Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » Ազդա­կա­յին ցե­ղաս­պանդ. սադ­րիչ­ներ և զո­հեր

Ազդա­կա­յին ցե­ղաս­պանդ. սադ­րիչ­ներ և զո­հեր

Ազդա­կա­յին ցե­ղաս­պանդ. սադ­րիչ­ներ և զո­հեր
10.12.2019 | 02:39
«Թա­լեա­թի գլ­խա­վո­րած «ե­ռա­պե­տու­թյու­նը» ի­րա­կա­նաց­րեց 1915-1918 թթ. Օս­մա­նյան կայս­րու­թյու­նում հա­յե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թյան կազ­մա­կեր­պու­մը և ի­րա­գոր­ծու­մը։ Հա­մե­մա­տու­թյունն ա­ռա­ջա­նում է ոչ պա­տա­հա­կան, քա­նի որ իշ­խա­նու­թյան գա­լով Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ սկս­վեց հա­յե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թյան գոր­ծըն­թաց Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում»։
«Ագ­ռա­վա­քար», Ե­գոր ՍԵՐ­ԳԻԵՎ
ԱՍՔ ԵՐ­ՋԱ­ՆԻԿ Ա­ՆԱ­ՍՈՒՆ­ՆԵ­ՐԻ ԵՎ ԴԺ­ԲԱԽՏ Ա­ՍՈՒՆ­ՆԵ­ՐԻ ԿՅԱՆ­ՔԻՑ
Ա­սու­նը բա­նա­կան ա­րա­րածն է, մար­դը, այս պա­րա­գա­յում՝ ՀՀ քա­ղա­քա­ցին։ Ա­նա­սու­նը կեն­դա­նի­ներն են՝ բո­րե­նին և այ­ծյա­մը, վագրն ու թու­թա­կը, կե­տերն ու դել­ֆին­նե­րը... անա­սուն են, չնա­յած բա­րո­յա­կա­նու­թյամբ հա­ճախ գե­րա­զան­ցում են ո­րոշ ա­սուն­նե­րին։ Նրանք, ի դեպ, եր­բեմն հա­րյուր­նե­րով ափ են նետ­վում, շն­չա­հեղձ­վում են, այլ կերպ ա­սած՝ ինք­նաս­պան­վում են։ Մտա­խոհ ա­սուն­նե­րը եր­կար ժա­մա­նակ պա­տե­պատ էին խփ­վում, փոր­ձե­լով կռա­հել, թե ին­չու՞ են ափ նետ­վում ծո­վե­րի և օվ­կիա­նոս­նե­րի զարդ կե­տերն ու դել­ֆին­նե­րը։ Ո­մանց կար­ծի­քով ինք­նա­կամ ա­փա­նետ­ման դր­դա­պատ­ճա­ռը ան­հույս սերն էր։ Այ­լոց տե­սա­կե­տով էլ՝ սնն­դի պա­կա­սը։ Ա­մենևին։ Սնունդն ա­ռատ էր, սի­րո պա­կաս էլ չկար, ուղ­ղա­կի ո­րոշ տմար­դի և ռազ­մա­տենչ ա­սուն­ներ ջրե­րի խոր­քում պայ­թեց­նում էին ինչ-որ բան, սու­զա­նա­վե­րի շար­ժիչ­նե­րը բարձր ձայ­նա­յին հա­ճա­խա­կա­նու­թյուն էին ա­ռա­ջաց­նում, և այս ա­մե­նը ոչ միայն ան­սո­վոր էր կեն­դա­նի­նե­րի հա­մար, այլև խա­թա­րում էր նրանց հո­գե­կան ան­դոր­րը, խլաց­նում էր նրանց, և կե­տերն ու դել­ֆին­նե­րը, հա­մոզ­վե­լով, որ հա­րա­զատ տա­րերքն ի­րենց թշ­նա­մին է, դի­մում էին ինք­նաս­պա­նու­թյան, ափ էին նետ­վում և շն­չա­հեղձ­վում։ Սա մի՞­թե շեքս­պի­րյան դրա­մա չէ, ա­վե­լի ստույգ՝ ող­բեր­գու­թյուն։
Մութն ըն­կել է։ ՀՀ իշ­խա­նա­կա­ռա­վա­րա­կան վեր­նա­դա­սին հրա­վի­րում ենք Երևա­նի կեն­դա­նա­բա­նա­կան այ­գի, այլ կերպ ա­սած՝ գա­զա­նա­նոց։ (Հրա­վի­րյալ­նե­րի թվում են պե­տա­կա­նա­մետ այ­րե­րը և նրանց կեր­տում­նե­րին սա­տա­րող տիկ­նայք... յու­րա­քան­չյու­րի հան­դեր­ձան­քը, ոտ­նա­մա­նից մինչև փող­կապ՝ տիկ­նանց պա­րա­գա­յում, ան­շուշտ, գլ­խա­շոր, չկաս­կա­ծեք, նվա­զա­գույ­նը 5 հա­զար ԱՄՆ դո­լար է, սա՝ ի մի­ջի այ­լոց)։ Հրա­վի­րում և դիր­քա­վոր­վում ենք հղի օ­րան­գու­տա­նի, մտա­խոհ գե­տա­ձիու և թախ­ծոտ վագ­րի վան­դակ­նե­րի ա­ռաջ։ Ցնց­վում է եր­կի­րը (մի՞­թե ժաժք է), դղր­դում է եր­կին­քը, գա­զա­նա­նո­ցա­մերձ պան­դոկ­նե­րում ու ռես­տո­րա­նա­յին հա­մա­լիր­նե­րում զվար­ճան­քը հաս­նում է գա­գաթ­նա­կե­տին, և պայ­թում են հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րը։ Տիկ­նայք և տիարք պե­տա­կա­նա­կերտ հո­մո­սա­փիենս­ներ, տե­սա՞ք, թե ան­զոր ցա­վից և տագ­նա­պից ինչ­պես են պա­տե­պատ խփ­վում, գա­լար­վում օ­րան­գու­տա­նը, գե­տա­ձին, վագ­րը և մյուս գա­զան­նե­րը։ Չկաս­կա­ծեք, օան­գու­տա­նը չի բազ­մա­նա, գե­տա­ձին կկորց­նի քա­շի կես մա­սը, իսկ վագ­րը առ­հա­սա­րակ ան­լուր ար­հա­մար­հան­քով կվե­րա­բեր­վի և՛ ան­տար­բեր պե­տա­կա­նա­կերտ­նե­րին, և՛ հրա­վա­ռա­սեր ան­բա­նա­կան­նե­րին։ Այ­նու­հետև վե­րոն­շյալ վեր­նա­խա­վին մենք կու­ղեկ­ցենք որևէ հյու­րըն­կալ հայ­կա­կան օ­ջախ։ Այս­տեղ պապ ու տատ կա (ո­րոնք տա­ռա­պում են սր­տա­նո­թա­յին և նյար­դա­յին հի­վան­դու­թյուն­նե­րով), հղի կին կա՝ պատ­րաստ ծնն­դա­բե­րու­թյան, և մուշ-մուշ քնած բա­լիկ­ներ կան։ Դղր­դում են հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րը։ Մնա­ցա­ծը թող­նում ենք գոր­ծող վար­չա­պե­տի դու­խով երևա­կա­յու­թյա­նը։
«Սի­րո և հա­մե­րաշ­խու­թյան» հե­ղաշ­րջ­ման ազ­դա­կա­յին էու­թյունն ու բնույ­թը բռ­նա­բար­վե­ցին 2018-ի հու­նի­սի 8-ին։ Այդ օ­րը վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի անկ­ման նա­խեր­գանքն էր։ (Եվ տե­ղին է հի­շել հի­նա­վուրց ի­մաս­տու­թյու­նը՝ «դևը ըն­կած հրեշ­տակն է»)։ Այդ օ­րը ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյան նիս­տում օ­րա­կար­գից դուրս ե­լույթ ու­նե­ցավ, խիստ ըն­դվ­զեց ՀՀ ԱՆ Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը, ա­ռա­ջար­կե­լով հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րը կամ առ­հա­սա­րակ ար­գե­լել, կամ էլ թույ­լատ­րել միայն պե­տա­կան տո­նե­րի ժա­մա­նակ։  Նույն օր­վա վար­չա­պե­տի ար­ձա­գան­քը ապ­տակ էր նա­խա­րա­րին, առ­հա­սա­րակ՝ երկ­րի ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մա­կար­գին. «Օ­րեն­քի խախ­տու­մով հրա­վա­ռու­թյուն չի լի­նե­լու և վերջ»։ Օր­վա կես­գի­շերն անց հան­րա­պե­տու­թյու­նը հրա­վա­ռում էր մինչև լու­սա­բաց։ 
ԱՍՔ ՏԱՆ­ԿԻ ԵՎ ՌԱ­ԳԱՏ­ԿԱ­ՅԻ ՄԱ­ՍԻՆ
2018 թվա­կան, փետր­վար ա­միս, ԱԺ։ «Ելք» ընդ­դի­մա­դիր խմ­բակ­ցու­թյան թիվ 2 շե­փո­րա­հար Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը խրոխտ հրո­վար­տա­կեց սույ­նը. «Հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րը իս­կա­կան չա­րի­քի են վե­րած­վել մարդ­կանց հա­մար։ Մարդ­կանց ի­րա­վուն­քը խախտ­վում է, ան­դոր­րը խա­թար­վում, մարդ­կանց ե­րե­խա­նե­րը վեր են թռ­չում քնից, ինչ է թե մի հարևան ո­րո­շել է հրա­վա­ռու­թյուն ա­նի։ Խն­դի­րը շատ մեծ է, իսկ լուծ­ման ա­ռա­ջարկ­վող մե­խա­նիզ­մը՝ ա­նի­մաստ։ Խն­դի­րը ե­թե տանկ է, մեր ձեռ­քին ռա­գատ­կա է։ Այս մե­խա­նիզ­մով օ­րեն­քը չի կար­գա­վոր­վի։ Հրա­վա­ռու­թյու­նը տևում է վայր­կյան­ներ, հրա­վա­ռու­թյան ժա­մա­նակ մար­դը նույ­նիսկ չի հաս­կա­նում, թե որ­տե­ղից է, ուր մնաց զան­գի ոս­տի­կա­նու­թյուն։ Ոս­տի­կա­նու­թյու­նը ինչ­քան ա­րագ պի­տի գնա, որ բռ­նի ու տուրք սահ­մա­նի։ Ժո­ղո­վուրդ ջան, այս հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րը կամ պի­տի առ­հա­սա­րակ ար­գե­լել, կամ թող­նել պե­տու­թյան մե­նաշ­նոր­հը՝ տո­նե­րի ժա­մա­նակ»։
Տիար Միր­զո­յան, ա­ռա­ջին ան­գամ երբ հրա­վա­ռա­պայ­թու­ցի­կա­յին հրե­շի դեմ սուր բարձ­րաց­րիր, ձեռ­քիդ պար­սա­տիկ էր, դի­մացդ ՀՀԿ մե­նիշ­խա­նա­կան զրա­հա­տան­կը։ Այժմ զրա­հա­տան­կի հրա­մա­նա­տա­րը գա­ղա­փա­րա­կան ա­ռաջ­նորդդ է, ՀՀ վար­չա­պե­տը, ինքդ զրա­հա­տան­կի նշա­նա­ռուն ես, արդ, ի՞նչն է խան­գա­րում քեզ (նե­րիր մտեր­միկ տո­նիս հա­մար, զի հա­սա­կի ա­ռու­մով կա­րող էիր որ­դիս լի­նել) դեմ տալ պա­տին Նի­կո­լին և պա­հան­ջել իս­պառ չե­ղար­կել հրա­վա­ռու­թյուն­ներն ու պայ­թու­ցի­կա­յին ա­ղե­տը։ Չէ՞ որ «Ելքն» է այ­սօր քա­ղա­քա­կան մե­նիշ­խա­նը մեր հայ­րե­նի­քում։
ԱՍՔ ԱՌ ՆԻ­ԿՈ­ԼՅԱՆ ՈՍ­ՏԻ­ԿԱ­ՆՈՒ­ԹՅՈՒՆ
2018-ի դեկ­տեմ­բե­րի վեր­ջե­րին, հա­մա­ձայն լրատ­վա­կան կայ­քե­րից մե­կի հա­ղորդ­ման, հան­րա­յին մի տա­կանք պայ­թու­ցիկ էր նե­տել շու­կա­յից դուրս ել­նող հղի կնոջ ոտ­քե­րի տակ։ Կի­նը վի­ժեց։ Եր­կու օր անց ՀՀ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը ոչ պա­կաս ա­հա­սար­սուռ տե­սա­րան­ներ էր ներ­կա­յաց­նում նա­խաա­մա­նո­րյա հան­գս­տի մեջ ընկ­մղ­վող հան­րու­թյա­նը, պայ­թու­ցիկ­նե­րի ոչ ճիշտ օգ­տա­գործ­ման պատ­ճա­ռով այ­սինչ մար­զի այ­նինչ հա­մայն­քում ե­րեք չա­փա­հաս­ներ վնա­սել են աչ­քի բի­բը, հոնքն են այ­րել, ոտքն են հաշ­մել, առ­հա­սա­րակ կորց­րել են ա­ռող­ջու­թյու­նը։ Մայ­րա­քա­ղա­քի այ­սինչ վար­չա­կան շր­ջա­նի այ­նինչ փո­ղո­ցում եր­կու դե­ռա­հաս վնա­սել են դաս­տակ և մատ։ Ոս­տի­կա­նու­թյու­նը թա­խան­ձա­գին հոր­դո­րում էր պահ­պա­նել պայ­թու­ցիկ­նե­րի գոր­ծա­ծու­թյան անվ­տան­գու­թյան կա­նոն­նե­րը, այն է՝ է՛լ ա­վե­լի մեծ ե­ռան­դով պայ­թեց­նել շր­ջա­պա­տը, ազ­դա­կա­յին աղ­մու­կով էա­կան վնաս հասց­նել քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ա­ռող­ջու­թյա­նը, հա­րա­մել նրանց տո­նը։ ՈՒ ոչ մի խոսք և որևէ հոր­դոր առ ե­լու­զակ­ներ՝ դա­դա­րեց­նել պայ­թու­ցի­կա­յին բար­բա­րո­սու­թյու­նը։ (Նման բան չկա ան­գամ Մար­կե­սի «Նա­հա­պե­տի ա­շու­նը» նշա­նա­վոր վի­պաս­քում, երբ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը դառ­նում է հա­կա­հան­րա­յին տա­կան­քին թև ու թի­կունք)։ Իսկ թե ին­չու ՀՀ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը հենց այ­սօր օ­րեն­սդ­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ չի դի­մում ԱԺ-ին՝ կան­խար­գե­լե­լու հրա­գոր­ծա­կան ապ­րանք­նե­րի ներկ­րու­մը, ար­տադ­րու­թյու­նը, վա­ճառքն ու գոր­ծա­ծու­մը, ան­լու­ծե­լի մի թն­ջուկ է, դա­րա­կազ­միկ ա­ռեղծ­ված է, ու­րիշ ո­չինչ, զի ին­քը ոս­տի­կանն է հա­ճախ բարձ­րաց­վում զո­հա­սե­ղան, պա­տա­նի հրո­սա­կը պայ­թու­ցի­կը պայ­թեց­նում, տո­նա­կան հո­գե­վի­ճա­կը փո­խար­կում է ող­բեր­գա­զա­վեշ­տի, ե­րեք քայլ հե­ռու կանգ­նած ոս­տի­կա­նու­թյան սպան ան­զոր է ձեռ­նար­կե­լու որևէ բան, ա­սենք, ո­լո­րե­լու ստա­հա­կի ա­կան­ջը և բռ­նագ­րա­վե­լու հրա­գոր­ծա­կան ապ­րան­քը, ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյան ո­րոշ­մամբ դեռ 2002-ին կա­նաչ լույս է վառ­վել հրա­գոր­ծա­կան ապ­րան­քի ներ­կր­ման ար­տադ­րու­թյան, վա­ճառ­քի և գոր­ծած­ման ա­ռաջ։
ՆՅԱՐ­ԴԱ­ԲՈՒ­ԺԱ­ԿԱՆ Ի­ՐԱ­ԶԵ­ԿՈՒՄ
Նա­խորդ նա­խաա­մա­նո­րին մայ­րա­քա­ղա­քում գոր­ծող «Սբ Աստ­վա­ծա­մայր» բուժ­հաս­տա­տու­թյան նյար­դա­բու­ժա­կան բաժ­նի վա­րի­չի ի­րա­զեկ­մամբ, միայն նա­խա­տո­նա­կան մի քա­նի օ­րում ի­րենց են դի­մել 31 քա­ղա­քա­ցի, ո­րոնք վնա­սել են աչք ու ա­կանջ, ոտք և ձեռք պայ­թու­ցի­կա­յին զվար­ճան­քին տուրք տա­լով։ Դժ­վար չէ հաշ­վել, որ ողջ հան­րա­պե­տու­թյու­նում խե­ղան­դամ­վում են հա­զա­րա­վոր­նե­րը, գլ­խա­վո­րա­պես դե­ռա­հաս­ներ։ (Տա­րի­ներ ա­ռաջ, կար­ծեմ Ար­մա­վի­րի մար­զում, ե­րե­քա­մյա թո­ռը պա­պին նա­խա­տո­նա­կան ա­նակն­կալ մա­տու­ցե­լու նպա­տա­կով ճայ­թու­կը գցել էր ինչ-որ քաղցր բա­նի սպա­սող, աչ­քե­րը գոց, բե­րա­նը բաց պա­պի բե­րա­նը։ Ծե­րու­նին ճա­նա­պարհ­վեց ի վե­րին Ե­րու­սա­ղեմ, ճայ­թու­կը ճայ­թել էր նրա բե­րա­նում)։
ՍԱԴ­ՐԻՉ­ՆԵՐ, ԶՈ­ՀԵՐ, ԳԼԱ­ԴԻԱ­ՏՈՐ­ՆԵՐ
Վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նը ո­տան կո­խան է դարձ­րել իր իսկ խոսք-պատ­գա­մը, ար­տա­սան­ված 2018-ի մա­յի­սի 28-ին Սար­դա­րա­պա­տի հու­շա­հա­մա­լիր-թան­գա­րա­նում, ուր նշ­վում էր ազ­գա­յին-պե­տա­կան հե­րո­սա­մար­տի 100-ա­մյա­կը. «Այլևս ոչ ոք չի հա­մար­ձակ­վի նվաս­տաց­նել ժո­ղովր­դին»։ Նվաս­տաց­նում են շատ ա­վե­լի մեծ ա­վյու­նով, քան ար­վում էր նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի օ­րոք։ ԱԺ նա­խա­գահ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նին հու­շում-հի­շեց­նում ենք՝ նրա ե­լույ­թը չի մո­ռաց­վել առ օրս, ի՞նչն է նրան խան­գա­րում, զո­րօ­րի­նակ, օ­րենք ըն­դու­նել հրա­գոր­ծա­կան տե­սա­կա­նու վերջ­նա­կան չե­ղարկ­ման մա­սին։ Իսկ Ար­սեն Թո­րո­սյա­նին, որ­պես բժշ­կի և ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան կազ­մա­կերպ­չի, հոր­դո­րում ենք հաշ­վել, թե քա­նի հղի կին է կորց­նում պտու­ղը տա­րե­կան կտր­ված­քով, որ­քան է նյար­դա­յին և սր­տա­նո­թա­յին այն հի­վանդ­նե­րի քա­նա­կը, ո­րոնց տկա­րու­թյու­նը բազ­մա­պատկ­վում է գրե­թե ա­մեն օր, հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րի դժո­խա­յին սիմ­ֆո­նիա­յին զո­հա­բեր­վե­լով և ա­մա­նո­րյա հան­գս­տի օ­րե­րին։ Միով բա­նիվ վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նը ան­թա­քույց կան­խամ­տած­ված, ԱԺ նա­խա­գա­հը և ԱՆ նա­խա­րա­րը հա­վա­նա­բար պար­տադր­ված դար­ձել են ուխ­տադ­րուժ, զան­ցա­ռել են ի­րենց հան­րա­շահ ա­ռա­ջարկ­նե­րը։ Ինչ խոսք, հրա­գոր­ծա­կան ապ­րանք­նե­րի գոր­ծած­ման պատ­ճա­ռով ա­ռա­ջա­ցած դժոխ­քը գտն­վում է վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի անձ­նա­կան բարձր հո­վա­նու ներ­քո։ (Նրա հո­վա­նու ներ­քո, նշյալ դժոխ­քից քիչ հե­ռու, ոտ­քը ոտ­քին գցած Նի­կո­լի նկարն էլ կրծ­քին ա­գու­ցած հան­գր­վա­նել է Աստ­վա­ծա­մերժ ա­րա­րա­ծը՝ Դա­լու­զյան Մե­լը)։
Եվ ա­հա մեր ա­հա­զանգ-կո­չը ուղղ­ված հան­րա­յին և քա­ղա­քա­կան կա­ռույց­նե­րին, «Վեր­նա­տա­նը», ՀՅԴ-ին, «Ա­դեկ­վա­տին», «Վե­տո»-ին, «Ռե­ֆոր­միս­տին», նմա­նա­պես եր­գի­ծա­բան և դրա­մա­տուրգ Վահ­րամ Սա­հա­կյա­նին, ԱԺ պատ­գա­մա­վոր­ներ Գևորգ Պետ­րո­սյա­նին և Նաի­րա Զոհ­րա­բյա­նին, քա­ղակ­տի­վիստ­ներ Սո­նա Ա­ղե­կյա­նին, նյար­դա­վի­րա­բույժ, «Առողջ հանրություն» ՀԿ նախագահ Մա­րինա Խա­չատ­րյա­նին, ՀՀԿ Կա­նանց խոր­հր­դի նա­խա­գահ Կա­րի­նե Ա­ճե­մյա­նին, հան­րա­պե­տու­թյան «Հու­զանք ու Զանգ»-ա­մերժ ե­րի­տա­սար­դու­թյա­նը, առ­հա­սա­րակ քա­ղա­քա­ցիա­կան գի­տակ­ցու­թյուն ու­նե­ցող բո­լո­րին՝ ձեր հան­րա­յին և տա­կան­քա­մերժ հրե­ղեն խոս­քով և դի­մում-կո­չե­րով կան­խեք ազ­դա­կա­յին ցե­ղաս­պան­դը։
Եր­ջա­նիկ են կե­տերն ու դել­ֆին­նե­րը, զի գտել են ել­քը, ափ են նետ­վում ու շն­չա­հեղձ­վում։  Իսկ ինչ ա­նեն ՀՀ տա­րա­բախտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը։ Պատշ­գամ­բից վա՞ր նետ­վեն, թե՞ ինք­նաս­պա­նու­թյան այլ ե­ղա­նակ փնտ­րեն, գտ­նեն։ Ո՛չ։ ՈՒղ­ղա­կի արթ­նա­նան և ըն­դվ­զեն ազ­դա­կա­յին ցե­ղաս­պան­դի դեմ, միա­բան­վե­լով, հան­րա­յին նս­տա­ցույ­ցեր կազ­մա­կեր­պե­լով, ի վեր­ջո, հե­ղե­ղե­լով ոս­տի­կա­նու­թյա­նը դի­մում-բո­ղոք­նե­րով։ Հրա­վա­ռու­թյուն­նե­րի և պայ­թու­ցիկ­նե­րի զոհ պատ­վար­ժան ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­ներ, ՀՀ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը ի զո­րու է գո­նե մա­սամբ շտ­կե­լու ի­րա­վի­ճա­կը, երբ նրա ձեռ­քում կան հան­րա­յին դժ­գո­հու­թյան առ­հա­վատ­չյա դի­մում-բո­ղոք­նե­րը։ Միով բա­նիվ ազ­դա­կա­յին ցե­ղաս­պան­դի ար­մա­տա­կան չե­ղար­կու­մը վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի, նա­խա­գահ Միր­զո­յա­նի և նա­խա­րար Թո­րո­սյա­նի պատ­վի գործն է, ցե­ղաս­պան­դի շա­րու­նա­կու­մը՝ նրանց չե­ղարկ­ման հիմ­նա­քա­րը։
Վրեժ Ա­ՌԱ­ՔԵ­ԼՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7726

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.