«Դեպրեսիան սև հագած մի կին է, որ ծեծում է քո դուռը»

Ըստ վիճակագրության` դեպրեսիան կարող է դառնալ աշխարհի թիվ մեկ խնդիրը և լուրջ վնաս հասցնել զարգացած երկրների տնտեսությանը: Այս մասին երեկ «Իրատես de facto» ակումբում ասաց կլինիկական հոգեբան ՄԻՀՐԴԱՏ ՄԱԴԱԹՅԱՆԸ, նշելով, որ անցած դարի 90-ականներից առայսօր դեպրեսիայի կտրուկ աճ է արձանագրվել, ընդ որում, սոցիալապես ապահով երկրներում դեպրեսիայով տառապողների թիվն ավելի մեծ է, քան սոցիալապես անապահով երկրներում: Այս առումով աշխարհում ամենաբարձր ցուցանիշը սկանդինավյան երկրներինն է:
«Դեպրեսիան տրամադրության երկարատև անկումն է, որը կարող է դառնալ ամենօրյա խնդիր ու խանգարել կյանքի որակին,- պարզաբանեց բանախոսը:- Ախտանիշները բազմապիսի են. մարդը չի կարողանում ճիշտ որոշում ընդունել, ունենում է մեղքի զգացում, բացասական վերաբերմունք սեփական անձի նկատմամբ, կորցնում է հումորի զգացումը, առաջ են գալիս քնի խանգարում, ախորժակի կորուստ: Դեպրեսիան ունենում է դիմակներ, հաճախ արտահայտվում է մարմնական ցավերի միջոցով: Ռուսաստանի ընդհանուր պրոֆիլային հիվանդանոցում անցկացված վիճակագրության համաձայն` կամայական մասնագետներին դիմող 70 տոկոս այցելուների մոտ արձանագրվել է դեպրեսիվ սինդրոմ»: Մեր օրերում դեպրեսիայի պատճառներից մեկը տեխնիկան է:
«Ամեն ինչ շատ արագ է դարձել, ու չկա ժամանակ շփումները կազմակերպելու, բացի այդ, հոգսերն են ավելանում, հոգնածության աստիճանը: Մենք սկսում ենք սպառել ինքներս մեզ, առանց հաշվի առնելու, որ ժամանակ և հնարավորություն պետք է տանք այդ ռեսուրսները վերականգնելու»,- նշեց հոգեբանը:
Հարց հնչեց` ինչպե՞ս խուսափել դեպրեսիայից:
«Դեպրեսիան ճանապարհ է, ինչ-որ խնդիր է լուծում: Յունգն ասում է՝ դեպրեսիան սև հագած մի կին է, որ ծեծում է քո դուռը, եթե դու դուռը չբացես, նա կմնա դռան հետևում միշտ կանգնած: Եթե ուզում ես ազատվել նրանից, պիտի դուռը բացես, հյուրասիրես նրան, հարցնես` ի՞նչ է ուզում, հետո ճանապարհ դնես»,- ասաց բանախոսը, փաստելով, որ այսօր ավելի հաճախ են դիմում հոգեբանի օգնությանը և փորձում խնդիրը լուծել ավելի քիչ ժամանակ ու ռեսուրս ծախսելով:
Մեր հարցին` ինչո՞վ բացատրել, որ սոցիալապես ապահով երկրներում դեպրեսիայով տառապողների թիվն ավելի մեծ է, Միհրդատ Մադաթյանը պատասխանեց. «Արժեքների փոփոխությամբ: Սոցիալապես անապահով երկրներում արժեքները դեռևս պահպանվում են, ավելի բարձր է նաև երջանկության տոկոսը. ինչքան բարձրանում է սոցիալական ապահովվածությունը, այնքան տեղի են տալիս ուրբանիզացիային ու տեխնիկային»:

Ակումբավար`
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ