Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ընդ­հա­նուր հաշ­վար­կով՝ ե­րեք ոս­կե մե­դալ

Ընդ­հա­նուր հաշ­վար­կով՝ ե­րեք ոս­կե մե­դալ
14.02.2020 | 02:31
Հա­յաս­տա­նի հու­նահ­ռո­մեա­կան ո­ճի ըմ­բիշ­նե­րի փայ­լուն մր­ցե­լույ­թով է Հռո­մում ա­վարտ­վել Եվ­րո­պա­յի ա­ռաջ­նու­թյու­նը: Ընդ­հա­նուր հաշ­վար­կով մե­րոնք նվա­ճել են չորս մե­դալ, ո­րից եր­կուսն ա­մե­նա­բարձր հար­գի է, եր­կու­սը՝ բրոն­զե: Ա­ռաջ­նու­թյանն ապ­շե­ցու­ցիչ մաս­նակ­ցու­թյուն է ու­նե­ցել աշ­խար­հա­մա­սի ար­դեն հն­գա­կի չեմ­պիոն Ար­թուր Ա­լեք­սա­նյա­նը, ո­րը մար­զաձևում ու­նի բարձր կար­գի բո­լոր հնա­րա­վոր ա­ռաջ­նու­թյուն­նե­րի, խա­ղար­կու­թյուն­նե­րի ոս­կե մե­դալ­նե­րը: Հա­յաս­տա­նի հպար­տու­թյունն է, որ ու­նի նման բարձ­րա­կարգ մար­զիկ, ո­րը լա­վա­գույնն է ոչ միայն ներ­կա­յաց­րած 97 կգ քա­շա­յին կար­գում, այլև ընդ­հան­րա­պես: Հու­սանք, որ ամ­ռա­նը Ճա­պո­նիա­յում կա­յա­նա­լիք օ­լիմ­պիա­կան խա­ղե­րից գյում­րե­ցի հս­կան կվե­րա­դառ­նա երկ­րորդ ոս­կե մե­դա­լով:
Մեր ընտ­րա­նուն մյուս ոս­կե մե­դա­լը բե­րել է ա­վե­լի վաղ հան­դես ե­կած, 60 կգ քա­շա­յին Գևորգ Ղա­րի­բյա­նը: Մե­դալ­նե­րով են վե­րա­դար­ձել նաև 67 կգ քա­շա­յին Կա­րեն Աս­լա­նյանն ու Կա­րա­պետ Չա­լյա­նը (77 կգ), ո­րոնց հա­մար ա­ռաջ­նու­թյան բրոն­զը բնավ էլ հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րի վեր­ջին սահ­մա­նը չէ:
Սա­կայն այս­քա­նով ա­վարտ­վում է լոկ մեր ընտ­րա­նու մաս­նակ­ցու­թյան մա­սին տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը: Հայ տարրն ու­նե­ցել է և ա­ռաջ­նու­թյան եր­րորդ ոս­կին: Այն Բուլ­ղա­րիա­յի ընտ­րա­նու հա­մար նվա­ճել է 55 կգ քա­շա­յին կար­գում վառ մր­ցե­լույթ­նե­րով ա­ռանձ­նա­ցած 18-ա­մյա Էդ­մոնդ Նա­զա­րյա­նը՝ օ­լիմ­պիա­կան խա­ղե­րի կրկ­նա­կի չեմ­պիոն Ար­մեն Նա­զա­րյա­նի որ­դին, մար­զաձևում հա­սակ առ­նող նոր փայ­լուն աստ­ղը:
Այ­սօր մր­ցե­լույթ­նե­րը կսկ­սեն ա­զատ ո­ճա­յին ըմ­բիշ­նե­րը:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ
Հ. Գ. Ո­րոշ մտո­րում­նե­րից հե­տո, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, անհ­րա­ժեշտ հա­մա­րե­ցի հետևյալ տխուր փաս­տի հի­շա­տա­կու­մը: Մե­րոնց պարգևատր­ման ժա­մա­նակ ա­զե­րի մար­զիկ­նե­րը մեջ­քով են կանգ­նել: Ի­հար­կե, սա մանր կր­քե­րի ար­տա­հայ­տու­թյուն է, բայց կրթ­վա­ծու­թյան խն­դիր կա, ո­րը նրանց հա­մար շա­րու­նա­կում է մնալ ան­հաղ­թա­հա­րե­լի պատ­նեշ:
Դիտվել է՝ 4776

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ