«Հանրությունը ստի ամենազգայուն դետեկտորն է»

Այս օրերին Երևանում անցկացվում է «Կոնտեքստ» մեդիա-մարաթոնը, որի շրջանակներում Ռուսաստանի հեղինակավոր լրատվամիջոցների լրագրողներ և հայաստանցի փորձագետներ, մեդիա դաշտի մասնագետներ իրենց փորձն են ներկայացնում հայաստանյան բուհերի լրագրության ֆակուլտետների ուսանողներին, լրագրությամբ հետաքրքրվող երիտասարդներին։
Հանդիպումներից մեկի ընթացքում քաղաքական բանավեճի հմտությունների, համոզման տեխնիկայի մասին խոսեց Անդրանիկ Մարգարյանի անվան ՀՀԿ քաղաքական դպրոցի գործադիր տնօրեն ՀԱՅԿ ՄԱՄԻՋԱՆՅԱՆԸ։

Արդյոք մեր քաղաքական գործիչները հետաքրքրվու՞մ են քաղաքական բանավեճի նրբություններով, սեփական իմիջով, հանրությանը լավ ներկայանալու ձևերով` հարցրինք Հայկ Մամիջանյանին։ Ըստ նրա, գրեթե բոլոր քաղաքական գործիչներն այս կամ այն կերպ ուսումնասիրում են ներազդման, հոգեբանական և այլ տեխնիկաներ։ «Որոշ գործիչներ ունեն փորձագետներ, օգտվում են վերջիններիս խորհուրդներից, ոմանք իրենք են ինքնակրթությամբ զբաղվում։ Ամեն դեպքում, քաղաքական դիսկուրսի, դրա մատուցման, փաթեթավորման, ձևավորման մակարդակը Հայաստանում վերջին տարիներին զգալիորեն փոխվել է։ Դա նաև պայմանավորված է քաղաքացու՝ քաղաքական պրոդուկտն սպառողի պահանջների մեծացմամբ։ Մանավանդ երիտասարդները՝ որպես քաղաքական պրոդուկտ սպառող, շատ քմահաճ են, շատ յուրօրինակ և շատ յուրահատուկ ճաշակի տեր, ինչը պահանջում է նաև ադապտացում»։

Հետաքրքրվեցինք՝ ռուս և արևմտյան գործիչների հետ համեմատությանը մեր քաղաքական գործիչները դիմանու՞մ են։ «Ներազդման քաղաքական տեխնոլոգիաները խիստ առանձնահատուկ են՝ պայմանավորված հասարակության պահանջմունքներով։ Իհարկե, կան ունիվերսալ մեթոդներ, սակայն դրանք էլ պետք է հարմարեցվեն ըստ հասարակության։ Փառք Աստծո, Հայաստանում անցել են այն ժամանակները (դա 10-15 տարի առաջ էր), երբ վերցնում էին ռուսական, ուկրաինական կամ եվրոպական մոդելներ ու պարզապես կիրառում Հայաստանում՝ առանց հաշվի առնելու սոցիումի առանձնահատկությունները։ Ես համարում եմ, որ քաղաքական տեխնոլոգիան Հայաստանում բավականաչափ զարգացած է, և ներկապնակը, որ մենք տեսնում ենք քաղաքական դաշտում, նաև ներազդման տեսակետից, բավականին բարձր է»։

Ի՞նչ խորհուրդ կտա մեր զրուցակիցը քաղաքական գործիչներին հանրության հետ շփումներում. ինչպե՞ս իրենց դրսևորեն, որպեսզի հանրությունը նրանց դրական լույսի ներքո ընդունի։ Հայկ Մամիջանյանի հակիրճ խորհուրդը սա է՝ լինել այնպիսին, ինչպիսին կաս։ Եվ շատ ավելի լավ ու կարևոր է բարելավել սեփական անձը, մտածողությունն ու պարադիգմը, քան փոխել դրանց ներկայացման տարբերակները. «Հանրությունը ստի շատ լավ դետեկտոր է։ Թերևս ամենազգայուն։ Մանավանդ՝ հասարակական կարծիքը»։

Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «451° ըստ Ֆարենհայթի»
• ՈՒրիշ տեղ չկա՞ր
• «24 ժամ ե­ղել ենք տար­բեր զեն­քե­րի հրե­տա­կոծ­ման տակ»
• «Ադր­բե­ջա­նը, Թուր­քիան ու ֆոս­ֆո­րա­յին զենքն Ադր­բե­ջա­նին մա­տա­կա­րա­րող­նե­րը պետք է պա­տաս­խան տան դա­տա­րա­նի ա­ռաջ»
• «Մեր բո­լո­րի ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»
• Կա­րե­նին անհ­նար էր չհար­գել, նույ­նիսկ հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը նրան ըն­դու­նում էին որ­պես լե­գենդ, որ­պես ժայռ, որ­պես հե­ղի­նա­կու­թ­յուն
• Եկե­ղե­ցին գո­յութ­յուն ու­նի 2000 տա­րի և գո­նե ա­ռա­ջի­կա 2000 տար­վա հա­մար պետք է ա­պա­հո­վի ե­կող սե­րունդ­նե­րի հոգևոր կա­րիք­նե­րը
• «Լճա­շեն­ցի­նե­րի միա­վոր­ման» դռ­նե­րը բաց են բո­լոր լճա­շեն­ցի­նե­րի առջև
• «Ար­տա­կարգ դրու­թ­յու­նը կանց­նի, բայց բո­լոր ծնող­նե­րի, ա­շա­կերտ­նե­րի, ու­սու­ցիչ­նե­րի հա­մար կմ­նա մի շատ լավ նո­րա­մու­ծու­թ­յուն՝ հե­ռա­վար ու­սու­ցու­մը»
• «ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թ­յուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թ­յան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը»
• «Ռա­յա­նէյր»-ը հա­տուկ սպա­սար­կում է ի­րա­կա­նաց­նում
• Յա­կուտս­կի հայ­կա­կան կի­րակ­նօ­ր­յա դպ­րո­ցի սա­նե­րը նշե­ցին Ա­մա­նո­րը
• «Հա­յաս­տա­նը եր­գող ժայ­ռե­րի եր­կիր է, և ես ե­րա­զանք ու­նեմ նվա­գելու այդ ժայ­ռե­րի մեջ»
• Նպա­տա­կը դիր­քա­պահ զին­վո­րի անվ­տան­գու­թ­յունն է
• «Ադր­բե­ջա­նում պետք է տե­ղի ու­նե­նա հա­մա­կար­գա­յին փո­փո­խու­թ­յուն, որ­պես­զի կա­ռու­ցո­ղա­կան երկ­խո­սու­թ­յուն ակն­կա­լենք»
• Յակուտսկի հայերն ակտիվ մասնակցություն են ունենում եկեղեցական բոլոր տոներին
• Ստամբուլում հաղթանակ է տարել ընդդիմությունը. ի՞նչ կանի Էրդողանը
• Քրիստոնեական և հոգևոր գիտելիքների ճիշտ ուղղորդում դասընթացի միջոցով
• «Ինձ համար Արամ Իլյիչը սրբություն է»
• «ԱԳՆ-ն պետք է ավելի շատ կենտրոնանա հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման, քան Ցեղասպանության ճանաչման խնդրի վրա»

Մեկնաբանություններ