Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Մեկ սխալ տե­ղե­կու­թ­յու­նը մեծ վնաս կա­րող է հասց­նել ռազ­մա­ճա­կա­տին»

«Մեկ սխալ տե­ղե­կու­թ­յու­նը մեծ վնաս կա­րող է հասց­նել ռազ­մա­ճա­կա­տին»
29.09.2020 | 00:41

Տե­ղե­կատ­վա­կան անվ­տան­գու­թյան, թվա­յին աշ­խար­հում մղ­վող մշ­տա­կա պա­տե­րազ­մի մա­սին է մեր զրույ­ցը մե­դիա­փոր­ձա­գետ ՏԻԳ­ՐԱՆ ՔՈ­ՉԱ­ՐՅԱ­ՆԻ հետ։

-Ի՞նչ կա­սեք տե­ղե­կատ­վա­կան պա­տե­րազ­մի հնա­րա­վոր վտանգ­նե­րի մա­սին, հատ­կա­պես ին­չի՞ց պետք է զգու­շա­նալ այս օ­րե­րին։
-Յու­րա­քան­չյուր պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ա­մե­նաս­կզ­բից թշ­նա­մին սկ­սում է խու­ճապ տա­րա­ծել, այ­նու­հետև՝ հու­սալ­քու­թյուն։ Շատ կարևոր է այդ ժա­մա­նակ վե­րախմ­բա­վո­րել ամ­բողջ տե­ղեկտ­վա­կան դաշ­տը, այն­պես, որ դաշտ ներ­մուծ­վող ա­պա­տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը շատ կարճ կյանք ու­նե­նա և չհաս­նի նպա­տա­կին։ Խոր­հուրդ է տր­վում պա­տե­րազ­մա­կան ի­րա­վի­ճա­կում ան­ծա­նոթ մարդ­կանց հետ ընդ­հան­րա­պես չշփ­վել, խու­սա­փել ցան­ցում որևէ տե­ղե­կու­թյան տե­ղադ­րու­մից, որ կա­րող է վնա­սել բա­նա­կին՝ զոր­քե­րի տե­ղա­շար­ժի նկար­ներ, բա­նա­կում ծա­ռա­յող բա­րե­կամ­նե­րի, նրանց շար­ժի, ա­ռող­ջա­կան վի­ճա­կի մա­սին տե­ղե­կու­թյուն։ Կարևոր է նաև սե­փա­կան հա­շիվ­նե­րի անվ­տան­գու­թյան ա­պա­հո­վու­մը, ո­րով­հետև թշ­նա­մին փոր­ձում է կոտ­րել ոչ միայն կայ­քե­րը, այլև սո­ցիա­լա­կան հա­շիվ­նե­րը, որ կա­րո­ղա­նա դրան­ցով ա­պա­տե­ղե­կատ­վու­թյուն տա­րա­ծել։ Պետք է շատ զգոն լի­նել հատ­կա­պես այս օ­րե­րին, նաև հաշ­վի առ­նել, որ ժա­մա­նա­կին շատ կոտր­ված սոց­հա­շիվ­ներ են հայ­տն­վել ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի ձեռ­քե­րում, և նրանք դրան­ցով ա­պա­տե­ղե­կատ­վու­թյուն են տա­րա­ծում՝ զին­ված ու­ժե­րի զո­հե­րի ուռ­ճաց­ված թվե­րի, տա­րած­քա­յին կո­րուստ­նե­րի մա­սին։ Այ­սինքն, պետք է վս­տա­հես այն մար­դուն, ում կա­րող ես տե­սա­կա­պով զան­գա­հա­րել, տես­նել, հա­մոզ­վել, որ թշ­նա­մի չէ։ Բայց, նույ­նիսկ այդ պա­րա­գա­յում, ա­վե­լի լավ է սպա­սել պաշ­տո­նա­կան տե­ղե­կատ­վու­թյա­նը։
-Ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի տա­րա­ծած կեղծ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րը հիմ­նա­կա­նում հաս­ցեագր­ված են մե՞զ, մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյա՞­նը, թե՞ սե­փա­կան ժո­ղովր­դին։
-Սո­վո­րա­բար տե­ղե­կատ­վա­կան պայ­քա­րում յու­րա­քան­չյուր պե­տու­թյուն ե­րեք ճա­կա­տով է գոր­ծում՝ ներ­քին լսա­րան, թշ­նա­մի լսա­րան, և ար­տա­քին լսա­րան։ Ըստ այդմ են ըն­տր­վում պայ­քա­րի գոր­ծիք­ներն ու լե­զու­նե­րը։ Ե­թե տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը ռու­սե­րեն է և հա­յե­րեն, ուղղ­ված է հա­յե­րին, ե­թե ադր­բե­ջա­նե­րեն՝ ներ­քին լսա­րա­նին, ե­թե ագ­լե­րեն և ռու­սե­րեն՝ ար­տա­քին աշ­խար­հին։ Ներ­քին լսա­րա­նին հասց­նում են մե­սիջ այն մա­սին, որ ի­րենք հաղ­թա­նա­կած են, տա­րածք­ներ են վերց­րել։ Հայ­կա­կան լսա­րա­նին նույն­պի­սի տե­ղե­կատ­վու­թյուն է ու­ղարկ­վում, բայց մի փոքր ուռ­ճաց­ված, որ հու­սալ­քու­թյուն և խու­ճապ ա­ռա­ջա­նա։ Իսկ ար­տա­քին լսա­րա­նին հիմ­նա­կա­նում այն տե­ղե­կու­թյունն են հասց­նում, որ հա­յե­րը ագ­րե­սոր են, ա­ռա­ջինն են հար­ձակ­վել, խա­ղաղ բնա­կա­վայ­րեր են ռմ­բա­կո­ծում, խա­ղաղ բնա­կիչ­նե­րի են սպա­նում և այլն։ Պա­տե­րազ­մա­կան օ­րե­րին տե­ղե­կատ­վա­կան հոս­քե­րի հիմ­նա­կան վեկ­տոր­ներն այս­պի­սին են։
-Ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյա­նը ի­րա­զե­կե­լու մեր գոր­ծե­լաո­ճը։
-Նոր­մալ։ Կա­րող էր ա­վե­լի լավ լի­նել, բայց կա­րող էր և ա­վե­լի վատ լի­նել։ Աշ­խա­տանք տար­վում է, կա­ռույց­ներ կան, այլ հարց է՝ կօգ­տա­գործ­վի հայ­կա­կա՞ն ին­ֆոր­մա­ցիան, ադր­բե­ջա­նա­կա՞ն, թե՞ ի­րենց սե­փա­կան ին­ֆոր­մա­ցիա­յի աղ­բյուր­ներն ու­նեն։ Դա պայ­մա­նա­վոր­ված է նաև նրա­նով, թե ինչ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ ու­նեն տվյալ եր­կր­նե­րը, կամ ինչ աշ­խա­տանք է տար­վել ժա­մա­նա­կին այս կամ այն լրատ­վա­մի­ջո­ցի հետ։
-Այն, ինչ հա­պա­ղում են հայտ­նել պաշ­տո­նա­կան աղ­բյուր­նե­րը, եր­բեմն տեղ է հաս­նում ծա­նոթ-բա­րե­կա­մի մի­ջո­ցով։ Ի՞նչ վտանգ­նե­րով է հղի չվե­րահ­սկ­ված ին­ֆոր­մա­ցիա­յի տա­րա­ծու­մը։
-Պա­տե­րազ­մա­կան օ­րե­րին մե­ծա­թիվ լու­րեր, ա­սե­կո­սե­ներ են պտտ­վում, նաև դա է պատ­ճա­ռը, որ տե­ղե­կատ­վա­կան ին­ֆոր­մա­ցիան սկ­սում է տր­վել ո­րո­շա­կի չա­փա­բաժ­նով և մի քա­նի պաշ­տո­նա­կան աղ­բյուր­նե­րից։ Մար­դիկ պետք է հաս­կա­նան, որ ա­սե­կո­սե տա­րա­ծե­լով վնա­սում են հենց ի­րենց, ի­րենց բա­րե­կամ­նե­րին, ո­րոնք գու­ցե ռազ­մա­ճա­կա­տում են։ Դրա հա­մար զսպ­վա­ծու­թյան կոչ եմ ա­նում, մի քիչ համ­բե­րել է պետք, դի­մա­նալ, այս­պես թե այն­պես, ո՞նց է ե­ղել և ի՞նչ է ե­ղել, պարզ­վե­լու է պա­տե­րազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ա­վար­տից հե­տո։ Պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ, դաշ­տը լց­նե­լը լու­րե­րով, ո­րոնց մի մա­սը կա­րող է ճիշտ լի­նել, մի մա­սը` սխալ, բա­վա­կա­նին վտան­գա­վոր է։ Այս­պես ա­սեմ. ե­թե 100 ա­սե­կո­սեից 99-ը ճիշտ լի­նի, մե­կը` սխալ, այդ մե­կը շատ ա­վե­լի վնաս կա­րող է հասց­նել ռազ­մա­ճա­կա­տում կռ­վող­նե­րին։
-Ի՞նչ կա­սեք զրույ­ցի վեր­ջում։
-Պետք է զգոն լի­նել, յու­րա­քան­չյուր մարդ վիր­տուալ հար­թակ­նե­րում պետք է ի­րեն այն­պես դրսևո­րի, ինչ­պես ի­րա­կան կյան­քում։ Ի­րա­կան կյան­քում ոչ ոք ա­մեն անց­նող-դար­ձո­ղի չի հանձ­նում իր բնա­կա­րա­նի բա­նա­լի­նե­րը, չի հայտ­նում բնա­կա­րան մտ­նե­լու ծած­կա­գի­րը կամ չի ա­սում, թե որ­տեղ են պահ­վում իր գու­մար­նե­րը։ Նույն կերպ էլ վիր­տուալ հար­թա­կում պետք է լի­նի։ Ե­թե սոց­ցան­ցե­րում պա­հես քեզ այն­պես, ինչ­պես ի­րա­կան կյան­քում, բազ­մա­թիվ հար­ցեր, տե­ղե­կատ­վա­կան անվ­տան­գու­թյան ա­ռու­մով, կլուծ­վեն։

Զրու­ցեց
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 18111

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ