Փառավորվիր, Հայր, որդիներիդ կյանքում. Քեզ ենք հուսացած, Քեզ ենք կռթնած. Արա հանգիստ և ողորմություն մեր ննջեցյալներին, Եվ մեր մեղքերին տուր թողություն, Ծածկոցդ նետիր աշխարհի վրա, մերինների վրա։

Երեք բանով գեղեցկացա և վայելուչ երևացի Տիրոջ և մարդկանց առջև։ Դրանք են` եղբայրների միաբանությունը, մերձավորների սերը և` երբ կինն ու տղամարդը համերաշխ են իրար հետ։ Իմ հոգին ատեց երեք տեսակ մարդկանց և խիստ գարշեց նրանց կյանքից։ Դրանք են` հպարտ աղքատը, ստախոս հարուստը և վավաշոտ ու պակասամիտ ծերը։ Եթե պատանեկությանդ ժամանակ չհավաքեցիր, ինչպե՞ս կգտնես ծերությանդ ժամանակ։

«Նավակը ցամաքից մղոններով հեռացել էր` դես ու դեն քշվելով ալիքներից, քանի որ քամին դիմացից էր: Եվ գիշերվա ուշ ժամին Հիսուս եկավ նրանց մոտ` քայլելով ծովի վրայով: Երբ աշակերտները նրան տեսան ծովի վրա քայլելիս, տագնապահար եղան և ասացին. «Ինչ-որ ուրվական է» ու սարսափից աղաղակեցին: Հիսուս իսկույն խոսեց նրանց հետ ու ասաց. «Սրտապնդվեցե՛ք, ես եմ, մի՛ վախեցեք» (Մատթ. 14:24-33):

Վերջապես Մեծ պահքի ավագ շաբաթին էլ հասանք։ Թե ով ինչպես կարողացավ պահել այն, Աստված գիտի, բայց քանի որ արդեն հասել ենք այս կարևոր օրերին, ապա լավ կլինի նաև իմանանք, թե այդ պահեցողության նպատակը որն է եղել։

Աղաղակեմ դեպ Քեզ, Տեր, ու Դու լսես ինձ. Այս շաբաթվա մեջ Աղաղակեմ ու ասեմ Քեզ, Տեր, Որ մեղքիս դուռը կրկին չփակվեց:

Սակայն դու աղքատի նկատմամբ բարեհա՛ճ եղիր և նրան մի՛ ուշացրու ողորմությունդ։ Ի սեր պատվիրանի` ձե՛ռք մեկնիր աղքատին ըստ նրա կարոտության և ձեռնունայն մի՛ վերադարձրու նրան։ Արծաթը ծախսի՛ր եղբոր և բարեկամի վրա և մի՛ թող, որ ժանգոտվի քարի տակ ի կորուստ։

Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսն այսօր հանդիպել է իր նախորդի՝ Բենեդիկտոս 16-րդի հետ։ Այս հանդիպումն աննախադեպ է Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու պատմության մեջ։ Նախկին և ներկա Պապերի հանդիպման մասին տեղեկություններ չկան, քանի որ, որպես կանոն, կաթոլիկ եկեղեցու նոր ղեկավարն ընտրվում է իր նախորդի մահվանից հետո։

Պողոս առաքյալի խոսքերն են` ուղղված հռոմեացիներին: Ինչո՞ւ, ի՞նչն էր պատճառը: Պարզ է, թե ինչու, որովհետև հռոմեացիների համայնքը նոր էր, և քրիստոնյաները բավական դժվարություններ ունեին հոգևոր և բարոյական կյանքի տեսակետից:

Մայրաքաղաք Աբու Դաբիից 170 կմ հեռավորության վրա գտնվող Շարժան ԱՄԷ-ի յոթ էմիրություններից մեկն է: Այստեղ 1970-ականներին ձևավորված համայնքի համար 1998-ից գործում է Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ հայկական եկեղեցին, իսկ եկեղեցու հարևանությամբ կառուցված շենքում մշտական հանգրվան է գտել 1980-ին հիմնադրված հայկական միօրյա վարժարանը, որը, ի պատիվ համայնքի բարերար Հարութ Օհաննեսյանի, վերանվանվել է «Օհաննեսյան հայկական վարժարան»: Նույն համալիրի տարածքում տեղադրված է «Ապրիլեան նահատակաց յուշակոթող» խաչքարը (1999), որտեղից ամեն տարի մոմավառությամբ սկսվում է Եղեռնի զոհերի ոգեկոչման արարողությունը: Հետագա հրապարակումներում մանրամասն կպատմեմ թե՛ Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու, թե՛ Օհաննեսյան վարժարանի մասին:

Հարազատների մահը մեր մեջ ավելի է ուժեղացնում առեղծվածային զգացումները։ Հեռանալով մեզնից, նրանք իրենց հետևից մեր հոգու հյուսվածքից քաշում են երկար մի հաղորդալար։ ՈՒ մենք արդեն չենք կարող ապրել միայն այս աշխարհով. մեր տաք, հարմարավետ տան մեջ դրվում է մի ապարատ, որն ուղղված է դեպի անսահմանություն։