Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Իքս» պա­հը մո­տե­նում է

«Իքս» պա­հը մո­տե­նում է
04.10.2019 | 00:23
Չշ­տա­պենք, այ­նու­հան­դերձ, ար­ձա­նագ­րենք. Բատ­կա­յի` Ծա­ռու­կյա­նի հյու­րա­տա­նը գի­շե­րուց հե­տո ԲՀԿ «մարշ-բրա­սո­կը» դի­տար­ժան էր` Հրայր Թով­մա­սյա­նին «նվիր­ված» ա­պօ­րի­նի նա­խագ­ծի քվեար­կու­թյա­նը չմաս­նակ­ցե­լու մա­սով: Չնա­յած ԲՀԿ-ն մեկ ան­գամ չէ, որ ա­մուս­նա­ցած է ե­ղել, «հե­ղա­փո­խու­թյուն­ներ» ա­նե­լու ցան­կու­թյուն­ներ ու­նե­ցել: Մա­նա­վանդ որ ի­րա­կա­նու­թյա­նը հա­մա­պա­տաս­խա­նում են լու­րե­րը, որ ի­րա­վա­պահ­նե­րը մի քա­նի ան­գամ ցան­կա­ցել են Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի վրա գործ հա­րու­ցել, Ծա­ռու­կյա­նի մտե­րիմ­նե­րը, ո­րոնք Փա­շի­նյա­նի մոտ «ա­սող» են, թույլ չեն տվել:
Անց­նենք քա­ղա­քա­կան կա­տե­գո­րիա­նե­րին. հուն­վա­րի 14-ը սա­րե­րի հետևում չէ. դա այն ռեալ ժամ­կետն է, ո­րը հնա­րա­վո­րու­թյուն է տա­լիս պառ­լա­մեն­տա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րու­թյուն­ներ ա­նե­լու, գոր­ծող վար­չա­պե­տին ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու: Նկա­տենք` մեկ այլ ֆլան­գով քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է մտ­նում Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նը. ա­ռա­ջի­կա­յում, ըստ ա­մե­նայ­նի, նա կհայտ­նի քա­ղա­քա­կան դաշտ մտ­նե­լու մա­սին: Մյուս ֆլան­գով կար­ծես ար­դեն գա­լիս է Ծա­ռու­կյա­նը: Մնա­ցած­նե­րով` յա­ջոր­դիվ: Ի դեպ, նկա­տենք, որ վեր­ջին շր­ջա­նում խոս­վում է նաև Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նին «ձեր­բա­կա­լե­լու» վար­կա­ծի մա­սին:
Կգ­նա՞ օր­վա իշ­խո­ղը դրան: Անհ­րա­ժեշտ դեպ­քում` գու­ցե և` ա­յո. «հար­կա­վո­րի ձեռ­քը չի դո­ղում նման հրա­մա­նագ­րեր «ստո­րագ­րե­լիս»: Կկա­րո­ղա­նա՞ «մար­սել» Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նին: Խիստ կաս­կա­ծում ենք: Հա­զար պատ­ճա­ռով: Չթ­վենք: Մա­նա­վանդ որ, Վա­նե­ցյա­նի ա­մեն մի «խոս­քը» կա­րող է երկ­րա­շար­ժեր ա­ռա­ջաց­նել, իշ­խա­նու­թյուն ար­ժե­նալ շա­տե­րի հա­մար:
Ար­ձա­նագ­րենք պար­զա­պես. հնա­րա­վո՞ր է նախ­կին նա­խա­գահ, նախ­կին ԱԱԾ պետ ու­նե­նալ փա­կի տակ ու լի­նել ղե­կա­վար: Ո՛չ:
Անց­նենք ա­ռաջ, հաս­կա­նա­լու` ինչ կլի­նի Հրայր Թով­մա­սյա­նին «նվիր­ված» սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի հեր­թա­կան տա­պալ­ման ա­պօ­րի­նի օ­րի­նագ­ծի մա­սով (սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի ա­ռա­ջին տա­պա­լու­մը` իշ­խա­նու­թյու­նը փո­ղո­ցում` շան­տա­ժով` «կամ ես կլի­նեմ վար­չա­պետ, կամ ոչ ոք չի լի­նի» քայլն էր, երկ­րոր­դը` ԱԺ-ն նույ­նա­կան շան­տա­ժով լու­ծա­րե­լը, եր­րոր­դը` դա­տա­րան­նե­րի մուտ­քե­րը փա­կե­լը):
Ան­կախ նրա­նից` ինչ է ա­սել ԲՀԿ-ն, օ­րի­նա­գիծն ԱԺ-ի կող­մից ըն­դուն­վե­լու է: Օ­րի­նա­գի­ծը հնա­րա­վոր է և չըն­դուն­վեր, ո­րով­հետև «Իմ քայ­լում» խմո­րում­նե­րը հա­սել են պի­կին. այն­տեղ ոչ միայն աջ ձեռ­քը չգի­տե, ինչ է ա­նում ձա­խը, այլև ան­վս­տա­հու­թյան այն­պի­սի մթ­նո­լորտ է, ինչ­պի­սին 37 թվին էր, ուս­տի չէր բա­ցառ­վում, որ փակ-գաղտ­նի քվեար­կու­թյան ար­դյուն­քում օ­րի­նա­գի­ծը չհա­վա­քեր հա­մա­պա­տաս­խան ձայ­ներ:
Այդ իսկ պատ­ճա­ռով Փա­շի­նյա­նին օգ­նու­թյան հա­սավ «դա­սա­կան ընդ­դի­մա­դիր», իշ­խա­նու­թյան հա­մար բո­լոր կեղ­տոտ գոր­ծե­րը սե­փա­կան ձեռ­քե­րով կա­տա­րող (տես` ու­ժա­յին կա­ռույց­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րին առն­չող «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տա­նի» օ­րի­նա­գի­ծը) Էդ­մոն Մա­րու­քյա­նի ֆրակ­ցիան. վեր­ջինս «կողմ» կք­վեար­կի Հրայր Թով­մա­սյա­նի գոր­ծու­նեու­թյան դա­դա­րեց­ման մա­սին ա­պօ­րի­նի նա­խագ­ծին:
Երկ­րոր­դենք` նա­խա­գի­ծը միան­շա­նա­կո­րեն կըն­դուն­վի ԱԺ-ում: Վեր­ջին խոս­քը, սա­կայն, ՍԴ-ինն է: Կհա­ջող­վի՞ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին ՍԴ-ում ու­նե­նալ վեց ձայն (ե­րեքն ար­դեն ու­նեն): Մեր աղ­բյուր­նե­րը հս­տակ ու ա­ներկ­բա պն­դում են` այս պա­հին` ոչ, իսկ թե հե­տա­գա­յում ինչ ճն­շում­ներ կկի­րառ­վեն (ճն­շում­նե­րը ՍԴ ան­դամ­նե­րի վրա ա­մեն վայր­կյան ու ա­մե­նա­զո­րեղ ձևով են ըն­թա­նում), պարզ կդառ­նա ա­ռա­ջի­կա­յում:
ՈՒ թե, Աստ­ված մի ա­րաս­ցե, իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ծն­կի բե­րեն նաև այս մի «բաս­տի­լը»` ՍԴ-ն, ա­պա «պետք» է... հան­գց­նել Հա­յաս­տա­նի լույ­սերն ու հե­ռա­նալ, ո­րով­հետև ՍԴ-ով հան­ձն­վում է պե­տու­թյու­նը, եր­կի­րը։ Ա­մե­նը:
Ին­չու՞: Շատ պարզ: ՍԴ-ն լոկ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի «գոր­ծի» ո­րոշ­ման մար­մին չէ, և դե­մար­շը վեր­ջի­նիս քայ­քայ­ման, ոչն­չաց­ման դեմ ա­մենևին այդ տես­լա­կա­նով չի սահ­մա­նա­փակ­վում։ Ան­գամ Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի հաս­տատ­ման կամ ժխտ­ման հա­մար չէ այս հզոր դե­մար­շը:
ՍԴ-ն ան­գամ սպաս­վող կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գը նա­խա­գա­հա­կա­նով փո­խա­րի­նե­լու` վար­չա­պե­տա­կան խա­խուտ, ա­մեն րո­պե ան­վս­տա­հու­թյան թի­րախ հան­դի­սա­ցող մար­մին չէ:
Դրա հա­մար չէ սևե­ռու­մը Հրայր Թով­մա­սյա­նի ան­ձի նկատ­մամբ: ՍԴ-ն Ար­ցա­խյան խնդ­րի, սպաս­վող հան­րաք­վե­նե­րի «զո­նան» է, ին­չից կախ­ված է ա­մեն բան, այդ թվում և «հե­ղա­փո­խու­թյան» ու «հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի», բայց ա­ռա­ջին հեր­թին` Ար­ցա­խի ու Հա­յաս­տա­նի ճա­կա­տա­գի­րը:
Ամ­բող­ջա­պես:
Կար­մեն ԴԱՎ­ԹՅԱՆ
Դիտվել է՝ 3566

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ