Դեռ գա­լու է պա­տաս­խա­նատ­վու­թ­յան պա­հը

Հա­յաս­տա­նի ի­րա­վա­պահ մար­մին­նե­րը թեև ձևա­կա­նո­րեն ա­պա­քա­ղա­քա­կան են, սա­կայն ի­րա­կա­նում, ինք­նա­կամ թե հար­կադ­րա­բար, քա­ղա­քա­կան պոռ­նի­կի կար­գա­վի­ճա­կում են, հա­ճախ եր­կա­կի ստան­դարտ­նե­րով ա­ռաջ­նորդ­վող և իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի քա­ղա­քա­կան պատ­վեր­նե­րը կա­տա­րող գոր­ծիք են: Պոռ­նի­կը եր­բեք չի ա­սում, որ ին­քը պոռ­նիկ է, նույնն է նաև քա­ղա­քա­կան պոռ­նիկ­նե­րի և այդ կար­գա­վի­ճա­կում գտն­վող «ա­պա­քա­ղա­քա­կան­նե­րի» պա­րա­գա­յում։
Ի սկզ­բա­նե ըն­դգ­ծեմ՝ ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նը, մեղմ ա­սած, իմ աչ­քի լույ­սը չէ, միայն Թով­մա­սյա­նի «քա­վո­րու­թյամբ» մշակ­ված ու 2015 թ. դեկ­տեմ­բե­րին «ըն­դուն­ված» Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը լիո­վին բա­վա­րար է նրա առն­չու­թյամբ այս դիր­քո­րո­շումն ար­տա­հայ­տե­լու հա­մար (մնա­ցած պատ­ճառ­նե­րի մա­սին էլ չն­շեմ), սա­կայն երբ նրա հան­դեպ ի­րա­վա­կան պա­ճու­ճան­քով, սա­կայն էու­թյամբ ակն­հայ­տո­րեն հա­կաի­րա­վա­կան ու քա­ղա­քա­կան հե­տապն­դում է ի­րա­կա­նաց­վում կամ դրա հիմ­քը դր­վում՝ ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծով քրեա­կան գործ հա­րու­ցե­լով, չի կա­րե­լի լռել։

Ինչ­պես ար­դեն հայտ­նի է ՀՔԾ-ի հրա­պա­րա­կած տե­ղե­կատ­վու­թյու­նից, «ՀՀ ԱԺ պատ­գա­մա­վոր Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նի կող­մից ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զին հա­ղոր­դում է ներ­կա­յաց­վել մի խումբ պաշ­տո­նա­տար ան­ձանց կող­մից պե­տա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը յու­րաց­նե­լու ա­ռերևույթ հան­ցա­գոր­ծու­թյան դեպ­քի կա­պակ­ցու­թյամբ:
Հա­ղորդ­ման հի­ման վրա ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյու­նում նա­խա­պատ­րաստ­ված նյու­թե­րով ո­րո­շում է կա­յաց­վել ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սով քրեա­կան գործ հա­րու­ցե­լու մա­սին»:

Ար­ման Բա­բա­ջա­նյանն իր վե­րոն­շյալ հա­ղորդ­ման մեջ, Hayeli.am-ի տե­ղե­կաց­մամբ, ի­րա­վա­պահ­նե­րի ու­շադ­րու­թյու­նը հրա­վի­րել է այն հան­գա­ման­քի վրա, որ Թով­մա­սյա­նը ՍԴ ան­դամ դառ­նա­լուց ա­ռաջ պատ­գա­մա­վո­րա­կան ման­դա­տից հրա­ժար­վե­լու դի­մում չի գրել, յու­րաց­րել է Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը՝ հան­ցա­վոր սխե­մա­ներ կի­րա­ռե­լով, ին­չի մաս են դար­ձել Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի նախ­կին նա­խա­գահ Ա­րա Բաբ­լո­յանն ու Կենտ­րո­նա­կան ընտ­րա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի ղե­կա­վա­րը։ Ըստ Բա­բա­ջա­նյա­նի, ՀՀԿ-ի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյամբ ա­մեն ինչ ար­վել է, որ­պես­զի Թով­մա­սյա­նը ՍԴ նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը ստանձ­նի 2018 թ. ապ­րի­լի 9-ից ա­ռաջ, մինչև 2015 թ. փո­փոխ­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյան ամ­բող­ջու­թյամբ ու­ժի մեջ մտ­նե­լը, որ­պես­զի պաշ­տո­նա­վա­րի ոչ թե 6 տա­րի, այլ մինչև 65 տա­րե­կա­նը։ Հենց այդ նպա­տա­կով էլ լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի ա­վար­տից մոտ մեկ ա­միս շուտ հրա­ժա­րա­կան է տվել ՍԴ նախ­կին նա­խա­գահ Գա­գիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը:

Հայտ­նի բան է, որ, քրեա­կան ի­րա­վուն­քի հա­մա­ձայն, են­թադ­րու­թյուն­նե­րի հի­ման վրա չի կա­րե­լի ան­ձին ոչ մե­ղադ­րանք ա­ռա­ջադ­րել, ոչ դա­տա­պար­տել, դրա հա­մար ան­հեր­քե­լի փաս­տեր, հա­մա­պա­տաս­խան ա­պա­ցույց­ներ են անհ­րա­ժեշտ: Սա­կայն ա­ռանձ­նա­պես չեմ զար­մա­նա, ե­թե ՀՔԾ-ում Հրայր Թով­մա­սյա­նին մե­ղադ­րանք ա­ռա­ջադր­վի ա­ռանց նշ­ված ա­պա­ցույց­նե­րի, ա­ռանց ի­րա­վա­կան հիմ­քե­րի (էլ չեմ խո­սում այդ հիմ­քե­րի բա­վա­րար լի­նե­լու մա­սին), քա­նի որ ՀՀ այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, նե­րա­ռյալ ի­րա­վա­պահ մար­մին­նե­րը, ար­դեն վա­ղուց դուրս են ե­կել մեր երկ­րի օ­րեն­սդ­րու­թյան, օ­րի­նա­կա­նու­թյան ու նույ­նիսկ ող­ջա­խո­հու­թյան սահ­ման­նե­րից:
Ի­րոք, չա­փա­զանց մեծ հարց է, թե ինչ­պես է Թով­մա­սյա­նի կող­մից իշ­խա­նու­թյան յու­րաց­ման դրույթն ա­պա­ցուց­վե­լու, բայց ե­կեք մի պահ պատ­կե­րաց­նենք, թե ՀՔԾ-ն ա­պա­ցու­ցե­լու է դա, ին­չով նաև հեր­քե­լու է այժմ մեծ տա­րա­ծում ու­նե­ցող այն կար­ծի­քը, որ ՍԴ-ի նա­խա­գա­հի նկատ­մամբ քա­ղա­քա­կան հե­տապն­դում է ի­րա­կա­նաց­վում: Այդ դեպ­քում, սա­կայն, ու­րիշ խն­դիր է ա­ռա­ջա­նում: Այդ խնդ­րի էու­թյու­նը հա­կիրճ ներ­կա­յաց­նե­լու հա­մար, մեջ­բե­րենք Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի նա­խա­գա­հի նախ­կին տե­ղա­կալ, ՀՀ փաս­տա­բան­նե­րի պա­լա­տի ան­դամ Ար­փի­նե Հով­հան­նի­սյա­նի կող­մից ՀՀ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյան պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նին ս. թ. հոկ­տեմ­բե­րի 20-ին հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն ներ­կա­յաց­ված հա­ղոր­դու­մը հան­ցա­գոր­ծու­թյան մա­սին.
«Հրայր Թով­մա­սյա­նի դեմ իշ­խա­նու­թյան զավթ­ման հատ­կա­նիշ­նե­րով հա­րուց­ված քրեա­կան գոր­ծը թա­կարդ է հենց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հա­մար։ Ե­թե Հրայր Թով­մա­սյա­նը ՍԴ դա­տա­վոր է դար­ձել մին­չեւ պատ­գա­մա­վո­րա­կան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի դա­դա­րու­մը, ա­պա ճիշտ նույն կերպ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը՝ վար­չա­պետ, իսկ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը՝ փոխ­վար­չա­պետ, Մա­նե Թան­դի­լյա­նը և Ֆե­լիքս Ցո­լա­կյանն էլ՝ նա­խա­րար դար­ձել են մինչև ի­րենց պատ­գա­մա­վո­րա­կան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի դա­դա­րու­մը։

Բա­ցատ­րե՞մ, թե՞ կհաս­կա­նանք` սա ինչ է նշա­նա­կում։
Հար­գե­լի Սա­սուն Խա­չատ­րյան, ըն­դու­նեք սա որ­պես հան­ցա­գոր­ծու­թյան մա­սին հա­ղոր­դում՝ հենց նույն հիմ­նա­վո­րում­նե­րով, ին­չը ձեզ ներ­կա­յաց­վել է Հրայ­րի դեպ­քում»։
Հան­ցա­գոր­ծու­թյան մա­սին իր հա­ղորդ­ման մեջ Ար­փի­նե Հով­հան­նի­սյա­նը, ըստ էու­թյան, նշել է մի խումբ պաշ­տո­նյա­նե­րի կող­մից իշ­խա­նու­թյու­նը յու­րաց­նե­լու կամ զավ­թե­լու մա­սին (ե­թե Հրայր Թով­մա­սյա­նի` ՍԴ դա­տա­վոր դառ­նա­լը մինչև իր պատ­գա­մա­վո­րա­կան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի դա­դա­րու­մը, հա­մար­վում է իշ­խա­նու­թյան յու­րա­ցում), սա­կայն դա հա­վա­նա­բար բա­վա­րար հա­մա­րե­լով, չի անդ­րա­դար­ձել իշ­խա­նու­թյան բռ­նա­զավթ­մա­նը` նա­խա­տես­ված ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի դար­ձյալ նույն` 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սով: Մի՞թե Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի և նրա թի­մա­կից­նե­րի կող­մից իշ­խա­նու­թյան բռ­նա­զավ­թում չէր 2018 թ. ըն­թաց­քում տե­ղի ու­նե­ցա­ծը: Ի՞նչ է` ՀՔԾ պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նը մո­ռա­ցե՞լ է այդ ա­մե­նը… Ե­թե մո­ռա­ցել է, ա­ռա­ջար­կում եմ բազ­մա­թիվ փաս­տե­րից, տե­սա­ձայ­նագ­րու­թյուն­նե­րից ըն­դա­մե­նը մե­կին ծա­նո­թա­նալ: ՀՀ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի պատ­գա­մա­վոր­նե­րի աշ­խա­տա­վայ­րը և ՀՀԿ պատ­գա­մա­վոր­նե­րի տնե­րի ելքն ու մուտ­քը շր­ջա­փա­կե­լու մա­սին Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հրա­պա­րա­կա­յին հայ­տա­րա­րու­թյու­նը նույն պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ա­զատ տե­ղա­շար­ժի սահ­մա­նադ­րա­կան ի­րա­վուն­քի (ՀՀ Սահ­մա­նադ­րու­թյան 40-րդ հոդ­ված) նկատ­մամբ բռ­նու­թյուն գոր­ծադ­րե­լու սպառ­նա­լիք չէ՞… Ըն­դգ­ծենք, որ ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սի հա­մա­ձայն, իշ­խա­նու­թյու­նը զավ­թե­լը նաև բռ­նու­թյուն գոր­ծադ­րե­լու սպառ­նա­լի­քի մի­ջո­ցով ՀՀ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի, կա­ռա­վա­րու­թյան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նալն է:

ՈՒ՞մ հայտ­նի կամ պարզ չէ, որ ե­թե Հրայր Թով­մա­սյա­նը չու­նե­նար սկզ­բուն­քա­յին դիր­քո­րո­շում և իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի քա­ղա­քա­կան պատ­վե­րը կա­տա­րո­ղը լի­ներ, ե­թե ՀՀ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նը Հա­յաս­տա­նի երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի առն­չու­թյամբ հայտ­նի ո­րո­շումն ըն­դու­նած չլի­ներ, ե­թե իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հա­մոզ­ված լի­նեին, որ Թով­մա­սյա­նը և ՍԴ-ի ան­դամ­նե­րը հա­մա­սե­ռա­մոլ­նե­րի և մյուս այ­լա­սեր­ված­նե­րի հա­մար լայն ի­րա­վունք­ներ, հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ ա­պա­հո­վող Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիան հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան չեն ճա­նա­չե­լու, ա­պա այ­սօր Թով­մա­սյա­նի նկատ­մամբ ոչ միայն քրեա­կան հե­տապն­դում չէր լի­նի, այլև իշ­խա­նա­կան շր­ջա­նակ­նե­րից, ինչ­պես ա­սում են, նրա թա­նին թթու ա­սող չէր լի­նի։
Լավ, ՀՀ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի պատ­գա­մա­վոր Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նը ի­րա­վա­բան կամ փաս­տա­բան չէ, կա­րող էր և չգի­տե­նալ, որ իր հա­ղորդ­ման մեջ նշա­ծի պա­րա­գա­յում (այն ա­րարք­նե­րի, գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի, ո­րոնք իբրև թե կա­տա­րել են Թով­մա­սյա­նը և ու­րիշ­ներ) Հրայր Թով­մա­սյա­նի կող­մից ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծով («Իշ­խա­նու­թյու­նը յու­րաց­նե­լը») նա­խա­տես­ված հան­ցանք կա­տա­րե­լու, տվյալ դեպ­քում՝ իշ­խա­նու­թյու­նը զավ­թե­լու մա­սին ընդ­հան­րա­պես խոսք չի կա­րող լի­նել, ո­րով­հետև այդ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով նա պար­զա­պես չէր կա­րող ՍԴ լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նալ ու դրա­նով իշ­խա­նու­թյու­նը յու­րաց­նել: Բայց ի­րա­վա­բա­նա­կան գի­տու­թյուն­նե­րի թեկ­նա­ծու, ար­դա­րա­դա­տու­թյան եր­րորդ դա­սի պե­տա­կան խոր­հր­դա­կան, ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Ար­թուր Դավ­թյա՞նն էլ դա չգի­տեր… Իսկ ե­թե գի­տեր, ա­պա Բա­բա­ջա­նյա­նի հա­ղոր­դու­մը ստա­նա­լուց հե­տո ին­չու՞ ո­րո­շում չի կա­յաց­վել քրեա­կան գոր­ծի հա­րու­ցու­մը մեր­ժե­լու վե­րա­բե­րյալ, դրա փո­խա­րեն, հա­ղոր­դու­մը հա­մա­պա­տաս­խան մա­կագ­րու­թյամբ կամ կից գրու­թյամբ ու­ղարկ­վել է ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյուն։

Ո՞վ կա­րող է հա­վա­տալ, որ ար­դա­րա­դա­տու­թյան եր­րորդ դա­սի պե­տա­կան խոր­հր­դա­կան, ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյան պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյանն էլ չգի­տեր, որ Հրայր Թով­մա­սյա­նի և մի խումբ այլ պաշ­տո­նա­տար ան­ձանց վե­րա­բե­րյալ պատ­գա­մա­վո­րի վե­րոն­շյալ հա­ղորդ­ման հի­ման վրա ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյու­նում նա­խա­պատ­րաստ­ված նյու­թե­րով ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սով քրեա­կան գործ հա­րու­ցե­լու մա­սին ո­րո­շում ըն­դու­նե­լը (հա­րու­ցու­մը մեր­ժե­լու ո­րո­շում ըն­դու­նե­լու փո­խա­րեն), մեղմ ա­սած, ան­հե­թե­թու­թյուն է։ Մնում է եզ­րա­կաց­նել, որ գի­տեր, բայց, դրա­նով հան­դերձ, չի խոր­շել այն բա­նից, որ իր ղե­կա­վա­րած ծա­ռա­յու­թյու­նում վե­րոն­շյալ նյու­թե­րով ՀՀ քր. Օր.-ի 300-րդ հոդ­վա­ծով քրեա­կան գործ հա­րուց­վի և ուղ­ղա­կի վկա­յու­թյու­նը լի­նի Հրայր Թով­մա­սյա­նի նկատ­մամբ ի­րա­կա­նաց­վող քա­ղա­քա­կան հե­տապ­նդ­ման։ Հի­մա պար­զա­բա­նենք, թե խոսքն ին­չի մա­սին է, նախ և ա­ռաջ, բա­ռա­ցիո­րեն և ամ­բող­ջու­թյամբ մեջ­բե­րե­լով ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սը.
«1. Իշ­խա­նու­թյու­նը զավ­թե­լը` բռ­նու­թյուն գոր­ծադ­րե­լու կամ բռ­նու­թյուն գոր­ծադ­րե­լու սպառ­նա­լի­քի մի­ջո­ցով, ինչ­պես նաև Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ չնա­խա­տես­ված այլ ե­ղա­նա­կով Հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գա­հի, Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի, կա­ռա­վա­րու­թյան կամ սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լը` պատժ­վում են ա­զա­տազ­րկ­մամբ` տա­սից տասն­հինգ տա­րի ժամ­կե­տով»:

Ինչ­պես ակն­հայտ է, խոս­քը տվյալ դեպ­քում վե­րա­բե­րում է Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ չնա­խա­տես­ված այլ ե­ղա­նա­կով Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լուն։ Մի պահ են­թադ­րենք, թե այն, ինչ գրել է Ար­ման Բա­բա­ջա­նյանն իր հա­ղորդ­ման մեջ, և այն, ինչ պար­զել են ՀՔԾ-ում նյու­թե­րի նա­խա­պատ­րաստ­ման ըն­թաց­քում՝ Հրայր Թով­մա­սյա­նի և այ­լոց կող­մից ինչ-ինչ ա­րարք­նե­րի, գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ա­ռու­մով, ի­րա­կա­նու­թյուն է։ Բայց չէ՞ որ այդ դեպ­քում խոսք կա­րող է լի­նել Հրայր Թով­մա­սյա­նի կող­մից Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ չնա­խա­տես­ված ե­ղա­նա­կով մի­միայն Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հի, և ոչ թե՝ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լու մա­սին: Մինչ­դեռ օ­րենս­դի­րը Քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սով Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ չնա­խա­տես­ված ե­ղա­նա­կով տի­րա­նա­լու հա­մար քրեա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն չի նա­խա­տե­սել։

Ա­վե­լորդ չենք հա­մա­րում հի­շեց­նել նաև «Նոր­մա­տիվ ի­րա­վա­կան ակ­տե­րի մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 41-րդ հոդ­վա­ծը («Նոր­մա­տիվ ի­րա­վա­կան ակ­տի նոր­մի մեկ­նա­բա­նու­մը»), ո­րի հա­մա­ձայն, նոր­մա­տիվ ի­րա­վա­կան ակ­տի նոր­մը մեկ­նա­բան­վում է` ել­նե­լով նոր­մա­տիվ ի­րա­վա­կան ակ­տում պա­րու­նակ­վող բա­ռե­րի և ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րի տա­ռա­ցի նշա­նա­կու­թյու­նից: Այ­սինքն` ե­թե ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սում գր­ված է «սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լը», ա­պա դա պետք է մեկ­նա­բա­նել ու հաս­կա­նալ հենց այդ­պես, միա՛յն այդ­պես, և ոչ թե ՍԴ-ի նա­խա­գա­հի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նա­լը հա­մա­րել ՍԴ-ի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րին տի­րա­նալ, նույ­նաց­նել դրա հետ: Դա ան­թույ­լատ­րե­լի է:

Ե­թե մտ­քից կա­ղա­ցող ան­ձինք վե­րոն­շյալ բա­ցատ­րու­թյու­նից հե­տո էլ չհաս­կա­ցան տվյալ պա­րա­գա­յում 300-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սով քրեա­կան գործ հա­րու­ցե­լու ան­թույ­լատ­րե­լիու­թյու­նը, ա­վե­լի պարզ բա­ցատ­րեմ. Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հը Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րան չէ, ՍԴ-ի նա­խա­գա­հի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը բնավ նույ­նա­կան չեն ՍԴ-ի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի հետ, Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի հա­մե­մատ դրանք շատ սահ­մա­նա­փակ են։ Հարկ է նկա­տի ու­նե­նալ նաև, որ ՍԴ-ի նա­խա­գահն ըն­դա­մե­նը ՍԴ-ի ան­դամ է, նա ՍԴ-ի մյուս ան­դամ­նե­րից տար­բեր­վում է սոսկ կազ­մա­կերպ­չա­կան լիա­զո­րու­թյուն­ներ ու­նե­նա­լով, քա­նի որ քվեար­կու­թյուն­նե­րի, ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նե­լու ժա­մա­նակ ըն­դա­մե­նը մեկ ձայն ու­նի:
Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ե­թե ի­րեն պատ­կե­րաց­նում է ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյուն և յու­րաց­րել է կա­ռա­վա­րու­թյան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը, ե­թե գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Ար­թուր Դավ­թյանն ի­րեն պատ­կե­րաց­նում է ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյուն և յու­րաց­րել է գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյան լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը, ե­թե ՀՔԾ պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյանն ի­րեն պատ­կե­րաց­նում է ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյուն և յու­րաց­րել է ՀՔԾ լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը, ե­թե վե­րը նշ­վա­ծը, ի­րոք, այդ­պես է, ա­պա դա բնավ չի նշա­նա­կում, որ ՍԴ-ի նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյանն ի­րեն նույ­նաց­րել է ՍԴ-ի հետ և յու­րաց­րել Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը։ Ա­վե­լին. ե­թե կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­կա­յիս ան­դամ­նե­րը վար­չա­պե­տին կա­րող էին թույլ տալ վե­րը նշ­վա­ծը, ե­թե Գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյան և ՀՔԾ-ի աշ­խա­տա­կից­նե­րը դա կա­րող էին թույլ տալ ի­րենց ղե­կա­վար­նե­րին, ա­պա ՍԴ-ի ներ­կա­յիս ան­դամ­նե­րը Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հին դա թույլ չէին տա, ե­թե վեր­ջինս նույ­նիսկ այդ­պի­սի ցան­կու­թյուն, ձգ­տում ու­նե­նար։
«Ի­հար­կե, կլի­նեն ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի նկատ­մամբ կի­րառ­վող հե­տապն­դումն ար­դա­րաց­նող­ներ, ա­վե­լին՝ ար­կա­ծախն­դիր խոր­հր­դա­տու­ներ, սա­կայն, ե­թե ան­գամ դա ողջ հան­րու­թյան սր­տով լի­նի, միևնույն է՝ չկա ոչ մի ար­դա­րա­ցում, էլ չեմ խո­սում որևէ խե­լա­միտ ի­րա­վա­կան հիմ­նա­վոր­վա­ծու­թյան մա­սին,- «Ֆեյս­բուք»-ի իր է­ջում գրել է ի­րա­վա­բա­նա­կան գի­տու­թյուն­նե­րի դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր Գևորգ Դա­նիե­լյա­նը։- Բա­րե­կա­մա­բար ակն­կա­լում եմ լի­նել ող­ջա­խոհ, սա եր­բեք չի կա­րող ըն­կալ­վել իբրև պատ­ժի ան­խու­սա­փե­լիու­թյան դրսևո­րում, որևէ ա­ղերս չի ու­նե­նա դա­տա­կան իշ­խա­նու­թյան նկատ­մամբ վս­տա­հու­թյան ձևա­վոր­ման հետ։ Մտա­հո­գող է դեպ­քե­րի զար­գաց­ման ժա­մա­նա­կագ­րու­թյու­նը»:

Ե­թե փա­շի­նյա­նա­կան Հա­յաս­տա­նում նույ­նիսկ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի նա­խա­գա­հը պաշտ­պան­ված չէ պե­տա­կան մասշ­տա­բով ի­րա­կա­նաց­վող քա­ղա­քա­կան հե­տապն­դու­մից, ո­րը վա­ղը կա­րող է վե­րած­վել ռեպ­րե­սիա­յի, ա­պա անհ­նա­զանդ պո­ղոս­նե­րի ու մյուս­նե­րի վի­ճա­կը դժ­վար չէ պատ­կե­րաց­նել։
ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյու­նում ս. թ. հոկ­տեմ­բե­րի 17-ին պե­տա­կան իշ­խա­նու­թյան յու­րաց­ման փաս­տի առ­թիվ հա­րուց­ված քրեա­կան գոր­ծը, ո­րը, ըստ էու­թյան, ուղղ­ված կամ ա­ռաջ­նա­հեր­թո­րեն ուղղ­ված է ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի դեմ, հեր­թա­կան ան­գամ փաս­տում է, որ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան ի­րա­վա­պահ հա­մա­կար­գը գոր­ծում է եր­կա­կի ստան­դարտ­նե­րով, պաշ­տո­նա­պես, դե­յու­րե լի­նե­լով ա­պա­քա­ղա­քա­կան, ի­րա­կա­նում օր­վա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի քա­ղա­քա­կան պատ­վեր­նե­րը կա­տա­րող հար­ճը կամ գոր­ծիքն է:

Կյան­քը կա­րու­սե­լի է նման, ոչ Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նը, ոչ Ռո­բերտ Քո­չա­րյանն ու Սերժ Սարգ­սյա­նը չմ­նա­ցին ի­րենց պաշ­տոն­նե­րին, այ­սօր նրանք զուրկ են ի­րենց նախ­կին լիա­զո­րու­թյուն­նե­րից ու կա­րո­ղու­թյուն­նե­րից: Ան­գամ Վազ­գեն Սարգ­սյա­նը հի­շա­տակ դար­ձավ: Ժա­մա­նա­կա­վոր է նաև Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի իշ­խա­նու­թյու­նը, Փա­շի­նյանն էլ չի մնա­լու, բայց չէ՞ որ հե­տո գա­լու է պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան պա­հը: Հենց ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյան, ՀՔԾ-ի և ԱԱԾ-ի հա­մա­պա­տաս­խան պաշ­տո­նյա­նե­րի շա­հե­րից է բխում այս մա­սին հի­շե­լը:

Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Իսրայելի բանակն արդեն կողմնորոշվել է Իրանի հարվածին պատասխանելու հարցում
• Զելենսկու և մյուսների համար կգտնվի՞, արդյոք, ռուսական զենքի հարվածներին դիմացող ռմբապաստարան
• Աշխարհը համակ ուշադրությամբ հետևում է Իրանին հարվածելու վերաբերյալ Իսրայելի հայտարարություններին
• Ադրբեջանի հարձակման կամ մեծ պատերազմի ժամանակը-2
• Ադրբեջանի հարձակման կամ մեծ պատերազմի ժամանակը
• Պարզաբանման սպասելիքով
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից- հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները-6
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից- հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները-5
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից-հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները-4
• Ինչո՞ւ Իսրայելը հիմա ցանկացավ Իրանին պատերազմի մեջ ներքաշել, արդյոք ջհուդամասոնական հանցախմբի բուն թիրախը մենք չե՞նք
• Մեդվեդև, Լավրով. ՈՒկրաինան ահաբեկչական պետություն է
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից- հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները. 3
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից-հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները-2
• Զելենսկու գլուխը շուտով կարող է պոկվել-4
• Զելենսկու գլուխը շուտով կարող է պոկվել-3
• Զելենսկու գլուխը շուտով կարող է պոկվել
• Նիկոլն Ալիևի առերևույթ աջակից- հանցակից, կամ՝ ինչ են բացահայտում Հայաստանի քարտեզները
• Նիկոլը, եթե որոշել է Հայաստանը դնել դագաղում ու հանձնել Ալիևին, ինքը կարող է ավելի շուտ հայտնվել դագաղում. ինքնապաշտպանության իրավունքը սրբազան է-4
• Նիկոլը, եթե որոշել է Հայաստանը դնել դագաղում ու հանձնել Ալիևին, ինքը կարող է ավելի շուտ հայտնվել դագաղում. ինքնապաշտպանության իրավունքը սրբազան է-3
• Նիկոլը, եթե որոշել է Հայաստանը դնել դագաղում ու հանձնել Ալիևին, ինքը կարող է ավելի շուտ հայտնվել դագաղում. ինքնապաշտպանության իրավունքը սրբազան է- 2

Մեկնաբանություններ