«Օրենքում կան խնդիրներ, որոնք թույլ չեն տալիս, որպեսզի այն լիարժեքորեն գործի: Դրանցից մեկը այլընտրանքային զինվորական ծառայության ժամկետն է, երկրորդը` վերահսկողությունը»,-«Այլընտրանքային ծառայության օրենսդրական և իրավակիրառ պրակտիկայի հիմնախնդիրները» թեմայով ԱԺ լսումների ժամանակ ասաց արդարադատության նախարարի պաշտոնակատար Հրայր Թովմասյանը, հավելելով, որ մի քանի տարի քննարկվում է այս օրինագիծը, ինչն ապացույցն է այն բանի, որ լուծումները հեշտ չեն տրվում:

Սոցիալական բնակարանային ծրագիրը թափով առաջ է գնում։ Կառավարության նիստում աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի պաշտոնակատար Արտեմ Ասատրյանը մանրամասն ներկայացրեց կատարված աշխատանքները, իսկ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը մանրակրկիտ հետաքրքրվեց, թե այդ ծրագրով որտեղ քանի շենք կա։

Ժամանակով կատուն ճոն էր... 1886թ. ...Անցավ մի դար, դարակեսը, Շունն հսկում էր խոտի դեզը, Չէր ուտում մի ցողուն, հատիկ, Ուրիշի չէր թողնում մոտիկ, Անգամ դրկից իշուկը ծեր, Հսկա դեզից չուներ մի ծեղ:

Երևանի ավագանու ընտրություններին ընդառաջ Էրեբունու ողջ համայնքում իրականացվեցին և դեռ շարունակվում են ասֆալտապատման աշխատանքները: Սարի թաղը բացառություն չէր, ինչպես շա՜տ հարցերում: Այստեղ ևս հաջողությամբ ավարտին հասցվեցին այդ աշխատանքները:

Երբ առաջին անգամ իմացա ցեղասպանության մասին, չորրորդ դասարանում էի: Էն ժամանակ դպրոցում շատ չէին խոսում ցեղասպանության մասին: Իմ ուսուցիչն ասում էր, որ թուրքերն ու ադրբեջանցիներն իրար հետ կապ չունեն, տարբեր են: Իջևանի շրջանում մի քանի ադրբեջանաբնակ գյուղ կար: Առավոտ ծեգին այդ գյուղացիներից շատերը գալիս մեր բակերում կաթումածուն էին վաճառում, ձու և կանաչեղեն:

Երեկ Գյումրիում հնչած կրակոցների պատճառների մասին մեզ նոր տեղեկություններ հայտնի դարձան: Գյումրիի մեր աղբյուրների պնդմամբ, դա վրեժխնդրության հետևանք է: Հավելենք, որ Գյումրու նախկին քաղաքապետի եղբորորդին կրակել էր Հարություն Խաչատրյանի և Արտյոմ Կարապետյանի վրա:

Դեռ մեր անկախության առաջին տարիներին, երբ ազատ մամուլի կողքին իր դերակատարումն ուներ կուսակցական մամուլը, այս կամ այն կուսակցության պատվերով լրագրող գործընկերների վրա հարձակվելը հազվադեպ հանդիպող երևույթ չէր: Եվ կուսակցական «պետպատվերի» շրջանակներում առանձին լրագրողներ չէին խորշում իրենց գործընկերների հետ փչացնել հարաբերությունները, պիտակավորել միմյանց: Հիմա, երբ թվում է՝ լրագրողներն ու մամուլն ավելի ազատ են, կուսակցական հրահանգավորված պատվեր էլ չպետք է լիներ, այդ տխուր ավանդույթի ոգին պահպանվել է պիոներական անցյալի հուշերով ապրող լրագրողների մոտ: Ինչո՞ւ: Դժվար է ասել:

Թվում էր, թե նանո-քաղաքակիրթ դարում այլևս անհնար է այն, ինչը Հիտլերին ստիպել էր մտածել, թե նման բաները շատ շուտ են մոռացվում: «Ո՞վ է այսօր հիշում հայերի ցեղասպանությունը»,-հարցնում էր մարդակեր գազանը:

Նիկիտա Վիսոցկին՝ Վլադիմիր Վիսոցկու որդին, վերջակետ է դնում Աստծու հանդեպ ունեցած հոր վերաբերմունքի մասին շարունակվող քննարկումներին: Մահվանից ոչ շատ առաջ Վիսոցկին մկրտվում է: