Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Պա­տին հե­նած դրո­շի հա­մար ՊԵԿ աշ­խա­տակ­ցին աշ­խա­տան­քից կա­րե­լի է ա­զա­տել, իսկ պատռ­ված դրո­շի հա­մար՝ թա­ղա­պե­տին ո՞չ

Պա­տին հե­նած դրո­շի հա­մար ՊԵԿ աշ­խա­տակ­ցին աշ­խա­տան­քից կա­րե­լի է ա­զա­տել, իսկ պատռ­ված դրո­շի հա­մար՝ թա­ղա­պե­տին ո՞չ
10.01.2020 | 00:29
Չգի­տեմ՝ Նո­րա­գավ­թի մաք­սա­տան աշ­խա­տա­կի­ցը, որ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հրա­մա­նով ա­զատ­վել, ա­պա նո­րից աշ­խա­տան­քի էր ըն­դուն­վել պա­տին հեն­ված դրո­շի հա­մար, երբևէ կմո­ռա­նա՞ Փա­շի­նյա­նի պահ­վածքն ու խո­սե­լու տո­նը, ես որ հաս­տատ չեմ մո­ռա­նա: Քա­նիցս ա­սել եմ, ու նո­րից կրկ­նեմ՝ «Հա­յաս­տա­նի հան­րա­պե­տու­թյան հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցու» հետ բարձր տո­նով, մուն­նա­թով, «ոնց ա­սեմ, այդ­պես է լի­նե­լու» սկզ­բուն­քով խո­սե­լու ի­րա­վունք չու­նի ոչ ոք: Ա­ռա­վել ևս՝ ի­րեն ժո­ղովր­դի մի մա­սը, իսկ ժո­ղովր­դին իշ­խա­նու­թյուն հա­մա­րող ան­հա­տը, որ սեր ու հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյուն է քա­րո­զում:
Հա­րավ-արևմտյան թա­ղա­մա­սի փո­ղոց­նե­րից մե­կում օ­րեր ա­ռաջ ծակ­ված, պատռ­ված դրոշ նկա­տե­ցի, ու ա­ռա­ջին տե­սա­րա­նը, որ մտա­պատ­կե­րե­ցի, թա­ղա­պե­տին տե­սախ­ցիկ­նե­րի ա­ռաջ հան­դի­մա­նող վար­չա­պետն էր՝ «կտա­նես կկա­րես, կկա­խես իր տե­ղում ու դի­մում կգ­րես» ե­լույ­թով: Ի­հար­կե, նման բան տե­ղի չի ու­նե­ցել: «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րից մեկն ինձ վս­տա­հեց­րեց՝ դրո­շը փոխ­ված է, բայց հար­ցիս՝ իսկ թա­ղա­պետն աշ­խա­տան­քից ա­զատ­վա՞ծ է, պա­տաս­խա­նել չկա­րո­ղա­ցավ: Ի­հար­կե շատ լավ է, գե­րա­զանց, որ դրո­շը փոխ­վել է. պե­տա­կան խոր­հր­դա­նիշ­նե­րի նկատ­մամբ բո­լորս պետք է ու­շա­դիր լի­նենք, հար­գան­քով վե­րա­բեր­վենք, ա­ռա­վել ևս՝ պե­տա­կան ծա­ռա­յող­նե­րը: Եր­կա­կի ստան­դարտ­նե­րը, սա­կայն, ըն­դու­նե­լի չեն: Ե­թե ՊԵԿ աշ­խա­տակ­ցի վրա կա­րե­լի էր մուն­նաթ գալ ու աշ­խա­տան­քից ա­զատ­վե­լու վճիռ կա­յաց­նել ոտ­քի վրա, ա­պա նման վե­րա­բեր­մուն­քի պետք է ար­ժա­նանան նաև մյուս չի­նով­նիկ­նե­րը: Բնավ կողմ չեմ, որ փո­շոտ կամ պատռ­ված դրո­շը ժա­մա­նա­կին չփո­խե­լու հա­մար մարդ­կանց ան­ար­գան­քի սյա­նը գա­մեն ու հե­ռաց­նեն աշ­խա­տան­քից, բայց ե­թե կա նա­խա­դեպ, ա­պա այն հատ­վա­ծա­կան չպետք է լի­նի: Ե­թե հաս­կա­ցել ես, որ սխալ ես ար­տա­հայտ­վել ու ան­տե­ղի ո­րո­շում կա­յաց­րել, ա­պա ոչ թե «բա­րի կամք դրսևո­րել ու մար­դուն աշ­խա­տան­քի վե­րա­կանգ­նել» է պետք, այլ ըն­դա­մե­նը կամք ու­նե­նալ ու խոս­տո­վա­նել՝ վր­դով­ված եմ ե­ղել, նե­րո­ղա­միտ ե­ղեք:
Երբ քն­նա­դա­տում էինք, որ պա­տին հե­նած դրո­շի հա­մար մար­դու հետ չի կա­րե­լի նման տո­նով խո­սել, փա­շի­նյա­նա­մետ­նե­րը ա­նար­գան­քի մի սյանն էլ մեզ էին գա­մում, թե «ինչ­պե՞ս կա­րե­լի է չհար­գել պե­տա­կան խոր­հր­դա­նի­շը»: Իսկ ու՞ր են այժմ պե­տա­կա­նու­թյան հա­մար մտա­հոգ­ված­նե­րը, ին­չու՞ են լուռ: Գու­ցե այն պատ­ճա­ռով, որ «թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյան» օ­րե­րին մարմ­նի փար­թամ մա­սե­րը դրոշ-կրծ­կա­լով էին ծած­կում կամ դրո­շը որ­պես սփ­ռոց ծա­ռա­յեց­նում թղ­թա­խա­ղի հա­մար:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4158

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ