Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ պարոն Ալեքսան Հակոբյան, Դուք դեպքից անտեղյա՞կ եք, թե՞ գիտակցաբար ստում եք

«Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ պարոն Ալեքսան Հակոբյան, Դուք դեպքից անտեղյա՞կ եք, թե՞ գիտակցաբար ստում եք
16.03.2018 | 02:37

1990 թվականի մայիսի 27, Երևանի կայարանամերձ հրապարակ:
Օրն արևոտ էր: Արդեն երրորդ տարին էր, ինչ հայ ժողովուրդը դուրս էր եկել արդար պայքարի և պաշտպանում էր պատմական հայրենիքի մի մասի ժողովրդի ազգային ազատագրական պայքարը: Պատմական անհերքելի փաստ է, որ այդ պայքարը գլխավորում էր Հայոց համազգային շարժումը (ՀՀՇ) ղեկավարող «Ղարաբաղ» կոմիտեն: Մեր նպատակն ամենևին էլ կոմիտեի աշխատանքներին գնահատական տալը չէ, որովհետև մի բան է հանուն ազգային վեհ նպատակների պայքարի ելած ժողովրդի, որպես պատմական երևույթի, գնահատական տալը, և բոլորովին այլ է այդ վեհ նպատակները զուտ անձնական, նեղքաղաքական պաշտոնամոլական գաղափարներին ծառայեցնելը, ընդհուպ դիակների վրայով քայլելը:
1990 թվականի մայիսի 20-ին կայացած ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի ընտրությանը ՀՀՇ-ն չհավաքեց անհրաժեշտ ձայների քանակը, որը կապահովեր նրան Գերագույն խորհրդի նախագահ ընտրելու, ինչպես նաև կառավարություն կազմելու համար: Հունիսի 20-ին կայանալու էր ընտրությունների 2-րդ փուլը, և ՀՀՇ-ն հույս ուներ երկրորդ փուլի հաշվին ապահովել իրեն անհրաժեշտ ձայների քանակը: Եվ անհրաժեշտ ձայների քանակն ապահովելու համար ՀՀՇ-ն՝ զինված լենինյան գաղափարներով, այսինքն՝ միջոցների մեջ խտրություն չդնելով, գնաց արկածախնդրության:


Երևանի Լենինյան շրջանի միակ զինված ՀՀՇ-ի ջոկատի տղաների համար Չարբախում մայիսի 20-ին մատաղի արարողություն կազմակերպեց և կերուխումի ժամանակ համոզեց տղաներին, որ պայմանավորվածություն կա Կապան-Երևան գնացքն ուղեկցող զինվորականության ղեկավարության հետ (գնացքն անցնում էր Նախիջևանով, և ադրբեջանցիների հարձակումից ուղևորների անվտանգությունն ապահովելու համար գնացքն ուղեկցում էին զինվորականներ), դուք մտնում եք առավոտյան ժամը 8.45 րոպեին (գնացքը Երևան էր հասնում առավոտյան 8.30-ին) կայարանի սպասասրահ, օդ եք կրակում, գոչում եք՝ տվեք զենքերը, զինվորները զենքերը ցած են դնում և փախչում են: Դուք հանգիստ վերցնում եք ավտոմատ զենքերը և հեռանում եք կայարանից:


Նախօրեին մատաղ կերած տղաները հաջորդ առավոտյան մատաղացու գառների պես գետնին են ընկնում զինվորների ավտոմատների կրակահերթից, որովհետև պայմանավորվածություն չէր եղել: Եթե տղաները գնացել էին զենքեր խլելու, ապա նրանք կկրակեին և կսպանեին բանից անտեղյակ զինվորներին (տղաները զինված էին ատրճանակներով, և միայն Խաչիկ Նազարեթյանն էր զինված AK-74 ավտոմատով): Մինչ տղաները օդ կկրակեին, վայրկյանների ընթացքում պրոֆեսիոնալ զինվորների արձակած գնդակից կմեռնեն 6-ը, և միայն Խաչիկ Նազարեթյանը ավտոմատի անկանոն կրակոց կբացի, որից կվիրավորվի ռուս կապիտանը (վերջինս Մոսկվայի Բուրդենկոյի ինստիտուտում կվիրահատվի և մեկ տարի հետո կմահանա) և կփորձի փախչել կայարանի սպասասրահի թունելով: Խաչիկ Նազարեթյանը ծանր կվիրավորվի՝ զինվորներից մեկի արձակած պտտվող գնդակը կմտնի նրա ձախ քթանցքից և դուրս կգա աջ ակնախոռոչից:


Կայարանում դեպքերին հետևող ՀՀՇ-ական պատասխանատուն անակնկալի կգա տեսնելով Նազարեթյանին, որովհետև նրանք հույս ունեին, որ ավանտյուրայի արդյունքում բոլորը կմեռնեն, մինչդեռ այդպես չեղավ: Հետագայում հարուցված քրեական գործը, երբ արդեն ՀՀՇ-ն իշխանության էր, կարճվեց, և Խաչիկ Նազարեթյանը (և ոչ միայն նա) ազատվեց քրեական պատասխանատվությունից: Կայարանամերձ հրապարակի ավանտյուրան շարունակվեց երեկոյան` Երևան-Նուբարաշեն ճանապարհին: Ընդհանուր առմամբ ՀՀՇ-ի ավանտյուրայի պատճառով այդ օրը զոհվեց 31 մարդ: Էլ ավելի կարելի է մանրամասնել այդ օրվա և հետագա զարգացումների ողջ ժամանակագրությունը: Ով կասկածում է իմ ասածներին, թող գա, և ես նրան կտրամադրեմ թիվ 62200990 քրեական գործը` հարուցված ՀԽՍՀ քր. օր.-ի 99 հոդվածի 4, 6 կետերով և 232 պրիմ հոդվածի 3-րդ մասով։ Կցանկանայի նաև ավելացնել, որ այս դեպքը, ինչպես նաև Մասիսի, Շահումյանի տրիկոտաժի թունավորումները միջոց դարձան ՀՀ գլխավոր դատախազ Արտավազդ Գևորգյանի ձեռքին, երբ ՀՀՇ-ն փորձեց նրան չնշանակել երկրորդ ժամանակով ՀՀ գլխավոր դատախազ: Այդ դեպքերի մասին ես բազմիցս հոդվածներ եմ գրել և չեմ ցանկանում մանրամասն անդրադառնալ հատկապես մայիսի 27-ի ավանտյուրային, բայց, երբ «Շանթ» հեռուստատեսության կիրակնօրյա «Հորիզոնի» թողարկման ժամանակ «Հեռանկարը» վարող լրագրող Արամ Աբրահամյանի հյուրն էր «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Ալեքսան Հակոբյանը, և որը լրագրողի հարցին, թե ով էր կազմակերպել 1990 թվականի մայիսի 27-ը, գեբելսյան մեթոդով ստեց, թե Խթը-ն, լռել չէի կարող. Խթը-ն շատ մեղքեր ունի, պարոն Ալեքսան Հակոբյան, և մի փորձեք օգտվել դրանից և ձեր կատարած այս ոճրագործությունը բարդել նրա վրա:


Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հ. Գ. Պարոն Ալեքսան Հակոբյան, Դուք ինձ լավ եք ճանաչում: Դուք էլ կփորձեք արդարանալ, հայտարարելով, թե ինձ դատի կտաք, ինչպես ձեզնից առաջ ձեր որոշ կոլեգաներ: Դա Ձեր իրավունքն է: Միայն` երբ կփորձեք հայցով դիմել դատարան, խորհուրդ կտայի հանդիպել Երևանի Կալինինի փողոցի 44 շենքի 44-րդ բնակարանի (քրեական գործով այդ հասցեն է նշված) բնակիչ Խաչիկ Նազարեթյանի հետ և ճշտել իմ խոսքերի իսկությունը: Չգիտեմ, թե նա ինչ կասի, բայց ասեմ նրա խոսքերը բառացիորեն, ինչ նա ասել է ինձ: Իմ հարցին, թե ինչպես է եղել դեպքը, նա կարճ պատասխանեց.
-Ես Ձեր հոդվածները այդ դեպքի կապակցությամբ կարդացել եմ, և միայն դեպքի ականատեսը կարող էր այդպես մանրամասն նկարագրել: Ավելին ոչինչ չեմ կարող ասել:

Դիտվել է՝ 5970

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ