Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Նրան­ցը մա­ղա­րիչն էր, ձե­րը` պարգևատ­րու­մը

Նրան­ցը մա­ղա­րիչն էր, ձե­րը` պարգևատ­րու­մը
28.02.2020 | 11:07
«Մեր պե­տու­թյու­նը բժշ­կին քիչ է վճա­րում, հով­վին քիչ է վճա­րում, որ խնայ­ված մի­ջոց­նե­րով էս եր­կի­րը եր­կիր սար­քի, իսկ դուք գո­ղա­նում եք այդ խնայ­ված մի­ջոց­նե­րը սեր­մա­ցու գո­ղա­ցող մկան պես, թուխս գո­ղա­ցող աղ­վե­սի պես»։ Եր­բեք ար­դիա­կա­նու­թյու­նը չկորց­նող ֆիլ­մի այս դր­վագն այ­սօր էլ տե­ղին է։ Պե­տա­կան ա­պա­րա­տի «մա­ղա­րիչ­նե­րի թվից» խո­սող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մո­ռա­նու՞մ է սե­փա­կան մա­ղա­րիչ­նե­րի՝ պարգևավ­ճար­նե­րի մա­սին, ո­րոնց շուրջ չնա­յած հան­րա­յին մեծ աղ­մուկ կա, բայց ոչ ոք ցան­կու­թյուն չու­նի հրա­ժար­վե­լու կրկ­նա­կի ե­կամ­տից։
Հա­կա­ռա­կը, գնա­լով իշ­խա­նու­թյան ա­խոր­ժակն ա­վե­լի է բաց­վում։ Ա­վե­լի ար­դար չէ՞ր լի­նի, ե­թե կա­ռա­վա­րու­թյու­նը բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձի բարձ­րաց­ման օ­րի­նա­գիծ բե­րեր խոր­հր­դա­րան։ Օ­րեն­քով սահ­մա­նեին բարձր աշ­խա­տա­վարձ ու հան­րու­թյանն էլ ծաղ­րեին՝ հա­վա­տաց­նե­լով, թե կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­ներն ու պատ­գա­մա­վոր­ներն այն­քան լավ են աշ­խա­տում, որ ա­մե­նամ­սյա պարգևավ­ճա­րի են ար­ժա­նի։ Ան­շուշտ, օ­րեն­քի պա­րա­գա­յում դա հան­րա­յին դժ­գո­հու­թյուն կհա­րու­ցեր, քա­նի որ նվա­զա­գույն աշ­խա­տա­վար­ձի չն­չին բարձ­րաց­ման ֆո­նին նա­խա­րա­րի աշ­խա­տա­վար­ձի կրկ­նա­պատ­կու­մը մեծ դի­սո­նանս կա­ռա­ջաց­ներ, և հարց կծա­գեր. մյուս աշ­խա­տող­նե­րի՞ն ին­չու չեք պարգևատ­րում։ Օ­րի­նակ, ու­սու­ցիչ­նե­րին, նրանք էլ, չէ՞, դժ­վար ու պա­տաս­խա­նա­տու, եր­բեմն էլ աշ­խա­տա­ժա­մա­նա­կից դուրս դա­սապ­րո­ցես են անց­կաց­նում, նույ­նիսկ դա­սա­մի­ջո­ցի հաշ­վին են ո­մանք պա­րա­պում։ Դե, պարգևատ­րեք մարդ­կանց, այն էլ` աշ­խա­տա­վար­ձի կրկ­նա­կի չա­փով։
Մինչ­դեռ պարգևատր­ման, ինչ­պես Փա­շի­նյա­նը կա­սեր, «մա­ղա­րի­չի», ար­ժա­նի են միայն գոր­ծա­դիր և օ­րենս­դիր կա­ռույց­նե­րի ան­դամ­նե­րը։ Երբ հա­մադ­րում ես, թե պե­տա­կան գան­ձա­նա­կից որ­քան գու­մար է դուրս գր­վում այդ պարգևատ­րում­նե­րի հա­մար, հաս­կա­նում ես, որ «սեր­մա­ցու գո­ղա­ցող մկան պես» օ­րը ցե­րե­կով բյու­ջեն թա­լա­նում են։ Ըն­դա­մե­նը մի քա­նի թիվ՝ 2018-ի մա­յի­սից մինչև այս տար­վա փետր­վար ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյու­նում ե­ղել է 2 մլն 676 հա­զար դո­լա­րի պարգևատ­րում, ֆի­նանս­նե­րի նա­խա­րա­րու­թյու­նում՝ 2 մլն 562 հա­զար դո­լա­րի, վեր­ջին 10 ա­միս­նե­րին ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը 36 հա­զար դո­լա­րով է պարգևատր­վել, իսկ ար­դա­րա­դա­տու­թյան նա­խա­րա­րը` 6 ամ­սում 16 հա­զար դո­լա­րով։ 2019-ի ա­ռա­ջին 10 ա­միս­նե­րին ԱԺ-ն 14 ան­գամ պարգևատ­րել է պատ­գա­մա­վոր­նե­րին` 2 մլն դո­լա­րի չա­փով։ Խիստ նախ­նա­կան հաշ­վարկ­նե­րով` պե­տա­կան բյու­ջեից պար­գևատր­ման հա­մար դուրս է գր­վել 37 մլն դո­լար։ Ոչ մե­կը դեմ չէ պե­տա­կան ծա­ռա­յո­ղի աշ­խա­տա­վար­ձի բարձ­րաց­մա­նը, սա­կայն այս ա­մե­նում կա եր­կու խն­դիր, նախ բա­րո­յա­կան, հե­տո էլ՝ ար­դա­րու­թյան։ Բա­րո­յա­կա՞ն է նախ­կին­նե­րի թա­լա­նը ցատ­կա­հար­թակ դարձ­նե­լով հաս­նել իշ­խա­նու­թյան և ան­մի­ջա­պես ձեռ­նա­մուխ լի­նել սե­փա­կան բա­րե­կե­ցու­թյան գոր­ծին։ Ա­սում էին, թե ե­կել են վերջ դնե­լու նախ­կին ա­րա­տա­վոր բար­քե­րին, գո­նե 2 տա­րի համ­բե­րեին, տն­տե­սա­կան ա­ռա­ջըն­թա­ցի տե­սա­նե­լի ար­դյունք ցույց տա­յին, հե­տո ի­րենց գր­պա­նի մա­սին մտա­ծե­լու ե­րես ու­նե­նա­յին։ Կա՞ իշ­խա­նա­կան մի հա­ճույք, ո­րից այս իշ­խա­նու­թյու­նը զր­կել է ի­րեն։
Ար­դա­րու­թյունն էլ պա­հան­ջում է ա­սել, որ այդ պատ­կա­ռե­լի գու­մա­րը կա­րե­լի էր ուղ­ղել խո­ցե­լի խմ­բե­րի կա­րիք­նե­րը հո­գա­լուն, սո­ցիա­լա­կան զա­նա­զան խն­դիր­ներ լու­ծե­լուն։ Մար­դիկ կտես­նեին, որ փո­ղո­ցից իշ­խա­նու­թյան ե­կա­ծը հա­սա­րակ մար­դուն չի մո­ռա­ցել, ապ­րում է նրա պես։ Աղ­քա­տու­թյան բարձր ցու­ցա­նիշ ու­նե­ցող երկ­րում, երբ բա­զում խն­դիր­ներ կա­րոտ են լուծ­ման, իշ­խա­նու­թյունն ինքն ի­րեն ա­մեն ա­միս պարգևատ­րում է, որ ի՞նչ։ Որ­տե՞ղ է ար­դա­րու­թյու­նը. թո­շակ­ներն ըն­դա­մե­նը մի քա­նի հա­զար դրա­մով են ա­վե­լաց­նում, ի­րենք մի­լիոն­նե­րով պարգևատ­րում ստա­նում։
Գու­ցե ա­նար­դա­րու­թյունն այս­քան ակ­նա­ռու չլի­ներ, ե­թե իշ­խա­նու­թյան ե­կած­ներն ըն­դա­մե­նը 2 տա­րի ա­ռաջ մարդ­կանց ոս­կե սա­րեր չխոս­տա­նա­յին, չա­սեին, թե ե­կել են հա­մա­կար­գա­յին փո­փո­խու­թյուն­ներ ա­նե­լու, իսկ ի­րա­կա­նում նույն հա­մա­կար­գում հան­գիստ տե­ղա­վոր­վեին ու շա­րու­նա­կեին վա­յե­լել իշ­խա­նա­կան հա­ճույք­նե­րը։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4014

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ