Ցանկանում եք ինչ-որ բա՞ն փոխել. սկսեք մարզերից

Վարչապետի պաշտոնում Կարեն Կարապետյանի նշանակումն ինչ-որ տեղ նման էր սպառնալիորեն եռացող կաթսայի «բերանը» կիսով չափ բացելուն ու գոլորշին բաց թողնելուն, այն տարտամ հույսով, թե կհաջողվի հանդարտեցնել կաթսայի ներսում քլթքլթացող ու թափվելու պատրաստ ներքին խռովք-խլրտոցը: Դատելով գործադիր իշխանության նորանշանակ ղեկավարի անդրանիկ քայլերից և դրանց հասարակական արձագանքներից, գոլորշին բաց թողնել, կարծես, հաջողվում է, իսկ կաթսայի ներսում ուժգնացող եռքը հանդարտեցնել դեռ չի ստացվում: Չէր էլ կարող ստացվել, քանզի այն գործելաոճը, որ նա է որդեգրել, բոլորին նույն արշինով չափել-կտրելու (տվյալ դեպքում՝ պաշտոնից զրկելու) ժողովրդական ասացվածքն է հիշեցնում:

Հասկանալի է, որ Երևանի նախկին քաղաքապետն այս անգամ շատ ավելի ծանրակշիռ ու հեռագնա առաքելությամբ է «ներդրվել» ՀՀ կառավարման բարձրագույն օղակներից մեկում, իսկ այն, որ այդ առաքելությունն իրագործելու ճանապարհի հենց սկզբում թացն էլ չորի հետ կարող է վառվել, նրան, որքան հասկանում ենք, այնքան էլ չի հուզում: Նույնքան հասկանալի է և այն, որ նոր վարչապետը տեխնոկրատների ու մենեջերների անկուսակցական կառավարություն ձևավորելու հստակ հանձնարարական է ստացել, գործադիր իշխանությունը չվարկաբեկված անձանցով համալրելու ոչ այնքան դյուրին առաջադրանք, ինչն էլ փորձում է իրականություն դարձնել՝ նպատակն արդարացնում է միջոցները մաքիավելիական հաստատակամությամբ: Նպատակին հասնելու համառությունը, ինչ խոսք, դրական ու ողջունելի հատկանիշ է, առավել ևս, երբ այն ցուցաբերում է երկրորդ իշխանության ղեկին հայտնված անհատը, սակայն՝ սթափ հաշվարկների ու ողջախոհության սահմաններում: Հենց այս թույլատրելի սահմանն էլ, մեր համեստ դիտարկմամբ, պակասում է նորանշանակ վարչապետին: Ինքներդ դատեք, դիցուք, ի՞նչ տրամաբանությամբ է առաջնորդվել վերջինս էներգետիկայի և բնական պաշարների նախկին նախարար Լևոն Յոլյանին պաշտոնանկ անելով, երբ ընդամենը վեց ամիս առաջ այս պատասխանատու ոլորտի ղեկավարությունն ստանձնած մարդը ձեռնամուխ էր եղել համակարգն առողջացնելու դժվարին ու ծանր գործին: Ախ, հա՜, նախարարության անունն է փոխվել, իսկ երբ փոխվում է պետական այս կամ այն կառույցի անունը, նախկին ղեկավարն էլ, բնականաբար, ենթակա է շուտափույթ փոփոխման: Ասում եք՝ լուրջ չէ՞:

Իհարկե, լուրջ չէ, և հենց սրա վրա ենք ուզում սևեռել երկրի երրորդ դեմքի ուշադրությունը, ով, որքան հասկանում ենք, «Բարեփոխիչ» անունով է ցանկանում մնալ մերօրյա պատմության մեջ: Շարունակեք Ձեզ բաժին ընկած հույժ կարևոր առաքելությունը, պարոն վարչապետ, սակայն, առաջնահերթությունները ճիշտ հաշվարկելով և ողջախոհության ռեալ սահմաններում: Եվ եթե իրոք ցանկանում եք ինչ-որ բան փոխել այս երկրում, մեր բարի խորհուրդը Ձեզ. սկսեք մարզերից՝ իրենց արժանի տեղը ցույց տալով «ցար ի բոգ»-ի հովերով տարված տեղի «իշխաններին»: Այ դա կլինի պատմության մեջ մնալու շատ ծանրակշիռ և լուրջ հայտ:
Բարին ընդ Ձեզ:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը
• «Ներսիններով» ու «դրսիններով» հայրենիք չկորցնելու ժամանակն է

Մեկնաբանություններ