Փնտր­վում է ի­րա­կան ընդ­դի­մու­թ­յուն

Այ­սօր քա­ղա­քա­կան օ­րա­կար­գի պա­հանջ է դար­ձել ընդ­դի­մա­դիր լուրջ բևե­ռի ստեղ­ծու­մը։ Քա­նի դեռ իշ­խա­նու­թյա­նը հա­կընդ­դեմ ուժ չի ձևա­վոր­վել, ո­րը հա­կակ­շիռ կդառ­նա, կա­րող ենք մո­ռա­նալ երկ­րի զար­գաց­ման մա­սին։ Այ­սօր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը սխալ­նե­րը սխալ­նե­րի հետևից է ա­նում։ Ար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վա­րում չկա նաև այն պատ­ճա­ռով, որ Փա­շի­նյա­նը թի­կուն­քում չու­նի ընդ­դի­մա­դիր հզոր ուժ, ո­րը նրան միշտ զգոն է պա­հե­լու։ Նա, այս­պես ա­սած, «ար­խա­յին» է, քա­նի որ գի­տի, որ հա­սա­րա­կու­թյունն ի­րեն այ­լընտ­րանք չի տես­նում, չկա որևէ ուժ, ո­րով կցան­կա­նան ի­րեն փո­խա­րի­նել։ Ա­վե­լին, ե­թե նրա ընդ­դի­մա­խոս­ներն էլ նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­ներն են ու նրանց հետ կա­պակց­ված ան­ձինք, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը էլ ա­վե­լի հան­գիստ կա­րող է լի­նել, քա­նի որ ժո­ղո­վուր­դը նախ­կին նա­խա­գահ­նե­րի դեմ­քով քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րին դեռ չի ըն­դու­նում։ Այ­սինքն, Փա­շի­նյա­նը շա­հե­կան վի­ճա­կում է, ե­թե նրան ընդ­դի­մու­թյուն են Սերժ Սարգ­սյա­նը և Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նը կամ նրանց հետ նույ­նաց­վող ան­ձինք։ Ան­կախ վեր­ջի­նե­րիս ին­տե­լեկ­տուալ մա­կար­դա­կից, պատ­րաստ­վա­ծու­թյու­նից ու զար­գա­ցա­ծու­թյու­նից այս պա­հին նման ընդ­դի­մու­թյու­նը հա­սա­րա­կու­թյա­նը մեր­ժե­լի է։

Այս ի­րա­վի­ճա­կում կամ պետք է թարմ ու­ժեր ստեղծ­վեն ու աս­պա­րեզ գան ¥զերծ նախ­կին­նե­րի «պի­տա­կից»¤, կամ Փա­շի­նյա­նի հան­դեպ վս­տա­հու­թյու­նը հաս­նի զրո­յա­կան մա­կար­դա­կի, երբ ցան­կա­ցած ուժ՝ նախ­կին կամ ներ­կա, հեշ­տու­թյամբ կտա­պա­լի նրան։ Ան­շուշտ, բա­վա­կան հա­րա­բե­րա­կան է «թարմ ուժ» ա­սա­ծը, քա­նի որ Հա­յաս­տա­նը փոքր եր­կիր է, բո­լո­րը բո­լո­րի հետ կա­պեր ու­նեն և ինչ-որ ժա­մա­նակ հա­մա­գոր­ծակ­ցել են։ Այս ի­րա­վի­ճա­կում պե­ղել ու գտ­նել «մաք­րա­մա­քուր» քա­ղա­քա­կան դեմ­քեր, ո­րոնք ոչ մի ա­ռու­մով խո­ցե­լի չեն, գրե­թե անհ­նար է։ Առն­վազն պետք է ու­նե­նալ այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյան կադ­րե­րից, ո­րոնք ոչ ճա­նա­պարհ են ան­ցել, ոչ կա­ռա­վա­րել գի­տեն, ոչ հաս­կա­նում են, թե ինչ կար­գա­վի­ճակ են զբա­ղեց­նում, ոչ էլ երկ­րին ու պե­տու­թյանն են պի­տա­նի։ Այ­սինքն, նրանց քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ հա­մա­րե­լը մեծ սխալ կլի­նի։ Բա­վա­կան բարդ գործ է հա­յաս­տա­նյան այ­սօր­վա ի­րա­կա­նու­թյու­նում գտ­նել իս­կա­կան քա­ղա­քա­կան դեմ­քե­րի, ո­րոնց շուրջ կա­րե­լի է ձևա­վո­րել հան­րու­թյան վս­տա­հու­թյու­նը վա­յե­լող ընդ­դի­մա­դիր բևեռ։

Ինչ վե­րա­բե­րում է Փա­շի­նյա­նի վար­կանի­շի անկ­մա­նը և նրա տա­պալ­մա­նը, սա ան­խու­սա­փե­լի է։ Մենք, ցա­վոք, է­լի կանգ­նե­լու ենք վա­տի ու վատ­թա­րա­գույ­նի ընտ­րու­թյան առջև։ Ինչ­պես տա­րիու­կես ա­ռաջ, մարդ­կանց կր­կին չի հե­տաք­րք­րի, թե ով­քեր են հար­թա­կում կանգ­նած­նե­րը, կարևո­րը գոր­ծող իշ­խա­նու­թյու­նից ա­զատ­վելն է։ ՈՒ հա­սա­րա­կու­թյու­նը նո­րից նույն շր­ջապ­տույ­տի մեջ է հայ­տն­վե­լու։ Նա­խորդ վա­տին մեր­ժե­լով, ա­վե­լի վա­տին է բե­րե­լու։

Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ