Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Այս հե­ղա­փո­խու­թ­յու­նը Հա­յաս­տա­նի հա­մար կոր­ծա­նա­րար նշա­նա­կու­թ­յուն է ու­նե­ցել»

«Այս հե­ղա­փո­խու­թ­յու­նը Հա­յաս­տա­նի հա­մար կոր­ծա­նա­րար նշա­նա­կու­թ­յուն է ու­նե­ցել»
12.05.2020 | 01:09

Մա­յի­սի 8-ին խոր­հր­դա­րա­նում տե­ղի ու­նե­ցած ծեծ­կռ­տու­քը և դրան հետևած Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ե­լույ­թը նրա եր­կա­մյա կա­ռա­վար­ման յու­րա­հա­տուկ գնա­հա­տա­կանն էր։ Բա­ցի էա­կան խն­դիր­նե­րի բա­ցա­հայ­տու­մից, այդ մի­ջա­դե­պը մի նր­բե­րանգ էլ ու­ներ։ Ոչ վաղ ան­ցյա­լում միևնույն դա­շին­քի ան­դամ­ներն այ­սօր ի­րար են ծե­ծում ու մե­ղադ­րում նախ­կին­նե­րի հետ կա­պի մեջ։ «Ելք» խմ­բակ­ցու­թյան եր­րորդ հա­մա­րը ա­ռա­ջի­նին մե­ղադ­րում է նախ­կին ռե­ժի­մի սպա­սար­կու լի­նե­լու մեջ, իսկ հին­գե­րորդ հա­մա­րը ծե­ծում է նրան, մինչ­դեռ, փաստն այն է, որ բո­լորն էլ նույն խմո­րից են հունց­ված։ Խոր­հր­դա­րա­նում տե­ղի ու­նե­ցա­ծի, ներ­քին և ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի շուրջ զրու­ցում ենք ԱԺ նախ­կին փոխ­խոս­նակ, ՀՀԿ ան­դամ Է­ԴՈՒԱՐԴ ՇԱՐ­ՄԱ­ԶԱ­ՆՈ­ՎԻ հետ։

-Որ­պես նախ­կին խոր­հր­դա­րա­նա­կան, ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում ԱԺ-ում տե­ղի ու­նե­ցած ծեծ­կռ­տու­քը, դրան հա­ջոր­դած Փա­շի­նյա­նի ե­լույ­թը։
-Տգեղ, տհաճ բան տե­ղի ու­նե­ցավ խոր­հր­դա­րա­նում, կրկ­նա­կի ա­մո­թա­լի էր, որ դա ե­ղավ Շու­շիի ա­զա­տագր­ման օ­րը, ե­ռա­կի ա­մո­թա­լի, որ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ներ­կա­յու­թյամբ ե­ղավ, քա­ռա­կի ա­մո­թա­լի, որ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը բռուն­ցք­նե­րով փոր­ձում էր լռեց­նել ընդ­դի­մա­դիր խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վա­րին։ Մեր խոր­հր­դա­րա­նի պատ­մու­թյան մեջ ե­ղել են նման մի­ջա­դե­պեր, երբ պատ­գա­մա­վո­րի են հար­վա­ծել, բայց ողջ խմ­բակ­ցու­թյամբ հար­ձակ­վել մեկ պատ­գա­մա­վո­րի, խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վա­րի վրա, եր­բեք չի ե­ղել։ Նախ­կի­նում նման դեպ­քերն իշ­խա­նու­թյու­նը միշտ դա­տա­պար­տել է։ 1996-ին, երբ Շա­վարշ Քո­չա­րյա­նին հար­վա­ծե­ցին, Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նը չա­սաց, թե լավ են ա­րել, սադ­րել է։ Մեր ժա­մա­նակ էլ տհաճ մի­ջա­դե­պե­րը միշտ հարթ­վել են, դա­տա­պարտ­վել ու հա­մար­վել խոր­հր­դա­րա­նա­կան մշա­կույ­թին ոչ հա­րիր։ Երբ Ա­րամ Մա­նու­կյա­նի հետ մի­ջա­դեպ էր ե­ղել (խոս­քը 2014-ին ՀԱԿ խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ Ա­րամ Մա­նու­կյա­նի վրա իր տան շքա­մուտ­քի մոտ հար­ձակ­ման մա­սին է-Ռ.Խ.), ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վոր Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ի­րեն ճղում էր, թե ինչ­պես կա­րե­լի է ընդ­դի­մադ­րի վրա ձեռք բարձ­րաց­նել, այն դեպ­քում, որ Մա­նու­կյա­նը քա­ղա­քա­կան ու­ժի ղե­կա­վա­րին հայ­հո­յել էր, ու նրան քա­ղա­քա­ցի­նե­րից մե­կը հայ­րա­կան ապ­տակ էր հասց­րել։ Մենք նիստ ա­րե­ցինք ու հայ­տա­րա­րե­ցինք, որ դա ան­թույ­լատ­րե­լի է և բռ­նու­թյուն է։ Ա­րամ Մա­նու­կյանն այն ժա­մա­նակ սադ­րանք թույլ չէ՞ր տվել, իսկ այ­սօր, երբ Էդ­մոն Մա­րու­քյանն իր հա­մար խե­լոք ե­լույթ էր ու­նե­նում, սադ­րու՞մ էր։ Խոր­հր­դա­րա­նում ա­մեն ինչ լի­նում է, մենք էլ ենք բարձր տո­նով բա­նա­վի­ճել և՛ Փա­շի­նյա­նի, և՛ Մա­րու­քյա­նի հետ, ի­հար­կե, եր­բեք գոր­ծը բռ­նուն­ցք­նե­րին չի հա­սել, բայց ան­գամ դրա­նից հե­տո, որ­պես իշ­խող ու­ժի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, ես միշտ նե­րո­ղու­թյուն եմ խնդ­րել, ղե­կա­վա­րու­թյունն էլ դա­տա­պար­տել է, ոչ թե կանգ­նել ա­սել ենք, թե «պա­դյեզդ­նե­րում կփ­ռենք աս­ֆալ­տին»։ Այն, ինչ տե­ղի ու­նե­ցավ Հա­յաս­տա­նում, պառ­լա­մեն­տա­րիզ­մի թա­ղումն էր։ Մա­յի­սի 8-ը ե­ռա­տո­նի և սգո օր է՝ պառ­լա­մեն­տա­րիզ­մի թաղ­ման։ Փա­շի­նյանն ա­սում է` քա­նի որ դուք մեզ քն­նա­դա­տում եք, մենք էլ ձեզ ծե­ծե­լու ենք, տե­սեք, խոր­հր­դա­րա­նում ենք ծե­ծում, «պա­դյեզդ­նե­րում» էլ ենք ծե­ծե­լու։ Այս­պի­սի վար­չա­կարգ 1930-ա­կան­նե­րին ե­ղել է Գեր­մա­նիա­յում։ Ով Հիտ­լե­րին թթու խոսք էր ա­սում, գես­տա­պոն հետևից գա­լիս էր։ Հի­մա էլ Նի­կոլն ու­նի «հե­ղա­փո­խու­թյան պահ­պան­ներ», ո­րոնք այս կամ այն մար­դուն են պատ­ժում։ Ֆա­շիստ­ներն էլ 1937-ին ու­նե­ցել են «հե­ղա­փո­խու­թյան պա­հա­պան­նե­րի» խումբ, և ով նա­ցիո­նալ-սո­ցիա­լիստ­նե­րին քն­նա­դա­տում էր, սպա­նում էին։ Սա խայ­տա­ռա­կու­թյուն է։ Այս իշ­խա­նու­թյա­նը միշտ պետք է հա­կա­ռա­կորդ, թշա­մու կեր­պար։ Սկզ­բում ՀՀԿ-ն էր, Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տի ընտ­րու­թյա­նը չմաս­նակ­ցե­ցինք, ի­րենք ի­րեն­ցով էին, ա­սա­ցին` սևեր ու սպի­տակ­ներ, հե­տո Հրայր Թով­մա­սյա­նը դար­ձավ թշ­նա­մու կեր­պար։ Այ­սօր խոր­հր­դա­րա­նում հա­վաք­ված են այն բո­լոր ու­ժե­րը, ո­րոնք ող­ջու­նե­ցին հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, չկա մի ուժ, ո­րը նրա կա­ռա­վար­ման ան­դամ չի դար­ձել։ Նույ­նիսկ իր գա­ղա­փա­րա­կան թվա­ցյալ ա­ջա­կից­նե­րին այ­սօր հա­կա­ռա­կորդ է կար­գել։ Այ­սօր Էդ­մոն Մա­րու­քյանն է, վա­ղը կլի­նի Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը, հե­տո հեր­թը հաս­նե­լու է «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը բա­ժան-բա­ժան ա­նե­լուն։ Այս ա­մե­նը նշա­նա­կում է մեկ բան՝ Փա­շի­նյանն այ­լա­կար­ծու­թյուն չի հան­դուր­ժում։ Այդ մար­դիկ կար­ծում են, որ Նի­կո­լը ֆյու­րեր է, հա­մա­րյա Քրիս­տոս է, ինչ ա­սում է, ճիշտ է։
-Փա­շի­նյա­նի ե­լույ­թում կար նաև ու­շագ­րավ մի դր­վագ։ Նա հայ­տա­րա­րեց, թե վիր­տուալ տա­րած­քում այ­սօր իր թի­մի կա­նանց հան­դեպ բռ­նու­թյուն է ի­րա­կա­նաց­վում, ի­րենք հո­գե­բա­նա­կան ճն­շում­նե­րի են են­թարկ­վում։ Ձեզ դա ոչ վաղ ան­ցյա­լի պատ­կեր­ներ չհի­շեց­րե՞ց։
-Այդ կո­կոր­դի­լո­սի ար­ցունք­նե­րը նող­կանք էին ա­ռա­ջաց­նում, թե քա­ղա­քա­կան իշ­խա­նու­թյան նկատ­մամբ իբր ճն­շում­ներ, բռ­նու­թյուն են կի­րառ­վում։ Այդ հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, Փա­շի­նյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ, ող­ջու­նել է իմ, Ար­մեն Ա­շո­տյա­նի ա­նու­նով դա­գաղ­նե­րը, 55 ՀՀԿ-ա­կան­նե­րի «թա­ղում­նե­րը», սև ժա­պա­վեն­նե­րը, ըն­տա­նիք­նե­րի վրա հար­ձա­կու­մը, ֆեյ­քե­րով սր­բու­թյուն­նե­րին հայ­հո­յե­լը։ ՈՒ դեռ ի՞նքն է խո­սում բռ­նու­թյու­նից։ Ե­թե մենք Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի խել­քից ու­նե­նա­յինք, 6 տա­րի խոր­հր­դա­րա­նում է ե­ղել, ու այն­պես չէ, որ ա­ռիթ չկար ու չէինք կա­րող բռուն­ցք­նե­րով հար­ձակ­վել վրան։ 6 տա­րի ինչ ու­զել, խո­սել, գնա­ցել է։ Վախ­կո­տը նրանք են, ով­քեր բռ­նու­թյուն են կի­րա­ռում, պատ­րաստ չեն լսե­լու քա­ղա­քա­կան խոսք, մար­դուն հետևից խփում են։ ՈՒ այս ա­մե­նից հե­տո խո­սել ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նից ու ար­ժա­նա­պատ­վու­թյու­նից` ա­մոթ է։ Որն է Նի­կո­լի ու­ղեր­ձը՝ հե­ղա­փո­խու­թյա­նը դեմ մար­դիկ չպե՞տք է ապ­րեն։ Միայն ՀՀԿ-ին 60 հա­զար մարդ ձայն է տվել, նրանց հետ ի՞նչ պետք է ա­նեն, հրա­պա­րա­կում պի­տի կա­խե՞ն։ Այս հե­ղա­փո­խու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նի հա­մար կոր­ծա­նա­րար նշա­նա­կու­թյուն է ու­նե­ցել, ու դա կա­րող եմ ո­լորտ առ ո­լորտ փաս­տարկ­ված ներ­կա­յաց­նել։ Սկ­սած հայ-ռու­սա­կան, հայ-ա­մե­րի­կյան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րից մինչև տն­տե­սա­կան ի­րա­վի­ճակ, ներդ­րում­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյուն, աղ­քա­տու­թյան ա­վե­լա­ցում, ան­հաս­կա­նա­լի պարգևավ­ճար­նե­րի սահ­մա­նում, տա­պալ­ված կա­ռա­վա­րում։ Ինչ­պես 1920-ա­կան­նե­րին էին բոլշևիկ­ներն ա­նընդ­հատ հե­ղա­փո­խու­թյուն ա­սում, հի­մա էլ` սա։ Այ մարդ, դու հո Վի­շինս­կի՞ն չես։ Ա­սում է, թե հե­ղա­փո­խու­թյա­նը վտանգ է սպառ­նում։ Իբր հե­ղա­փո­խու­թյու­նը լավ բան է, մի հատ էլ վտանգ է սպառ­նում։ Իր նման էին նաև բոլշևիկ­նե­րը, ե­կան ե­կե­ղե­ցու խա­չը քան­դե­ցին, նե­տե­ցին, Քրիս­տո­սին, ե­կե­ղե­ցին մեր­ժե­ցին։ Նույն բանն ի­րենք են ա­նում։ Վե­հա­րա­նի վրա հար­ձակ­վե­ցին, քո թի­մի ան­դա­մը, ԱԺ փոխ­խոս­նա­կը վե­հա­փա­ռին ա­նուն-ազ­գա­նու­նով ու ծաղ­րան­քով է դի­մում։ Չնա­յած կար­ծում եմ, որ Փա­շի­նյանն է դա ան­ձամբ գրել, տվել Ա­լեն Սի­մո­նյա­նին, ո­րով­հետև վեր­ջինս եր­կար էլ մտա­ծեր` չէր ի­մա­նա Կտ­րիճ Ներ­սի­սյան ա­նուն-ազ­գա­նու­նը։ Դա Փա­շի­նյա­նի ոճն է։ Ար­դա­րաց­նում են ե­կե­ղե­ցու վրա հար­ձա­կու­մը, նա­խա­րա­րի ու Կա­րա­բի­նա­յի հան­դի­պու­մը, ԱԺ-ում տրանս­գեն­դե­րի ե­լույ­թը, ծե­ծու­ջար­դը, քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի դա­գաղ­նե­րով, սև ժա­պա­վեն­նե­րով թա­ղում կազ­մա­կեր­պե­լը։ Ա­ռանց դա­տա­րա­նի վճ­ռի բո­լո­րին թա­լան­չի ու կա­շա­ռա­կեր են հա­մա­րում, մի դա­տա­կան ա­վարտ­ված գործ չկա թա­լա­նի վե­րա­բե­րյալ։ Կամ, են­թադ­րենք, մի քա­նի հո­գի դրա­նով զբաղ­վել են, բո­լո­րին ին­չու՞ եք թա­լան­չի ա­սում։ Ե­թե բո­լո­րը թա­լան­չի են, ու­րեմն բյու­ջեն մսխ­վել է։ Է, ե­թե մսխ­վել է, ին­չու է «Ելք» խմ­բակ­ցու­թյու­նը 2017-ի բյու­ջեի կա­տա­րո­ղա­կա­նին կողմ քվեար­կել։ Այդ ինչ­պե՞ս է մսխ­վել։
-Իշ­խա­նու­թյան բա­ցերն ա­վե­լի սուր քն­նա­դա­տում ու նկա­տում է ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը, իսկ ԱԺ-ի ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի քն­նա­դա­տու­թյու­նը վախ­վո­րած է, չե­զոք։ Երբ մեկ-եր­կու թի­րա­խա­վոր­ված քն­նա­դա­տու­թյուն է լի­նում, նրանց ան­մի­ջա­պես կա­պում են ՀՀԿ իշ­խա­նու­թյան հետ, վեր­ջին­ներս էլ գրե­թե «երդ­վում» են, թե ոչ մի կապ չու­նեն ձեզ հետ։ Ին­չու՞ է ՀՀԿ-ի հետ կապն այդ­քան վր­դո­վեց­նում և՛ իշ­խա­նա­կան­նե­րին, և՛ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին։
-Այս խոր­հր­դա­րա­նում մի նոր­մալ ընդ­դի­մա­դիր ուժ չկա։ Ե­թե լի­ներ, մե­կը նրան­ցից չէ՞ր ա­սի, թե 350 մի­լիո­նով գնա­ցիր ԱՄՆ, հետ ե­կար, ո՞րն էր դրա ար­դյուն­քը, ին­չու՞ 2019-ի կա­ռա­վա­րու­թյան կա­տա­րո­ղա­կա­նում դրա մա­սին խոսք չկա։ Կի­սատ-պռատ են խո­սում, հայ­տա­րա­րում են, թե նախ­կին­նե­րի հետ կապ չու­նեն։ Ախր, դուք կե­րա­զեք, որ ՀՀԿ-ի հետ կապ ու­նե­նաք։ ՀՀԿ-ն ար­ցա­խյան եր­կու հաղ­թա­նակ­նե­րի մաս­նա­կից է ե­ղել, դու՞ք ինչ եք ա­րել։ ՀՀԿ-ն եր­կիր է կա­ռու­ցել։ Երբ ՀՀԿ-ն իշ­խա­նու­թյան մաս դար­ձավ, ման­կա­պար­տեզ­նե­րում և դպ­րոց­նե­րում եր­կու տա­րի աշ­խա­տա­վարձ չէին ստա­ցել։ Մի ար­դյու­նա­բե­րա­կան գոր­ծա­րան կա­ռու­ցե՞լ եք։ ՀՀԿ-ն բա­նակ է հզո­րաց­րել, «Իս­կան­դեր», զենք է բե­րել, պե­տու­թյուն է ու­ժե­ղաց­րել։ Ի­հար­կե, թե­րու­թյուն­ներ էլ են ե­ղել։ Եր­կու տար­վա իշ­խա­նու­թյու­նում իր հետ քայ­լած­նե­րը կա­շառ­քի վրա բռն­վել են, հի­մա կանգ­նեմ, ա­սեմ, թե Նի­կո­լը կա­շա­ռա­կե՞ր է։ Ի­րենք սու՞րբ են, այդ­քան պարգևավ­ճար­ներ են ստա­նում, այդ ի՞նչ են ա­րել։ Պարգևավ­ճար ստա­նում են ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տան­քի հա­մար։
-Դրա պար­զա­բա­նումն էլ տր­վեց, նվի­րյալ­ներ չկան, պի­տի բարձր աշ­խա­տա­վարձ ու պարգևավ­ճար ստա­նան, որ ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տեն։
-Ի­րենք նվի­րյալ­ներ են, պար­զա­պես` լրիվ այլ ուղ­ղու­թյամբ։ Պե­տա­կան հա­մա­կար­գը քան­դե­լու, երկ­րում ա­տե­լու­թյուն, թշ­նա­մանք տա­րա­ծե­լու նվի­րյալ­ներ են։ Այն, ինչ խոր­հր­դա­րա­նում տե­ղի ու­նե­ցավ, պա­տա­հա­կան չէր, Փա­շի­նյա­նի եր­կու տար­վա կա­ռա­վար­մանն ի պա­տաս­խան ճա­կա­տագ­րի ապ­տակն էր հենց նրա վար­չա­պետ ըն­տր­վե­լու օ­րը։ Բու­մե­րան­գի պես Փա­շի­նյա­նի ճա­կա­տին հար­վա­ծեց։ Ան­գամ դուք ձեր մեջ եք ի­րար ու­տում, ի­րար ա­տում։ Նի­կոլն ու Էդ­մո­նը միա­սին էին ՀՀԿ-ին քն­նա­դա­տում, մեր­ժում։ Երբ հոկ­տեմ­բե­րի 2-ին ԱԺ-ն շր­ջա­փա­կե­ցին, Մա­րու­քյանն ու իր կու­սա­կից­նե­րից ոչ մե­կը մի ծպ­տուն չհա­նե­ցին։ Սա ցույց է տա­լիս, որ, բա­ցի իր մեր­ձա­վոր շր­ջա­պա­տի մի քա­նի հո­գուց, բո­լո­րին էլ պի­տի պո­տեն­ցիալ թշ­նա­մի դի­տար­կի։ Աբ­սուրդ է, մար­դուն գե­նե­րա­լի կո­չում է տա­լիս, մե­դալ շնոր­հում, մի ա­միս հե­տո, ա­ռանց պատ­ճա­ռի գոր­ծից հա­նում։ Կանգ­նում, հայ­տա­րա­րում է, թե Ռու­սաս­տա­նի հետ բարձր մա­կար­դա­կի հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ ու­նենք, Պու­տի­նը մա­յի­սի 9-ի կա­պակ­ցու­թյամբ Ա­լիևի հետ հե­ռա­խո­սազ­րույց է ու­նե­նում, իսկ իր հետ` ոչ։ Սա այն դեպ­քում, որ մենք ենք ՀԱՊԿ ան­դամ։ Այն­պես է ա­րել, որ մեր մեր­ձա­վոր դաշ­նակ­ցի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը գրե­թե զրո­յա­ցել են, չնա­յած ում հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ ու­նի՞, որ...
-Փա­շի­նյա­նի դի­տան­կյու­նից` նախ­կին իշ­խա­նու­թյու­նը «վի­զը ծռել, խեղ­ճա­ցած, կռա­ցած» ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն էր վա­րում, բո­լո­րից ինչ-որ բան էր ա­ղեր­սում, փշ­րանք ստա­նա­լիս էլ եր­ջա­նիկ լի­նում։ Հի­մա Փա­շի­նյա­նը ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է ստեղ­ծում, Ձեր տպա­վո­րու­թյամբ, ո՞րն է այդ քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը։
-Ե­թե այդ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նը սո­րո­սա­կան գա­վառ դարձ­նելն է, մի­գու­ցե ստեղ­ծում է։ Այդ ո՞րն է նոր քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը։ Նախ­կի­նում Հա­յաս­տա­նը ՄԱԿ-ի, Եվ­րա­սիա­կան միու­թյան, ՀԱՊԿ-ի ան­դամ է դար­ձել, թուր­քե­րի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում հա­վա­սա­րի պես է խո­սել, հայ-թուր­քա­կան ար­ձա­նագ­րու­թյուն­նե­րից շա­հած դուրս ե­կել։ Ղա­րա­բա­ղյան հիմ­նա­հար­ցում Ա­լիևը բո­ղո­քում էր, որ ի­րեն պար­տադ­րում են ճա­նա­չել Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյու­նը, Պու­տի­նը, Օ­բա­ման, Օ­լան­դը հինգ հայ­տա­րա­րու­թյուն են ա­րել, որ­տեղ ինք­նո­րոշ­ման ի­րա­վուն­քի ի­րա­ցու­մը պար­տա­դիր են հա­մա­րել։ Ե­թե այս­քա­նից հրա­ժար­վում է, տա­կը ի՞նչ է մնում։ Հա­յաս­տա­նի ա­նու­նը փո­խել ու դնել նի­կո­լա­պե­տու­թյուն կամ լա­կո­տա­պե­տու­թյու՞ն։ Ի­րենք դա­սա­կան բոլշևիկ են: Հա­յաս­տա­նի փր­կու­թյու­նը հա­մե­րաշ­խու­թյան մեջ է։ Հա­յաս­տա­նի վի­ճակն այ­սօր շատ ա­վե­լի է վա­տա­ցել, քան եր­կու տա­րի ա­ռաջ էր։
-Ո՞ր տե­սան­կյու­նից է վի­ճակն ա­վե­լի վա­տա­ցել, սո­ցիալ-տն­տե­սա­կա՞ն, թե՞ բա­րո­յա­հո­գե­բա­նա­կան։
-Մեր թիվ մեկ հար­ցը անվ­տան­գու­թյունն է, ո­րը լի­նում է ազ­գա­յին և հոգևոր։ Փա­շի­նյա­նը և՛ ազ­գա­յին, և՛ հոգևոր անվ­տան­գու­թյան հերն ա­նի­ծել է։ Ոչ ոք չի ա­սում, որ մեր ե­կե­ղե­ցին անս­խա­լա­կան է, բո­լորն այն­տեղ հրեշ­տակ­ներ են, բայց կան ազ­գա­յին ինս­տի­տուտ­ներ, ո­րոնց հան­դեպ պի­տի ու­նե­նալ գո­նե տար­րա­կան հար­գանք։ Որ այս եր­կու տա­րում բո­լո­րիս բա­ռա­պա­շա­րում տրանս­գեն­դերն ու գո­մի­կը դար­ձել են սո­վո­րա­կան բա­ռեր, պա­տա­հա­կա՞ն է։ Ա­մենևին ոչ։ Էլ­թըն Ջո­նի հետ սել­ֆի ա­նե­լը, Շուռ­նու­խի խայ­տա­ռա­կու­թյու­նը, սե­ռա­կան փոք­րա­մաս­նու­թյուն­նե­րը, տրանս­գեն­դեր­­նե­րի ոս­տի­կա­նա­կան բա­ժին մտ­նելն ու ոս­տի­կան­նե­րին հար­վա­ծե­լը, ՊՊԾ գուն­դը գրա­ված ա­հա­բե­կիչ­նե­րի պա­րագլ­խի հետ կա­ռա­վա­րու­թյու­նում հան­դի­պե­լը, մի­տինգ­նե­րի ժա­մա­նակ 9 տա­րե­կան ե­րե­խա­յին ամ­բիոն բարձ­րաց­նելն ու Ար­ցա­խի հե­րո­սի հաս­ցեին լու­տանք­ներ թա­փե­լը, հե­րոս Ա­բա­ջյա­նի ֆեյք պա­պի­կին ամ­բիոն բարձ­րաց­նե­լը... Այս ա­մե­նի հետևան­քով է, որ նման երևույթ­նե­րը մե­զա­նում սո­վո­րա­կան են դար­ձել։ Փա­շի­նյա­նը հայ­տա­րա­րեց, թե սեր ու հա­մե­րաշ­խու­թյուն է բե­րում, վեն­դե­տա չի լի­նե­լու, սա­կայն այ­սօր ան­գամ ի­րենց ներ­սում հա­մե­րաշ­խու­թյուն չկա։ Եր­կու տա­րի ա­ռաջ էլ, հի­մա էլ նույնն եմ ա­սում. Հա­յաս­տա­նը կանգ­նած է 100 տա­րի ա­ռաջ­վա ընտ­րու­թյան ա­ռաջ` միաս­նու­թյան ժա­մա­նակ կու­նե­նանք նոր Սար­դա­րա­պատ, բա­ժա­նում­նե­րի ժա­մա­նակ կհանձ­նենք Կար­սը։ Այ­սօր­վա Կար­սը Ար­ցախն է։
-Տն­տե­սու­թյու­նում էլ «ան­նա­խա­դեպ» բան է տե­ղի ու­նե­նում։ Ըստ կա­ռա­վա­րու­թյան, 2019-ին վեր­ջին 7 տա­րի­նե­րի հա­մե­մատ ան­նա­խա­դեպ տն­տե­սա­կան աճ է ե­ղել։ Այդ ցու­ցա­նի­շը վս­տա­հու­թյուն ներ­շն­չու՞մ է։
-Ի­րենք ի­րենց խա­բում են, թե տն­տե­սա­կան աճ է ե­ղել։ Բայց պի­տի հաս­կա­նալ, թե այդ աճն ին­չի հաշ­վին է ե­ղել: ՀՀԿ-ի ո­րոշ­ման ար­դյուն­քում Հա­յաս­տա­նը դար­ձել է ԵԱՏՄ ան­դամ, և ավ­տո­մե­քե­նա­նե­րի ներկ­րու­մից ան­ցյալ տա­րի ու­նե­ցել ենք ո­րո­շա­կի տն­տե­սա­կան աճ։ Այն ԵԱՏՄ-ի շնոր­հիվ, ո­րին Նի­կո­լը դեմ էր։ Փաս­տո­րեն ՀՀԿ-ի շնոր­հիվ բե­րած փո­ղին տեր են, բայց ՀՀԿ-ն մեր­ժում են։ Նրանք, ով­քեր հայ­տա­րա­րում էին, թե Հա­յաս­տա­նում հե­ղա­փո­խու­թյու­նը հա­սու­նա­ցել էր, գլուխ­նե­րը պա­տին են տա­լիս։ Հա­յաս­տանն ան­գամ այ­սօր հե­ղա­փո­խու­թյան կա­րիք չու­նի, մենք չու­նենք երկ­րորդ հե­ղա­փո­խու­թյան գնա­լու լի­միտ։ Մենք չպետք է եղ­բո­րը եղ­բոր դեմ հա­նենք, ես հա­մե­րաշ­խու­թյան, քա­ղա­քակր­թու­թյան, կո­ռեկ­տու­թյան կոչ եմ ա­նում։ Եր­կու տա­րի է ա­սում եմ. «Նի­կոլ, Ա­լիևն ու Էր­դո­ղա­նը Բաք­վում միա­վոր­վում են, շքերթ են ա­նում, դու այս­տեղ հա­յու­թյա­նը բա­ժան-բա­ժան ես ա­նում»։ Աստ­ված չա­նի, վա­ղը պա­տե­րազմ լի­նի. ի­րար ա­տող­նե­րը նույն խրա­մա­տում ինչ­պե՞ս են կռ­վե­լու, հրա­մա­նա­տար­նե­րը ինչ­պես են կռ­վե­լու, որ բո­լո­րին թա­լան­չի ես ան­վա­նել, բո­լո­րին կան­չում եք հանձ­նա­ժո­ղով քն­նե­լու։ Հի­մա էլ Կա­րեն Կա­րա­պե­տյա­նին եք կան­չել, հարց­նե­լու` որ­տե­ղի՞ց տե­ղե­կու­թյու­նը, թե տան­կե­րը վա­ռե­լիք չու­նեին... Բա ին­չու՞ մի օր էլ Նի­կո­լին չեն կան­չում հարց­նե­լու, թե ինչ նկա­տի ու­ներ, երբ ա­սում էր` ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մը Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­մա­ձայ­նեց­ված է ե­ղել։
Կո­րո­նա­վի­րու­սից հե­տո աշ­խար­հը ռե­գիո­նալ է լի­նե­լու, ու մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում լի­նե­լու են եր­կու կարևոր խա­ղա­ցող՝ Թուր­քիան և Ռու­սաս­տա­նը։ Հայ-թուր­քա­կան սահ­մա­նը ո՞վ է պա­հե­լու, ա­մե­րի­կյան մի զին­վոր երբևէ ե­կե՞լ է այս տա­րա­ծաշր­ջան։ Պետք է հաշ­վարկ­ներ ա­նել ու Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը կար­գա­վո­րել։ Բա­նը հա­սել է այն­տեղ, որ շատ կարևոր տո­նին Հա­յաս­տա­նի ու Ռու­սաս­տա­նի ղե­կա­վար­նե­րը հե­ռա­խո­սազ­րույց չեն ու­նե­նում, սա խայ­տա­ռա­կու­թյուն է։ Խոր­հր­դա­րա­նում հայ­տա­րա­րում է, թե Ա­լիևը կա­ռու­ցո­ղա­կան է տրա­մադր­ված։ Որ­տե՞ղ է տե­սել նրա կա­ռու­ցո­ղա­կա­նու­թյու­նը, այն դեպ­քում, երբ ըն­դա­մե­նը շա­բաթ­ներ ա­ռաջ Ադր­բե­ջա­նի ար­տա­գործ­նա­խա­րա­րու­թյու­նը Նի­կո­լին մե­ղադ­րում էր բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը վի­ժեց­նե­լու մեջ։ Այս իշ­խա­նու­թյու­նը եր­կի­րը հիմ­քից քան­դում է, բո­լո­րին մեր­ժում, այ­սինքն, Վար­դան Մա­մի­կո­նյա­նը, Նժ­դե­հը, Անդ­րա­նի­կը, Վիկ­տոր Համ­բար­ձու­մյա­նը, Շու­շիի գրա­վու­մը, ապ­րի­լյան հաղ­թա­նա­կը, Վազ­գեն Սարգ­սյա­նը, Կա­րեն Դե­միր­ճյա­նը սուտ են ե­ղել, ա­մեն ինչ սկս­վել է ի­րե­նից։ Հի­մա էլ ըն­կել է ԱԱԾ-ի հետևից։ Հաշ­վի առ­նե­լով մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նը և առ­կա լուրջ մար­տահ­րա­վեր­նե­րը, փո­խա­նակ այդ կա­ռույցն ու­ժե­ղաց­նի, թու­լաց­նում է այն։ Քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը լուրջ բան է, դա հոդ­ված գրել չէ։ Ե­թե ո­մանց պետք են ցն­ցում­ներ, մեզ դա պետք չէ, Հա­յաս­տա­նը դրան էլ չի դի­մա­նա։
-Իսկ ինչ­պե՞ս եք պատ­կե­րաց­նում իշ­խա­նու­թյան փո­փո­խու­թյու­նը։
-Այս խոր­հր­դա­րա­նը պետք է լու­ծար­վի և ար­տա­հերթ խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյուն­ներ լի­նեն։ Այս խոր­հր­դա­րա­նը Կա­լի­գու­լա­յի ձիե­րի խոր­հր­դա­րան է։ Սա վի­րա­վո­րանք չէ, քա­ղա­քա­կան տեր­մին­նե­րով եմ խո­սում։ Կա­լի­գու­լան իր ձիուն բե­րեց Սե­նատ, իսկ Նի­կոլն էլ իր հետ քայ­լած­նե­րին բե­րեց խոր­հր­դա­րան, ի­հար­կե, մի քա­նի բա­ցա­ռու­թյամբ, կան ծա­ռա­յու­թյուն­ներ մա­տու­ցած գոր­ծիչ­ներ։ Իր պես ես բո­լո­րին նույն սան­րով չեմ սան­րում։ Այս խոր­հր­դա­րա­նի գնա­հա­տա­կա­նը եր­կու ան­գամ ար­դեն տր­վել է, երբ կա­ռա­վա­րու­թյան ծրա­գի­րը քն­նար­կե­լու ժա­մա­նակ նրա խմ­բակ­ցու­թյան կին պատ­գա­մա­վոր­նե­րից մե­կը հայ­տա­րա­րեց, որ ե­թե նույ­նիսկ ծրա­գի­րը մեկ տո­ղից բաղ­կա­ցած լի­ներ, թե ա­մեն ինչ լավ է լի­նե­լու, պար­տա­վոր էին ըն­դու­նել։ Երկ­րորդ գնա­հա­տա­կանն այս ծեծ­կռ­տուքն էր, երբ բռ­նու­թյունն ար­դա­րաց­վեց, ու դրան ծա­փա­հա­րե­ցին։ Ոչ մե­կից հզոր չլի­նեք՝ Ստա­լի­նից, Մու­սո­լի­նիից, ՀՀՇ-ից ու ՀՀԿ-ից էլ հզոր չլի­նեք, մի օր ե­կել եք, մի օր էլ գնա­լու եք։ ՀՀԿ-ն ձեզ ա­ռանց ցն­ցում­նե­րի իշ­խա­նու­թյուն տվեց, չտ­վեց, որ հան­րու­թյու­նը սևի ու սպի­տա­կի բա­ժա­նեք։ Ե­թե Նի­կո­լի պես մտա­ծեինք, ին­քը Գյում­րիից Վա­նա­ձոր չէր հաս­նի, ուր մնաց` Երևան։

Զրույ­ցը՝ Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 8825

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ