«Ե՛վ ուսումնական, և՛ գիտական, և՛ ֆինանսական գործընթացները պետք է տեսանելի դաշտում լինեն»

Երգահան, մասնագիտությամբ բժիշկ Վահան Արծրունին ընտրվել է Երևանի պետական բժշկական համալսարանի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ: Նրա օգտին քվեարկել է հոգաբարձուների խորհրդի գերակշիռ մասը:

«Իրատեսի» «Բուհական խորհուրդները հիմնականում կուսակցականացված են, ի՞նչ պետք է արվի նման քաղաքականությունից զերծ մնալու համար» հարցին ի պատասխան Վահան Արծրունին ասաց, որ բժշկական համալսարանը լրիվ ազատված է այդ խնդրից և որևէ արծարծում կամ ներգործություն չի զգացել այսօրվա նիստի ժամանակ: Խոսելով իր անելիքների մասին, նշեց, որ ըստ կանոնադրության` նախագահի գործառույթները բավականին արարողակարգային են, այսինքն` նիստ հրավիրելը, վարելը, արձանագրություն կազմելը, հաջորդ նիստ հրավիրելը: Բայց ինչ վերաբերում է իր պատկերացումներին, ըստ երևույթին, խորհրդի մակարդակով կհրավիրեն աուդիտ, ինչին կողմ է համալսարանի ադմինիստրացիան, որովհետև իրենց որդեգրած ամենագլխավոր սկզբունքը թափանցիկությունն է հանրության համար: «Ե՛վ ուսումնական, և՛ գիտական, և՛ ֆինանսական բոլոր գործընթացները պետք է տեսանելի դաշտում լինեն»,- ընդգծեց Արծրունին: Անդրադառնալով «Հնարավո՞ր է նոր թնջուկներ, խնդիրներ ի հայտ գան» հարցին ասաց, որ խնդիրներ եթե լինեն, դրանք ի հայտ կգան, նախ և առաջ, կառավարական հանձնաժողովների եզրակացությունների մեջ. «Խորհուրդը քննչական մարմին չէ, կոչված է, առաջին հերթին, համալսարանական կյանքը համակարգելուն: Աուդիտը թույլ է տալիս հասկանալ թույլ տեղերն ու հաղթահարել դրանք»:

Վահան Արծրունին չի դադարելու զբաղվելուց ստեղծագործական գործունեությամբ, երաժշտությամբ: Խորհրդի նախագահի պաշտոնը հասարակական բնույթ է կրում, չի վարձատրվում և ենթադրում է ժամանակի համակարգման խնդիր: Ըստ կանոնադրության նիստերը տարին մեկ-երկու անգամ են հրավիրվում, սակայն Արծրունին վստահեցրեց` առնվազն երկու-երեք ամիսը մեկ կհանդիպեն. «Ակտիվ աշխատելու ենք: Բժշկական համալսարանը միայն ուսումնական հաստատություն չէ, այնտեղ կլինիկական բազաների խնդիր կա (գործող հիվանդանոցներ կան), գիտական գործակից կա, միջազգայնացման խնդիրներ, որոնք պահանջում են ցանկացած պահի ձեռքը պահել համալսարանական կյանքի զարկերակի վրա: Ամբողջ այս գործընթացը իբրև մեծ պատիվ եմ ընդունում: Կաշխատեմ իմ հնարավորությունները` և ժամանակի առումով, և կապերի, և կազմակերպչական հնարավորությունների, օգտագործել ի նպաստ և խորհրդի, և համալսարանի»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ