Միայն Արցախ բառը 30 տարի ապահովել է Հայաստանի անվտանգությունը և տարածքային ամբողջականությունը: Արցախը միայն մեր Հայրենիքի դարպասը չէր, Արցախը Հայաստանի թիկունքը պահող միակ ու անփոխարինելի պատնեշն էր...

Եթե Հեյդարին էլ չհաշվենք, մեկ ա, Իլհամը Ադրբեջանի նախագահ է արդեն 20 տարուց ավելի։ Դե պարզ ա, որ ժողովուրդը հոգնած կլինի, բայց դե հիմա էյֆորիայի մեջ են...

Համարվում է, որ ՀՀ ԱԺ ընդդիմությունը ինչ-որ չափով ռուսամետ է, իսկ, ասենք, ԱԺ նախագահ Ալենն ու ՔՊ մի շարք դեպուտատներ համարվում են հակառուս (չնայած, իմ նայելով, Հայաստանում չկա լուրջ ուժ ունեցող, ով Արևմուտքին դեմ լինի)։ Համենայն դեպս, իրենց գործողություններից էդ տպավորությունն է։

Մինչ թերուս Նիկոլը «գեղից-գեղ» ընկած ինչ-որ դասախոսություններ է կարդում, այդ դասախոսությունների մասկանցներին «վարակում» հիմար և վտանգավոր ադրբեջանասիրությամբ և պացիֆիզմով, Ալիևն Ադրբեջանում հանրության մոտ ռազմատենչ հայատյացության մակարդակը հասցրել է անասելի բարձունքների:

Մեր ազգային կյանքը ծանրագույն կորուստ կրեց. հեռացավ մեծանուն մտավորականը, ազգային պայքարի երգիչն ու հայ ազգային-հեղափոխական երգերի անզուգական կատարող և մեկնաբան, հայոց ազատամարտի երգիչ ՍԱՀԱԿ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ։

Թեքեյան կենտրոնի ցուցասրահում (Երեւան, Խանջյան 50) բացվեց տեսաբան, լրագրող, նկարիչ Լևոն Լաճիկյանի աշխատանքների անհատական ցուցահանդեսը՝ «Գյումրի և ավելին» խորագրով:

Նիկոլին ծառայող դավաճան ԳԵՂՑԻ (գյուղացու հետ չշփոթել) Տարոնը հերթական կեղծարարությունն է տարածել ու ինքն էլ այդ կեղծիքը հերքել է:

Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության լեգիտիմությունը մոտենում է զրոյի, բայց դա չի նշանակում, որ նրան հեռացնելը ժամերի կամ օրերի խնդիր է, քանզի ուժային կառույցների սվինների օգնությամբ և արտաքին օժանդակությամբ նա կարող է մնալ աթոռին: Պետք է նախորդած ժամանակաշրջանից հետևություններ անել ու դասեր քաղել...

2018 թվականին՝ առաջին անգամ Նիկոլին ու իր թայֆին ընտրող միամիտներին, անգետներին, անուղեղներին, պարզամիտներին, խաբվածներին հասկանում եմ: Հավատացին, չէին ճանաչում, սխալվեցին...

Ապրիլի 24-ին, Վալենսիայի շրջանի Միսլատա քաղաքում տեղակայված “Կենաց խաչ” հուշակոթողի մոտ տեղի ունեցավ մոմավառություն և խնկարկում` ի հիշատակ Հայոց ցեղասպանության սուրբ նահատակների։ Արարողությունը սկսվեց ծաղիկների զետեղմամբ, որին հաջորդեց 1 րոպե լռություն` բոլոր ժամանակների ցեղասպանությունների և պատերազմների զոհերի հիշատակին։ Այնուհետև խոսք առավ համայնքի ղեկավար Արարատ Ղուկասյանը, ով իր խոսքում կարևորեց Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման համար մղվող պայքարի շարունակականության անհրաժեշտությունը, քանի որ “մոռացումը տանում է դեպի աղետների կրկնում, մի բան, որին ականատես ենք լինում ներկայումս, այս ժողովրդավարական կոչվող 21-րդ դարում”: