Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Սիրտդ վար­չա­պետ Փա­շի­ն­յան չկան­չի, իսկ միտքդ՝ ընդ­դի­մա­դիր Նի­կոլ

Սիրտդ վար­չա­պետ Փա­շի­ն­յան չկան­չի, իսկ միտքդ՝ ընդ­դի­մա­դիր Նի­կոլ
02.06.2020 | 00:21
Ե­րեկ Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը դար­ձավ 45 տա­րե­կան։ Նախ շնոր­հա­վո­րում ենք, իսկ մաղ­թանք­ներն ա­վե­լի ուշ։ Փա­շի­նյա­նը ծնն­դյան օ­րով ստա­ցավ յու­րա­հա­տուկ «ա­նակն­կալ», որն ա­ռա­վոտ կա­նուխ բա­վա­կան գոհ ու զվարթ ինքն ի­րեն «մա­տու­ցեց»՝ ա­վե­տե­լով, թե ին­քը և իր ըն­տա­նի­քի բո­լոր ան­դամ­նե­րը վա­րակ­ված են կո­րո­նա­վի­րու­սով։ Տես­նու՞մ եք, ինչ ա­պի­կար վի­րուս է, ան­գամ մար­դուն ծնն­դյան օ­րով հան­գիստ չի թող­նում, ան­կոչ ներ­խու­ժել է Փա­շի­նյան­նե­րի ըն­տա­նիք, տնա­վոր­վել։ Գու­ցե 45-ա­մյա­կի ա­ռա­ջին տաս­նօ­րյա­կը հենց այն­պես չէ, որ Փա­շի­նյա­նը մե­կու­սա­ցած պի­տի անց­կաց­նի, մտո­րե­լու, ան­ցա­ծը վեր­լու­ծե­լու, ա­րածն ու չա­րա­ծը կշ­ռա­դա­տե­լու, ինքն իր հետ մնա­լու ճիշտ ժա­մա­նակն է։ Խոս­քը մաս­նա­վո­րա­պես վեր­ջին 2 տար­վա մա­սին է, երբ Փա­շի­նյանն ի պաշ­տո­նե նաև եր­կիր է ներ­կա­յաց­նում ու պա­տաս­խա­նա­տու է ոչ միայն իր հա­մար։ Շատ հե­տաքր­քիր է, ե­թե ընդ­դի­մա­դիր Փա­շի­նյա­նը կող­քից դի­տեր վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նին, ի՞նչ կա­սեր ու 45-ա­մյա հեռ­վից ի՞նչ կմաղ­թեր նրան։ Գոր­ծը թեթևաց­նենք ու փոր­ձենք օգ­նել ընդ­դի­մա­դիր Փա­շի­նյա­նին։
-Եր­կու տա­րի ա­ռաջ մարդ­կանց ա­սա­ցի, որ կգամ իշ­խա­նու­թյան, բո­լորդ կապ­րեք ու­րիշ Հա­յաս­տա­նում, որ­տեղ բո­լո­րը լի­նե­լու են եր­ջա­նիկ, հպարտ, հան­դուր­ժող։
-Բայց դու ըն­դա­մե­նը եր­կու տա­րում ի՞նչ դարձ­րիր այս մի բուռ եր­կի­րը։ Սևեր-սպի­տակ­ներ, հներ-նո­րեր, նախ­կին­ներ-ներ­կա­ներ, հե­ղա­փո­խա­կան­ներ-հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան­ներ։ Հի­մա ան­գամ քո թիմն է հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան դար­ձել, որ ճիշտն ա­սեմ, դու ինքդ քեզ էլ ես «սև» դարձ­րել։
-Ա­սա­ցի, որ Բաղ­րա­մյան 26 ճամպ­րուկ­նե­րով գու­մար­ներ են տա­րել, նախ­կին­նե­րը թա­լան­չի են, ժո­ղովր­դից գո­ղա­ցա­ծը մինչև վեր­ջին կո­պե­կը հետ եմ բե­րե­լու։
-Բայց վար­չա­պե­տի «մուն­դի­րը» հա­գար դա­տա­կան թույլ փաս­տե­րով, շին­ծու գոր­ծեր հա­րու­ցե­ցիր, ոչ մի փաստ մինչ օրս դա­տա­րա­նով չհաս­տա­տե­ցիր, ու բո­լոր դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րի հետևում հա­սա­րա­կու­թյու­նը սկ­սեց տես­նել վրեժխ­նդ­րու­թյուն։
-Ա­սա­ցի` կո­ռուպ­ցիա չի լի­նե­լու, բա­նա­կից գո­ղա­ցո­ղը պի­տի հան­րա­յին ար­գա­հա­տան­քի ար­ժա­նա­նա։
-Բայց ե­կար իշ­խա­նու­թյան՝ սե­փա­կան թի­մա­կից­ներդ ան­մի­ջա­պես կո­ռուպ­ցիա­յի վրա բռ­նե­ցին, իսկ սե­փա­կան ըն­տա­նի­քիդ վե­րա­բե­րող խայ­տա­ռակ կո­ռուպ­ցիոն փաս­տե­րի մա­սին բարձ­րա­ձայ­նում­նե­րին այդ­պես էլ չկա­րո­ղա­ցար հա­կա­փաս­տարկ­ներ ներ­կա­յաց­նել։ Միակ զենքդ կր­կին կի­րա­ռե­ցիր՝ մե­ղադ­րան­քին մե­ղադ­րանք­նե­րով պա­տաս­խա­նե­ցիր։ Որ­պես վկա, ա­մեն ան­գամ կան­չե­ցիր ի­րա­վա­պահ հա­մա­կար­գին ու հայ­տա­րա­րե­ցիր, թե քնն­վում են աշ­խար­հա­ցունց գոր­ծեր։
-Ազ­գա­յին ար­ժեք­նե­րը հար­թա­կից կարևո­րե­ցի։
-Բայց իշ­խա­նու­թյա­նը մոտ ե­կար, թե չէ, անձ­նա­կան ե­րաշ­խա­վո­րու­թյան տակ վերց­րիր սե­ռա­կան ոչ ա­վան­դա­կան կողմ­նո­րո­շում ու­նե­ցող ան­ձանց, ե­կե­ղե­ցու դեմ ար­շա­վը սո­վո­րա­կան բնույթ կրեց, բռ­նու­թյան քա­րո­զը, ա­տե­լու­թյան խոս­քը հա­սավ ան­պատ­կե­րաց­նե­լի չա­փե­րի, պե­տա­կան ինս­տի­տուտ­ներն ար­ժեզր­կե­ցիր։ Շա՜տ կար­միր գծեր խախ­տե­ցիր։
-ԱԺ ամ­բիո­նից ա­նընդ­հատ խո­սում էի ԽԾԲ-նե­րին պե­տա­կան հա­մա­կարգ չտա­նե­լու մա­սին։
-Բայց իշ­խա­նու­թյան ե­կած-չե­կած՝ պե­տա­կան հա­մա­կար­գը լց­րիր ազ­գա­կան­նե­րով, ըն­կեր­նե­րով՝ ա­ներ­ձագ, եղ­բո­րոր­դի պատ­գա­մա­վոր­ներ, ըն­կեր, քա­վոր քա­ղա­քա­պե­տեր։ Քա­վոր-ըն­կե­րոջ ըն­կե­րու­թյան ատ­կատն ան­ցյա­լում հան­ցա­գոր­ծու­թյուն էր, այ­սօր՝ ան­տե­սա­նե­լի մի բան։
-Ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մին հա­ջոր­դող օ­րե­րին (ա­վե­լի ստույգ՝ մա­յի­սին) ըն­դա­մե­նը մի քա­նի օր գնա­ցի դիր­քեր, չծա­ռա­յած վերց­րի զեն­քը ու հա­գա կա­մուֆ­լյաժ։
-Բայց դու շատ ա­ռաջ գնա­ցիր, ստեղ­ծե­ցիր ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մի հան­գա­մանք­ներն ու­սում­նա­սի­րող հանձ­նա­ժո­ղով, ար­ցա­խյան պա­տե­րազ­մով ան­ցած բո­լոր հրա­մա­նա­տար­նե­րին վար­կա­բե­կե­ցիր, բա­նա­կի կար­գա­վի­ճա­կը ի­ջեց­րիր «տրու­սիկ-մայ­կա­յի» մա­կար­դա­կի, հի­մա էլ ա­սում են, թե զենք ես վա­ճա­ռում։ Լռում ես, չգի­տենք՝ էլ ինչ մտա­ծել։ Էլ չեմ ա­սում, թե ինչ ա­րե­ցիր ար­տա­քին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հետ։
-Ա­նընդ­հատ գո­ռում էի, թե ՀՀ-ն ԵԱՏՄ-ում ա­նե­լիք չու­նի, և ԵԱՏՄ ան­դա­մակ­ցու­թյու­նը լր­ջա­գույն սպառ­նա­լիք­ներ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տա­նի տն­տե­սու­թյան, ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան և քա­ղա­քա­կան ուղ­ղու­թյուն­նե­րի հա­մար, իսկ ապ­րի­լյան պա­տե­րազմն էլ հրահր­ված ու պայ­մա­նա­վոր­ված էր Ռու­սաս­տա­նի հետ։
-Վար­չա­պետ դար­ձար, լրիվ մո­ռա­ցար, թե ինչ էիր ա­սել, մեկ էլ, թե ԵԱՏՄ-ն է, որ կա, իսկ Ռու­սաս­տա­նի հետ էլ փայ­լուն հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ ու­նենք։ Դու էլ գի­տես, որ քո խոս­քե­րի լր­ջու­թյանն այն­տեղ չեն հա­վա­տա­լու։ Մի­լիո­նա­վոր դրամ­ներ ծախ­սե­ցիր, հա­սար ԱՄՆ, մի­ջին կար­գի մի պաշ­տո­նյա­յի ըն­դու­նե­լու­թյանն էլ չար­ժա­նա­ցար։
-Բայց այս մի հար­ցում ես կես բառ չեմ ա­սել, բայց զգում եմ, որ էլ տեղ չու­նենք ա­ռաջ գնա­լու։
-Վի­րու­սը բա­նի տեղ չդ­րե­ցիր, ու հի­մա ողջ հա­սա­րա­կու­թյու­նը, դու էլ հե­տը վա­րակ­վել եք։
-Այս­տեղ իմ մա­տը խա­ռը չէ։
-Ինչ ա­սել ու ա­րել ես, միակ մեղ­քը քոնն է, բայց հաս­կա­նում եմ, որ քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րից ա­մե­նաու­ժե­ղը սա է։ Շուտ ա­պա­քին­վիր, զգում եմ, որ, ըստ էու­թյան, դարձ ի շր­ջանս յուր։
-Վեր­ջում, ա­կանջդ բեր, մի բան ա­սեմ, ի­րա­կա­նում ոչ ես, ոչ էլ դու եր­բեք ան­կեղծ չենք ե­ղել մարդ­կանց ու նաև ինք­ներս մեր ա­ռաջ, ո­րով­հետև հան­րու­թյանն ա­սել ենք մի բան, բայց ի­րա­կա­նում մտա­ծել ու գոր­ծել լրիվ այլ տրա­մա­բա­նու­թյամբ։ ՈՒս­տի եր­կու­սիս էլ մի մաղ­թանք ու­նեմ. կա­րո­ղա­նանք, ի վեր­ջո, հաշտ ու ներ­դաշ­նակ ապ­րել մեր ներ­քին «ես»-ի հետ, սիրտդ վար­չա­պետ Փա­շի­նյան չկան­չի, իսկ միտքդ՝ ընդ­դի­մա­դիր Նի­կոլ։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 11118

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ