ՀՀ կառավարության կողմից համայնքներին տրամադրվող սուբվենցիաների գերակշիռ մասը տեխնոլոգիական իմաստով չունի բովանդակություն, որովհետև տնտեսական քաղաքականության այդ հանգույցը թողնված է տեղական ինքնակառավարման մարմիններում պինդ տեղավորված կլանային խմբերի չեղած գիտելիքի վրա։ Ակնհայտ է, որ տարածքների ադմինիստրատիվ բդեշխները չունեն սաղմնային գիտելիքներ, թե ինչ վիճակում է արդի սուբվենցիոն իրավիճակը զարգացած երկրներում, ինչպիսի կառուցվածք ունի այն և զարգացման ինչ տրենդ է գերակայում։

Հին սպասումներն արդեն ուշացած են՝ սթափվել, արթնանալ, համախմբվել, տեր կանգնել և այլն։ Սթափվել պետք էր 2019-ին, համախմբվել` 2021-ին, տեր կանգնել՝ 2023-ին։ Դա չեղավ։ Հիմա այլ ընթացք է...

Եթե նայենք քավթառի ներկայացրած կենսագրությանը՝ կտեսնենք, որ ողջ կյանքում դպրոցից-դպրոց է տեղափոխվել որպես «մանկավարժ»: Ի՞նչ է սովորեցրել կամ ինչպե՞ս է դաստիարակել սերունդներին:

ՀՊՄՀ «Սփյուռք» գիտաուսումնական կենտրոնի և Վ. Պարտիզունու անվան հայ նոր և նորագույն գրականության և նրա դասավանդման մեթոդիկայի ամբիոնի նախաձեռնությամբ կայացավ Աստվածաշնչային ընկերակցության Արաբական Ծոցի երկրների ընդհանուր քարտուղար, դոկտոր Հրայր Ճեպեճյանի (Քուվեյթ) «Հայկական ազգագրական պատկերներ.տեսիլք, կամք եւ հույս» գրքի շնորհանդեսը:

Ոստիկանությունը մասնագիտական տո՞ն է նշում, ո՞րն է այդ մասնագիտությունը` մարդ առևանգե՞լը, մարդ ջարդե՞լը, թե՞ լռությամբ հանցագործության մասնակից դառնալը:

Հիշեցի, որ Հայաստանը պատրաստվում է ֆրանսիական Thales, Ground Master, Safran և MBDA ընկերություններից, համապատասխանաբար` ռադար, հեռադիտակներ և սենսորներ, ինչպես նաև «Միստրալ» ԶՀՀ–ներ գնելու գործընթաց սկսել:

Հայոց ցեղասպանության նահատակները սրբադասվել են: Նահատակները չեն ցուցակագրվել, թվի չեն վերածվել, սրբադասվել են որպես ամբողջություն: Այս առիթով ներկայացվել են Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի և Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոս Արամ Ա-ի՝ Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված հայրապետական կոնդակները։

Մոտենում է Ապրիլի 24-ը։ Ծաղկասարերը շուտով կխոնարհվեն ցեղասպանված զոհերի հիշատակաց առաջ, խնկածուխը նորից երկինք կգնա:

Նոամ Չոմսկու 7-րդ մեթոդը կոչվում է. «հետաձգել կատարումը»:

Ի՛մ որդիներ, ահա Ես ձեզ մոտ եմ դարձյալ: Այն սրտերը, որ մեծ ցանկություն ունեն Իմ կամքը կատարելու, այնպես են կանչում Ինձ, որ Ես տեղի եմ տալիս: Այդ ժամանակ ոչ մի արգելք չի կարող Ինձ խանգարել: Իսկ ահա, երբ հրաժարվում են կատարել Իմ կամքը, նրանց սրտերը ավելի են հեռանում Ինձնից, քան հեթանոսներինը: