Ցանկապատը քանդողին օձը կծում է
23.06.2020 | 00:45
Հայաստանյան իռացիոնալ, կորոնավիրուսով էլ ավելի դժվարացող վիճակը դասական ձևաչափի մեջ է հայտնվել. վերևինները բոլորովին չեն կարողանում ղեկավարել, ներքևինները բացարձակապես չեն կարողանում միավորվել:
Անցնող շաբաթը առաջին հայացքից կարող էր շենշող թվալ երկիրը «եսիր» դարձրած «ղեկավարի» համար. ի հեճուկս բոլոր բայղուշությունների, թե իր թիմը մազից է կախված, խորհրդարանում շուտով վերադասավորություններ կընթանան, նրան հաջողվեց ոսկերչական թիվ ստանալ Գագիկ Ծառուկյանին անձեռնմխելիությունից զրկելու հարցում, և կարելի էր կարծել, որ նման «պառլամենտարիզմով» սույն իշխանությունը որևէ խնդիր չի կարող ունենալ, եթե անգամ կորոնավիրուսից բոլորը մահանան այս երկրում:
Ավաղ. պարզվեց, ինչպես ամեն ինչ նրա կյանքում, այնպես էլ այս փուլի պյուռոսյան հաղթանակները շատ կարճ կյանք ունեն, չնայած իր հետևում խաղացող «բաք օֆիսների» հսկայական ջանքերին, որոնք նույն Ծառուկյանի, այն է` օլիգարխիկ համակարգի նկատմամբ Փաշինյանի դիպվածային, քրեական կար ու կարկատանի նկատմամբ դրսևորեցին երկակի ստանդարտներ: Իսկ Փաշինյանի քվե-հաղթանակը ուղղակի կավե ոտքերով մի «նաղլ» էր, ոչ միայն այն պատճառով, որ իրեն հատուկ շանտաժային մեթոդոլոգիայով էր Փաշինյանն ստացել (ասենք` Արարատ Միրզոյանը «քֆուր էր կերել», որ «չի սիրում» Ծառուկյանին) այդքան քվե, ինչն էլ վայրկյաններ անց` կիրակի օրը, հալվեց դատարանում:
Նախօրյակին էլ կալանքից ազատ էր արձակվել երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը: Ընդ որում, նկատենք, այդ ամենը հիմա էլ Հրայր Թովմասյանի, ՍԴ դատավորների նկատմամբ «կար ու կարկատանի» իրավական ձևակերպմամբ` հակասահմանադրական, հակաօրինական օրինագծի շրջանակներում է «թափանցել» խորհրդարան, ու դարձել մի մեծ փոս նույն ՍԴ-ի մասին հանրաքվեի օրենքի հանգույն` նույնական պատային վիճակ ստեղծելով «թավիշների» համար: Այդ օրենքը, դատարանների շրջափակումից, ՍԴ-ի դատավորների, նախագահի նկատմամբ աննախադեպ ռեպրեսիաներից հետո, փաշինյանական հաջորդ ձախողումն էր, չնայած փորձել էին Վենետիկի հանձնաժողովից կարծիք ստանալ, «Վենետիկն» էլ իրեն ադամանդներ «կաշառք» ստանալու մեջ մեղադրող իշխանությանն ասել էր` չի կարելի գնալ նման հակաքայլի, սիրելի իմքայլականներ:
ՈՒ հիմա, կորոնավիրուսի իրական մարտահրավերը մի կողմ թողած, Քոչարյանի ազատության ցավը դեռ մինչև վերջ չքաշած, Ծառուկյանի «կար ու կարկատանից» մատները մախաթած իշխանությունները հայտնվել են իրենց սիրած փոսում, ու մեծ հաշվով իրենց գործն է` դուրս են գալու այնտեղի՞ց, թե՞ հարմարավետ կտեղավորվեն ու կմնան այնտեղ, առաջ անցնելով էլ արձանագրենք, որ այս ամենի «թագն ու պսակը» Փաշինյանի Մոսկվա չմեկնելու իրողությունն էր:
Այսօր շատերին է հետաքրքրում` ինչու՞. համենայն դեպս, փաստն արտառոց է այնքանով, որ հերթական անգամ Փաշինյանը հայտնվեց այց չկատարողների այնպիսի ակումբում, որոնց այս փուլում, երբ օրակարգում է «դարի» գործարքը` Իսրայել-Պաղեստին հակամարտության տեսքով, երբ Իրանը պատրաստվում է ռմբակոծել Իսրայելը, երբ ԱՄՆ-ում հայտարարում են, թե հնարավոր է Հայաստանին, որպես Իրանի դեմ սանկցիաները խախտող երկիր, վերջնագիր է ներկայացվել, որովհետև հայաստանյան իշխանությունները խոստացել են ազատագրված տարածքները (Արցա՞խն էլ) «դիտարկել» որպես Ադրբեջանի մաս, հասկանում ես, թե բոլոր կողմերից հարվածներ ուտող, սակայն անմեղսունակի թեթևամտությամբ յուր կյանքը շարունակող անձը ոչ մի պետական, ազգային, մարդկային առաջնահերթություն չունի, իր աթոռը գրկել-պահելու գերհոգսից բացի:
Դառնանք ընդդիմությանը, որ խիստ տարամետ է և անորոշությունների խիստ մեծ բեռով: Այս պահին խաղում են միջանկյալ ուժերը, որոնք, բոլոր դեպքերում, ընդհանուր հայտարարի չեն եկել, կգան, թե ոչ, խիստ կասկածելի է:
Ընդ որում, ոչ միայն տարաձայնության մեջ են հուշագիր ստորագրել-չստորագրելու, այլև «հարակից» թեմաներով։ Խորհրդարանական ընդդիմությունն էլ լուրջ տարաձայնությունների մեջ է. իրեն «ջոկերի» կարգավիճակ շնորհած «Լուսավոր Հայաստանը» չի «խաղում» ո՛չ խորհրդարանական երկրորդ ուժ ԲՀԿ-ի հետ, չի պահանջում Փաշինյանի հրաժարականը (չնայած տեսակետ կա, որ արդեն ԲՀԿ-ն էլ կարող է չպահանջել), ո՛չ էլ` արտախորհրդարանական ուժերի: Ասել է` որոշել է իրեն թանկ ծախել. կգտնվի «առնող», այս պահին դժվար է ասել, սակայն, ի տարբերություն «ոչ դասականների», իրենք առանցքային սխալներ ու բացթողումներ չունեն. գինը պահում են:
Ժամանակ չեղավ անդրադառնալու Միքայել Մինասյանին և «Ծռերին»: Սերժ Սարգսյան-Ռոբերտ Քոչարյան տանդեմին` նույնպես։
Ինչպես կասեր «ասողը», դա էլ հաջորդ դասին:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
