Գաղափարական ասելիք չկա

Արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների քարոզարշավը կարճ կլինի ոչ միայն ժամանակահատվածով, այլև ասելիքով: Ներկա իշխանությունները հասարակությանն ինչ-որ բան ասելու, գաղափարներ ու ծրագրեր ներկայացնելու անհրաժեշտություն չունեն. բավական է մեկ-երկու խրոխտ ելույթ կամ Facebook-յան լայվ, և խորհրդարանում ցանկալի թվով մանդատներն ապահովված են: Մասնակից մյուս ուժերն էլ, մեծ հաշվով, ոչինչ ասել չեն կարող, որովհետև եթե քննադատեն գործող իշխանությունների որդեգրած քաղաքականությունը, մատնացույց անեն բացթողումները կամ սայթաքումները, էյֆորիայի ազդեցության տակ գտնվող հասարակությունը չի ների նրանց ու կանվանի սև ուժեր: Այդ կուսակցությունները, հասկանալով քննադատության դիմաց վճարելիք գինը, չեզոք կեցվածք կընդունեն, իսկ նրանց ասելիքը կվերաբերի նախորդ իշխանություններին, որոնց կվատաբանեն, կփնովեն, անարգանքի սյունին կգամեն, կհիշեցնեն՝ ինչքան վատն էին, ինչ է թե որևէ կերպ շահեն ընտրողների սիրտը: Վերջիններս, անշուշտ, այդ հայտարարությունները զրնգուն գոչյուններով կընդունեն՝ մոռանալով, որ նմանատիպ հայտարարություններ անող ուժերի մեծամասնությունը նախորդ իշխանությունների ստվերում սեփական կյանքն էր դասավորում:
Ընտրություններին մասնակցության հայտ ներկայացրած «Հանրապետականի» ասելիքը նույնպես գաղափարական դաշտում չի լինելու: Նրանք քննադատելու են ներկաներին, նրանց թույլ տված սայթաքումներն են ի ցույց դնելու՝ խուսափելով նոր գաղափարներ կամ ծրագրեր ներկայացնելուց մեկ պարզ պատճառով. եթե պետությանն անհրաժեշտ ծրագրեր ու գաղափարախոսություն ունեին, ինչու՞ այդքան տարի չէին կիրառում:
Բոլոր ընտրությունների ժամանակ էլ քաղաքական ուժերն առաջնորդվում են մարդկանց ականջը շոյելու սկզբունքով՝ երրորդական պլանում թողնելով ապագայի մասին տեսլականներն ու առաջնահերթությունները: Քարոզարշավի գագաթնակետը ժողովրդին հալածող երևույթների, դեմքերի ու դեպքերի գոնե երևակայական ոչնչացումն է, ինչն արդեն ամիսներ շարունակ անում է Նիկոլ Փաշինյանը: Փաստ է, որ վերջինիս հայտարարությունները մեծ ոգևորությամբ են ընդունում իրավիճակի փոփոխությանը հավատացողները, չնկատելով, որ ամենատարբեր բարձրագոչ հայտարարություններն այդպես էլ միայն հայտարարության մակարդակում են մնում: Կարծում եմ՝ պաթետիկ ելույթներ ու սրտմաշուկ երևույթներ կլինեն թե՛ քարոզարշավի ժամանակ, թե՛ անգամ դրանից հետո, մինչև հասարակությունը հասկանա, որ նախորդ իշխանություններին քննադատելուց ու լայվային «անկեղծ զրույցներից» շատ ավելի կարևոր էին գաղափարներն ու ծրագրերը, դրանց հասնելու պատկերացումներն ու ռազմավարությունը, որոնց մասին իրենց ոչ ոք ոչինչ չի ասել:

Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ինչու՞ և ինչպե՞ս
• Աղոթք
• «Հունվարին պարենային մի շարք ապրանքատեսակների գծով երկնիշ գնաճ է գրանցվել»
• Իշխանությունը պայքարում է իր իսկ ծնած երևույթի դեմ
• Բուհի ռեկտոր ընտրողը նախարարն է լինելու
• Աղջիկներս Շուշիում տուն են կորցրել, բայց ամենամեծ կսկիծն այնտեղ մնացած մյուս դստերս շիրիմն է
• Երազել ու թռչել, այո, պետք է, բայց ձեր իշխանությունը բոլորին է թևաթափ անում
• Պատերազմի պատրաստվելը դպրոցական հանդես չէ, որ չհասցնեիք
• Արծրուն Հովհաննիսյանը մեկ բառ պետք է ասեր՝ ներողություն
• «Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասով Իրանը փոխել է հռետորաբանությունը»
• Իշխանությունն արտահերթ ընտրության թեման 2-րդ պլան է մղում
• Փաշինյանն ու Ալիևն Շուշիի մասին նույն բանն են ասում
• Լենա Նազարյանին գործուղեք Մառնեուլի
• Ինքնաթագադրված «թաղապետը»
• Դավիթ Տոնոյան՝ մեծ-մեծ «փրթողը»
• Փաշինյանի որևէ նշանակում ո՛չ հուզում, ո՛չ անհանգստացնում է ինձ
• Կոդ Բ-Դ-Խ, վարձով է տրվում 3 հարկանի գոմ Մոնումենտում
• Իշխանությունը Ջհանգիրյանին, աներկբայորեն, ԲԴԽ անդամ կընտրի
• Վիգեն Ստեփանյանի հոգեհանգստին իշխանությունից որևէ ներկայացուցիչ չէր եկել
• Գժվելու բան է՝ իշխանությանն ազգովին 2 օր է համոզում ենք, որ Շուշին հայկական է

Մեկնաբանություններ