«Արդեն երգում ա»
13.12.2019 | 00:05
Մինչ օրվա իշխողը` ասֆալտփռիչ, պատծեփիչ, վզբռնիչ, թաթիկակտրիչ գործունեության արանքներում կսկսի գրել իր և «ժողովրդի» «նյու-ջինգլզը», որի ներքո էլ (կանխատեսենք չերչիլաբար) կարծում ենք` ընտանյոք կպարեն 700-հազարանոց տոնածառի տակ` Ամանորի գիշերը, մենք շատ արագ անդրադառնանք աշխարհաքաղաքական թրենդներին, ամրագրելու` խաղը մասամբ փոխվում է կամ, եթե կուզեք, հասկանալի դառնում ու «զուլալվում»:
Նկատի ունենք Լավրովի ամերիկյան այցը: Ընդ որում, գոնե մեզ համար բավականին դիտարժան փուլում, երբ ավարտվել էր բրատիսլավյան հանդիպումը հակամարտող երկրների նախագահների միջև և ընդունվել նույն Լավրովի արձանագրած` հնգակողմ հայտարարությունը: Բայց` հերթով:
Երկու տարվա ընդհատումով ԱՄՆ մեկնած Լավրովի այցը համարենք եթե ոչ պատմական, ապա` հաստատապես նշանային: Փոմփեոյի հետ նրա ասուլիսը տվեց շատ հարցերի պատասխաններ, ընդ որում ասուլիսի լրջությունը, թիրախավորումները եկան ասելու, որ Մերձավոր Արևելքում Բժեզինսկու մարշալ-պլանի կենսագործումից հետո քիսինջերյան փոխլրացման քաղաքականության ժամն է կարծես գալիս: Հիշեցնենք` Պուտինի «մտերիմ ընկեր» Քիսինջերի աշխարհի միասնականության մոդելը` առավել մասնակցության գաղափարի, այսպես ասած` «երկխոսելու» նյու-գլոբալիստական մոտեցումների վրա է հիմնված: Այլ կերպ ասած, նրա տեսլականում է ԱՄՆ-Ռուսաստան-Չինաստան եռյակի «կառուցումը», ինչի շուրջ էլ բանակցել են ոչ միայն Լավրովն ու Փոմփեոն, այլև, կարծում ենք, իմպիչմենտի տակ հայտնված Թրամփն ու Լավրովը: Հասկանալի է` Թրամփի համար ձեռքբերում կլինի, եթե կարողանա, այսպես ասած, «միջուկային» նոր պայմանագրի «հայրը» դառնալ այդ երեք երկրների միջև, ինչն էլ նրան կփրկի իմպիչմենտի ճիրաններից (չնայած ասում են` առաձնապես վտանգ էլ չկա), և նա կմտնի պատմության դասագրքերի մեջ: Եթե...
Իհարկե, այս ամենը կարելի էր և դիտարկել գլոբալիստներ-պահպանողականներ համաշխարհային թրենդի «ակունքներում», սակայն բոլորը հավաքենք մեկ ծրարում և արձանագրենք` արտիստիզմի, համաշխարհային վերաբաշխումների այս խաղում Հայաստանը, մեծ հաշվով, ոչ մի դեր, անգամ բեք-վոկալում, չունի:
Ինչ վերաբերում է այս մեծ «աղմուկի» մեջ Ղարաբաղյան խնդրին, այն կախված է Իրանի նկատմամբ նույն գլոբալ խաղացողների մոտեցումներից: Ընդ որում, մեծ աշխարհը կարծես դեռ չի կողմնորոշվել կամ չի բացում իր խաղաքարտերը Իրանի հաշվով:
Բոլոր դեպքերում, ինչ է կատարվում այս պահին Հայաստանի և Արցախի շուրջ, Ղարաբաղյան բանակցային «գետնին» վրա: Կարելի էր շատ դաժան լինել և մեկ արձանագրմամբ ավարտել հարցադրումը. երկիրը, որի իշխողը զբաղված է «երգ գրելով»` համաշխարհային այս ամեհի շարժերի մեջ, որևէ հավակնություն, որևէ «փայ» աշխարհի «ճոխ սեղանից» չի կարող ունենալ, բացի ինֆանտիլ, չտեսային` ընտանեկան բարձրաձայնումներից, երկրի ու Ղարաբաղի շուրջ կեղծ օրակարգեր ձևավորելուց:
Հիմա իմաստ ունի՞ անդրադառնալ այս մեծ խաղում հակառակորդ Ադրբեջանի (իսկ Թուրքիայի ու նրա` Հայաստանը, ինչպես Սիրիան, օդային հարվածների ենթարկելու 2016 թ. պլանին անդրադառնալու անհրաժեշտություն ընդհանրապես չկա) այն մորատորիումին, որով վերջինս գծեց իր տեսլականը` հանդեպ երգող, պարող, մուղամի հրավերներ անող Հայաստանի, որը բացառապես բարձրաձայնում է «խաղաղասիրության», ազերի բլոգերին հայոց եկեղեցում «տեղ տալու», բանակը թուլացնելու, Ղարաբաղը ցայս կանգուն պահած նախկին նախագահներին բանտելու, գեներալիտետը իզգոյացնելու, կայացած կուսակցությունները հողանցելու մասին:
Ինչ է վերջապես հայոց իշխողի ուզածը, և ինչի է պատրաստում նա երկու հայկական պետությունները: Դժվար է ասել: Շատ դժվար, որովհետև այդ ամենից բխող առաջին եզրակացությունն անչափ դաժան կարող է լինել:
Եվ այնուհանդերձ, քթի տակ է արտգործնախարարների նոր հանդիպումը` գալիք տարվա սկզբին: Նկատենք` այդ հանդիպումը տեղի կունենա վերը շարադրված` Թրամփ-Լավրով նոր «ասքից» հետո, և շեշտադրումներն այս անգամ բոլորովին այլ և շատ ավելի կոնկրետ կարող են լինել: Պարտադրանքը` նույնպես:
Կենթարկվի՞ այդ պարտադրանքին հայկական կողմը (ադրբեջանական կողմը չի ենթարկվի, դրա համար էլ չենք հարցնում` ելնելով իր ահավոր կոշտացրած դիրքորոշումից):
Ոչ, Հայաստանը նույնպես չի գնա դրան:
Ե՞վ: Եթե պայմանավորվածությունները մեծ աշխարհում պինդ ու կայացած են: Տես` Աբխազիան և Օսիան: Տես` Ղրիմը՝ այդ երկրներում կայացած գունավոր հեղափոխություններից հետո:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
