Ոստիկանը մերն է՞. 6 տարվա վաղեմության ախմախ միտքը հերիք է կրկնեք: Ոստիկանը երբեք մերը չի եղել: Ոստիկանը եղել է, կա ու կլինի իշխանությանը

Ըստ հավաստի աղբյուրների՝ այս պահին իշխանությունները պարեկային ոստիկանությանը հանձնարարել են ստուգել Երևան մտնող բոլոր բեռնատարները՝ հատկապես քար, ավազ տեղափոխողները...

Պարզ է, չէ՞, որ Արայիկ Հարությունյանի ցուցմունքների ֆիլմի անոնսի մասին Ադրբեջանի հայտարարությունը հենց այնպես չի արվել, դա զգուշացում էր...

Այսօր պայքարի առաջին շարքերում պետք է լինեին գիտական հիմնարկների, ստեղծագործական միությունների ներկայացուցիչները...

Երբ դժվարությամբ հասկացան, որ ոչ միայն որևէ դրական, խորքային քայլի ունակ չեն, այլև է՛լ ավելի են փչացնում եղածը՝ գերազանցելով բոլոր նախին արատավոր երևույթների ռեկորդները, հայտնվեցին ինքնարդարացման ճահճուտում...

Սկսված «Տավուշյան շարժումը» կարիք ունի քաղաքական ձևակերպումների, և այդ դեպքում այն կբերի հաջողության։ Եթե մոտիվացված-ոգեշնչված հասարակությունը չհասկանա, թե ինքը ինչ է պահանջում, սպասված լայն համախմբումը չի կայանա, քանի որ շատ-շատերն այս պահին չեն հասկանում առաջ քաշված պահանջները...

Եվրոպացիների ամենամեծ խաբեբայությունն այն էր, որ գնացին հասան մի անծանոթ տարածք, էդ տարածքի անունը դրեցին Ամերիկա, բայց բնիկներին անվանեցին հնդկացիներ։

Թուրքիան իր ծննդի պահից սկսեց ձևավորել ազգային պետություն՝ բոլոր ինստիտուտներով հանդերձ։ Հատկապես ուժային կառույցները ունեին ընգծված ազգային դեմք, և հետագայում, Աթաթուրքի մահից հետո, տասնյակ ռազմական հեղաշրջումներ կատարվեցին Թուրքիայում, որոնք ուժայինները բացատրեցին, կոպիտ ասած, «ազգային ուխտից» շեղվելու հանգամանքով։ Հեղաշրջում իրականացնողները հիմնականում հայտնվում էին բանտերում և ոչ թե իշխանության աթոռին, ինչպես շատ երկրներում էր լինում։ Բայց անգամ դա չի կանգնեցրել նրանց, որպեսզի նույնը 2016-ին փորձեն, ու դեռ էլի են փորձելու։

Տաքսիի կանգառ է։ Շարվել են տաքսիները մայթի երկայնքով, iսկ մայթի վրա մի նստարան կա' ծառի տակ։ Ես եմ նստած նստարանին ու երկու տաքսիստ։ Երկու հոգի էլ կանգնած են։ Խոսում են իրենց աշխատանքային առօրյայից։ Կանգնածներից մեկի հեռախոսին զանգ եկավ։

Ցեղասպանութեան վերաբերեալ բազմաթիւ հետազօտութիւններում եւ գրքերում, ինչպէս նաեւ ցեղասպանագէտների եւ այս ոլորտի գիտնականների կողմից արւած մի շարք պաշտօնական յայտարարութիւններում «Հայոց Ցեղասպանութիւնը» դիտարկւում է որպէս միակ ամենամեծ զանգւածային կոտորածը, որը տեղի է ունեցել Օսմանեան կայսրութիւնում XX դարի սկզբին: