Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ռուսաստանցիների փոխվող տրամադրությունը

Ռուսաստանցիների փոխվող տրամադրությունը
19.10.2018 | 13:46

Հայացք պուտինյան տարիներին ռուսերեն «տրամադրություն» բառի միջոցով, որ նկարագրում է, բացահայտում ու վերլուծում այս երկիրը, որ որևէ երկրի հետ հնարավոր չէ համեմատել` գրում է Վերնոնիկա Դորմանը Liberation-ում:
Տրամադրությունը կամ ռուսների բարոյական վիճակը, ամեն ինչից դատելով, փոխվել է: Ընդամենը տարիուկես անց բավականաչափ հարմարավետ վերընտրությունից հետո (77%) Վլադիմիր Պուտինի հանրաճանաչության վարկանիշը, որ հասել էր գագաթնակետին` 85%-ի, 2014-ին Ղրիմի անեքսիայից հետո, նորից իջավ 58%-ի, այսինքն` 2013-ի մակարդակին` Լևադա կենտրոնի հարցման արդյունքներով, որ հրապարակվեցին հոկտեմբերի սկզբին:

Առավել լայն իմաստով` հավատը պետության նկատմամբ, նաև իշխանության հեղինակությունը ու ամուր ձեռքի ցանկությունը: Դա բացահայտեցին ֆինանսների նախկին նախարար Ալեքսեյ Կուդրինի ստեղծած Քաղաքացիական նախաձեռնությունների կոմիտեի փորձագետները: Ամառն ու աշունը հատկապես բուռն էին: Առաջին անգամ ռուսաստանցիները զանգվածային մոբիլիզացիայի դիմեցին վիճելի, այդ թվում կառավարող էլիտայի ներսում, բարեփոխման` կենսաթոշակային տարիքը 5 տարով բարձրացնելու դեմ` մինչև 60 տարեկանը կանանց և 65 տարեկանը տղամարդկանց համար:


Քաղաքացիական նախաձեռնությունների կոմիտեի տվյալներով` խոր փոփոխությունները զանգվածային գիտակցության մեջ սկսվել էին դեռ կենսաթոշակային բարեփոխումներից առաջ և նույնիսկ մինչև հարցման տվյալները, որ պարզեցին ՌԴ նախագահի վարկանիշի իջեցումը: Ռուսաստանցիների հասարակական տրամադրությունների վերջին կարևոր փոփոխությունները 2014-ին էին: Արևմուտքի հետ հարաբերությունների վատացումը նպաստեց ժողովրդի համախմբմանը նախագահի շուրջ: Դրանից հետո ռուսաստանցիների տրամադրությունն ավելի շուտ կայուն էր և քաղաքական գործիչների ու սոցիալական ինստիտուտների հանրաճանաչության վերաբերյալ հարցումները նշանակալից տատանումներ չէին արձանագրում: Հոկտեմբերի 11-ին հրապարակած իրենց զեկույցում Քաղաքացիական նախաձեռնությունների կոմիտեի վերլուծաբանները նշում են զանգվածային գիտակցության 3 հիմնական ու ապշեցուցիչ փոփոխություն: Առաջին անգամ մի քանի տարիների մեջ, որոնց ընթացքում կայունությունը` իշխանության փոփոխության բացակայությունը, դարձել էր իշխանության նպատակը, աճել է ռուսաստանցիների արմատական, այդ թվում` ռիսկային փոփոխությունների պատրաստակամությունը` իբրև արձագանք իրողության, որն ի վերջո վերածվել է քաղաքական ու տնտեսական ստագնացիայի: Հիմա անսահմանափակ իշխանությամբ ուժեղ ղեկավարի փոխարեն, որ մենակ է լուծում բոլոր խնդիրները` այդպիսին է Պուտինի հաստատած կառավարումը, ռուսաստանցիները սոցիալական արդարության պահանջ ունեն: Թեպետ ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո բնակչության մեծամասնությունը առաջվա պես սպասում էր իր խնդիրների պատերնալիստական լուծումների, հետայսու հարցվածների մեծամասնությունը գտնում է, որ չի կարելի հույսը դնել պետության վրա, այլ պետք է սեփական ուժերի վրա հենվեն ու նախևառաջ փոխեն իրենց մենթալիտետը:
Վերոնիկա Դորման, Libération


Հ.Գ. Բնական էր, որ գերդոզավորված քարոզչությունը հակառակ հետևանքն էր ունենալու` մարդիկ չեն ուզում ամբողջ կյանքում պայքարել, ուզում են ընդամենը նորմալ ապրել, իսկ ՌԴ նախագահի քարոզչամեքենան անընդհատ ներշնչում է, որ ամբողջ աշխարհը Ռուսաստանի դեմ է ու իրենք մենակ հաղթում են, ուրեմն մի քիչ էլ պիտի դիմանան: Այդպես չի լինում: Կեցությունն է որոշում գիտակցությունը, երբեմն կեցության կտրուկ վատացումը մղում է սթափության:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2309

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ