Փորձության այս ցուրտ առավոտներինՀրե ծածկոցդ թող հանդարտ իջնիՄեր հողի վրա,ՈՒ հոգիները բալասանելով.Օգնի, որ նորենԿարենանք լիզել վերքերը մեր բաց`Ապաշխարության լուռ համբերանքով:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ