Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ամա­նո­րի «կոր­պո­րա­տի­վի» ժա­մա­նակ մի-մի բա­ժակ էլ չկա­ռուց­ված ճո­պա­նու­ղու հա­մար խմեք

Ամա­նո­րի «կոր­պո­րա­տի­վի» ժա­մա­նակ մի-մի բա­ժակ էլ չկա­ռուց­ված ճո­պա­նու­ղու հա­մար խմեք
17.12.2019 | 01:45
Շեն­գա­վի­թի ե­րի­տա­սարդ թա­ղա­պետ Ռազ­միկ Մկրտ­չյանն այն հա­մոզ­մանն է, որ բյու­ջեից Ա­մա­նո­րի խն­ջույ­քի հա­մար 2 մլն դրամ հատ­կաց­նե­լը մեծ բան չէ, ա­վե­լին՝ անհ­րա­ժեշտ է տա­րին գե­ղե­ցիկ ձևով եզ­րա­փա­կե­լու հա­մար: Մկրտ­չյա­նը, վս­տա­հա­բար, միակ թա­ղա­պե­տը չէ, որ այդ­պես է կար­ծում: Նա ան­ձամբ է տե­ղե­կաց­րել՝ Երևա­նի բո­լոր թա­ղա­պե­տա­րան­ներն էլ Ա­մա­նո­րի քեֆ-ու­րա­խու­թյան հա­մար գու­մար են դուրս գրել:
Պե­տա­կան հա­մա­կար­գի աշ­խա­տող­նե­րի՝ ար­տո­նյալ պայ­ման­նե­րում աշ­խա­տե­լու մա­սին այն­քան ենք բարձ­րա­ձայ­նել, որ հեր­թա­կան նմա­նա­տիպ ին­ֆոր­մա­ցիա­յի հետ ծա­նո­թա­նա­լիս ինքս ինձ հարց եմ տա­լիս՝ մի­գու­ցե պե­տա­կան ա­պա­րա­տու՞մ աշ­խա­տան­քի անց­նեմ. կյան­քը՝ ու­րախ, ապ­րուս­տը՝ ձրի, պարգևավ­ճարն ու «կոոր­պո­րա­տիվն էլ»՝ հա­վուր պատ­շա­ճի: Գոր­ծըն­կեր­նե­րիցս մե­կը վեր­ջերս ա­սում էր, թե ո­րո­շել է չանդ­րա­դառ­նալ ո՛չ պարգևա­վա­ճար­նե­րին, ո՛չ գոր­ծու­ղում­նե­րին, ո՛չ էլ՝ գործ չա­նե­լու, բայց կլո­րիկ աշ­խա­տա­վարձ ստա­նա­լու խնդ­րին: «Միևնույն է, ման­կան ան­մեղ աչ­քե­րով այն­պի­սի ար­դա­րա­ցում ու պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյուն են բե­րում պետ­ծա­ռա­յող­նե­րը, որ ու­զում եմ աշ­խա­տա­վարձս ի­րենց նվի­րել»,- սրտ­նե­ղում էր գոր­ծըն­կերս: Շեն­գա­վի­թի վար­չա­կան շր­ջա­նի ղե­կա­վա­րի հար­ցազ­րույ­ցը կար­դա­լուց հե­տո ես ճիշտ հա­կա­ռա­կը ո­րո­շե­ցի՝ այն­քան գրել ան­հար­կի կամ ան­հա­մա­չափ ծախ­սե­րի մա­սին, մինչև պաշ­տո­նյա­ներն ի­րենց հա­շիվ տան:
Շեն­գա­վի­թի թա­ղա­պե­տա­րա­նի 140 աշ­խա­տա­կից քեֆ-ու­րա­խու­թյուն է ա­նե­լու ամ­բողջ տա­րին «տք­նա­ջան» աշ­խա­տե­լու հա­մար, իսկ Երևան քա­ղա­քը, առ­հա­սա­րակ, մոտ 900 հա­զար դո­լար է քա­րին քսե­լու, որ զբո­սաշր­ջիկ­նե­րը գան Հա­յաս­տան ու ա­վան­դա­կան խո­զի բդի փո­խա­րեն Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րա­կում հոթ-դոգ և լա­վա­շի մեջ փա­թա­թած թար­խուն ու ձու ու­տեն: Հուն­վա­րի ա­ռա­ջին աշ­խա­տան­քա­յին օ­րը, սա­կայն, Շեն­գա­վի­թի թա­ղա­պե­տա­րա­նի ու Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի աշ­խա­տա­կից­նե­րը նախ­կի­նի պես տես­նե­լու են ի­րենց բա­կե­րում կու­տակ­ված, ա­հագ­նա­ցող չա­փե­րի հաս­նող աղ­բա­կույ­տե­րը, վա­խը սրտ­նե­րում են նս­տե­լու քա­ղա­քա­պետ Հայկ Մա­րու­թյա­նի ա­սած «մահ­վան վե­րե­լակ­ներն» ու ե­րա­նու­թյամբ նա­յե­լու Մյաս­նի­կյան փո­ղո­ցին, որ­տեղ մինչև տա­րե­վերջ պետք է ճո­պա­նու­ղու սյու­ներ վեր խո­յա­նա­յին:
Քավ լի­ցի, ոչ ոք դեմ չէ, երբ պաշ­տո­նյա­նե­րը կամ պե­տա­կան ծա­ռա­յող­նե­րը կազ­մա­կեր­պում են ի­րենց ժա­մանցն ու ու­րա­խա­նում գոր­ծըն­կեր­նե­րի հետ, բայց աղ­քա­տու­թյան նման ցու­ցա­նիշ ու­նե­ցող երկ­րում, որ­տեղ 30 տա­րի ա­նընդ­մեջ ա­ղե­տի գո­տու մա­սին ենք լսում, զին­վոր­նե­րի տար­րա­կան սա­նի­տա­րա­կան պայ­ման­նե­րը ծնող­ներն են հո­գում, պե­տա­կան բյու­ջեից նման քե­ֆե­րին գու­մար հատ­կաց­նելն առն­վազն ան­հաս­կա­նա­լի է։
Հա­յաս­տա­նում վեր­նա­խա­վա­յին քեֆ-ու­րա­խու­թյուն­նե­րի տրա­մա­բա­նու­թյու­նը խիստ պար­զու­նակ է` մեկ բա­ժակ, եր­կու, ե­րեք, հե­տո՝ ռա­բիս ե­րաժշ­տու­թյուն, այ­նու­հետ՝ մեր դեմ խաղ չկա, մենք բո­լորս ախ­պեր­ներ ենք, ու մի­մյանց ցա­վը տա­նե­լու շքերթ: Ա­մե­նա­կա­րող «շե­ֆին» էլ, ում այդ պա­հին բո­լո­րը սի­րում են ու կե­նաց­ներ ձո­նում, թվում է՝ երկ­րա­գունդն իր շուրջն է պտտ­վում, մինչ­դեռ ա­մեն պտույ­տի հետ պե­տու­թյու­նը հետ է մնում ար­տա­քին աշ­խար­հից, ին­քը՝ սե­փա­կան ժո­ղովր­դից:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 5209

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ