Այս առավոտյան Դու մեզ խոստացար,
Որ իմաստնության ու սիրո ոգին`
Մեզ այցի կգա կրկին ու կրկին.
Մանուկն իր ձեռքը կտանի
դեպի քարբերի բույնը,
Էլ չի վնասվի օձ-կարիճների
դժնի խայթոցից:
Որ կանաչ-կանաչ դաշտերի խորքում
Կխայտան այծը, օձն ու առյուծը,
Գայլը կնստի գառների կողքին,
Լույսը կբեկվի նրանց ճակատին:
ՈՒ բոլոր-բոլոր-բոլորիս վրա
Կիջնի Քո Հոգին` հավերժ սրբազան։
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ