Այսօր նիկոլն ասում է, որ Հայաստանի լինելիության հարցն են լուծում:

Բարեկամնե՛ր, երեկ ձայնային հաղորդագրությամբ կեղծ վկայություն տալով հալածանք էր Աստծո ծառայիս դեմ: Դադարեց, երբ այս մասին հրապարակեցի, թե մեր եկեղեցին ևս վկայություններ ունի, ոչ միայն հոգեգալստականները: Մաղթում ենք, որ բամբասողը հետ դառնա ու ամաչի: Ամե՛ն:

ՈՒռոդ վիժվածքը կանգնած է շատ բարդ երկընտրանքի առաջ։ Մայիսի 8-ին լինելու է Պուտինի երդմնակալության արարողությունը։

ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիայի (ՀՀ ԳԱԱ) կազմավորման 80-ամյակի առթիվ Երևանում՝ ակադեմիայի բակում, կայացավ «Գիտություն» բացօթյա ցուցահանդեսը...

«Այլընտրանք չկա, եթե մենք ուզում ենք, որպեսզի մեր երկիրը մնա հայկական, այս ապահայկական և ապազգային իշխանությունը պետք է հեռանա։ Արդեն բոլոր-բոլոր անհնարինն ու հակահայկականն արել է։ Այո՛, այս շարժումը պետք է թափ հավաքի ու ընդգրկի ամբողջ Հայաստանը, և այս իշխանությանը պետք է հեռացնի և ոչ միայն հեռացնի, դեռ մի բան էլ ավելի։ Դեռ մի բան էլ ավելին՝ նկատի ունեմ արդար դատաստան՝ արդար դատավարություն և արդար հատուցում»։

Ներկան՝ անկատար անցյալ, հետադարձ հասցե ունեն օրերը. հանդեսը ցրվել է, հաշիվը փակելու աճապար` նոր հաշիվ է բացում տոնապետը:

Հատկանշական է, որ հայ-ադրբեջանական «գազային սիրավեպը» սկսեց ակտիվորեն սնուցվել Բաքվից ու Երևանից՝ Ադրբեջանի ու Ֆրանսիայի միջև էներգետիկ համագործակցության զարգացմանը զուգընթաց...

Հայ Առաքելական եկեղեցու զանգերն հնչել են մերօրյա գոյապայքարի ազգային դաշտում` ի Հայաստան և ի Սփյուռս: Հնչել է Մայր Աթոռից։ Հնչել է Անթիլիասից, որտեղ տեղակայված է Հայ Առաքելական եկեղեցու չորս նվիրապետական աթոռներից մեկը՝ Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսությունը։

«Ա՛զգ հայոց, թուրքը՝ մեր բանական հոտի դարավոր թշնամին նվաճել է Ալեքսանդրապոլը, շարժվում է դեպի սիրտը մեր երկրի, մեր հավատի, մեր կենսագրության:

Մարդկային յուրաքանչյուր էթնոս, բնականոն կյանքով ապրելու և գոյատևելու համար, որպես նախապայման, առաջին հերթին պետք է ունենա իր ազատ և անկախ Հայրենիքը: Ժողովրդի պատմական ապրելատարածքն է Հայրենիքը: Բայց ամեն մի ապրելատարածք՝ դեռ Հայրենիք չէ: Դարերի ընթացքում է հողը դառնում հայրենիք, երբ այն պատվում է ժողովրդի պատմամշակութային, ազգագրական, ճարտարապետական հուշարձաններով, նախնիների գերեզմաններով, երբ այն սրբագործվում է թշնամիների դեմ մղած պատերազմներում տարած հաղթանակներով և լեգենդար հերոսների թափած արյունով, երբ ձևավորվում են ազգային բնավորության գծերը, ազգային նկարագիրը, ավանդույթները, բարքերը, տարազը, լեզվական առանձնահատկությունները և ազգային ինքնագիտակցությունը, երբ այդ հողը ժողովրդի պատմական հիշողության մեջ է մտնում ժողովրդական բանահյուսության, առասպելներով, էպոսներով, երգերով ու հեքիաթներով, հարազատանում հոգեպես, երբ ժողովուրդը դառնում է հոգևոր ամբողջություն, երբ «Հող» հասկացությունը վերածվում է «Տուն» հասկացության, իսկ «Տուն» հասկացությունն էլ՝ «Երկիր» ու «Հայրենիք» հասկացությունների, և մտնում է էթնոսի արյան ու գենի մեջ` որպես նրա գոյատևման հիմնական պայման: