Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ա՞յս խել­քով եք տն­տե­սու­թ­յուն զար­գաց­նում

Ա՞յս խել­քով եք տն­տե­սու­թ­յուն զար­գաց­նում
17.03.2020 | 00:21
Աշ­խար­հը պայ­քա­րում է ոչ միայն կո­րո­նա­վի­րու­սի, այլև տն­տե­սու­թյուն­նե­րի փլուզ­ման դեմ։ Իսկ այս ո­լոր­տը երևի ա­մե­նա­շատն է տու­ժում, քա­նի որ նրա վրա մեծ ազ­դե­ցու­թյուն ու­նեն ոչ միայն վի­րու­սը, այլև նավ­թի գնե­րը և հա­մաշ­խար­հա­յին շու­կա­յում կա­տար­վող կտ­րուկ շար­ժե­րը։ Բայց Հա­յաս­տանն այս ա­ռու­մով էլ է բա­ցա­ռիկ։ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է­լի իր ո­ճի մեջ է։ Նա­խօ­րեին նա հայ­տա­րա­րեց, թե կո­րո­նա­վի­րու­սի պատ­ճա­ռով ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը ՀՀ տն­տե­սու­թյան հա­մար կբա­ցի նաև հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ։ Բո­լոր տն­տե­սա­գետ­նե­րը հաշ­վար­կում են, թե ինչ­պես ե­ղած ռե­սուրս­նե­րը չկորց­նել, գո­նե նախ­կին կա­յու­նու­թյու­նը պահ­պա­նել, իսկ վար­չա­պե­տը խո­սում է ճգ­նա­ժա­մա­յին ի­րա­վի­ճա­կում նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րի մա­սին։
Ան­շուշտ, այս տրա­մա­բա­նու­թյամբ պետք է ա­սել, թե որ­քան շատ փակ սահ­ման­ներ ու­նե­նանք, օ­դա­յին թռիչք­նե­րի սահ­մա­նա­փա­կում­ներ, զբո­սաշր­ջու­թյան իս­պառ բա­ցա­կա­յու­թյուն, այն­քան մեր տն­տե­սու­թյան հա­մար նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ կս­տեղծ­վեն։ ՈՒ այս խել­քո՞վ եք տն­տե­սու­թյուն զար­գաց­նում քիչ չէ, մի հատ էլ տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյուն ա­նում։ Մինչ­դեռ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նից լրիվ այլ բան էր սպաս­վում. ներ­կա­յաց­նել տն­տե­սա­կան ի­րա­վի­ճա­կի կա­ռա­վար­ման ճգ­նա­ժա­մա­յին քայ­լե­րի հեր­թա­կա­նու­թյու­նը, ոչ թե ան­լուրջ ու քն­նա­դա­տու­թյա­նը չդի­մա­ցող հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ա­նել։
Այս օ­րե­րին իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն ու ա­ջա­կից­ներն ա­նընդ­հատ խո­սում են, թե այս ի­րա­վի­ճա­կում պետք չէ իշ­խա­նու­թյա­նը քն­նա­դա­տել, պի­տի հա­մա­տեղ աշ­խա­տել, հաղ­թա­հա­րել ի­րա­վի­ճա­կը։ Բայց չգի­տես ին­չու, նրանք ի­րենց ան­դամ­նե­րի ու սա­զան­դար­նե­րի թույնն ու մաղ­ձը չեն տես­նում։ Բայց փո­խա­դարձ քն­նա­դա­տու­թյու­նը մի կողմ թող­նենք, ար­դեն տևա­կան ժա­մա­նակ տար­բեր տն­տե­սա­գետ­ներ նշում են, թե ինչ քայ­լեր պի­տի ա­նել, որ հնա­րա­վո­րինս նվա­զեց­վեն տն­տե­սու­թյան գա­հա­վիժ­ման ռիս­կե­րը, ո­րոնք ա­ռա­ջի­կա­յում նկա­տե­լի են լի­նե­լու։ Նրանց լսող կա՞, թե՞ կա­ռա­վա­րու­թյու­նում բո­լորն այն­քան խե­լա­ցի են, որ ի­րա­վի­ճա­կից նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րով են ու­զում դուրս գալ։ Ի վեր­ջո, ին­չու՞ այս իշ­խա­նու­թյու­նը սկզ­բից շատ ան­հան­դուր­ժող է ան­գամ կա­ռու­ցո­ղա­կան քն­նա­դա­տու­թյուն­նե­րի, խե­լա­միտ ա­ռա­ջարկ­նե­րի հան­դեպ, բայց երբ կա­րի­քի մեջ է, ու­շա­ցած ի­րա­կա­նաց­նում է այն քայ­լե­րը, ո­րոնք նրանց ժա­մա­նա­կին հու­շել էին։
Այն­պես որ, Փա­շի­նյա­նի այն հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, թե այս ի­րա­վի­ճա­կը տն­տե­սու­թյան հա­մար նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ կբա­ցի, հեր­թա­կան ան­պա­տաս­խա­նա­տու և ան­հիմն միտքն է։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 13257

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ