Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Վար­չա­պե­տը սո­վո­րա­բար պա­տանդ է վերց­նում, հե­տո ին­քը հայտն­վում պա­տան­դի կար­գա­վի­ճա­կում այդ նույն պա­տանդ­նե­րի մոտ

Վար­չա­պե­տը սո­վո­րա­բար պա­տանդ է վերց­նում, հե­տո ին­քը հայտն­վում պա­տան­դի կար­գա­վի­ճա­կում այդ նույն պա­տանդ­նե­րի մոտ
22.05.2020 | 01:07
Օ­րերս հեր­թա­կան ա­սու­լի­սի ըն­թաց­քում ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն աչ­քի ըն­կավ իր հա­մար հա­մե­մա­տա­բար զուսպ կեց­ված­քով և ակն­հայ­տո­րեն փոր­ձում էր խու­սա­փել վեր­ջին օ­րե­րին ան­ձամբ ի­րեն ուղղ­ված մե­ղադ­րանք­նե­րից։ Քա­ղա­քա­կան վեր­լու­ծա­բան­նե­րից շա­տե­րը դա բա­ցատ­րե­ցին նրա­նով, որ կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րը, չու­նե­նա­լով ի­րա­կան ու հա­մո­զիչ հա­կա­փաս­տարկ­ներ, փոր­ձում է պար­տիան հե­տաձ­գել՝ ժա­մա­նակ շա­հե­լու ու հաս­կա­նա­լու հա­մար, թե իր նկատ­մամբ էլ ինչ կոմպ­րո­մատ­ներ, ին­ֆոր­մա­ցիա­ներ և տե­ղե­կատ­վա­կան ռում­բեր կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի մոտ։ Սա մի կող­մից փորձ էր խույս տա­լու ա­ռանց այն էլ լար­ված ի­րա­վի­ճա­կի շր­ջա­նա­ռու­մից. կյան­քը ցույց է տվել, որ Փա­շի­նյա­նի ցան­կա­ցած պա­տաս­խան, հա­կա­փաս­տարկ կամ հայ­տա­րա­րու­թյուն նոր քա­ղա­քա­կան խն­դիր­ներ է ա­ռա­ջաց­նում նրա հա­մար, մյուս կող­մից թերևս ա­մե­նավ­տան­գա­վորն այն է, որ նա չի կա­րո­ղա­նում հաս­կա­նալ, վեր­լու­ծել, թե իր վե­րա­բե­րյալ է՞լ ինչ ին­ֆոր­մա­ցիա­նե­րի են տի­րա­պե­տում հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը։ Եվ, օ­րի­նակ, ծխա­խո­տի մաք­սա­նեն­գու­թյան վե­րա­բե­րյալ տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը կամ Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նին իր կող­մից ա­նօ­րի­նա­կան գոր­ծարք ա­ռա­ջար­կե­լու մա­սին պատ­մու­թյու­նը հեր­քե­լու դեպ­քում չի բա­ցառ­վում, որ հրա­պա­րակ նետ­վեն նո­րա­նոր ա­ռար­կա­յա­կան փաս­տարկ­ներ, ո­րոնք է՛լ ա­վե­լի կհիմ­նա­վո­րեն նախ­կին մե­ղադ­րանք­նե­րը։
Հույ­սեր կա­յին, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի նման էքս­ցենտ­րիկ անձ­նա­վո­րու­թյու­նը, ի վեր­ջո, հաս­կա­ցել է, որ իր յու­րա­քան­չյուր ձեռ­նարկ ա­վարտ­վում է նրա­նով, որ ին­քը դառ­նում է, այս­պես ա­սած, դա­րի հեր­թա­կան հե­տապ­նդ­ման կամ բա­ցա­հայտ­ման գե­րին։ Վեր­ջին եր­կու տա­րի­նե­րը վկա­յե­ցին, որ վար­չա­պե­տը մեծ աղ­մուկ-ա­ղա­ղա­կով նա­խա­ձեռ­նում է ինչ-որ մութ գործ, կո­ռուպ­ցիոն սխե­մա­յի բա­ցա­հայ­տում, ան­գամ մարդ­կանց է ձեր­բա­կա­լում՝ ան­նա­խա­դեպ ո­րա­կում տա­լով այդ ա­մե­նին, բայց շատ շու­տով ուռ­ճաց­ված այդ փու­չի­կը պայ­թում է, ու նա այդ ի­րա­վի­ճա­կի պա­տան­դի է վե­րած­վում։ Եվ ա­մե­նա­մեծ խն­դիրն այն է, որ նրա նյու­թած դա­վե­րը չեն սահ­մա­նա­փակ­վում ներ­քին քա­ղա­քա­կան ար­ձա­գան­քով. հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն, հա­կաօ­լի­գար­խիկ դրո­շի տակ կա­տար­վող բո­լոր օ­պե­րա­ցիա­ներն ի վեր­ջո նրան դարձ­նում են իր իսկ նա­խա­ձեռ­նու­թյան պա­տանդ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան դաշ­տում։
Առն­վազն ե­րեք դեպք կա­րե­լի է թվար­կել՝ ա­պա­ցու­ցե­լու հա­մար, թե վար­չա­պետն ինչ­պես է հայ­տն­վել իր լա­րած թա­կար­դում։
1. Ա­մե­նա­հայտ­նի դր­վա­գը ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի հետ կապ­ված պատ­մու­թյունն է։ Ինչ­պես հայտ­նի է, հե­ղա­փո­խու­թյու­նից մի քա­նի ա­միս հե­տո՝ էյ­ֆո­րիա­յի պի­կի շր­ջա­նում, ազ­դա­րար­վեց, որ ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գա­հը ձեր­բա­կալ­վում է Մար­տի 1-ի գոր­ծով, ա­վե­լին, հայ­տա­րար­վեց, որ Մար­տի 1-ի գոր­ծը բա­ցա­հայտ­ված է, բայց շատ շու­տով ստաց­վեց ա­ռա­ջին հար­վա­ծը Ռու­սաս­տա­նից։ ՌԴ արտ­գործ­նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վի մի­ջո­ցով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը բա­ցա­հայտ սուր քն­նա­դա­տու­թյան են­թարկ­վեց՝ մե­ղադր­վե­լով ռուս­նե­րի հետ ե­ղած պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը չկա­տա­րե­լու մեջ։ Իսկ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը հա­վա­նա­բար վե­րա­բե­րում էին նրան, որ իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից հե­տո նախ­կին­նե­րի նկատ­մամբ քա­ղա­քա­կան վեն­դե­տա­ներ չեն լի­նե­լու։ Սա նշա­նա­կում է, որ հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում բա­վա­կա­նին լուրջ և քրո­նիկ խն­դիր է ա­ռա­ջա­ցել՝ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի խն­դի­րը։ Այս ա­մե­նը ռու­սա­կան կող­մը ներ­կա­յաց­նում է ոչ միայն որ­պես քա­ղա­քա­կան հարց՝ ա­սո­ցաց­նե­լով Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը կա­ռու­ցող­նե­րից մե­կի հետ, այլև միշտ ակ­նարկ­վում էր, որ ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գա­հի ա­զա­տու­թյան հար­ցում շա­հագր­գռ­ված է ան­ձամբ ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նը՝ որ­պես վեր­ջի­նիս ըն­կեր։ Եվ փաս­տո­րեն, Պու­տի­նը եր­բեք ա­ռի­թը բաց չի թո­ղել Քո­չա­րյա­նի հետ իր ըն­կե­րա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը շեշ­տե­լու հա­մար. միշտ վեր­ջի­նիս տո­ներն է շնոր­հա­վո­րել, Հա­յաս­տան այ­ցե­լե­լիս Ռու­սաս­տա­նի դես­պա­նա­տա­նը հան­դի­պել է Քո­չա­րյա­նի տիկ­նոջ հետ։ Սա ցույց է տա­լիս, որ հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում Քո­չա­րյա­նի գոր­ծո­նը բա­վա­կա­նին սուր և շատ կարևոր կետ է դար­ձել, ո­րին լու­ծում չտա­լը շա­տու­շատ դռ­ներ է փա­կում Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի, մաս­նա­վո­րա­պես, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի առջև։ Եվ քա­նի որ իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից ան­մի­ջա­պես հե­տո, երբ վար­չա­պե­տի վար­կա­նի­շը բա­վա­կա­նին բարձր էր, Ռու­սաս­տանն ա­ռանձ­նա­պես չէր շեշ­տադ­րում իր տա­րա­ձայ­նու­թյուն­նե­րը վեր­ջի­նիս հետ և համ­բե­րա­տար սպա­սում էր մինչև վար­կա­նի­շի ան­կու­մը։ ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րը, հա­նուն այս­րո­պեա­կան հա­ճույք­նե­րի, ըստ էու­թյան, զո­հա­բե­րեց շատ լուրջ գոր­ծոն հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում, խոս­քը նախ և ա­ռաջ հա­մաշ­խար­հա­յին զար­գա­ցում­նե­րում մեծ ազ­դե­ցու­թյուն ու­նե­ցող Պու­տի­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ կա­ռու­ցե­լու հնա­րա­վո­րու­թյան մա­սին է։ Ըստ էու­թյան, հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում նրա մա­նևրե­լու աս­տի­ճա­նը զգա­լիո­րեն նվա­զեց։ Այս­պի­սով՝ Փա­շի­նյա­նը դար­ձավ իր իսկ կող­մից ար­ված հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի, ամ­բի­ցիա­նե­րի գե­րին, ին­չը նրան պարգևեց ըն­դա­մե­նը է­ժա­նա­գին հե­ղի­նա­կու­թյուն պո­ղոս­նե­րի մոտ, բայց միա­ժա­մա­նակ՝ ֆի­նան­սա­կան, տն­տե­սա­կան, քա­ղա­քա­կան լր­ջա­գույն կո­րուստ­ներ հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում։ Այժմ ստեղծ­վել է ի­րա­վի­ճակ, որ նույ­նիսկ մեծ ցան­կու­թյան դեպ­քում Փա­շի­նյա­նը չի կա­րո­ղա­նում հար­թել ի­րա­վի­ճա­կը։ Բա­ցի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան աս­պեկ­տից, այս­տեղ կա նաև ներ­քա­ղա­քա­կան խն­դիր. Փա­շի­նյա­նը, թո­շա­կա­ռու Քո­չա­րյա­նին ձեր­բա­կա­լե­լով, նրան դարձ­րեց քա­ղա­քա­կան գոր­ծոն, վե­րա­կեն­դա­նաց­րեց բա­վա­կա­նին լուրջ քա­ղա­քա­կան շեր­տեր՝ հրահ­րե­լով ներ­քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­ներ։
2. Փա­շի­նյա­նի հա­ջորդ տա­պա­լումն առ­նչ­վում է Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի և նրա նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի խնդ­րի հետ։ Հրայր Թով­մա­սյա­նը Փա­շի­նյա­նի կող­մից հռ­չակ­վեց Հա­յաս­տա­նի ա­մե­նագլ­խա­վոր չա­րիք­նե­րից մե­կը, ո­րի պատ­ճա­ռով նոր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը իբր թե չեն կա­րո­ղա­նում ի­րա­կա­նաց­նել անհ­րա­ժեշտ բա­րե­փո­խում­նե­րը։ Հրայր Թով­մա­սյա­նի հար­ցը փոր­ձե­ցին լու­ծել նախ քա­ղա­քա­կան, այ­նու­հետև քրեա­կան ճն­շում­նե­րով՝ փոր­ձե­լով այդ­պի­սով ազ­դե­ցու­թյուն ու­նե­նալ ՍԴ մյուս ան­դամ­նե­րի վրա։ Սա­կայն այս­տեղ էլ Փա­շի­նյա­նը տա­պալ­վեց։ Հրայր Թով­մա­սյա­նի գոր­ծո­նը դար­ձավ ներ­քա­ղա­քա­կան կա­տա­լի­զա­տոր և հա­մախմ­բեց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի գրե­թե բո­լոր հա­կա­ռա­կորդ­նե­րին, սա­կայն ինչ­պես Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի դեպ­քում, այս­տեղ նույն­պես ՀՀ վար­չա­պե­տը սայ­թա­քեց. սկ­սե­լով գոր­ծըն­թա­ցը և ել­քեր չգտ­նե­լով այն ա­վար­տին հասց­նե­լու հա­մար՝ փչաց­րեց հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն ինչ­պես ներ­քա­ղա­քա­կան դաշ­տում, այն­պես էլ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան, խոս­քը, մաս­նա­վո­րա­պես, Եվ­րա­միու­թյան և եվ­րո­պա­կան այլ կա­ռույց­նե­րի մա­սին է։ Եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րը չէին թաքց­նում, որ դեմ են ՍԴ-ի և նրա նա­խա­գա­հի դեմ սան­ձա­զեր­ծած հաշ­վե­հար­դա­րին։ Նույ­նիսկ կա­րո­ղա­ցան հաս­նել նրան, որ Փա­շի­նյա­նը չե­ղար­կեց իր պատ­կե­րաց­րած սահ­մա­նադ­րա­կան բա­րե­փո­խում­նե­րը խոր­հր­դա­րա­նի մի­ջո­ցով լու­ծե­լու մտադ­րու­թյու­նը։ Այս­տեղ էլ մինչ այժմ Փա­շի­նյա­նը փնտր­տուք­նե­րի մեջ է. ի վեր­ջո ինչ­պես ջրել թե­ման՝ պահ­պա­նե­լով սե­փա­կան դեմ­քը։ Եվ պա­տա­հա­կան չէ, որ օ­րերս նա­մակ են գրել Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վին՝ խոր­հուրդ հարց­նե­լով հար­ցը ա­ռանց հան­րաք­վեի հան­գու­ցա­լու­ծե­լու կա­պակ­ցու­թյամբ։ Այս­պի­սով՝ Փա­շի­նյա­նը հա­նուն իր ի­դե­ֆիք­սի փչաց­րեց հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մեր մյուս գոր­ծըն­կե­րոջ՝ Եվ­րա­միու­թյան հետ։
3. Փա­շի­նյա­նի հա­ջորդ խո­շոր տա­պա­լու­մը դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գի բա­րե­փոխ­ման տխ­րահռ­չակ օ­պե­րա­ցիան է։ Ա­մեն ինչ ըն­թա­ցավ գրե­թե նույն սցե­նա­րով՝ մեծ աղ­մուկ, ան­խո­հեմ, հա­կաի­րա­վա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ, դա­տա­րան­նե­րի շր­ջա­փա­կում, վե­թին­գի մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ և այլն։ Սա­կայն, ի վեր­ջո, գոր­ծըն­թա­ցը մեկ­նար­կեց, սա­կայն Փա­շի­նյա­նը, ինչ-ինչ հան­գա­մանք­նե­րից ել­նե­լով, հաս­կա­ցավ, սա նույն­պես իր խել­քի բա­նը չէ, և ռե­սուրս­նե­րը չեն բա­վա­կա­նաց­նում, որ­պես­զի հա­մա­տա­րած վե­թինգ ի­րա­կա­նաց­վի։ Այս­տեղ նույն­պես ներ­քին քա­ղա­քա­կան բա­վա­կա­նին լուրջ դի­մադ­րու­թյան հան­դի­պեց, լուրջ հա­մախմ­բում տե­ղի ու­նե­ցավ նրա դեմ, բայց ա­մե­նա­կարևորն այն է, որ պա­տանդ վերց­նե­լով դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գը՝ Փա­շի­նյա­նը դար­ձյալ հայ­տն­վեց իր հյու­սած թա­կար­դում։ Ի վեր­ջո, այժմ իշ­խա­նու­թյունն այս հար­ցում ան­ցել է ան­հե­թեթ մի սխե­մա­յի, ին­չի պատ­ճա­ռով լար­վել են վար­չա­պե­տի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը նրա հիմ­նա­կան հո­վա­նա­վոր­նե­րից մե­կի և միա­ժա­մա­նակ‚ այս­պես կոչ­ված‚ թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյան ի­րա­կան շար­ժիչ ու­ժի՝ Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մի հետ։ Սո­րո­սա­կան­նե­րը մեծ դժ­գո­հու­թյուն­ներ ու­նեն ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րից։ Նրանք հույս ու­նեին, որ գո­նե այս ճա­կա­տում ի­րենք կի­րա­կա­նաց­նեն բա­րե­փո­խում­նե­րը ի­րենց պատ­կե­րաց­րած սխե­մա­նե­րով, սա­կայն պարզ­վեց, որ Փա­շի­նյա­նը հեր­թա­կան ան­գամ սկ­սեց մի գործ, որն ի վի­ճա­կի չէ վեր­ջա­կե­տին հասց­նե­լու։ Հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն այն­քան են փչա­ցել, որ վար­չա­պե­տին այ­սօր քն­նա­դա­տում են գրե­թե բո­լոր սո­րո­սա­կան­նե­րը։ Իսկ ո­րոշ սո­րո­սա­կան կա­ռույց­ներ էլ Փա­շի­նյա­նին ուղ­ղա­կի ան­վա­նե­ցին ինք­նահռ­չակ վար­չա­պետ՝ նշե­լով, որ ի­րենք սկ­սում են պայ­քարն այն իշ­խա­նու­թյան դեմ, ո­րը խա­բել է ի­րենց։ Մաս­նա­վո­րա­պես վեր­ջին օ­րե­րին «Քա­ղա­քա­ցու ո­րո­շում» կու­սակ­ցու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներն ու գնա­հա­տա­կան­նե­րը սրու­թյամբ չեն զի­ջում ա­մե­նաընդ­դի­մա­դիր­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին։
ՈՒ­նե­նա­լով այս դա­ռը դա­սե­րը՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այ­սօր խու­սա­փում է կտ­րուկ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից, մաս­նա­վո­րա­պես, իր ան­վան շուրջ պտտ­վող մե­ղադ­րանք­նե­րից։ Շատ լավ հաս­կա­նում է, որ ժա­մա­նակն ի վնաս ի­րեն է աշ­խա­տում, մեկ­նար­կել է հետ­հաշ­վար­կը, մինչ­դեռ ռե­սուրս­ներ բա­ցար­ձա­կա­պես չկան։ Եվ այս պայ­ման­նե­րում կտ­րուկ շար­ժում­ներ ա­նե­լը հան­գեց­նե­լու է ներ­քա­ղա­քա­կան և ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան նոր մար­տահ­րա­վեր­նե­րի։ Փա­շի­նյանն ա­ռայժմ ժա­մա­նակ է ձգում՝ փոր­ձե­լով ինչ-որ տեղ կա­յու­նաց­նել ի­րա­վի­ճա­կը, սա­կայն նրա վեր­ջին ֆեյս­բու­քյան ու­ղիղ ե­թե­րը ցույց տվեց, որ մի բան է նման ցան­կու­թյուն ու­նե­նա­լը, այլ բան է, թե ար­դյոք ի­րա­կա­նում այդ ցան­կու­թյուն­նե­րը կյան­քի կկոչ­վե՞ն՝ հաշ­վի առ­նե­լով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հեղ­հե­ղուկ բնա­վո­րու­թյու­նը։ Ինք­նա­տի­րա­պե­տու­մը բնավ էլ ՀՀ վար­չա­պե­տի բնա­վո­րու­թյան գծե­րից չէ։ Երբ նա ա­ռա­վո­տյան արթ­նա­նում է, ո­րո­շում է հնա­րա­վո­րինս հա­վա­սա­րակ­շիռ լի­նել ու տուրք չտալ զգաց­մունք­նե­րին‚ սա­կայն բա­վա­կան է՝ ցե­րեկ­վա ըն­թաց­քում ինչ-որ մե­կը նրան փո­խան­ցի՝ он называл себя земляным червяком, բո­լոր պլան­նե­րը խախտ­վում են, հա­մա­կար­գի­չը միաց­նում է, մտ­նում ու­ղիղ ե­թեր և է­մո­ցիա­նե­րի ներ­քո նոր հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով ա­վե­լի սրում ի­րա­վի­ճա­կը։
Կա­րող ենք փաս­տել, որ Փա­շի­նյա­նի ցան­կա­ցած գրա­ռում, ֆեյս­բու­քյան ե­թեր կամ հայ­տա­րա­րու­թյուն ան­մի­ջա­պես աշ­խա­տում է նրա դեմ, է՛լ ա­վե­լի է թու­լաց­նում նրա ռե­սուրս­նե­րը, և ա­մե­նավ­տան­գա­վո­րը վար­չա­պե­տի հա­մար՝ ա­վե­լի է թու­լաց­նում նրա ազ­դե­ցու­թյունն իր իսկ թի­մում, որ­տեղ ճեղ­քե­րը դժ­վար են թաքց­վում։ ՈՒ ­չի բա­ցառ­վում, որ այդ ճեղ­քե­րը կա­րող են հան­գեց­նել պայ­թյու­նի։
Ա­րամ Վ. ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4773

Մեկնաբանություններ