր­ծըն­կեր­ներ չենք ե­ղել, ո­րով­հետև դա ոչ թե պաշ­տո­նա­կան Երևա­նը չի ու­զում, այլ պաշ­տո­նա­կան Թբի­լի­սին։
-Չե՞ք կար­ծում, որ այս հայ­տա­րա­րու­թյու­նը տրա­մա­բա­նա­կան շա­րու­նա­կու­թյունն է օ­րերս Փա­շի­նյա­նի ա­րած այն մտ­քի, թե հա­յաս­տա­նյան ո­րոշ հե­ռուս­տաա­լիք­ներ պի­տի ան­վա­նա­կոչ­վեն «կո­ռուպ­ցիա TV»։
-Ե­թե ներ­քին խն­դիր­նե­րով պայ­մա­նա­վոր­ված Փա­շի­նյա­նը կա­րող է ո­րոշ լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի պի­տա­կա­վո­րել, և հա­սա­րա­կու­թյունն էլ կա­րող է խայ­ծը կուլ տալ, միջ­պե­տա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում այդ­պի­սի բա­ներ ոչ մե­կը չի նե­րե­լու։ Մոսկ­վա­յում, Լոն­դո­նում, Փա­րի­զում, Թեհ­րա­նում նս­տած կա­ռա­վա­րիչ­նե­րը պար­տա­վոր չեն Փա­շի­նյա­նի և իր թի­մա­կից­նե­րի արած անտ­րա­մա­բա­նա­կան, վի­րա­վո­րա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը նե­րել։ Տիգ­րան Հա­կո­բյա­նի այդ հայ­տա­րա­րու­թյու­նից հե­տո տե­սա՞ք, թե ինչ օ­պե­րա­տիվ ար­ձա­գանք ե­ղավ ՀՀ-ում ՌԴ դես­պա­նա­տան կող­մից։ Փա­շի­նյա­նի մոտ դեռ էյ­ֆո­րիան շա­րու­նակ­վում է, ուղ­ղա­կի ծի­ծա­ղե­լի է, որ նա կար­ծում է, թե հա­սա­րա­կու­թյան 95 տո­կոսն իր կող­քին է։ Իսկ նրա բո­լոր սխալ­նե­րը դր­սում ոչ միայն չեն նե­րե­լու, այլև հար­մար պա­հին օգ­տա­գոր­ծե­լու են մեր դեմ։
-Որ­քա՞ն ժա­մա­նակ Փա­շի­նյա­նի սխալ­նե­րը կներ­վեն։
-Դժ­վա­րա­նում եմ ա­սել, թե հայ հա­սա­րա­կու­թյու­նը որ­քան կա­րող է նե­րել նրա սխալ­նե­րը, բաց­թո­ղում­նե­րը, ա­պօ­րի­նու­թյուն­նե­րը։ Հարցն այն է, թե այդ սխալ­նե­րի հետևանք­ներն ինչ­պի­սին կլի­նեն, և երբ հա­սա­րա­կու­թյու­նը կզ­գա, որ դա ու­ղիղ ազ­դե­ցու­թյուն է ու­նե­նա­լու իր վրա։ Իսկ դր­սում, երկ­րոր­դեմ, եր­բեք սխալ­նե­րը չեն ներ­վել ու չեն էլ ներ­վի։
Զրույցը՝ Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 7180

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.